Ramen bij Yammi Yammi

Een tijdje geleden was het mij al opgevallen: een nieuw ramenrestaurant op de Oude Markt. Iedereen weet ondertussen dat ik een grote fan ben van ramen, dus kon ik niet wachten om deze zaak uit te proberen. Bijkomend pluspunt: volgens hun website maakt Yammi Yammi hun noedels zelf. Veel respect voor restaurants die de edele kunst van het noedels trekken onder de knie hebben. 😉

Ik moest dus niet lang nadenken waar af te spreken met mijn vriendin op vrijdag de dertiende. Terwijl haar zoon zijn beste schaakzetten bovenhaalde in zijn schaakclub, zaten zij en ik op het terras van Yammi Yammi te genieten van een dampende kom ramen. Mijn verdict: zeer lekker! Lekkere bouillon en heerlijke noedels. Veel meer keuze in soorten ramen dan in de andere ramenrestaurants die Leuven rijk is. De gyoza waren trouwens ook heel lekker.

Na ons bezoek aan Yammi Yammi trokken mijn vriendin en ik naar Bar Nine. Ik voor een after dinner cocktail, zij voor een kopje koffie. 😉 Nadat de zoon terug was van de schaakclub liepen we nog even langs het Ladeuzeplein voor een ijsje voor de jongeman (zelf had ik daarvoor helaas geen plekje meer) en namen we afscheid.

Cheers op een fijne vrijdagavond!

Lucky number seven

Maar eerlijk, we waren toch liever met zijn achten geweest… Na de door omstandigheden zeer beperkte opkomst voor het babybezoek in Meise, leek het erop dat ons vriendengroepje van acht lovely ladies eindelijk weer voltallig zou zijn. Last minute (ik was onze afspraak even uit het oog verloren) was het mij nog gelukt om een tafel voor acht personen te bemachtigen in Sud Sud Bistro. (Echt waar, zelfs op weekdagen slaag je er in Leuven tegenwoordig niet meer in om een tafel in een populair restaurant te versieren.) Maar helaas, het mocht niet zijn, één van onze dames moest de dag zelf alsnog afhaken wegens ziekte. En zo kwam het dat we met zeven in plaats van acht rond de tafel zaten.

We hadden alleszins onderwerpen genoeg om te bespreken: één van de dames had een tijdelijke column in een tijdschrift weten te versieren en was druk bezig met de verbouwingen van haar pas gekochte huis, twee andere zaten in de laatste ronde van een sollicitatieprocedure en nog een andere had het voorzitterschap van een belangrijke vereniging opgenomen, net nadat ze een half jaartje geleden haar universitaire diploma gehaald had. Mooi om te zien hoe de dames in mijn omgeving hun talenten optimaal inzetten en uitgroeien tot mensen met een stem in onze samenleving. Girl power!

En oja, we begonnen de avond met een traktatie ter ere van een recente verjaardag. Een redhead bandit voor iedereen. De enige rosse dame in ons gezelschap wist de cocktail alleszins te appreciëren. 😉 Supergeslaagde avond, dus!

The day after lunch

En late zondagse lunch bij Barouche om de lichte kater van het feestje gisteren te verteren. Oorspronkelijk stond dit post-coronafeestje op de planning voor het najaar 2021, maar om wille van de alom gekende redenen moest dit uitgesteld worden. Maar kijk, uitstel is geen afstel: tweede keer goeie keer! En óf er gefeest werd in de Tiendenschuur in Wakkerzeel! Ik denk niet dat ik de dansvloer voor langer dan vijf minuten verlaten heb. Zelfs al maakten de dj’s er een potje van, met slechte overgangen en te lang uitgesponnen intro’s. Mijn vriend en ik dansten zelfs twee slows met elkaar én ik kon nog eens headbangend uit de bol gaan. Dat moet geleden zijn van één of ander trouwfeest in een ver verleden…

Grote fan trouwens van de geroosterde bloemkool van Barouche. Zalig lekker!

Culinaire hoogstandjes bij Zappaz

Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn tijdens de coronacrisis geruisloos op pensioen gestelde collega en zijn vriendin. Na talloze keren culinair verwend geweest te zijn door mijn sympathieke oud-collega vonden we het tijd om hem en zijn vriendin uit te nodigen voor een etentje bij ons. Aangezien noch mijn vriend, noch ikzelf grote culinaire talenten zijn, hielden we het bij een gezellig aperitief met champagne op ons appartement en wandelden we daarna met z’n vieren naar Zappaz voor het avondmaal.

Tijdens de coronacrisis waren mijn vriend en ik grote fan van de afhaalboxen van Zappaz (lees hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier), maar het was van 2016 geleden dat we in het restaurant zelf gegeten hadden. En amai, het niveau van de gerechten was er stevig op vooruit gegaan! Niet dat er het vóór de coronacrisis niet lekker was, maar nu werd ik echt van mijn sokken geblazen. Zoveel lekkers dat er op ons bord passeerde! De chefkok was duidelijk in topvorm. Fenomenaal!

Tijdens de lockdown heeft het restaurant een kleine make-over gekregen. Spijtig genoeg laat de akoestiek nog steeds te wensen over. Ons gezelschap kwam aan rond 20u, toen het restaurant al goed vol zat, en het geluid kwam ons al tegemoet toen we de deur open trokken. En dat ondanks de geluiddempende panelen aan het plafond. Na op het einde van de avond de staf gefeliciteerd te hebben met de fantastische gerechten en heerlijke bijpassende wijnen, maakten we een opmerking over de slechte akoestiek. En ja, ze erkenden dat de ruimte op dat vlak te wensen over liet en dat er plannen waren om de zaak naar een nieuwe locatie te verhuizen. Een beslissing die ik volledig kan begrijpen, want eigenlijk is de zaak de (te kleine) locatie wat ontgroeid, maar ik zou het doodjammer vinden om dit restaurant op een paar passen van ons appartement te zien vertrekken. Maar voorlopig is het nog niet zo ver. Dus geniet mee met het lekkers dat op ons bord passeerde:

olijf . watermeloen & gillardeau . crème cru:

hamachi . perzik & witte asperge . sepia:

aardappel . mimolette & gillardeau . crème & olijf . watermeloen:

scheermes . yuzu & olijf . watermeloen & aardappel . mimolette & gillardeau . crème:

gillardeau . crème:

hamachi . perzik:

krab . komkommer . avocado:

hand gepelde Noordzeegarnaal . algenboter:

garnalenbisque:

Supertof etiket op heerlijke fles wijn:

gerookte paling . groene kruiden . morilles:

buikspek . jonge wortel . specerijen:

kalfsentrecote . bloemkool . groene asperge:

selectie geaffineerde kazen:

pralines bij de thee/koffie:

Echt een topavond!

Lunch bij de Optimist

Nog een beetje aan het nagenieten van de lekkere lunch met een Leuvense collega deze middag. Mijn laatste bezoek aan de Optimist dateerde nog van voor de coronacrisis en toen vielen de gerechtjes mij iet of wat tegen. Wat een contrast met deze middag! Echt genoten van de makreel met venkel, kumquat en dille, de halloumi met asperges en de heerlijk gegrilde aubergine. Om duimen en vingers af te likken. Ook heel fijn om tijdens het smikkelen en smullen te kunnen bijpraten met mijn lieve collega, die er op familiaal vlak geen gemakkelijke maanden heeft opzitten.

Geluidskunst in Leuven

Wat doet een mens zonder plannen op een mooie zonnige zondagnamiddag? Wat wandelen door de straten van Leuven, uiteraard! Op onze wandeling kwamen we opvallend veel mensen met plannetjes tegen die duidelijk een vast parcours volgden. Even later viel mijn eurocent: dit weekend was het eerste weekend van de geluidskunstexpo HEAR HERE, georganiseerd door STUK. Op diverse plekken in Leuven kan je luisteren naar kunst. Geïntrigeerd, gingen mijn vriend en ik een plannetje halen en bezochten (of moet ik zeggen beluisterden) een paar kunstwerken die we op ons pad tegen kwamen.

Mijn absoluut favoriete kunstwerk was clinamen van Célest Boursier-Mougenot in de grote kapel van KADOC. Betoverend.

Het bombastische geluid van Modular Organ System van Philip Sollman & Konrad Sprenger was te horen tot in de Kruidtuin. Deze installatie kwam bijzonder goed tot zijn recht in het Anatomisch Theater.

LAAN van An Roovers was naar mijn aanvoelen niet echt een geluidskunstwerk, maar ik kon de poëzie van deze langgerekte sculptuur uit klei in de mooie omgeving van de Kruidtuin wel appreciëren. Al stond de blauwe regen er minder fleurig bij dan gehoopt.

Het vriendelijke gezoem van Swarm van Félix Blume vond ik ook zeer geslaagd. Eveneens te bewonderen in de Kruidtuin.

We bezochten ook de kunstwerken in het Vrijthof, het stadspark en het Janseniuspark, maar die vond ik eerlijk gezegd wat tegenvallen. In de plaats daarvan een mooie foto van zonnende mensen in het stadspark:

Tijdens de wandeling stuurden we een bericht naar onze kameraad, die net de dag voordien geland was in Zaventem na een bezoekje aan zijn grote liefde in Australië, om te informeren hoe het met zijn jetlag was. We hadden wat extra plannetjes van HEAR HERE meegenomen zodat hij de wandeling met zijn dochters kon doen. Bleek dat hij zelf al over plannetjes beschikte, maar hij nodigde ons meteen uit voor een mochi-ijsje in zijn zonnig stadstuintje. Daar zeggen wij geen neen tegen, natuurlijk!

We bleven langer plakken dan gepland, waardoor we na het aperitief bij onze vriend meteen rechtstreeks doorwandelden naar L’Etoile d’Or om daar te genieten van een heerlijk avondmaal met asperges en een dame blanche als dessert.

Wijn proeven bij Young Wine Club Leuven

Na onze zeer geslaagde crash course wijn proeven bij Young Wine Club Leuven, stonden mijn vriend en ik te popelen om hieraan een vervolg te breien. We zochten een datum, nodigden onze vrienden uit Wijgmaal uit en contacteerden het koppel dat we hadden leren kennen op de vorige wijnproefavond om aan een totaal van zes deelnemers te geraken. Ditmaal kozen we als thema Europese witte wijnen. Met de zomer voor de deur gaat een wit wijntje er altijd wel in!

Net als de vorige keer werd het een heel gezellige avond, waarop we bijleerden over wijn, genoten van heerlijke flammkuchen en burrata, maar vooral heel erg fijne en toffe gesprekken onder mekaar hadden. Culinaire ervaringen delen, dat schept een band. En door over de wijnen te praten, leer je nog meer het vakmanschap appreciëren dat gepaard gaat met het maken van een goeie fles wijn.

Ik schrijf hier mijn notities neer om niet te vergeten wat we bijgeleerd hebben over witte wijnen.

Mogelijke kleuren: groengeel, citroengeel, goudgeel/strogeel amber
Primaire aroma’s: exotisch fruit (banaan, meloen,…) steenfruit (perzik, abrikoos, citrus (citroen, limoen, zest,…), groen fruit (appel, peer,…), floraal, mineraal
Secundaire aroma’s (heeft de wijn op houten vaten gelegen?): hout, vanille, brioche
Tertiaire aroma’s (hangt samen met de ouderdom van de wijn): noot, honing, gedroogd fruit
Witte wijnen uit een warmer klimaat hebben meestal een lagere aciditeit.
Witte wijnen zijn wit omdat ze niet in contact gekomen zijn met de schil van de druif. Je kan dus perfect witte wijn maken van blauwe druiven.
Riesling past zeer goed bij pikant Aziatisch eten
Wat maakt van een wijn een goede wijn? De combinatie van intensiteit, complexiteit, evenwicht en afdronk.

Deze wijnen dronken wij:

Leo Vinum wit uit België
Emrich Schönerer ‘Mineral’ Riesling uit Duitsland
Wolfberger Pinot Gris Alsace uit Frankrijk
Forjas del Salnés ‘Leirana’ Albariño uit Spanje
Cantina Sampietrana Fiano uit Puglia (Italië)
Nigl ‘Piri’ Grüner Veltliner uit Oostenrijk
Grand Tokaji Furmint Dry uit Hongerije

Na de witte wijnen konden we het niet laten nog een paar flesje rode wijn open te trekken. Het was zo gezellig dat we pas rond een uur of twee in bed lagen. Dan weet je dat het goed is geweest!

Een simpele lunch onder vrienden

Soms heb je niet meer nodig om je dag goed te maken dan een gezellige lunch in het bedrijfsrestaurant met een goeie vriendin. En oja, kroketten helpen natuurlijk ook. 😉

Een namiddag in de Zoo van Antwerpen

Zondagmiddag hadden mijn vriend en ik afgesproken met onze vriendin en haar twee kinderen om samen naar de Zoo van Antwerpen te gaan. Een klassieker van een uitstap, toegegeven, maar naar diertjes kijken is altijd leuk, nietwaar? En de verblijven van de dieren zijn ten opzichte van vroeger stevig verbeterd, zodat ik persoonlijk minder last heb van dat knagende schuldgevoel dat wilde dieren eigenlijk helemaal niet thuis horen in de kunstmatige omgeving die een Zoo toch is. Tegelijkertijd moet ik ook erkennen dat de Europese dierentuinen hun steentje bijdragen om bedreigde diersoorten in stand te houden.

Na een vlotte treinrit ontmoetten we onze vrienden in het prachtige station van Antwerpen-Centraal. Het was een prachtig zonnige dag en hoewel het nog frisjes was, hing de lente nu echt wel in de lucht. Alvorens ons naar de Zoo te begeven, moesten onze hongerige magen gevuld worden. Stipt om 12u stonden we voor de deur van restaurant Malaciorta, maar daar viel binnen geen enkel tegen van leven te bespeuren. We oefenden nog even geduld uit, maar na een tiental minuten was dat geduld op en besloten we iets te gaan eten bij de buren van Takumi Ramen Kitchen. Want ramen, daar wordt een mens gelukkig van! Voor de kinderen van onze vriendin was dit de eerste kennismaking met de Japanse keuken en gelukkig was dit een schot in de roos. De jongen kende ramen al uit animéseries en was heel enthousiast om dit gerecht zelf uit te proberen. De jongedame was iets voorzichtiger en hield het bij rijst. Mij smaakte het alleszins enorm én ik proefde voor de eerste keer Pocari Sweat (dat was er in Japan zelf niet van gekomen). Een lekkere, stevige maaltijd voor een betaalbare prijs.

Daarna brachten we een fijne namiddag door in de Zoo die er werkelijk op haar paasbest bij lag. De tuinlieden hadden kosten nog moeite gespaard en de Zoo stond volop in bloei. En oja, we zagen uiteraard heel veel dieren. Mijn persoonlijke favorieten: de vissen en de reptielen.

Continue reading →

Genieten bij Melchior in Tienen

Vrijdag spoorde ik naar Tienen voor een date met Julie, want hoe beter te recupereren van een zware werkweek dan met een culinaire ervaring in goed gezelschap? Hoog tijd trouwens dat ik eens naar Tienen afzakte, want tot nu toe was het altijd Julie die naar Leuven spoorde. Tienen heeft op culinair vlak misschien iets minder te bieden dan Leuven, maar ik vind het altijd leuk om nieuwe horizonten te verkennen.

Als restaurant had Julie Melchior uitgekozen en amai, echt van mijn sokken geblazen door wat de chefkok op tafel toverde. Heel fijn dat de Oosters aandoende inrichting zich vertaalde in gerechten die duidelijk door de Japanse keuken geïnspireerd waren. Verzorgd tot in de puntjes en prachtig gepresenteerd. De chefkok weet duidelijk waar de mosterd te halen, maar laat zich inspireren zonder te kopiëren. Die Michelin-ster is dubbel en dik verdiend wat mij betreft.

Natuurlijk konden we de verleiding niet weerstaan om Melchior’s signature dish te proberen: de knolselder in zoutkorst met kombu en bottarga. Zo boterzacht heb ik knolselder nog nooit geproefd. Ook heel leuk dat de ober eerst de volledige knolselder in zoutkorst aan tafel kwam tonen, om vervolgens het bord met het afgewerkte gerecht te brengen.

Ik laat jullie graag meegenieten. En ja, het smaakte nog beter dan de foto’s eruit zien.

Appetizers:

Hamachi, daikon, furikake, dashi:

Toro & paling, sobanoedles, aubergine, miso:

Melchior’s signature: knolselder, zoutkorst, kombu, bottarga:

Maïskip, langoustine, groene asperge:

Black angus, prei, daslook, duxelle, merg:

Chocolade, yuzu, hazelnoot:

We sloten de avond af met een heerlijke kopje thee:

Yet Another Blog

Life on my side

vrienden