Sneak peak van ons nieuwe gebouw

Deze ochtend werd ik om 9 uur (argl) verwacht in ons gloednieuwe gebouw voor de opnames van ons interne nieuwsbulletin. De eerste keer dat ik een voet binnen zette in het gebouw.

Momenteel wordt er nog keihard gewerkt om alle verdiepingen zo snel mogelijk af te werken en zoals het er nu naar uit ziet, zullen er nog wel een tijdje werklieden in ons gebouw vertoeven. Op dit moment hebben mijn collega’s en ik al toegang tot de verdiepingen met de vergaderzalen, maar nog niet tot het kantoorgedeelte. Volgende week nemen we dan officieel de kantoorruimte op de eenentwintigste verdieping in gebruik. Ik kijk er naar uit!

Omdat ik de ganse dag vergadering had in het nieuwe gebouw kon ik alvast de broodjes van de koffiebar uitproberen (lekker! met gerookte makreel, olijven en paprika) en de vele planten in de lobby gaven mij een beetje een junglegevoel. De eerste indruk is alvast positief! Benieuwd om het gebouw beter te leren kennen in de komende weken.

IMG_5347

IMG_5348

IMG_5349

IMG_5351

IMG_5353

Whisky tasting at home!

Het was ondertussen al van september 2022 dat mijn vriend ik nog eens een whiskyproeverij hadden georganiseerd in ons appartement. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! En deze zaterdag was het dan eindelijk zo ver. Door de last minute afzegging van een collega waren we, mezelf en mijn vriend inbegrepen, met zeven whiskyliefhebbers. Lucky number seven!

Om het overzichtelijk te houden, hadden we afgesproken dat iedereen één fles als toegangsticket zou meebrengen. Natuurlijk waren er snoodaards (onszelf inbegrepen) die zich niet aan die afspraak gehouden hadden, waardoor we uiteindelijk twaalf verschillend soorten whisky proefden. We deden het rustig aan, met héél kleine proevertjes en dat lukte prima. Mijn vriend en ik hadden ook de nodige versnaperingen voorzien (olijven, kaasjes, spaccatine, dipsausjes en kerstomaatjes) als tegengewicht voor de alcohol.

Onze bijdrage aan de proeverij (de goedkopen Thaise whisky deden we niet open):

IMG_5324

IMG_5326

Een overzichtje van alle whisky’s die we proefden en een poging om ze in een goeie volgorde te zetten (van zacht naar peaty/rokerig):

IMG_5331

IMG_5334

De volgorde waarover consensus was dat deze eigenlijk de best was:

IMG_5338

Mijn top drie van de namiddag:

Voor het avondmaal hadden mijn vriend en ik quiche van Guykes quiches voorzien, vergezeld van gezonde slaatjes (helaas vergeten foto’s van te nemen, maar hier vinden jullie een fotografische illustratie van de quiches). Lekker gemakkelijk en doordat we met een groep van zeven personen waren, konden we veel verschillende quiches proeven. Uiteraard trokken we daarbij een flesje rode wijn open.

Rond een uur of elf borstelden we onze laatste gasten buiten en zakten mijn vriend en ik af naar het verjaardagsfeestje van onze kameraad wijnliefhebber. Al een geluk dat dat vlak om de hoek van ons appartement was, want anders denk ik niet dat we er nog geraakt waren. De oesters en fancy hapjes waren jammer genoeg al op, maar er was nog meer dan genoeg lekkere wijn! Net als vorig jaar klonken we op de gezondheid van onze kameraad in zijn gezellig stadstuintje en sloten we het feest af (tja, we waren natuurlijk ook de gasten die het allerlaatst waren aangekomen).

Volgend jaar toch proberen mijn agenda het weekend rond de verjaardag van onze kameraad vrij te houden, want dan wordt hij dertig en hij was nu al plannen aan het smeden voor wilde feestjes in het buitenland. Daar ben ik uiteraard graag bij!

Vandaag (zondag) hadden we normaal gezien ‘s avonds afgesproken om iets te gaan eten met een oud-collega van mijn vriend en zijn vriendin. We zouden deze avond ook voor het eerst kennis maken met zijn Thaise vriendin. Ik moet toegeven dat mijn vriend en ik allebei verrast waren toen de oud-collega ons liet weten dat hij een vriendin had, want hij is ondertussen al de zestig gepasseerd en zolang we hem kenden, is hij altijd vrijgezel geweest. Maar kijk, op liefde staat geen leeftijd! Het is hem van harte gegund!

Speciaal voor de gelegenheid had ik gereserveerd in een Thais restaurant in Leuven, want de Thaise vriendin is niet zo gek op de Belgische keuken. Helaas voelde de vriendin zich vandaag niet zo goed en moest ik het diner annuleren. En eerlijk, na de uitspattingen van gisteren vonden mijn vriend en ik dat niet eens zo erg. Er volgen hopelijk nog gelegenheden voor de eerste kennismaking. Al zal het niet voor binnenkort zijn, want de oud-collega en zijn vriendin vliegen over een paar dagen alweer terug naar Thailand. Ach ja, dan zullen we hen daar moeten gaan bezoeken, he.

Griekse date in Corfou

Zondagavond kregen we een berichtje van onze vrienden uit De Pinte dat ze een paar dagen naar Leuven zouden afzakken. En of we zin hadden om donderdagavond ‘s avonds Grieks te gaan eten. Wij hadden ons echter al ingeschreven voor de Valentijnstasting en waren dus niet vrij. Gelukkig stond er vrijdagavond nog niets in onze agenda (kwestie van ons een beetje te sparen na de wijntasting) en dus zetten we onze afspraak op vrijdagavond. Ik belde om een reservatie te maken in restaurant Corfou, de favoriete Griek van onze vrienden, en we hadden een date!

Aangezien onze vrienden vlak bij ons in het Novotel hotel logeerden, kwamen ze ons uithalen en wandelden we samen met hen en hun twee schattige dochters naar restaurant Corfou, het restaurant waar ze, toen ze nog in Leuven woonden en nog geen kindjes hadden, elk jaar Valentijn vierden. En zo werd het een beetje een nostalgische avond, waarbij we ons allemaal (allez, de kinderen uitgezonderd) realiseerden dat de tijd veel te snel gaat.

Voor deze bijzondere gelegenheid deelden we een bord meze als voorgerecht. De twee meisjes tekenden terwijl we wachtten op onze gerechten papieren vol met de grappigste tekeningen. Mijn vriend en ik kregen zelfs gepersonaliseerde tekeningen met onze namen erop. Ik was bijzonder gecharmeerd. 😉

Als hoofdgerecht bestelde ik de barbeelfilet van het huis. Echt om duimen en vingers af te likken. Ik had daarna eigenlijk niet meer zoveel honger, maar de portie sabayon voor drie personen die mijn tafelgenoten bestelden was zo overvloedig (persoonlijk aan tafel opgediend door de patron uit een grote, dampende kom), dat ik zonder problemen kon meegenieten. Echt een aanrader, die sabayon!

IMG_5289

IMG_5294

IMG_5296

IMG_5309

Na het eten wandelden we onze vrienden terug naar hun hotel en wensten we hen nog een fijn weekend toe. Het aanbod om samen met hen ‘s ochtends vroeg te in Novotel ontbijten, sloegen we echter vriendelijk af. Ik keek ernaar uit om, na alweer een vermoeiende werkweek, zaterdagochtend keilang in mijn bed te blijven liggen!

Valentijnstasting!

Yep, dit jaar vierden we Valentijn twee keer! Because, why not?

Toen ik hoorde dat onze vriend de wijnkenner een wijnproeverij in het teken van Valentijn organiseerde, kon ik niet anders dan ons inschrijven. Dubbel meegenomen dat die wijnproeverij letterlijk bij ons om de hoek was. Mijn vriend en ik schoven met nog drie andere, ons onbekende, koppels aan tafel voor een romantische wijnreis langs de Languedoc, Nieuw-Zeeland, Piemonte, de Alsace, de Beaujolais en Barcelona en sloten de proeverij af met een wijn uit Verona (yep! het Verona van het bekende balkon!). Bij sommige wijnen was de link met Valentijn redelijk subtiel, door de kleur, de geur of de smaak. Bij de Saint-Amour, de San Valentin en de wijn uit Verona moest niemand van de wijnliefhebbers rond de tafel lang nadenken.

En ja, ik heb nu al een paar keer zo’n wijncursus gevolgd, maar ik heb het gevoel dat ik elke keer weer iets opsteek. Ik merk ook duidelijk dat onze kameraad didactisch steeds beter wordt. Practice makes perfect! En uiteraard haalde hij na de het einde van de proeverij nog een lekkere fles rode wijn uit zijn eigen collectie boven. Om de avond in schoonheid af te sluiten.

De officiële line-up:

IMG_5282

Een Chinese Valentijn

I know, I know, Valentijn is een feest in het leven geroepen door de commercie, maar hey, welke girl smelt er niet voor die heerlijke hartjes van Bittersweet? Met dank aan mijn geweldige vriend, die na al die jaren perfect weet waarmee hij mij gelukkig kan maken. 😉

Omdat mijn vriend toevallig in het land was op Valentijn, maakten we van de gelegenheid gebruik om er een gezellige avond van te maken. We bestelden take-away bij Chen’s (genoeg om drie dagen van te kunnen eten), staken wat kaarsen aan en deden een flesje bubbels open. En amai, dat smaakte! Bij deze roep ik Chen’s uit tot beste Chinees van Leuven!

IMG_5244

IMG_5246

IMG_5253

Première van Bob Marley: One Love

Deze avond had ik de eer en het genoegen om samen met een collega de Belgische première van de film Bob Marley: One Love bij te wonen in Cinema White, op wandelafstand van het station van Schaarbeek. Tot mijn grote verbazing vond deze cinemazaal zich in een gloednieuw winkelcomplex voorzien van een ruim aanbod aan winkels en eetgelegenheden. Echt letterlijk vlakbij Leuven en ik wist niet eens van het bestaan van deze plek af.

Ter gelegenheid van de première bood de Jamaicaanse ambassade een receptie met cocktails en hapjes aan. De cocktails waren uiteraard gesponsord door een Jamaïcaanse rum-merk, Hampden Estate. Bar Ran zorgde voor de cocktails. Ik was persoonlijk een grote fan van de Redemption Daiquiri met rum, groene kruiden en hennepolie. Amai, zo lekker! De cocktails met een volgens de barman amper waarneembare koffiesmaak vond ik daarentegen helemaal niet lekker.

Ik had wel wat te doen met reggaezanger Omar Perry, die duidelijk erg getalenteerd was. Optreden op zo’n receptie is echt geen cadeau. Iedereen praat met elkaar en er wordt amper naar je geluisterd. Wij vluchtten zelfs naar de achterkant van de cocktailbar om aan de nogal luide geluidsinstallatie te ontsnappen. En zo ontdekten we dat er zowaar nog een cocktailbar was! Al gaat de prijs voor beste cocktail van de avond toch naar de Redemption Daiquiri.

IMG_5214

IMG_5233

IMG_5235

IMG_5236

En dan was het tijd voor de film zelf! We kregen een gigantische emmer met popcorn (iets wat ik normaal nooit eet en na een paar happen herinnerde ik me weer waarom, amai, zo zout!) en nestelden ons in de comfortabele bioscoopzetels. Ik had geen grote verwachtingen van de film, maar moet zeggen dat ik aangenaam verrast was. De film biedt geen totaaloverzicht van het leven van Bob Marley, maar concentreert zich op de periode nadat hij na een aanslag op zijn leven Jamaica ontvluchtte naar Londen. Hoofdrolspeler Kingsley Ben-Adir bracht moeiteloos het charisma van Bob Marley tot leven en de geweldige soundtrack deed de rest. Geen must see, daarvoor blijft de film te zeer aan de oppervlakte, maar een film die me van begin tot einde wist te boeien. Oja, shout out naar actrice Lashana Lynch, die een fantastische Rita, vrouw van Bob neerzette en toonde dat het leven met een muziekster niet altijd over rozen gaat.

Ook heel blij met de cadeautjes in mijn goodie bag!

IMG_5251

Leuvense kaasfondue!

Uitstekend geslapen na de fantastische Soirée Masquée in Alden Biesen. Rond negen uur zaten mijn vriend aan het ontbijt, maar veel aten we niet, want ‘s middags stond er een lunch met vrienden in ‘t Fonduehuisje op het programma. We pakten onze maskers en kostuums bijeen, maakten nog een paar foto’s van de mooie omgeving en reden dan terug van Bilzen naar Leuven.

IMG_5169

Om één uur ‘s middags ontmoetten we onze vrienden en hun kinderen bij ‘t Fonduehuisje. We kregen een mooie houten tafel toegewezen voor ons gezelschap van tien personen in een nieuw gedeelte van het restaurant, dat duidelijk een flinke metamorfose heeft ondergaan sinds de laatste keer dat ik er was, vele jaren geleden. Natuurlijk ging ik voor de klassieke kaasfondue La Gruyère. Een throw back naar die keer dat onze vrienden ons kwamen bezoeken in Genève. Al waren er een aantal in ons gezelschap die de vleesfondue en de visfondue uitprobeerden.

IMG_5185

IMG_5186

Het was zo gezellig dat we tot vijf uur bleven natafelen. Onnodig te zeggen dat wij de laatste klanten waren die het restaurant verlieten. 😉

Ensor danst in Alden Biesen

Met een Cambio vol met kostuums en maskers reden mijn vriend en ik blijgezind naar het mooie Alden Biesen in Bilzen. We werden ter plekke bijzonder vriendelijk onthaald en meteen naar onze hotelkamer gebracht, waar we zowaar een volledige goodie bag aantroffen met nog wat extra maskers!

IMG_5040

IMG_5043

IMG_5047

Omdat er tijdens het feest zelf geen eten voorzien was, hadden mijn vriend en ik een tafeltje voor twee gereserveerd in restaurant Nif in hartje Bilzen. Door een gelukkig toeval parkeerden we in een ondergrondse parking waarvan de uitgang uitkwam rechtstreeks bij het restaurant. Wij trakteerden onszelf op de driegangenmenu voor 44 euro per persoon. Prijs-kwaliteit top! De sushi was heerlijk, net als de Thaise rode curry. Eigenlijk had ik met twee gangen ruim voldoende gegeten, maar hey, voor zo’n lekkere brownie vind ik altijd nog wel een plekje. 😉

IMG_5049

IMG_5053

IMG_5057

IMG_5059

IMG_5061

Na het eten reden we terug naar Alden Biesen om ons om te kleden op de kamer. En zo schreden we een paar minuten na acht uur in vol ornaat naar de prachtige waterburcht voor een gemaskerd bal in Belle Époquestijl. Tot ons groot genoegen hadden alle gasten enorm hun best gedaan om zich aan het thema te houden. Dat sommige kostuums duidelijk uit een ander tijdperk dateerden, zagen we graag door de vingers. Echt iedereen zag er prachtig uit. Het live orkest zorgde voor aangepaste muziek en er liep zowaar een heuse kopie van Ensor rond op het bal.

IMG_5107

IMG_5151

IMG_5153

IMG_5155

Natuurlijk namen mijn vriend en ik deel aan de dansinitiatie. We vonden twee knappe dames om samen met ons de quadrille te dansen en daarna leerden we de beginselen van het walsen (wat ik ooit in een ver verleden al eens geleerd heb, maar duidelijk helemaal vergeten was). De uitleg van de leerkracht kon beter, maar we amuseerden ons, dat was het belangrijkste. Al had ik gehoopt om na de initiatie een volledig nummer te kunnen dansen, maar dat was duidelijk niet voorzien in het programma.

De avond had nog meer in petto voor ons! Via een wachtwoord kregen we toegang tot een geheime doorgang die ons naar het casino leidde. In ruil voor een donatie voor het goede doel kregen we een nepbiljet dat we konden omzetten in chips. Tot mijn grote verbazing waren de spelgoden op mijn hand. Ik bleef maar winnen! Mijn stapeltje aan chips groeide en groeide. Tot de vriendelijke dame aan de roulette zei dat ze ging afsluiten, waardoor ik mij genoodzaakt zag al mijn chips erdoor te jagen.

IMG_5135

IMG_5141

IMG_5145

IMG_5146

We sloten de avond al dansend af en kropen rond een uur of één in bed. Ik hoop van harte dat er volgend jaar een heruitgave komt!

Gemaskerde voorbereidingen

Ik ga eerlijk zijn, deze ochtend opgestaan met een lichte kater na de uitspattingen gisteren. Ik wist dat die laatste fles er te veel aan ging zijn. Maar hey, niets wat niet opgelost kan worden door een lekker ontbijt met spek en eieren! I love a man who can cook!

Na het ontbijt bedankte ik onze vrienden voor de gastvrijheid en haastte ik mij naar Antwerpen-Centraal. Ik moest immers deze voormiddag onze kostuums bij Kostuum en Karamel gaan ophalen. Gelukkig reden de treinen stipt en geraakte ik zonder problemen met mijn mooi ingepakte kostuums in Leuven. Toch geweldig zo dicht bij het station wonen!

Topstukken in het MAS en smullen bij Little Beirut

Gisterenmiddag spoorde ik naar Antwerpen voor mijn vierde bezoek aan de onvolprezen topstukkententoonstelling in het MAS! Een uitstapje met de collega’s van het werk. Te voet onderweg van het station naar het MAS kwam ik al een handvol collega’s tegen en tegen dat we bij het MAS zelf aankwamen, was onze groep al stevig aangegroeid.

Om 13.15u werden we ontvangen met koffie en taart op de achtste verdieping van het MAS. De taarten waren zo lekker dat ik gewoonweg vergat een foto te nemen van het overdadige buffet. Niet dat ik daarvoor veel tijd had, want ik was ingedeeld in de groep wiens rondleiding om 13.45u van start ging. Helaas weigerde de bewaker ons binnen te laten omdat we geen bandje voor de tentoonstelling konden tonen. Nochtans had de MAS-medewerker die samen met onze collega’s instond voor de organisatie van deze namiddag, gezegd dat onze badge zou volstaan om binnen te mogen. Alleen had niemand de bewaking daarvan op de hoogte gesteld. Na iets meer dan een kwartier wachten kwam de MAS-medewerker opdraven en mochten we alsnog binnen. Vergezeld van de groep die een kwartier na ons zou starten. Gezellig druk, dus.

IMG_4992

Tot mijn grote teleurstelling was er geen gids voor onze groep voorzien. Al kon ik begrip opbrengen voor deze beslissing: de tentoonstelling was niet volledig voor ons bedrijf afgehuurd en zo’n groep van twintig personen door de vrij kleine ruimtes loodsen terwijl er tegelijkertijd andere bezoekers rondlopen, is alles behalve evident. Onze communicatiedienst zei dat er gidsen op zaal stonden waaraan we extra uitleg konden vragen, maar die vond ik niet direct. Die gidsen mochten misschien ook niet binnen. 😉

Aangezien ik de tentoonstelling al een paar keer gezien had, maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat bij te praten met mijn collega’s en hier en daar een woordje uitleg te geven over de totstandkoming van de tentoonstelling. Ik bewonderde het gloednieuwe topstuk De Vertroostende Maagd van Ensor en begaf me daarna opnieuw naar de achtste verdieping om nog wat verder te babbelen met mijn collega’s.

IMG_4996

IMG_4997

IMG_4998

IMG_5002

IMG_5005

IMG_5007

Om vijf uur werden de overblijvende collega’s en ik beleefd verzocht het MAS te verlaten. Een ideale gelegenheid om met de overblijvers nog iets te gaan drinken in de buurt. Na een kleine zoektocht (met een groep van zestien personen is het iets minder voor de hand liggend om een plek te vinden waar iedereen gezellig kan zitten) belandden we bij Dr. Beer. Een schot in de roos. Dr. Beer serveerde niet enkel een zeer gevarieerd aanbod aan artisanale bieren, ook de prosecco (geserveerd in klassieke coupekes) mocht er zijn. De ober was werkelijk een fenomeen, hij kon van elk bier op de bijzonder uitgebreide kaart een omschrijving geven. Echt een plek voor bierliefhebbers!

IMG_5022

Ik had ‘s avonds afgesproken om met mijn West-Vlaamse vriendin iets te gaan eten in de buurt van het MAS. Om de week verblijft ze bij haar vriend in Antwerpen. Aangezien ik wist dat ze de dag vrijaf had genomen, stuurde ik haar een berichtje of ze zin had om iets te komen drinken samen met mij en mijn collega’s. Dat had ze! Mijn collega’s slaagden er nog net in één plekje voor haar vrij te maken aan onze lange tafel. Dat betekende wel dat ik maar met één bil op de bank kon zitten, maar dat had ik er graag voor over. Mijn vriendin slaagde er meteen in mijn collega’s te charmeren en babbelde honderduit. Je bent een extravert of je bent het niet!

Rond half zeven vertrokken mijn collega’s en dronken mijn vriendin en ik nog één glas bij Dr. Beer alvorens samen naar het vlakbij gelegen Little Beirut te wandelen, waar we samen genoten van een heerlijk Libanese mezzeschotel vergezeld van een lekker flesje rode wijn. We klonken op de nieuwe job van mijn vriendin en hadden zoveel bij te praten dat we na de maaltijd gewoonweg verplicht waren nog iets te gaan drinken op het (verwarmde) terras van Den Tros.

IMG_5029

IMG_5030

IMG_5031

Vervolgens wandelden we samen naar het mooie appartement van haar vriend in hartje Antwerpen en deed ze, ondanks mijn protest, alsnog een extra flesje wijn open, terwijl haar vriend zich bij ons voegde. Alleszins blij dat ik na al die drank kon blijven slapen in de zeer gerieflijke kamer van de dochter van haar vriend mét ensuite!