Author: yab

Een dag van nationale rouw

Eerlijk gezegd, weet ik niet of ik als slachtoffer veel zou hebben aan zo’n minuut stilte. Natuurlijk is elk mens anders en is zo’n minuut stilte een voor de hand liggende manier om solidariteit te tonen. Al toon ik míjn solidariteit liever via een storting op de rekening van het Rode Kruis (ook omdat ik mezelf niet echt zie puin ruimen in Verviers, Pepinster, Luik of één van de andere getroffen steden en gemeenten).

Wel jammer dat het Preludium tot de Nationale feestdag 2021 in de Bozar, waarvoor ik tickets had, geannuleerd is. Veel valt er uiteraard niet te vieren op een moment dat zoveel mensen in de dikke miserie zitten, vrienden en familie verloren hebben en al hun hebben en houden kwijt zijn. Persoonlijk ben ik opgelucht dat niemand van mijn vrienden of familie veel meer dan wat materiële schade aan deze ramp heeft overgehouden. Hopelijk stellen hun verzekeraars zich de komende weken constructief op.

Al vrees ik dat het herstel van de schade een werk van lange adem zal zijn.

A Risky Barbecue

Yep, de jongste dochter van onze vriend heeft definitief het Risk-virus te pakken. Geloof mij een veel toffer virus dan COVID-19! Dus planden we een nieuwe Risk-afspraak in onze kalender en spoorden we haar aan om ook haar oudste zus te overtuigen te komen meespelen.

Omdat er zaterdag ideaal barbecueweer voorspeld was, plaatsten mijn vriend en ik een bestelling bij de Kapblok, dé barbecuespecialist van Leuven en omstreken. Mijn vriend zou de bestelling gaan afhalen met de fiets en ik zou te voet met Risk, Carcassone, een fles champagne en drie flessen whisky naar onze kameraad trekken.

Helaas, ondanks de (schriftelijke!) bevestiging dat de Kapblok onze bestelling zo zou verpakken dat deze makkelijk met de fiets vervoerd kon worden, meldde mijn vriend me via whatsapp dat zowel het vlees als de groenten op een grote schotel lagen. Niet met de fiets vervoerbaar dus. Mijn vriend verzocht vriendelijk om het vlees te herverpakken in kleinere dozen, maar de groentjes waren zo mooi geschikt, dat hij besloot de fiets achter te laten en te voet met vlees en schotel naar onze vriend te gaan. Door al dat gedoe was mijn vriend er niet meer aan toe gekomen aperitiefhapjes te kopen, dus liep ik onderweg naar onze vriend nog even langs de markt in de Brusselsestraat voor wat olijfjes en gevulde paprika’s. Want om na te denken heb je brandstof nodig, he!

Het eerste spelletje Risk waren we met vier, want de oudste dochter moest nog een geschikte outfit uitkiezen voor de barbecue. Ach, tienermeisjes hebben het zwaar, altijd moeten denken aan hun imago! Van mij mocht ze gerust in haar jogging komen, hoor! Dat eerste spel werd vrij snel gewonnen door onze vriend, die de allergemakkelijkste opdracht van allemaal had: verover 18 gebieden. Omdat hij de gastheer was, gunde ik het hem, zij het tandenknarsend, de overwinning.

Tijd om aan de barbecue te beginnen. Onze vriend weet wat hij doet en ja, met vlees van de Kapblok kan er natuurlijk weinig mis gaan. We smulden van het lekkere vlees en de heerlijke groentjes die mijn vriend helemaal ongeschonden tot bij onze kameraad had gekregen. En genoten (uiteraard) van een lekker flesje wijn bij het eten.

IMG_0365

IMG_0366

IMG_0359

De oudste dochter van onze vriend had ons vervoegd voor het avondmaal en nadat beide jongedames eerst nog een moochi als dessert hadden binnengewerkt, barstte de strijd opnieuw los. En jawel, na een spannende strijd op leven en dood werd de oudste dochter van onze vriend gekroond als winnares. Helemaal verdiend! (Al steek ik het toch stiekem op beginnersgeluk!)

IMG_0368

Dinner at Barba

Deze vrijdag had ik avondje uit eten gepland met een goeie vriendin. Omdat het lang geleden was, dat we elkaar nog gezien hadden, boekten we een tafeltje voor twee in één van mijn favoriete Leuvense restaurants: Barba. Helaas, mijn vriendin was één van de vele slachtoffers van de waterellende van de voorbije dagen. Haar kelder liep helemaal onder water met redelijk veel schade tot gevolg aan de apparaten die daar stonden. Geheel begrijpelijk annuleerde ze onze afspraak.

Gelukkig vond ik mijn vriend bereid om stand-in te spelen. Want tegen alle verwachtingen in diende deze vrijdagavond zich aangenaam warm en droog aan. In centrum Leuven was er, buiten de hoge waterstand van de Dijle, geen spoor meer te bekennen van de hevige regenval van de voorbije dagen en het was ideaal terrasjesweer. Al voelde het wel een beetje wrang dat mijn vriend en ik zaten te genieten op een terrasje terwijl mensen elders heel hun hebben en houden kwijt geraakt zijn. Maar goed, we moeten de door corona zwaar getroffen horeca ook steunen, he.

Dit serveerde de immer sympathieke chefkok van Barba:

Een heerlijke cosmopolitan als aperitief:

IMG_0323

Aperitiefhapjes:

IMG_0330

Tonijn – wakame – miso – sesam – citrus:

IMG_0334

Zwartpoot kip – tamarinde – paprika – komkommer – ricotta:

IMG_0340

Langoustine – brioche – pimentos – maitake:

IMG_0344

Pietrain varken – wortel – biet – daikon:

IMG_0346

Kaasbordje voor mijn vriend:

IMG_0351

Cheesecake – citroen – aardbei – sablé:

IMG_0352

Rampspoed

En ik die dacht dat er nu eindelijk een rustigere periode was aangebroken op het werk. Helaas… Na de crisisvergaderingen over COVID-19, volgen nu de crisisvergaderingen over de waterellende. En zo stopt het nooit. Die roaring twenties lijken verder af dan ooit. Het lijkt wel alsof de Bijbelse plagen op ons zijn losgelaten. Maar goed, we laten ons niet kennen en doen ons best om, gezien de omstandigheden, snelle en adequate oplossingen uit te werken.

En ondertussen duimen we heel hard dat de pompen in het pas gerenoveerde huis van de broer van mijn schoonzus hun werk blijven doen. Voorlopig 4 centimeter water binnen, hopelijk blijft het daarbij…

Courage aan al de mensen die vrienden en familie verloren hebben en die hun hebben en houden zijn kwijtgeraakt.

Waterellende

Wat. Een. Ramp.

Mijn hart gaat uit naar al de mensen die getroffen zijn door dit noodweer. Ik duim heel speciaal voor mijn collega’s in Voeren en al die jeugdverenigingen waarvan de kampen geëvacueerd moesten worden.

Ergens een geluk dat onze afspraak deze avond geannuleerd is wegens een coronaquarantaine. Dit is het ideale weer om binnen te zitten en een rampenfilm te kijken.

De Foodbag oogst van de week

Tomaat garnaal à la Sandra Bekkari (En nu vragen jullie je ongetwijfeld af wat daar zo speciaal aan is. Wel, de traditionele mayonaise vervangt mevrouw Bekkari door een wittebonendip, en amai, dat was een schot in de roos! Nu ben ik sowieso geen grote fan van mayonaise, dus fijn om een gerecht te kunnen proberen dat een lekker en gezond alternatief gebruikt.):

IMG_0297

IMG_0298

Tandoorikip met bloemkoolcouscous, appel en avocado (grote fan van bloemkoolcouscous hier):

IMG_0311

Courgette gevuld met zoete aardappel, prei en getakaas (inclusief wordingsproces):

IMG_0312

IMG_0319

IMG_0320

The salsa bubble

You and me, baby, you and me!

Nog iets waar ik wel aan zou kunnen wennen: altijd met dezelfde partner dansen! Zoveel fijner om met mijn vriend te dansen dan met één of andere kluns met twee linkervoeten en een zweetgeur. En ja, ik weet dat het beter is om met veel verschillende partners te dansen, dat je op die manier leert je aan te passen aan verschillende dansstijlen en zo zelf een betere danser wordt. Maar echt, niets zo fijn dan salsa dansen in de armen van mijn vriend.