We starten de dag met een beetje chaos aan het ontbijt. Het is zo druk dat er geen vrije tafels meer zijn. We worden naar een soort gang geleid waar we vriendelijk verzocht worden te wachten tot iemand van de bediening ons komt halen. Er staan daar nog wat mensen te draaien, dus we zijn niet de enigen die in het ontbijtspitsuur beland zijn. 8.30u is duidelijk het favoriete ontbijtuur van veel gasten in dit hotel.

Na een dikke tien minuten wachten, krijgen we een tafel voor vier toegewezen. We genieten uitgebreid van het ontbijtbuffet. Applaus voor de English breakfast opties en heel veel vers gesneden fruit. Er is ook een bijzonder interessante pannenkoekenmachine die volautomatisch pannenkoeken maakt. Je hoeft enkel te zwaaien voor de sensor en er komt na een drietal minuten zowaar een kant en klare pannenkoek uit. Je hoeft zelfs geen deeg of iets dergelijks toe te voegen, dat doet de machine allemaal zelf.

Aangezien we om drie uur in de namiddag een food tour gepland hebben, zijn we van plan het middagmaal over te slaan en de eetlust op te wekken door een wandeling in de buurt. Ik heb in mijn boekenkast nog een oude Capitool gids van Portugal terug gevonden en het hoofdstuk over Porto heeft een wandeling. Ideaal, dus.

Spijtig genoeg is een groot gedeelte van Porto getransformeerd in een enorme bouwwerf voor de nieuwe, roze metrolijn (Linha Rosa). Gigantische bouwputten en grote machines laten littekens na in het stadsweefsel. Uiteraard kan ik alleen maar toejuichen dat Porto volop de kaart van het openbaar vervoer trekt. Alleen loopt deze nieuwe metrolijn, zoals zoveel openbare werken van dit kaliber, serieuze vertraging op. Benieuwd wanneer de metrolijn effectief zal open gaan.

Soit, we starten de wandeling in het station van São Bento dat van binnen versierd is met prachtige azulejos. Alleen jammer dat over een aantal tegeltaferelen een soort gaas geplakt is (als bescherming?) waardoor de kleuren wat doffer zijn.

Onze volgende stop is de beroemde kathedraal en bijhorend klooster van Porto. De kloostergang is prachtig en ook hier treffen we talrijke azulejos aan. De plafonds van het klooster zijn rijkelijk versierd met houtsnijwerk en plafondschilderingen. We beklimmen de toren van de kathedraal en genieten van het uitzicht. In de kathedraal zelf bewonderen we het overdadig met verguldsel versierde koor. In het koor vindt op dat moment een kleine plechtigheid plaats voor Amerikaanse pelgrims. We zien hier in Porto trouwens heel veel peregrinos onder weg naar Santiago de Compostela. De Sint-Jacobsschelpen zijn overal in het straatbeeld aanwezig.

Continue reading →

Voor onze jaarlijkse citytrip met de ouders van mijn vriend kozen we dit jaar Porto uit. Een bestemming die al lang op mijn lijstje stond, maar waar ik wegens te dure vluchten nog niet geraakt was. En eerlijk, ook nu waren de vluchten naar Porto aan de dure kant, maar hey, ‘t is niet dat we tegenwoordig veel interest op ons spaargeld krijgen, he? We werken hard genoeg! En sinds de ouders van mijn vriend aan een cursus beleggen begonnen zijn, heb ik de indruk dat er ook wat meer af kan. 😉

We treffen de ouders van mijn vriend om 12u in Zaventem, waar we eerst gezellig samen lunchen bij Le Pain Quotidien, ondertussen bijna een traditie! Ik geniet van een lekkere avocado toast met ei. Alvast een goed begin van onze trip.

Tot onze niet geringe verbazing (we zijn het anders gewoon) verloopt alles vlotjes en zitten we mooi op tijd op het vliegtuig, dat stipt volgens de planning vertrekt.

We landen zonder problemen in Porto, halen onze valiezen op en wandelen naar de uitgang; waar de chauffeur van onze taxi al op ons staat te wachten. Vlotjes!

Het is vrij druk op de route van de luchthaven naar ons hotel, omdat het spitsuur is. De taxichauffeur is heel vriendelijk en babbelt honderduit.

Rond half vijf zijn we in het Legendary Porto Hotel, gelegen in het hart van Porto. De kamers vallen mee en ook de locatie lijkt op het eerste gezicht ideaal.

We frissen ons wat op en trekken om zes uur de stad in. We stoten meteen al op een groep van vier in het zwart uitgedoste mannen die op de trappen van de Santo Ildefonso kerk fado brengen. We slenteren vervolgens wat rond op een marktje dat zich op het plein voor ons hotel bevindt. De kraampjes verkopen veel handwerk en lokale producten. De ouders van mijn vriend kopen meteen al een bolletje kaas voor de buurvrouw die op hun katten past. Kunnen we dat ook al van de lijst schrappen.

Vervolgens wandelen we langs de gerestaureerde restanten van de oude Fernandomuur uit de veertiende eeuw naar de Ponte Dom Luís I, een indrukwekkende stalen constructie ontworpen door ingenieur Théophile Seyrig, een Belgische compagnon van Eiffel. Het fijne aan deze brug is dat er enkel sporadisch een tram passeert en je verder als voetganger gans de breedte van de brug kan innemen. Het uitzicht vanaf de brug op de Douro en omgeving in het avondlicht is prachtig.

Continue reading →