Even overwogen we voor het avontuur te gaan en iets anders te laten leveren, maar hey, tradities er zijn om in ere te houden en door de drukte van de voorbije werkweken had ik weinig bandbreedte om een alternatief te bedenken. Dus genoten we alweer van een heerlijke sushischotel, gezeten bij de feestelijk versierde kerstboom van Goofball en haar gezin. Een iets indrukwekkendere kerstboom dan die van ons, dat moet ik toegeven. 😉
Letterlijk een verhaal van zeven kleine negertjes (excuseer voor dit raciaal geladen woord):
Gelukkig vonden we één vriendin bereid om als chauffeur in te springen (onze oorspronkelijke chauffeur had afgehaakt met COVID-19 symptomen) en konden we dankzij haar en de bedrijfswagen van haar man alsnog met ons drietjes in Meise (bijzonder slecht bereikbaar met het openbaar vervoer) geraken. Onze chauffeur wilde wel liever na het babybezoek samen in Leuven eten en niet in Meise. Dus annuleerde ik mijn reservatie bij een restaurant in Meise, waardoor vervolgens ook onze vierde vriendin afhaakte. Die vriendin woont in Brussel woont en zag het niet zitten om na het babybezoek nog naar Leuven mee te reizen.
Maar toch blij dat we alsnog op babybezoek gegaan zijn bij onze lieve vriendin en haar pasgeboren dochter konden bewonderen. En amai, wat een dotje was die baby! Tijdens ons hele bezoek heeft ze (zes weken oud) geen kik gegeven. Zelden twee ouders van een pasgeboren baby (hun eerste dan nog wel) er zo ontspannen bij zien zitten. Goed voor hen, uiteraard! Die doopsuiker houden we nog wel te goed. 😉
Blijgezind reden we terug naar Leuven om daar sushi te gaan eten bij Kintsugi. Terwijl onze chauffeur de wagen ging wegzetten, gingen mijn andere vriendin en ik al een tafeltje inpalmen in het sushirestaurant. Het was ondertussen al 21u en helaas, wegens te weinig klanten op deze werkdagavond, was Kintsugi al aan het sluiten. Gelukkig ben ik een goeie klant daar en was het personeel bereid om take-away klaar te maken. Dankjewel!!
En zo kwam het dat ik onverwacht op een weekavond met gasten zat op mijn appartement. Gelukkig lag het er niet al te wanordelijk bij. En dat wasrek dat een beetje in de weg stond, tja, iedereen moet de was doen, nietwaar?
De sushi smaakte ons alvast dubbel en dik!
Toen mijn vriend en ik Antwerpen aan het verkennen waren, kregen we bericht dat onze vrienden op 1 november naar Leuven kwamen voor het schaaktornooi van hun zoon. En of we geen zin hadden om na de schaakwedstrijden samen sushi te gaan eten? Euh, ja? Zoiets moet je ons natuurlijk geen twee keer vragen. There is always room for sushi!
Dus sloten mijn vriend en ik mijn verjaardagsweekend af in goed gezelschap rond een heerlijke sushiboot van Kintsugi!
Onder het motto: een verjaardag kan je nooit genoeg vieren! En sushi smaakt altijd! Goofball and family hadden zelfs speciaal voor de gelegenheid hun gezellige leefruimte versierd! (Hun oudste zoon was nog niet lang geleden zelf verjaard.)
De kat des huizes, Rodin, blijft maar groeien. Waar zal dat eindigen!
We startten de maaltijd met een glaasje champagne, want aja, bubbels horen bij een verjaardag he. En het vervolg laat zich raden: a pleasant evening was had by all. Met dank aan Kintsugi sushi en Deliveroo.
Het begint een fijne traditie te worden: samen sushi eten met de vrienden van de Spaanse les. Naar goede gewoonte hadden we gereserveerd op het terras van Wabi Sabi. Het weer was iet of wat twijfelachtig, maar dat weerhield ons er niet van op het terras plaats te nemen. Met de winter in zicht, moeten we profiteren van elke mogelijkheid om een terrasje te doen!
De sushi viel me deze keer een beetje tegen, moet ik zeggen. Niet dat het slecht was, maar minder lekker dan anders. De sushi van Kintsugi is echt wel beter. Maar het is het gezelschap dat het belangrijkste is, nietwaar? We praatten over het aankomende WK-weekend. Onze kameraad is journalist en had een mooi stuk geschreven in de aanloop naar het WK. Zelf ben ik nog wat in dubio of ik moet meegaan in heel die WK-gekte, maar de kans is wel groot dat ik zondag wat in de stad ga wandelen om de sfeer op te snuiven.
Na de sushi trokken we naar Surlie om te proeven van hun heerlijke natuurwijnen. Mijn vrienden waren niet bekend met dit soort wijnen en het deed me plezier te horen dat de wijnen en de amaro in de smaak vielen. Ik proefde zelf een klein beetje van de amaro en dat viel beter mee dan verwacht. Ik associeer amaro altijd met een zeer bittere smaak, maar deze amaro was veel kruidiger en eigenlijk amper bitter. Een ontdekking.
We maakten het niet té laat, kwestie van niet te moe aan de laatste dag van de werkweek te beginnen.
Dit weekend kwam de dochter van een goeie vriendin van mij logeren. De belofte voor het slaappartijtje dateerde al van een tijdje geleden, maar nu hadden we eindelijk een datum geprikt. Bijna gooide een last minute business trip naar Tallinn roet in het eten, maar het euvel werd opgelost door onze afspraak met een dag te vervroegen. Wat mij deze vrijdag een beetje onder stress zette, want ik moest op tijd in het station zijn om mijn gast op te halen en tegelijkertijd moest ik nog een heleboel mails verwerken alvorens ik zondag op het vliegtuig naar Tallinn kon stappen. Ik stond dus met iet of wat verhoogde hartslag te wachten op het perron, maar gelukkig was mijn dertienjarige gast zo chill dat ze het geen probleem vond dat ik nog snel een mail of twee beantwoordde, voordat ik me helemaal aan haar kon wijden.
First things first: food and drinks. We bestelden onze favoriete sashimi en sushirolls bij Kintsugi (ja, ik at twee keer sushi op één week en néén, ik vind dat geen probleem, ik kan gerust elke dag sushi eten) en begaven ons vervolgens naar de winkel om wat inkopen te doen. Ik heb buiten gefilterd kraantjeswater niets in huis wat een dertienjarige op gebied van drank kan bekoren en we misten ook wat snacks om te knabbelen na de maaltijd. Al betwijfelde ik of we nog wel veel honger zouden hebben na het verorberen van al de sushi die we besteld hadden.
Na ons uiterste best gedaan te hebben om al de bovenstaande sushi binnen te werken (niet gelukt uiteraard), lakten we onze nagels. Ik had niet meer de tijd gevonden om hippe nagellakkleurtjes te gaan kopen, dus hield ik het maar bij knalrood, een klassieker die nog altijd niet uit de mode is. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik deze kleur voor een jong meisje iets minder geschikt vindt. Mijn gast vond het alleszins allemaal fantastisch. Tijdens het nagels lakken speelden we black stories. Want welke dertienjarige houd niet van mysteries met een macaber kantje?
Daarna trokken we onze eenhoorn onesies aan om wat doldwaze tiktok dansjes te doen. Het resultaat van deze dansjes blijft hopelijk goed verstopt in de uithoeken van het internet. Gelukkig staat de account van mijn dertienjarige gast op privé ingesteld. 😉 Mijn onesie bleek een maat of twee te groot, wat voor extra hilariteit zorgde en amai, van al dat springen en dansen kreeg ik het stevig warm. Ideaal voor koude winteravonden, zo’n onesie, minder geschikt voor actieve nazomeravonden.
De rest van de avond speelden we spelletjes. Risk viel niet echt in de smaak bij mijn gast en na een spelbeurt of vijf gaven we er de brui aan. Exploding Kittens blijft een daarentegen een grote hit bij jong en oud.
Uiteindelijk lagen we om 1 uur in bed. Fijn om nog eens het kind in mezelf boven te halen.
Ik denk dat we ondertussen van een echte sushi-traditie mogen spreken, daar in de tuin van Goofball and friends! De zon zorgde voor een zalig nazomerweertje. Dé ideale gelegenheid om de magnum fles rosé boven te halen die mijn vriend en ik een tijdje geleden cadeau hadden gekregen. En óf dat wijntje vlotjes binnen ging! De ideale combinatie met de sushi van Kintsugi!
Vrijdagavond bestelden mijn vriend en ik sushi bij Kintsugi om vervolgens met sushischotels en al de taxi te nemen naar het huis van onze vrienden in Wijgmaal. Hun oudste zoon is immers een grote sushiliefhebber en in Wijgmaal is er spijtig genoeg geen sushirestaurant. Uiteraard speelden mijn vriend en ik graag sushileverancier aan huis. Vooral omdat onze vrienden weer voor een uitstekend aperitiefje hadden gezorgd: heerlijke rosé schuimwijn uit Italië. Een lekker souvenir van hun vakantie. De aperitiefhapjes smaakten ook, maar wellicht hadden we die beter voor een ander moment bewaard, want we slaagden er met zijn vijven (de jongste zoon paste voor de sushi) niet in om de sushi-overdaad op te krijgen. Oh well, de dag nadien is sushi ook nog lekker, nietwaar?
We bleven naar goeie gewoonte weer veel te lang plakken en ik geef toe, dat laatste (veel te volle) glas wijn was er wellicht te veel aan… Zeker omdat we op zaterdagochtend vroeg uit de veren moesten om op tijd in Bokrijk te zijn voor de familiebijeenkomst van mijn vriend. Maar hey, het was dikke fun!
Ik ben ondertussen de tel kwijt geraakt hoe vaak we al samen sushi van Kintsugi gegeten hebben met Goofball en haar gezin, maar dat het altijd aangenaam toeven is in hun gezellige stadstuintje, dat moge duidelijk zijn. We twijfelden op voorhand even of we wel buiten zouden eten, want onze weather apps voorspelden regen, maar hey, op vijf druppels na hielden we het helemaal droog en het was zelfs aangenaam warm om buiten te zitten. Ja, de zomer van 2021 toont zich tot nu toe van haar meest wisselvallige kant, maar dat kon ons even niet deren. Ik ben al blij dat ik mijn sociaal leven langzaamaan weer kan oppikken.
Wel een beetje teleurgesteld dat niemand samen met mij happy birthday wou zingen voor de verjaardag van Goofball’s echtgenoot. Misschien had het feit dat deze heuglijke gebeurtenis ondertussen al drie weken achter ons lag daar iets mee te maken. 😉
Altijd een plezier om op een mooie, warme avond in de tuin van Goofball en haar gezin te genieten van sushi en een goed glas champagne, gevolgd door een lekker glaasje wijn! Met sushi van Kintsugi, uiteraard!
En die Maine Coon blijft maar groeien!
Leestip voor jonge lezers:
En als uitsmijter: Wat is rood en heeft de pest aan iedereen?