Een tijdje geleden viel een uitnodiging voor de openingsavond van het KNAL! Stadsfestival in het Depot in mijn mailbox. Een ideale gelegenheid om nog eens op stap te gaan mijn mijn vriendin, dokter, politiek geëngageerd persoon, mama van vier topzonen en kampioen power lifting (seriously, this girl can do it all).
Ik moest mij een beetje haasten om op tijd op onze afspraak te zijn, want een dik kwartier eerder zal ik nog op een terrasje garnaalkroketten te smikkelen. Gelukkig woon ik vlakbij het Depot en moest ik alleen even snel van schoenen wisselen.
De avond bood een vooruitblik op het vier maand durende festival en werd op een bijzonder charmante, zij het soms wat haperende wijze aan mekaar gepraat door An Olaerts, die ik nog ken uit een ver verleden toen bloggen nog hip was. Na het interview met de Belangrijke Mensen (serieus, die kerel van de Nationale Loterij hadden ze beter in het publiek laten plaatsnemen), kwamen twee slimme dames aan het woord werkzaam in de ruimtevaartsector. Ik wou dat ik de tegenwoordigheid van geest gehad had om de namen van de twee dames te noteren, want helaas, zelfs mijn beste google skills weten ze niet naar boven te toveren. Dus als iemand de namen van de dames op de laatste foto weet, laat een berichtje achter in de commentaren.
Verder werd ook een stukje van de sluier van het nieuwe stadskunstwerk opgelicht en kregen we een kleine preview van het openingsweekend in de Abdij van Park. Het officiële gedeelte van de avond eindigde met een spetterend percussie-optreden, geïnspireerd door een mislukt vuurwerk in Oban.
Daarna volgde de receptie met lekkere vegetarische hapjes en speciaal voor het stadsfestival ontworpen pralines van Bittersweet. Mijn vriendin en ik liepen wat bekenden tegen het lijf en zo werd het een heel gezellige avond. Alleen jammer dat mijn vriendin slechts in zeer beperkte mate kon genieten van de hapjes en drankjes, want ze was in volle aanloop naar het Belgisch kampioenschap power liften. Geen al te zware uitspattingen toegelaten voor deze kampioene, dus!
Rond een uur of elf vonden we het welletjes en namen we afscheid van de rest van ons gezelschap. Ik wandelde nog even met mijn vriendin mee tot aan het stadskantoor, waar haar man haar kwam oppikken en genoot van de korte wandeling door de frisse avondlucht terug naar mijn appartement.
