Verjaardagsdiner in de Kwizien

Zaterdagavond spoorden mijn vriend en ik naar Hasselt om zijn verjaardag te vieren met mijn broertje en zijn vriendin (onder het motto: een verjaardag kan je nooit genoeg vieren!). We kozen voor een restaurant waar we ondertussen al menige verjaardag gevierd hebben: de Kwizien. En ja, ook ditmaal werden we niet teruggesteld. Het eten was zo mogelijk nog beter dan de laatste keer dat we er waren, al kan dat ook aan het gezelschap gelegen hebben. Mijn vriend kreeg als verjaardagscadeau een mooie fles Machrie Moor Peated Arran single malt. Benieuwd om die samen met hem te kunnen proeven!

Enige domper op de avond: de laatste hapjes bij de thee moesten we aan een hoog tempo naar binnen werken, anders riskeerden we de laatste trein van Leuven naar Hasselt te missen. Mijn vriend en ik moesten er zelfs een klein sprintje uitpersen om de trein te halen. Serieus, waarom kan de laatste trein niet om 23.30u vertrekken in plaats van om 22.30u? Hoe ga je op die manier mensen overtuigen om het openbaar vervoer te nemen? Mijn vriend en ik waren dolgraag nog wat langer in de Kwizien blijven plakken voor een afzakkertje. NMBS make it happen!

Heerlijke hapjes voor bij het aperitief:

IMG_6996

Een oestertje gaat er altijd wel in:

IMG_6999

Makreel – ajo blanco – venkel – duindoornbes:

IMG_7005

Snoekbaars – Noordzeekrab – selder – kaffir – geitenkaas uit Lummen:

IMG_7007

Skrei – zeewier – groene kool – salie:

IMG_7012

Coquille – knolselder – limoen – beurre blanc:

IMG_7019

Presa Iberico BBQ – wortel – savooi – dragon:

IMG_7020

Platte kaas – passievrucht – gekonfijte tijgercitroen – avocado – basilicum:

IMG_7024

Hapjes voor bij de thee:

IMG_7026

IMG_7027

Dinner at The Dominican

Na een woensdag vol vergaderingen had ik een sociale activiteit ingepland samen met de teamverantwoordelijken van mijn afdeling. De eerste gezamenlijke activiteit sinds het begin van onze samenwerking, ergens in de zomer van 2021. Reden te meer om voor een plek met klasse en uitstraling te gaan. Het was lekker rustig in The Dominican en de dienster deed enorm haar best om het ons naar de zin te maken. We genoten van de cocktails en het lekkere eten. Een ideale avond, de eerste van velen, hoop ik!

IMG_6927

IMG_6933

De beklimming van de Sint-Romboutstoren

Onze laatste dag in Mechelen gunden mijn vriend en ik ons de luxe om uit te slapen, want geen concrete plannen in de voormiddag. Uiteraard startten we de dag met een heerlijk ontbijt. Een heruitgave van de dag voordien, gewoon omdat ik het zo lekker vond.

IMG_6851

IMG_6852

IMG_6855

Na het ontbijt checkten mijn vriend en ik op ons gemak uit, we lieten de bagage achter in het hotel en wandelden wat door de rustige zondagse straten van Mechelen tot het 12u was. Op dat tijdstip hadden we afgesproken met een bevriend koppel en hun twee zonen om samen te lunchen in de alom bekende Vleeshalle. Wegens nog niet veel honger na ons uitgebreide ontbijt hielden mijn vriend en ik het op loempia’s en summer rolls. We maakten van de gelegenheid gebruik om bij te praten met onze vrienden, die we niet meer gezien hadden sinds de coronacrisis begon. We verbaasden ons erover hoe groot en flink de jongens geworden waren. Help! De tijd gaat veel te snel!

IMG_6856

IMG_6860

IMG_6864

IMG_6868

Na de lunch trokken we richting de Sint-Romboutskathedraal voor een beklimming van de toren. Helaas, de weergoden waren ons niet bepaald gunstig gezind: het was koud, nat en winderig. De beklimming zelf viel heel goed mee, omdat deze regelmatig onderbroken werd voor een bezoek aan de verschillende kamers in de toren. De jongens klommen zeer enthousiast naar boven, die jonge lijfjes zitten duidelijk barstensvol energie. We bewonderden de mooie oude klokken en het uitzicht vanaf de toren, dat door de weersomstandigheden helaas wat tegenviel. We zullen nog eens moeten terugkeren in de zomer om ten volle van de omgeving te kunnen genieten.

IMG_6870

IMG_6871

IMG_6874

IMG_6883

IMG_6884

We sloten de namiddag met onze vrienden af in de Wasbar, wegens nergens anders plaats. Mijn vriend en ik beginnen er vaste klanten te worden, al vind ik de bediening (duidelijk allemaal jobstudenten) er nonchalant en is het er, naar mijn mening, ook niet zo proper. Maar geen erg: er was een bak met speelgerief voor de kinderen, die helaas niet zo strategisch geplaatst was onder de trap. Het duurde dan ook niet lang voordat de oudste jongen zijn hoofd keihard stootte tegen de gietijzeren trap. Ocharme, het manneke. De bediening maakte hun oorspronkelijke onverschilligheid goed door een icepack aan te bieden om een bult tegen te gaan. Misschien komen we er toch nog eens terug. 😉

Na onze drankjes namen we afscheid van onze vrienden en keerden mijn vriend en ik met de trein terug naar Leuven. Ons zie je zeker nog eens terug in Mechelen!

Hof van Busleyden, Kunstuur en diner bij The Chick

Opgestaan met een lichte kater (wellicht was dat afzakkertje in de hotelbar er toch iet of wat te veel aan), maar na het fantastisch uitgebreide ontbijtbuffet in de prachtige sacristie, was ik helemaal opgeknapt. Zo fijn dat de versoepelingen van de coronamaatregelen het weer mogelijk maken! Extra pluspunten voor de heerlijke American pancakes met appeltjes in een zachte karamelsaus. Overheerlijk!

IMG_6669

IMG_6671

IMG_6672

IMG_6674

Na dit uitstekende ontbijt wandelden mijn vriend en ik naar het Hof van Busleyden. Ik had tickets voor een bezoek om 10.30u gereserveerd. En kijk: de zon was zowaar van de partij! Storm Eunice had al de grijze regenwolken verdreven. Een onverwacht succes, want ik had me mentaal voorbereid op een weekend vol met regen.

We startten ons bezoek met de tijdelijke tentoonstelling ‘Uitbundig Verleden. De Bourgondiërs door Romantische ogen‘. De tentoonstelling toonde werken uit de negentiende eeuw die terugkijken op de tijd van de Bourgondiërs. In de negentiende eeuw ontstaan verschillende nieuwe naties die zich willen profileren op het internationale toneel. Vandaar de hernieuwde belangstelling tijdens de Romantiek voor de Bourgondische hertogen, van Filips de Stoute tot de roemrijke keizer Karel. De ondergrondse exporuimte, die aan een negentiende-eeuws monumentaal museum doet denken, toont met een zeventigtal werken het verlangen naar de grootsheid van weleer.  Heel interessant om vanuit een hedendaagse context met een kritische blik en een veranderend perspectief naar het verleden te kijken. De geschiedenis herinterpreteren, het is van alle tijden.

IMG_6678

Jeanne d’Arc wordt voorgeleid bij Filips de Goede in Compiègne – Isidore Patrois, 1864:

IMG_6683

Ridders van het Gulden Vlies:

IMG_6686 Continue reading

Verjaardagsdiner bij Magma

Een tijdje geleden boekten mijn vriend en ik een weekendje Mechelen om zijn verjaardag te vieren. We reserveerden een kamer in het mooie Martin’s Patershof. Altijd al eens in een kerk willen slapen. 😉

Helaas viel ons vertrek naar Mechelen vrijdag samen met de komst storm Eunice. Code Oranje en het advies om binnen te blijven… Donderdag hadden de Nederlandse spoorwegen al laten weten dat ze vrijdag niet zouden rijden, maar de NMBS zag het op dat moment nog helemaal zitten. Tot vrijdagochtend om 11u (!) het bericht kwam dat ook de NMBS een aantal lijnen vanaf 14u zou stilleggen in het westen en noorden van het land. Waaronder de verbindingen naar Mechelen. Uiteraard gingen ettelijke minuten na die melding zowel de website als de app van de NMBS volledig plat.

Ik had een belangrijke Teams-vergadering om 13u, dus ik besloot vlak nadat de mededeling van de NMBS binnen kwam met de trein te vertrekken naar Mechelen, in de hoop dat ik vroeger dan check-in tijd op de kamer zou mogen. Indien dat niet lukte, zou ik wel ergens een plek vinden om te vergaderen. Desnoods in de lobby van het hotel. Mijn vriend zat nog in zijn eigen vergadering toen ik de trein nam, maar hij zou zo snel mogelijk na het einde van die vergadering mij achterna reizen. Al een geluk dat ik mijn ticket naar Mechelen op voorhand gekocht had.

De treinrit van Leuven naar Mechelen verliep gelukkig vlotjes en ik kreeg al snel het bericht dat mijn vriend op de trein van 12.05u naar Mechelen zat. Oef! Zijn plan B was een Cambio te reserveren en daarmee naar Mechelen te rijden, maar dat leek me nu niet meteen de veiligste optie in stormweer.

En ja, ondanks de storm was het geluk aan mijn kant: ik mocht bij aankomst in Martin’s Patershof meteen op de kamer. Ik installeerde me aan het bureautje, zette mijn hoofdtelefoon op en ik was klaar voor mijn vergadering van 13u. De gratis wifi verbinding in Martin’s Patershof was desastreus slecht, maar met de camera af lukte het mij de vergadering te volgen. Na mijn eerste vergadering schakelde ik uit pure miserie over op de hotspot van mijn smartphone. Serieus, zo’n chic hotel daarvan verwacht je toch fatsoenlijk gratis internet voor alle gasten. En neen, ik wil niet bijbetalen voor een snellere verbinding, ‘t is niet dat die kamers zo goedkoop zijn!

IMG_6621 Continue reading

Valentijnsdiner in de Faculty Club

Ok, Valentijn is tegenwoordig eerder het feest van de commercie dan van de liefde, maar hey, elk excuus is goed om wat quality time samen door te brengen onder het genot van een lekkere maaltijd en een heerlijk glaasje wijn in een mooi kader. En dus wandelden mijn vriend en ik maandagavond naar de Faculty Club voor een avond genieten van onderstaande heerlijkheden en van elkaar.

Oester met vinaigrette – Scampi in Kataïf – Rode biet en geitenkaas met Champagne de Castellane Brut:

IMG_6569

IMG_6575

Noordzeekrab, structuren van knolselder, radijs en limoen met Azienda Agricola Alturis, Friuli colli orientali DOP ‘Friulano, Italia 2020:

IMG_6577

Skreihaasje, crème van aardpeer, prei olie en schorseneer met Mâcon Villages, Dom Faiveley, Bourgogne, France, 2017:

IMG_6580

Belle Flamande kip, paddenstoelen, gebakken krielaardappel met Bodega del abad, cima bella Mencia Bierzo, España 2019:

IMG_6589

Cheesecake met rode vruchten, jus van citrus en bourbon vanille en ijspastille van rozenbottel en veenbes met Brachetto, Cascina Ghercina, Piemonte, Italia 2020:

IMG_6594

Geocaching in Florival

Zondag spoorden mijn vriend en ik naar Florival voor een namiddagje geocaches zoeken met onze vrienden uit Heverlee. Voor de verandering was het eens mooi weer, dus we zagen het helemaal zitten.

Het eerste waar onze blik op viel nadat we uit de trein gestapt waren, was Café Au Val Fleuri, een volks café recht tegenover het spoor met een groot terras. Op dat terras bevond zich een kraam waar je oesters, garnaalkroketten en flesjes wijn kon kopen. Het mooie weer had talloze liefhebbers van deze lekkernijen naar buiten gelokt en het was behoorlijk druk op het terras. Ik had meteen al zin om de plannen radicaal om te gooien en een namiddag te genieten van een glaasje schuimwijn, wat oesters en garnaalkroketten op een terras in de zon. Helaas, onze kameraad uit Heverlee is een die hard geocachingfan, die zich niet zo snel van de wijs laat brengen. Geen erg, een garnaalkroketje smaakt ook lekker ná een wandeling.

Onze vriend haalde zijn gps boven en al snel waren we geocaches aan het zoeken. Allez, laten we eerlijk zijn: de mannen waren geocaches aan het zoeken en de vrouwen waren aan het babbelen. Persoonlijk hou ik meer van het wandelen dat bij geocaching hoort dan van het zoeken zelf. Maar ieder zijn meug, he! De zoektocht werd alleszins stevig bemoeilijkt door de erg drassige toestand van de wandelpaden. De Dijle stond hoog door de recente regenval en veel weiden stonden half blank. Een aantal van de geocaches moesten we dus noodgedwongen aan ons voorbij laten gaan, wegens enkel bereikbaar met stevige laarzen.

IMG_6524

IMG_6525

IMG_6528

IMG_6529

IMG_6531

IMG_6532

IMG_6535

IMG_6536

IMG_6537

We maakten ook kennis met het principe van de dazenval (dankjewel, twitter!)

IMG_6539

Gelukkig waren er genoeg geocaches te vinden op onze weg om de mannen bezig te houden. Na een fijne wandeling kwamen we opnieuw uit bij ons startpunt: Café Au Val Fleuri. Tot mijn grote teleurstelling was de kraam volledig uitverkocht. Zelfs geen garnaalkroketje mee te bespeuren. De vriendelijke uitbater van de kraam, die gezellig stond te babbelen met wat inwoners van Florival, verzekerde ons dat hij de volgende keer een garnaalkroketje voor ons opzij zou houden als we dit bij het begin van onze wandeling zouden bestellen. Gelukkig waren de flesjes schuimwijn nog niet uitverkocht en konden we samen op het terras van Café Au Val Fleuri klinken op een fijne namiddag!