Lunch bij New Koncept in Hasselt

Na een bezoek aan mijn moeder in het rusthuis reden mijn vriend en ik verder naar Hasselt waar we afgesproken hadden om ter gelegenheid van mijn verjaardag te lunchen met mijn vader en zijn nieuwe vriendin. Ik had een tafel gereserveerd bij New Koncept, maar was uit het oog verloren dat het dit weekend jeneverfeesten waren in Hasselt. New Koncept had zelf een jeneverstand voor hun deur staan, wat maakte dat de muziek van hun stand buiten nogal clashte met de muziek binnen. Gelukkig zette de bediening tot onze opluchting na een tijdje de muziek binnen af.

Over de kennismaking met de nieuwe vriendin kan ik kort zijn: geen succes. Mijn vriend en ik waren allebei opgelucht dat de lunch achter de rug was en we afscheid konden nemen en terug naar Leuven konden rijden. Gelukkig waren de mosselen lekker.

Wildfestival in de Faculty Club

Toen de uitnodiging in mijn mailbox viel voor het jaarlijkse wildfestival in de Faculty Club, wist ik het meteen: dé ideale gelegenheid om samen met mijn broer en zijn vriendin mijn verjaardag te vieren. Even gepolst of ze het zagen zitten en voilà, snel een tafel voor vier gereserveerd. Het werd een fijne avond in een prachtig kader, al moet ik eerlijk zeggen dat ik het menu vorig jaar beter vond. Nu vond ik de stoverij van hert wat aan de taaie kant.

Aperitief met hapjes van de chef – Champagne de Castellane:

Coquilles met warme salade van linzen, lardo en schuim van karnemelk – Adulation, California Chardonnay 2021, VS:

Stoverij van hert met graanmosterd en spruitjes – Weingut Triebaumer, Ruster DAC Zweigelt 2021, Oostenrijk:

Hazenrug, rode kool, chiconette, pomme dauphine en pepersaus – Château Romefort, Haut-Médoc AC 2018, Frankrijk:

Cremeux van gianduja chocolade en kastanje, biscuit, roomijs van witte chocolade en gember, gel van veenbes – Serre Romani, Maury AOP 2020, Frankrijk:

Zoetigheden bij de koffie of thee:

Een spontaan verjaardagsfeestje

Mijn vriend en ik hadden geen plannen gemaakt voor dit weekend, omdat we graag wat wilden uitrusten na onze toch wel vermoeiende Berlijntrip. Maar hey, onze kameraad en whiskyliefhebber verjaardag zaterdag en bleek geen plannen te hebben. Ja, dan halen wij natuurlijk de champagne en de whiskyflessen boven! In combinatie met take-away sushi hét recept voor een klein, maar fijn feestje. Zelfs zijn eigenzinnige dochters vonden de tijd om te komen meevieren. Dé kers op de taart was het feit dat ik erin slaagde eindelijk nog eens een klinkende RISK-overwinning binnen te halen door de oranje legers vakkundig van de wereldkaart te vegen (dat mijn vriend het tweede spel won, laten we hier even buiten beschouwing).

Spontane feestjes zijn de beste!

Palmenmarkt in Geel

Deze zondagmiddag spoorden mijn vriend en ik richting Geel alwaar we afgesproken hadden met zijn ouders, zijn broer, zus en hun gezinnen voor een namiddag op de Palmenmarkt van Geel, zowaar de grootste kermis van de Kempen. Heel eerlijk, de tijd dat ik nog warm werd van kermissen ligt ondertussen al heel lang achter mij, maar het plezier van het jonge volk gaat voor, uiteraard. Het was alleszins, ondanks het ietwat kwakkelende weer, bijzonder druk op de kermis. Het is duidelijk dat de Palmenmarkt mensen vanuit gans de omgeving aantrekt.

We waren nog niet lang aan het slenteren over de kermis, toen het oudste nichtje van mijn vriend voorstelde om samen op zo’n muntenschuiver te spelen. Met plezier ging ik in op haar voorstel, want die rinkelende vallende muntjes doen me altijd terug denken aan mijn jeugd, toen ik dat spel uren speelde op de plaatselijke kermis. En jawel, natuurlijk stopten we te veel geld in dat toestel in verhouding tot de prijzen die we ermee wonnen, maar de endorfinestoot die die vallende muntjes veroorzaakten, maakte dat meer dan goed. Uiteindelijk keerden we naar huis met een externe luidspreker, een stel oortjes en een anti-stressknuffel en hadden we samen veel plezier. En dat is het belangrijkste van allemaal. Alleen jammer dat we de karakollenkraam die onze vriendin ons had aangeraden niet vonden.

Toen we, na nog wat rondgelopen te hebben, het allemaal wat koud begonnen te krijgen, lieten we de kermis achter ons en reden we naar het huis van de ouders van mijn vriend. We deden een flesje schuimwijn open en klonken op de bijna-jarige heer des huizes. Zeventig jaar al, je zou het hem niet geven als je hem zo ziet. Hopelijk heeft mijn vriend dezelfde goede genen geërfd.

Voor het avondmaal hielden we het simpel: een kaasschotel voor de volwassenen en balletjes met kriekjes voor de kinderen. Meer moet dat echt niet zijn! En natuurlijk sloten we de avond af met een glaasje whisky. Met dank aan de schoonbroer van mijn vriend om ons veilig bij het station van Geel af te zetten.

Mijn petekindje is tien jaar!

Amai, niet te geloven hoe snel de tijd vliegt (en hoe vaak ik in herhaling val)! Tien jaar, dat verdient een fantastisch feestje na de magere coronajaren. Des te meer omdat dit de enige verjaardag is dat je kan vieren dat het aantal nummers van jouw leeftijd verdubbelt.

Naar goede gewoonte legden de ouders van ons petekindje ons weer enorm in de watten. Met glaasje rosé schuimwijn (of twee), frituurhapjes en heerlijke zelfgemaakte vol-au-vent. Alleen de zelfgemaakte verjaardagstaart was wat minder goed gelukt (de taart was niet hoog genoeg gerezen, waardoor ze erg zwaar was). Maar op dat moment hadden we al zoveel gegeten dat dat niemand kon deren! En mijn cadeautje viel in de smaak bij mijn petekindje (met dank aan de ouders voor de tip!)!

Dagdisco: Après-ski!

De eerste keer in ons leven dat mijn vriend en ik uitgenodigd waren voor een verjaardagsfeestje met als thema après-ski! Zo kwam mijn dikke muts met pompom gekocht op de Leuvense kerstmarkt nog eens van pas. Het idee om moonboots te gaan kopen, had ik toch maar laten varen. 😉 Ik wist niet goed wat ik me bij een dagdisco moest voorstellen, maar het klonk alsof er veel ambiance zou zijn en daar ben ik altijd wel voor te vinden.

Mijn vriend en ik hadden op culinair vlak alvast hoge verwachtingen, want onze kameraad wijnkenner is een Bourgondiër pur sang. En jawel, we werden niet teleurgesteld. Na te moeten kloppen (want de bel deed het niet) werden we vriendelijk binnen gelaten en meteen door het rijhuis naar de kleine, maar gezellige stadstuin geleid. Onze kameraad had een partytent opgezet en een vuurkorf aangestoken. We kregen meteen een glas champagne in onze hand geduwd en waren vertrokken voor een supergeweldige namiddag/avond.

Buiten onze gastheer en gastvrouw kenden mijn vriend en ik niemand, maar mijn vriend raakte meteen al aan de praat met de vader van de gastvrouw, een zeer sympathieke Nederlander die ons tal van reistips wist te bezorgen en tot nu toe een behoorlijk interessante carrière achter de rug had. De rest van de avond waren ze niet meer van elkaar weg te slaan. 😉 Ik praatte met collega’s en vrienden van onze kameraad en genoot van het overvloedige lekkers dat we aangeboden kregen. Culinaire tip van de dag: kaas smelten op de vuurkorf en vervolgens over de nacho’s gieten. Heaven!

Een superfeestje met maar twee nadelen: een lichte kater de dag nadien en kleren die helemaal doordrongen waren van de geur van het houtvuur. Onze wasmachine is vandaag al goed gebruik geweest. But I would do it all again!

Meanderswandeling in Rotselaar en champagnerijk verjaardagsfeestje

Onze vriend was zo vriendelijk om mijn vriend en mij met de wagen te komen ophalen in Leuven voor zijn eigen verjaardagsfeestje. ‘t Is een held! We hadden om samen te gaan wandelen in Rotselaar om de eetlust op te wekken. Na een kleine omweg doorheen de smalle wegjes van villawijk Heikant, met dank aan Waze, slaagden we er uiteindelijk in de kerk van Heikant te vinden, waar de vrouw van onze vriend en hun twee jongens ons opwachtten. We trokken onze wandelschoenen aan en genoten samen van de Meanderswandeling. Het weer was ons goed gezind en we genoten van de frisse buitenlucht.

Bijzonder ontdekking in het bos:

De plas van Rotselaar:

De prachtige Donjon Ter Heyden lag er bijzonder fotogeniek bij en ik moest me inhouden om geen twintig foto’s uit zoveel mogelijk verschillende hoeken te nemen.

Na deze fijne wandeling was het tijd voor het aperitief. Noblesse oblige! Ter ere van de verjaardag van onze vriend kraakten we één van de champagneflessen uit het degustatiepakket dat we kochten op een mooie zomeravond. En omdat eentje geentje is, opende onze vriend nog een tweede flesje.

Vervolgens konden we genieten van de kookkunsten van onze vrienden. We startten met een variatie van Pascale Naessens op een klassieke tomaat garnaal. Voor mij meteen al een schot in de roos, want ik ben een gigantische fan van tomaat garnaal. En daarbij dronken we uiteraard een lekker glaasje witte wijn.

Voor het hoofdgerecht had onze vriend gebraad in de oven gemaakt. Amai, zo lekker! Perfect gebakken en vergezeld van heerlijke groentjes.

En we hadden nog net een gaatje voor het dessert!

Een werkelijk perfecte avond. Alleen een beetje jammer van die uitnodiging voor de Kastaars! die samenviel met dit feestje, maar de vriendschap gaat altijd voor, he!

10 jaar Mediawijs!

En we feesten vrolijk verder deze eerste maand van het jaar 2023. Deze avond was ik te gast in Plein Publiek om samen met talrijke andere genodigden te toasten op tien jaar Mediawijs. Ik denk trouwens dat het met al die dickpics die de aangevraagd ronde doen, tiktok trends waaraan onze kinderen en jongeren blootgesteld worden en al dat fake news waarover heroïsche discussies rond de feestdis gehouden worden, nu meer dan ooit essentieel is om in te zetten op de mediawijsheid van iedereen, van jong tot oud. Dus knap dat Mediawijs al tien jaar lang hierin de leiding neemt.

We startten met een drankje en werden vervolgens naar een ruimte met een 360 graden projectie gebracht voor enkele interessante paneldiscussies, in goede banen geleid door Riadh Bahri, wiens stijl ik toch net iets té informeel vond voor dit evenement. Niet dat ik een grapje zo nu en dan niet kan smaken, maar hij ging soms wat over de schreef door zijn tussenkomsten te veel op zichzelf te betrekken. Een presentator moet ten dienste staan van de geïnterviewden. En die gimmick om aan alle sprekers hun schoenmaat te vragen, werd al snel afgezaagd. Sorry, Riadh! Denk dat hij met zijn hoofd nog iets te veel in Thaise vakantiesferen vertoefde. 😉

Na de panelgesprekken en de mooie nieuwjaarsbrief van Mediawijs was het tijd om de inwendige mens te versterken. Ik genoot van de fijne gesprekken (tof ook om een oud-collega tegen het lijf te lopen die ik sinds de coronacrisis niet meer gezien had) en de lekkere, op Libanees streetfood geïnspireerde, gerechtjes. Falafel for the win!

Daarna was het tijd voor de uitreiking van de Mediawijs Awards. Een mooie gelegenheid om wat mediawijze initiatieven in de bloemetjes te zetten. Dat applaus voor de winnaars was welverdiend!

Vervolgens dacht ik het bij één afsluitend drankje te houden en daarna naar huis te trekken, maar de oud-collega had net haar trein, die maar één keer per uur reed, gemist en de DJ was zo’n leuke muziek aan het spelen. Dus dacht ik: screw it! En gooiden we samen de beentjes los op de dansvloer. Ten slotte wordt Mediawijs maar één keer tien jaar, he!

Yet another sushi birthday dinner

Onder het motto: een verjaardag kan je nooit genoeg vieren! En sushi smaakt altijd! Goofball and family hadden zelfs speciaal voor de gelegenheid hun gezellige leefruimte versierd! (Hun oudste zoon was nog niet lang geleden zelf verjaard.)

De kat des huizes, Rodin, blijft maar groeien. Waar zal dat eindigen!

We startten de maaltijd met een glaasje champagne, want aja, bubbels horen bij een verjaardag he. En het vervolg laat zich raden: a pleasant evening was had by all. Met dank aan Kintsugi sushi en Deliveroo.

Verjaardagschocolade!

Twee dagen te laat, doordat het adres initieel niet correct was. Maar chocolade is altijd welkom!

Yet Another Blog

Life on my side

verjaardag