Stabbelwandeling in Hulshout en Herselt

Zondag reden mijn vriend en ik met onze Cambio naar de kerk van Houtvenne-Hulshout, waar we hadden afgesproken met zijn zus en haar drie dochters om samen een stabbelwandeling te doen. De dames zullen wat te veel tijd nodig gehad hebben om zich klaar te maken, want onderweg kregen we het bericht dat ze twintig minuten later zouden zijn. Wat mij op zich niet slecht uit kwam, want dat gaf me de gelegenheid om een plek te zoeken om een sanitaire stop te doen. Nog steeds een uitdaging in deze coronatijden!

De drie nichtjes van mijn vriend waren hun enthousiaste zelve en moesten alle moeite van de wereld doen om ons niet om de hals te vliegen. We maakten kennis met de nieuwste aanvulling van hun gezin: Zuko, een klein zwartwit gevlekt hondje van vijf maanden oud. De zon scheen, ieders humeur was uitstekend en alsof het zo moest zijn, kwamen we na nog geen kwartier wandelen een ijskar tegen. De chauffeur zag ons gezelschap en vertraagde spontaan. Dus ja, dan moesten we wel een ijsje kopen, nietwaar? 😉

Omdat het hondje in kwestie nog niet lang kon stappen, mocht hij een deel van de wandeling in een speciale hondenrugzak doorbrengen. Hij leek het allemaal prima te vinden en gaf geen kick.

Ik moet toegeven dat ik de stabbelwandeling wat vond tegen vallen in vergelijking met de vorige. Een groot gedeelte van de tocht bracht ons door saaie verkavelingswijken met de typisch Belgische kakafonie aan bouwstijlen. Het enige interessante gedeelte van de wandeling was de gigantische boomkwekerij waar we allerlei bijzondere snoeivormen en rijen en rijen kaarsrecht aangeplante bomen konden bewonderen. Maar geef mij toch maar een wandeling door het bos! Gelukkig maakte het gezelschap veel goed!

We sloten ons gezellig samenzijn of met een copieuze afhaalmaaltijd van taverne Den Hertog, met dank aan de schoonbroer van mijn vriend om voor het eten te zorgen!

Parkabdij en Het Land aan de Overkant

Beetje een rustige zaterdag. Lang uitgeslapen, wandelingetje naar onze favoriete abdij en genoten van het zonnetje en de bloesems die we onderweg tegen kwamen. En al wandelend een nieuwe route ontdekt die ons een mooi nieuw uitzicht op de abdij bood.

Op de terugweg naar ons appartement haalden we ons eten af bij Het Land aan de Overkant en sloegen we meteen een voorraadje in van hun heerlijke ijs. Dé ideale troost na een dag hard werken!

Velouté van asperge, gerookte paling en kruidenolie:

Karnemelkstampers met garnalen:

Roodbaars met rivierkreeft, bulgur, gegrilde prei, gelakte en gegrilde aubergine en pomme fondant:

Brownie en sorbet van framboos:

En daar kregen we gratis en voor niks nog een mooie zonsondergang bij:

The Lighthouse in Villa Empain

De laatste vrijdag van de paasvakantie hadden mijn vriend en ik vrijaf genomen. De boog kan immers niet altijd gespannen staan en we werken al meer dan genoeg.

We spoorden naar Brussel Centraal en van daaruit fietsten we naar Villa Empain vlakbij Ter Kamerenbos in Elsene. Deze prachtige art-deco villa mét zwembad is nu een museum voor moderne kunst. Tijdens ons bezoek waren er twee tijdelijke tentoonstellingen te bezichtigen: The Light House met tal van installaties en sculpturen rond het thema licht en Aleppo, dat de ravage toont veroorzaakt door de burgeroorlog in Syrië.

De fietstocht naar Villa Empain was iets pittiger dan verwacht, met een aantal stevige klimmetjes onderweg. Een kwartiertje voor het begin van ons tijdslot parkeerden we onze fiets een beetje hijgend en bezweet aan de villa. Gelukkig moesten we niet wachten en mochten we meteen al binnen.

Ik neem jullie graag mee langs een aantal van mijn favoriete werken.

Hemels licht van Mounir Fatmi. Op de neon buizen is de soera 24 uit de Koran aangebracht:

Eternal Contradiction van Iván Navarro:

Fade Villa Empain van Erwin Redl:

To Breathe van Kimsooja:

Mona Hatoum – Misbah:

En een klein werkje in de conciërgewoning waarvan ik de kunstenaar niet ken, maar dat me wel aansprak:

Van de Aleppo tentoonstelling heb ik geen beelden, want die bestond voornamelijk uit videomateriaal. Ik moet zeggen dat ik enorm onder de indruk was van deze tentoonstelling die de resultaten van het werk van Iconem toont: dronebeelden van het prachtige erfgoed dat verwoest is door de burgeroorlog. Maar liefst 30% van de door UNESCO als werelderfgoed erkende monumenten zijn volledig verwoest en meer dan 60% van de Oude stad is ernstig beschadigd. Op basis van de verzamelde beelden heeft Iconem de stad in 3C gemodelleerd om zo de staat van de oude stad en haar verwoesting te documenteren aan de vooravond van de wederopbouw.

Voor liefhebbers van architectuur is de villa op zich trouwens al de moeite van een bezoek waard.

Na ons bezoek wandelden we met onze fiets in de hand de statige Franklin Rooseveltlaan af om de prachtige villa’s waarin een aantal ambassades gevestigd zijn, te bewonderen.

Na onze blue-bike in de parkeergarage achter gelaten te hebben, kochten we ons in het centraal station een typisch Brussels souvenir: chocolade! Want ook ná Pasen smaakt zo’n paasei nog!

Geen Foodbag oogst deze week

Wegens stomweg vergeten te bestellen… Gelukkig zijn er alternatieven genoeg om niet te verhongeren!

Zelf in elkaar gedraaide pasta met als basis een saus die nog bij ons in de kast stond. De saus was al een maand over tijd, maar in combinatie met verse groentjes proefde je dat niet!

Asperges met gerookte zalm en krielaardappelen van De Klimop!

Een oud Foodbag receptje dat we al een paar keer maakten, lekker en makkelijk: ovenkrieltjes met getakaascrème, broccoli en granaatappel:

Deze week werden we trouwens elke avond getrakteerd op een fabuleuze zonsondergang. En bloemlezing:

Spelletjes en Sushi

Maandag had ik een dagje vrijaf om toch een beetje te kunnen profiteren van de relatieve kalmte van de paasvakantie. En ook een beetje om te vermijden dat ik tegen het einde van het jaar met té veel opgespaarde verlofdagen zit en dan riskeer verlofdagen kwijt te geraken omdat ik ze niet meer tijdig kan opnemen.

Een ideale gelegenheid om nog eens af te spreken met onze kameraad en zijn twee dochters. Speciaal voor de gelegenheid nam ik wat spelletjes mee, kwestie van de twee tieners te entertainen. Want amai, zijn die dames opeens groot geworden! Met de stijltang bewerkt haar, hippe outfits, zwarte vingernagels en een stevig eigen willetje. Ik voelde me opeens heeeeel oud. In mijn hoofd is het immers nog maar een paar jaar geleden dat we onze kameraad, zijn toenmalige vriendin en zijn oudste dochter (toen een schattige kleuter met een wilde, blonde krullenbol) gingen bezoeken in Australië. Zijn jongste dochter was toen nog niet eens geboren! Yikes…

Maar een mens is gelukkig nooit te oud om spelletjes te spelen! Ha neen! Met z’n vieren speelden we achtereenvolgens, black stories, Dixit, een Harry Potter versie van Cluedo, Boonanza en last but not least: Chapeau. Mij echt geweldig goed geamuseerd.

Het was mij trouwens een eer en een genoegen om de dames te trakteren op hun allereerste sushi ooit! Een historisch moment met dank aan Deliveroo!

Ook de moeite van het vermelden waard: de heerlijke Game of Thrones wijn die onze kameraad had ingeslagen.

Op een zucht van de overwinning

Zaterdag spoorden mijn vriend en ik met twee zakken vol met heerlijke take-away van Dumon naar Herentals. Het oorspronkelijke plan was om samen een wandeling te maken en daarna samen te genieten van de kookkunsten van de chefkok van Dumon. Helaas, het weer wilde niet echt meewerken. Als in: regen, regen en nog meer regen. Wat een contrast met het fantastische lenteweer van de eerste lockdown!

Dus hadden mijn vriend en ik een plan B uitgewerkt: een namiddagje Risk spelen (de speldoos paste nét in de rugzak). Mijn vriend is niet meteen een fan van spellen in het algemeen en Risk in het bijzonder, maar ik kon hem toch over de streep trekken. Niets leuker dan mekaar afmaken op het spelbord!

Met goed gewassen en ontsmette handen begonnen we eraan. Het eerste spel was op een dikke twintig minuten achter de rug. Gewonnen door mijn vriend die door zijn goede startpositie slechts een paar beurten nodig had om zijn opdracht te vervullen.

We hadden de smaak te pakken en startten een tweede spelletje. Dat spel toonde zich heel wat spannender dan het eerste spel. Bij zowat elke ronde keerden de kansen en er werd gevochten op leven en dood. Het aantal extra legers dat in één beurt bij op het spelbord gezet werd, liep op tot 70! (We speelden het spel met de meest recente spelregels.) Uiteindelijk trok de vader van mijn vriend aan het langste eind en strandde ik op een zucht van de overwinning. Mijn opdracht was immers (net zoals het eerste spel) de blauwe legers (aka mijn vriend) uit te moorden. Heel vervelend dat hij zich helemaal aan de andere kant van de wereld bevond, waardoor mijn opdracht niet evident was (ik speelde met de oranje legers).

Maar een dikke proficiat aan de vader van mijn vriend (de zwarte legers), die in zijn tweede Risk-spel ooit de overwinning uit de brand wist te slepen.

De zwarte legers behaalden de overwinning:

Tussen al dat vechten door, genoten we (letterlijk, want het spel was pas rond 21.30u afgelopen) van het heerlijke eten van Dumon:

In een schelp geserveerde Sint-jacobsvruchten met champignons, garnalen, witte wijn en kaas:

Oostendse vissoep: een licht getomateerde vissoep met mosselen, kabeljauw, zalm, venusschelpen, krab,…:

Tongscharfilet, sausje van garnalen en champignons, aardappelpuree – Normande:

Verrassingsdessert: Bretoens koekje met chocolade en vanille:

De Foodbag oogst van de week!

Kip à l’orange met paksoi, peultjes en sojascheuten (heerlijk, maken we zeker nog eens!):

Met als dessert het laatste restje van de kaasbrunch! Tallegio, Piave Stravecchio, Puzzone di moena:

Orzo met kerstomaatjes, spinazie en kruidenkaas (mét extra spinazie, uiteraard!):

En de laatste dag van de werkweek startten we de maaltijd met een cocktail van Dumon!

Gevolgd door een wrap met pulled oesterzwammen en shiitake (simpel vegetarisch gerechtje dat snel klaar is9):

Instant feel good music

Ideaal om het weekend dansend in te zetten!

Met dank aan Pentatonix.

Blij met mijn Foodbag cadeautje!

Een daslook plantje dat zich al heel goed thuis begint te voelen op ons balkon.

De Baracca paasbrunch continued

Dinsdag leek wel een heruitgave van Paasmaandag, uitgezonderd het feit dat mijn vriend en ik de ganse dag aan werk waren. Sneeuwstorm + diner met de restjes van de paasbrunch van Baracca. Nuja, restjes. We hadden meer dan voldoende voor een rijkelijk avondmaal!

Chickpea salad:

Pizzabrood met mushroom dip, lardo en bloedworstcrème, vergezeld van crispy cooked sugar snaps en chickpea salad:

Asperges met parmezaan:

Viennoiserie recht uit onze oven als dessert:

Yet Another Blog

Life on my side