Whale watching in Ponta Delgada en mistige Serra Devassa wandeling – 12 augustus 2023

Vandaag zitten we al om acht uur aan het ontbijt. Da’s een heel half uur vroeger dan het officiële openingsuur van het ontbijt, maar tot onze opluchting staat het ontbijtbuffet al netjes uitgestald op ons te wachten. Een meevaller waardoor we mooi op tijd zijn voor de whale watching om negen uur.

IMG_9013

IMG_9016

IMG_9017

IMG_9019

IMG_9020

Ik ben een beetje zenuwachtig, want we zijn er niet in geslaagd een apotheker te vinden die zo vroeg open was om pilletjes tegen de reisziekte te kopen. Moeten we zeker op onze meeneemlijst zetten voor onze volgende trip! Laat ons dan maar hopen dat de polsbandjes met drukpunten hun werk zullen doen. Ik probeer het zeurderig stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat die polsbandjes uiteraard geen enkel effect hebben, te onderdrukken en hoop dat het placebo effect volstaat om mijn zeeziekte onder controle te houden.

Gelukkig is de zee bijzonder kalm en denk ik dat ik deze boottocht zelfs zonder medicatie zal overleven. De zon is alvast van de partij en de lucht is stralend blauw. En jawel al snel spotten we een school tuimelaars die gezellig een stukje met ons meereizen. Wat later spotten we drie potvissen en nog twee scholen gewone dolfijnen. We krijgen zelfs twee mooie staarten van de duikende potvissen te zien. Succes! Het is duidelijk dat ik het fotograferen niet meer zo goed beheers als vroeger, want echt goeie foto’s hou ik niet over aan deze boottocht. Gelukkig hebben we wel een paar filmpjes waarop de dieren goed te zien zijn.

IMG_1069

IMG_1072

IMG_1092

IMG_1102

IMG_1114

IMG_1128

IMG_1134

IMG_1139

IMG_1152

IMG_1155 Continue reading

Ponta Delgada – São Miguel – 11 augustus 2023

Ons laatste ontbijt bij Casa da Cisaltina in Povoação. Naar goede gewoonte brengt onze gastvrouw weer veel te veel eten naar onze tafel en alhoewel we ons uiterste best doen, slagen we er niet in alles op te krijgen.

IMG_8884

We pakken onze koffers bij elkaar en nemen afscheid van ons gezellige appartementje. Er wacht ons immers een stevig stuk rijden langs best wel moeilijke wegen naar Ponta Delgada, de onofficiële hoofdstad van de Azoren. Gelukkig is mijn vriend een goeie chauffeur en komen we zonder kleerscheuren aan in Ponta Delgada. Ons hotel Casa do Pateo ligt in het hart van de stad en heeft geen parkeerplaats, dus we parkeren onze huurwagen op een parkeerplek zo dicht mogelijk in de buurt van het hotel.

We zijn te vroeg om te kunnen inchecken, dus laten we onze valiezen achter in het hotel dat eerder een statig stadspaleis lijkt. We wandelen terug naar de wagen en gaan op zoek naar een parkeerplaats waar we de wagen voor een langere periode kunnen laten staan. Gelukkig is er een grote ondergrondse parkeerplaats bij de haven van Ponta Delgada waar we onze wagen met een gerust hart kunnen achterlaten.

Voor de lunch moeten we het niet ver zoeken: vlakbij de ondergrondse parkeergarage bevindt zich Portas do Mar, een pier met allemaal restaurants en bars met overdekte terrassen. Vanaf die pier heb je zicht op de Piscinas Ponta Delgada en veel zonnekloppende en zwemmende mensen. We belanden op het terras van Momentos Cozinha d’Autor. Ik heb na het riante ontbijt niet zoveel honger, dus hou ik het bij een portie heerlijke gegrilde mosselen. Met een glaasje sangría daarbij, dat smaakt altijd en zeker als het een warme dag is. We besluiten meteen al te reserveren voor het avondmaal, om te vermijden ‘s avonds in deze drukke toeristische plek te moeten zoeken naar een restaurant dat nog een tafel vrij heeft. Onze keuze valt op een Nepalees restaurant. Na al die dagen Portugees eten, hebben mijn vriend en ik een keer zin in iets anders.

IMG_8914

IMG_8917

IMG_0994

IMG_0997

IMG_0998

IMG_1001

IMG_1002

Tijd om Ponta Delgada te verkennen. Uiteraard brengen we een bezoek aan de prachtige Igreja Matriz de São Sebastia daterend uit de zestiende eeuw. De prachtig versierde buitengevel, de overvloedig versierde zijkapellen en het fenomenale houtsnijwerk maken dat een bezoek aan deze kerk werkelijk een must is. Wij zijn alleszins onder de indruk.

IMG_1003

IMG_1005

IMG_1008

IMG_1009

IMG_1011 Continue reading

A lovely evening with friends

Gisteren waren mijn vriend en ik te gast bij onze vrienden in Wijgmaal. De afspraak was dat zij zouden koken en wij voor de drank zouden zorgen. Dus namen mijn vriend en ik in de taxi naar Wijgmaal onze koelzak van de Colruyt mee met daarin een flesje champagne van Louis Brochet en wat flesjes witte wijn (waaronder eentje van d’Hellekapelle en eentje van Maria-Cristina, Portugese wijn van de uitbaatster van Dumon). We namen meerdere flessen mee, kwestie van te kunnen kiezen welke wijn het beste bij de gerechten paste.

En amai, we werden weer goed in de watten gelegd. Onze vrienden verwenden ons met heerlijke aperitiefhapjes van de markt gevolgd door een driegangenmenu met Sint-Jacobsvruchten als voorgerecht, vis als hoofdgerecht en een heuse kaasschotel als dessert. En dat allemaal terwijl hun zonen studeerden voor hun examens. Toch fijn, vrienden die goed kunnen koken! En de heerlijke porto die ze nog ergens uit hun kelder wisten op te diepen, was een fantastische afsluiter van de avond.

IMG_8772

IMG_8773

IMG_8775

IMG_8778

IMG_8780

IMG_8784

IMG_8787

PS: De jongste zoon was apetrots dat hij ons zijn visgerei kon tonen.

IMG_8783

Business lunch bij Al Posto Giusto

Met een verrassingsgast, zowaar! Deze middag had ik afgesproken met een collega om wat bij te praten. We hebben allebei een heel drukke agenda waardoor we elkaar op het werk zelf vaak mislopen. Dus deze lunch kwam op een uitstekend moment. En kijk eens aan, vlak voor onze geplande lunch had mijn collega een overleg gehad met een dierbare oud-collega die ook honger had! En zo werd onze lunch met twee uitgebreid met één extra persoon. Een onverwachte en zeer fijne verrassing. Al liet ik de carbonara deze keer aan mij voorbij gaan. 😉

IMG_8740

Sips met een vriendin

De vorige keer dat ik met mijn vriendin uit Tongeren had afgesproken was al geleden van september 2023! Ik sta er telkens weer van verbaasd hoe snel de tijd vliegt. Voor deze gelegenheid had ik een tafeltje voor twee gereserveerd bij Sips, omdat dat ene glas wijn dat we daar een tijdje geleden dronken, beslist naar meer smaakte.

Mijn vriendin en ik startten onze maaltijd met een werkelijk uitstekende portie wagyu. De dun gesneden plakjes smolten haast letterlijk op onze tong. Een waar feest voor de smaakpapillen. Vervolgens deelden we de dorade met orzo en shiitake, een perfect bereid stukje vis, en eindigden we de maaltijd met een heerlijk dessert. Ik koos voor de appel met kaneel en rum. Terwijl we genoten van de maaltijd namen we uitgebreid de tijd om bij te praten. Ik was alleszins blij om horen dat mijn vriendin op relationeel vlak in kalmer vaarwater terecht is gekomen, alleen spijtig dat er nu wat spanningen zijn met haar zoon, die volgens mij gewoon op zoek is naar zichzelf. Ik duim alvast dat ze eruit geraken.

IMG_8725

IMG_8728

IMG_8730

IMG_8735

Bij elk gerechtje dat we aten, liet ik me een wijn aanraden door de vriendelijke sommelier. Ik was persoonlijk bijzonder gecharmeerd door de Stein Schaden uit Oostenrijk, een fantastische Grüner Veltliner, waarmee we de maaltijd waren gestart. Aangezien ik nog een cadeautje zocht voor het diner bij onze vrienden komende zaterdag, nam ik zo’n flesje mee naar huis. Ben er zeker van dat dit flesje in de smaak zal vallen!

IMG_8726

Business lunch bij Les Brigittines

Een beetje een onverwachte lunch op deze eerste werkdag van de week, want ik was eigenlijk de invaller voor de invaller. Derde keus, dus. 😉 Initieel was ik best wel zenuwachtig voor deze lunch, want ik moest onze grote baas vergezellen voor een ontmoeting met belangrijke business partners uit Québec en de ganse lunch zou ik Frans moeten spreken. Nu is mijn Frans niet zo slecht, maar het niveau B2.3 waarvoor ik vorig jaar met vlag en wimpel slaagde, is toch iet of wat weggedeemsterd ondertussen. Vooral omdat ik nog amper de kans krijg om Frans te spreken en ik in deze context wel geacht werd twee uur een intelligente conversatie over complexe werkgerelateerde onderwerpen aan te gaan. En dat Québécois Frans vind ik niet altijd even makkelijk te verstaan.

Kwam daar nog eens bij dat mijn baas uiteraard te laat op de afspraak was en ik in mijn eentje onze drie gasten moest entertainen, maar hey, blijkbaar helpt een beetje gezonde adrenaline, want ik denk niet dat ik het er slecht vanaf heb gebracht. Toegegeven onze gasten spraken Frans met slechts een licht Québécois accent, waardoor ik hen perfect verstond. Al was ik toch wel opgelucht toen mijn baas een kwartier later alsnog aan tafel opdook. 😉

En oja, Les Brigittines is echt een pareltje. Wat een prachtige brasserie! Al had ik liever iets verder van het haardvuur gezeten, want mijn rug kreeg het op een bepaald moment wel heel erg warm. Trouwens de eerste keer in mijn leven dat ik paardenfilet met wulken en waterkers at. Zoveel plekken zijn er sowieso al niet meer waar er paardenvlees op het menu staat en dat in combinatie met wulken en de saus die recht vanuit de pan op mijn bord werd geschept. Het was heerlijk!

IMG_8696

Les Années Folles in Antwerpen

De datum stond al wekenlang in mijn agenda: zaterdag 31 oktober zou ik fancy gaan dineren met mijn lieve collega om haar nieuwe job te vieren. Superblij voor haar, want ze blijft in een leidinggevende positie, maar keert inhoudelijk terug naar een oude liefde. En tegelijkertijd superblij dat ze haar nieuwe uitdaging gewoon in onze eigen bedrijf gevonden heeft. Interne jobmobiliteit for the win!

Ik liet de keuze van het restaurant aan haar over en naar goede gewoonte koos ze er weer een pareltje uit: huiskamerrestaurant Les Années Folles, waar de culinaire ervaring letterlijk begint bij het aanbellen. Ceci n’est pas un restaurant! Neen, dit is een ontdekkingstocht die ons langs talrijke heerlijke creaties van de chef bracht. Uiteraard gingen we voor het maximaal aantal gangen. En dit in combinatie met het bob-arrangement. Waardoor ik op het einde van de maaltijd nog een plekje had voor een dessertwijntje en een glas rum als digestief. Alleen spijtig dat er nergens een kaartje met een overzicht van het menu beschikbaar was. Dat miste ik echt. Ook om achteraf terug te kijken op wat je exact gegeten hebt.

IMG_8642

IMG_8645

IMG_8651

IMG_8654

IMG_8655

IMG_8658

IMG_8659

IMG_8661

IMG_8663

IMG_8666

IMG_8668

IMG_8670

IMG_8674

IMG_8676

En gelukkig mocht ik na al dat lekkers blijven slapen bij mijn collega, zodat ik me niet moest haasten om de laatste trein van Berchem naar Leuven te halen.

Bondgenieten op Leuven by Night

Superleuke avond gehad op Leuven by Night met Jan en zijn oudste zoon, terwijl Goofball moest werken op een event. Ocharme.

Ik startte de avond in mijn eentje klokslag 18u op het Martelarenplein voor het aansteken van de kerstverlichting. Ik weet niet goed wat ik ervan verwacht had, maar spectaculair was dit bepaald niet. Na een eerste mislukte poging hield Showkoor Upbeat er de sfeer in door van een iets hoger getal te beginnen aftellen naar nul. En bij de tweede keer ging de kerstverlichting gelukkig wel branden!

Vervolgens trok ik richting Bondgenieten voor het avondmaal. Ik startte met een gratin met shiitake van Laura Massa, at een heerlijke taco van El Taco Loco, bewonderde tijdens mijn wandeling de mooi verlichte straten en spotte zowaar een zingend cadeautje en een heuse DJ Caravan. Ik beëindigde mijn avondmaal met een portie raclette van Elsen Kaasambacht. Heerlijk!

IMG_8571

IMG_8573

IMG_8575

IMG_8583

IMG_8585

IMG_8586

IMG_8589

IMG_8591

IMG_8594

IMG_8595

Op het Mathieu de Layensplein trof ik Jan en zijn oudste en vervolgens trokken we samen verder op verkenning in de Leuvense straten. In de Bondgenotenlaan dronken we een glas champagne om het goede doel van Zonta Leuven te steunen. Vrouwen empoweren met een glas champagne, hoe kan ik daar neen tegen zeggen? De meest spectaculaire act die we ontmoetten, was ongetwijfeld die van Vuuract in de Diestsestraat. Because, well, fire!

IMG_8599

IMG_8605

IMG_8611

IMG_8616

IMG_8622

En natuurlijk sloten we de avond af met poffertjes als dessert. Supergezellig!