Lastige personeelsvergadering gehad, vandaag. Geheel begrijpelijk, gezien de recente perikelen op het werk. Niemand verkeert graag in onzekerheid over zijn of haar job en we kunnen niet ontkennen dat er foute inschattingen gemaakt zijn die tot deze situatie geleid hebben. De medewerkers uitten terechte kritiek en het ongenoegen in de zaal was voelbaar. Helaas was het niet mogelijk de gemoederen te bedaren, omdat op veel vragen geen duidelijk antwoord gegeven kon worden.
Pijnlijk allemaal.
Het was het eerste huwelijk dat ik bijwoonde in mijn leven en ik vond het allemaal even geweldig. Het overheerlijke eten, de fabuleuze wijnen, het poepchique kasteel waar het feest plaatsvond, de toneeltjes van de familie, het dansen tot in de vroege uurtjes,… Ik had me voor de gelegenheid zelfs laten maquilleren en mensen die mij een beetje kennen, weten hoe zeldzaam dat is. De herinneringen aan die dag staan me nog levendig voor de geest. Het lijkt alsof het gisteren was.
Spijtig genoeg is het sprookje nu uit. Niet dat er in onze omgeving nog geen koppels uit mekaar gegaan zijn, maar dit is het eerste koppel met kinderen dat gaat scheiden en dat maakt het dubbel zo pijnlijk. A clean break is niet mogelijk als je samen een gezin hebt. Gelukkig gaan ze op een beschaafde manier uit mekaar en waken ze erover dat de kinderen de nodige aandacht krijgen om dit te verwerken. Ik kan alleen maar hopen dat ze allebei erin slagen los van mekaar een nieuw leven uit te bouwen. Wat niet makkelijk kan zijn als je meer dan de helft van je leven samen geweest bent.
Zo, zo spijtig.
In de kamer: een zwangere vrouw. Een beetje sneller zwanger dan verwacht. Pas gestopt met het nemen van voorbehoedsmiddelen en meteen raak. De ouders in spé waren er zelf een beetje van verschoten, maar zijn natuurlijk heel erg blij met dit nieuws. Al vrezen ze een beetje voor de reactie van een andere vrouw die ze goed kennen.
Komt de kamer binnen: een niet zwangere vrouw. Problemen met de eisprong en baarmoeder. Bezig met hormonenkuren. Wanhopig aan het proberen zwanger te worden. Elke behandeling is tot nu toe op een teleurstelling uitgedraaid. Haar leven draait rond zwanger worden. Ze probeert zich sterk te houden, maar de tranen stromen over haar gezicht. Je ziet aan haar dat ze jaloers is, maar ze mag niet jaloers zijn op de zwangere vrouw, er wordt verwacht dat ze blij is.
Ook in de kamer: yab, met de mond vol tanden.