ensor

Ensor danst in Alden Biesen

Met een Cambio vol met kostuums en maskers reden mijn vriend en ik blijgezind naar het mooie Alden Biesen in Bilzen. We werden ter plekke bijzonder vriendelijk onthaald en meteen naar onze hotelkamer gebracht, waar we zowaar een volledige goodie bag aantroffen met nog wat extra maskers!

IMG_5040

IMG_5043

IMG_5047

Omdat er tijdens het feest zelf geen eten voorzien was, hadden mijn vriend en ik een tafeltje voor twee gereserveerd in restaurant Nif in hartje Bilzen. Door een gelukkig toeval parkeerden we in een ondergrondse parking waarvan de uitgang uitkwam rechtstreeks bij het restaurant. Wij trakteerden onszelf op de driegangenmenu voor 44 euro per persoon. Prijs-kwaliteit top! De sushi was heerlijk, net als de Thaise rode curry. Eigenlijk had ik met twee gangen ruim voldoende gegeten, maar hey, voor zo’n lekkere brownie vind ik altijd nog wel een plekje. 😉

IMG_5049

IMG_5053

IMG_5057

IMG_5059

IMG_5061

Na het eten reden we terug naar Alden Biesen om ons om te kleden op de kamer. En zo schreden we een paar minuten na acht uur in vol ornaat naar de prachtige waterburcht voor een gemaskerd bal in Belle Époquestijl. Tot ons groot genoegen hadden alle gasten enorm hun best gedaan om zich aan het thema te houden. Dat sommige kostuums duidelijk uit een ander tijdperk dateerden, zagen we graag door de vingers. Echt iedereen zag er prachtig uit. Het live orkest zorgde voor aangepaste muziek en er liep zowaar een heuse kopie van Ensor rond op het bal.

IMG_5107

IMG_5151

IMG_5153

IMG_5155

Natuurlijk namen mijn vriend en ik deel aan de dansinitiatie. We vonden twee knappe dames om samen met ons de quadrille te dansen en daarna leerden we de beginselen van het walsen (wat ik ooit in een ver verleden al eens geleerd heb, maar duidelijk helemaal vergeten was). De uitleg van de leerkracht kon beter, maar we amuseerden ons, dat was het belangrijkste. Al had ik gehoopt om na de initiatie een volledig nummer te kunnen dansen, maar dat was duidelijk niet voorzien in het programma.

De avond had nog meer in petto voor ons! Via een wachtwoord kregen we toegang tot een geheime doorgang die ons naar het casino leidde. In ruil voor een donatie voor het goede doel kregen we een nepbiljet dat we konden omzetten in chips. Tot mijn grote verbazing waren de spelgoden op mijn hand. Ik bleef maar winnen! Mijn stapeltje aan chips groeide en groeide. Tot de vriendelijke dame aan de roulette zei dat ze ging afsluiten, waardoor ik mij genoodzaakt zag al mijn chips erdoor te jagen.

IMG_5135

IMG_5141

IMG_5145

IMG_5146

We sloten de avond al dansend af en kropen rond een uur of één in bed. Ik hoop van harte dat er volgend jaar een heruitgave komt!

Opening Ensor tentoonstelling in Mu.ZEE

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat ik na mijn dagje Antwerpen zou meerijden met de collega’s die met de wagen van het MAS naar Mu.ZEE in Oostende reden om de vernissage van de tentoonstelling ‘Rose, Rose, Rose à mes yeux – James Ensor en het stilleven in België 1830 – 1930′ bij te wonen. Bij nader inzien betekende dit dat ik dan opnieuw de verplaatsing van Antwerpen-centraal naar het MAS moest maken (zonder fiets ditmaal, want die moest aan het station blijven). Aangezien mijn date in Berchem woonde, leek het mij eenvoudiger om gewoon van Antwerpen-Centraal naar Berchem te sporen en de tien minuutjes van het station naar haar huis te voet af te leggen. Zo konden we ook gezellig met zijn twee naar Oostende rijden. Change of plans, dus, maar duidelijk de beste oplossing om in Oostende te geraken.

De rit verliep vlot en bood ons de gelegenheid om nog een aantal werk gerelateerde zaken te bespreken. We moesten even zoeken, maar uiteindelijk vonden we vrij makkelijk een parkeerplaats vlakbij Mu.ZEE. Dat Ensor als schilder veel mensen aanspreekt, bleek duidelijk uit de massale opkomst. Eigenlijk was het te druk om echt van de schilderijen te kunnen genieten. Al moet ik zeggen dat het fijn was om een voor mij iets minder bekende kant van Ensor te ontdekken: zijn stillevens. De vijftig stillevens van Ensor in de tentoonstelling worden geconfronteerd met een indrukwekkende collectie stillevens van Belgische kunstenaars uit de periode tussen 1830 en 1930. Echt de moeite om nog eens voor terug te komen en alles rustig op te nemen als het minder druk is.

De op Ensor geïnspireerde hapjes mochten er trouwens ook zijn. In het begin van de avond kreeg je alleen een bordje met hapjes in ruil voor een blauwe jeton, maar tegen het eind van de avond werden de bordjes vrij rondgedeeld, zodat we onze buikjes rond konden eten.

Super tof trouwens dat er zoveel collega’s op de vernissage aanwezig waren. Echt een fijne gelegenheid om onder het genot van een hapje en een drankje je collega’s wat beter te leren kennen.

IMG_3214

IMG_3217

IMG_3218

IMG_3219

IMG_3220

IMG_3221

IMG_3224

En voor de terugrit naar Leuven kon ik meerijden in de gloednieuwe elektrische bedrijfswagen van de man van een collega. Wat een luxe!

Ensor ontmaskerd

Gisteren hadden we een personeelsvergadering op het werk. De vergadering zelf was niet veel soeps. Het belangrijkste punt op de agenda was het feit dat de bonussen voor dit jaar worden afgeschaft. Tja, dat zat er wel een beetje aan te komen met al die besparingen. Maar, gelukkig was er  nog een beetje geld over voor een bezoekje aan de tentoonstelling Ensor ontmaskerd. Echt de moeite. De tentoonstelling brengt het verhaal achter de werken van Ensor. Wij kregen een heel goede uitleg van de gids, maar ik heb vooral onthouden dat Ensor een beetje een gefrustreerd mannetje was die een problematische verhouding had met zijn moeder. 😉

Na de tentoonstelling volgde een receptie met de collega’s. Uiteraard bleef ons groepje tot de laatste man plakken en werden we op het einde vriendelijk verzocht om toch maar op te krassen. Samen met collega en vriendin L nam ik de trein terug naar Leuven. We hadden alletwee nog zin in een soepje. En zo eindigden we de avond met een werkgerelateerde babbel in L’Etoile d’Or. L is iemand met ontzettend goeie inzichten en ik kan bij haar echt mijn hart uitstorten als er eens iets tegensteekt (en dinsdag waren er een aantal dingen in het honderd gelopen, dus ik wilde graag wat stoom aflaten). Ik vind het altijd verfrissend om eens een andere kijk op de zaken te horen, want soms bestaat het risico dat op den duur je blik te veel vernauwt. Bovendien ben ik niet zo goed in het ontcijferen van de onderliggende motieven van mensen. Ik pik dat niet zo snel op. Daarom apprecieer ik het des te meer als andere mensen als klankbord willen dienen.

Al bij al een geslaagde dag.