Een Lego feestje!

Gisteren verjaarde mijn petekindje. Zes jaar al, yikes, de tijd vliegt. Binnenkort gaat hij al naar het eerste studiejaar en zal hij leren lezen en schrijven!

Hij weet op zijn leeftijd alleszins al heel goed wat hij wil: lego! Zijn ouders hadden een handige google spreadsheet aangemaakt om dubbels te vermijden en hij kreeg zoveel dozen dat hij bijna zijn eigen winkel kan beginnen. We hebben hem de rest van de namiddag/avond niet meer veel gezien, zo druk was hij bezig met bouwen. Fijn dat een cadeau in de smaak valt. 😉

Ik genoot erg van het feestmaal dat ons werd voorgeschoteld: huisgemaakte tomatensoep met balletjes, gevolgd door coq au vin met zelfgemaakte kroketjes en als afsluiter een ieniemienie stukje metseltaart, wegens al veel te veel gegeten.

IMG_1884

IMG_0122

Met dank aan de oma van mijn petekindje die mij kwam ophalen in het station van Aarschot en vervolgens daar ook weer netje afleverde.

Sushi en baby’s!

Krokusvakantie, dus geen salsa op vrijdagavond. Een ideaal moment voor (alweer!) een babybezoek. En omdat de kersverse mama een grote liefhebber is van sushi, bracht ik meteen iets lekkers mee voor het avondmaal: een Friendship Boat van Kintsugi sushi!

De baby gedroeg zich voortreffelijk en de ouders waren duidelijk in de wolken met hun derde zoon. Begrijpelijk, want de zwangerschap werd vooraf gegaan door een hele resem miskramen. De voorbije zwangerschap werd dan ook als een risicozwangerschap gezien. Om de twee weken op controle, ik zou er zelf zot van worden. Maar kijk, alles ging fantastisch en de baby is een flink uit de kluiten gewassen jongen die duidelijk goed in het vlees zit. 😉

IMG_1879

IMG_0107

Never a dull moment

Dat antwoordde mijn vriend mij vandaag whatsapp-gewijs na alweer een lange werkgerelateerde litanie. En hij heeft gelijk. 2019 is nog maar een dikke twee maanden oud en op vlak van uitdagingen van mijn leidinggevende skills heb ik precies al meer meegemaakt dan alle voorgaande jaren samen. Grensoverschrijdend gedrag, besparingen, incompetentie, persoonlijke crisissen,…

Qua uitdaging kan het alleszins tellen…

Drama op het werk

Gisteren is één van de collega’s op het werk onwel geworden. Natuurlijk net op het moment dat ik in De Brakke Grond in Amsterdam zat. Via Skype for business en Whatsapp kreeg ik allerlei verontrustende berichten binnen van mijn collega’s in Brussel. Uiteindelijk bracht onze chauffeur de collega naar huis, maar achteraf hoorde ik van de collega’s dat dit niet bepaald van een leien dakje gelopen is.

‘t Is tegenwoordig altijd iets.

In de reeks: waar was yab vandaag?

In De Brakke Grond in Amsterdam. Met dank aan de Thalys voor de vlotte heen- en terugrit én de onverwachte ontmoeting met een vriendin die in dezelfde wagon richting Amsterdam als ik bleek te zitten. It’s a small world after all.

IMG_1861

IMG_1862

IMG_1864

IMG_1866

IMG_1869

 

Lunch van de dag: een boterham met huisgemaakte makreelsalade. Heerlijk! En als afscheidscadeautje kreeg ik een potje honing mee naar huis van de bijen op ‘t dak van De Brakke Grond.

IMG_1870

IMG_1872

IMG_1878

Personeelsvergadering

Lastige personeelsvergadering gehad, vandaag. Geheel begrijpelijk, gezien de recente perikelen op het werk. Niemand verkeert graag in onzekerheid over zijn of haar job en we kunnen niet ontkennen dat er foute inschattingen gemaakt zijn die tot deze situatie geleid hebben. De medewerkers uitten terechte kritiek en het ongenoegen in de zaal was voelbaar. Helaas was het niet mogelijk de gemoederen te bedaren, omdat op veel vragen geen duidelijk antwoord gegeven kon worden.

Pijnlijk allemaal.

Verjaardagsdiner nummer twee

Een dag van gemengde gevoelens, gisteren. ‘s Ochtends een begrafenis en ‘s avonds een verjaardagsdiner met vrienden. Het tweede feestelijke diner op één week tijd. Als je elkaar niet zo vaak ziet, mag het al iets meer zijn, nietwaar? We hadden voor de gelegenheid afgesproken met onze vrienden uit Wijgmaal om te dineren bij Taste Leuven. Super leuk om te kunnen bijpraten met hen. Veel te lang geleden ook, want ons jaarlijks uitstapje in de herfstvakantie was in het water gevallen door de relatieproblemen van mijn vriend en mezelf.

Helaas hadden onze vrienden ook niet al te best nieuws. De vader van onze kameraad is zwaar op de sukkel met zijn gezondheid en op een gegeven moment zag het er zelfs naar uit dat ze afscheid zouden moeten nemen van hem. Gelukkig leek de vader van onze kameraad voorlopig aan de beterhand, maar het verblijf in het ziekenhuis was erg traumatiserend geweest en hij had nu veel zorg nodig. Lastig als je kinderen over het ganse land verspreid wonen en allemaal jobs met veel verantwoordelijkheid hebben. Onze vrienden vertelden dat ze even overwogen hadden om het etentje te annuleren, maar beslist hadden toch te komen. Het doet immers deugd om in tijden van tegenslag even stoom af te laten.

De gespreksonderwerpen van de avond waren bijgevolg nogal aan de zware kant. Het leven is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn en ik vind het belangrijk om onder vrienden ook dit soort onderwerpen te kunnen aansnijden. Gedeelde smart…

En ja, de ontvangst was weer fenomenaal en het eten heerlijk. Extra punten voor originaliteit voor het citroen meringue taartje dat de kok in de eetzaal zelf kwam maken door gebruik te maken van een oude pickup. Cool! En dat een kolonel (citroensorbet met wodka) één van mijn favoriete desserts is, was ook mooi meegenomen.

Appetizers:
IMG_1742

IMG_1743

Sashimi van Pieterman – chutney van Mango en Kaviaar van haring:
IMG_1746

Hondshaai – kokkels – gerookte thee:
IMG_1747

Blauwe Kreeft – Primeur bloemkool – vanille uit Madagaskar:
IMG_1750

Bresse kip en truffel – pastinaak:
IMG_1753

Citroen Meringue taartje – Macarons – Kolonel:
IMG_1756