nieuwjaar

Oudjaar vieren met Altermezzo

We waren net op tijd terug van onze Maltese avonturen om het oude jaar uit te wuiven samen met mijn broertje en zijn vriendin, die zo vriendelijk waren om dit jaar gastheer en gastvrouw te spelen. Voor de gelegenheid hadden ze een afhaalmaaltijd voorzien van één van hun favoriete Limburgse restaurant Altermezzo, ondertussen omgedoopt naar ALTER.

Natuurlijk kon mijn vriend het niet laten om wat cadeautjes mee te nemen voor de twee katten, die sowieso al niets te kort komen bij mijn broer en zijn vriendin. De katten waren voor deze feestelijke gelegenheid extra grondig geborsteld en zagen er op hun kerstbest uit.

IMG_9342

IMG_9343

Het menu was werkelijk uitstekend. Alleen jammer dat het concept je natuurlijk noodzaakt uit kartonnen bakjes te eten. Maar ik zou me persoonlijk ook niet durven wagen aan het repliceren van die fantastische schikking op een bord.

IMG_9345

IMG_9346

We startten de avond met een uitstekend flesje champagne, die mijn fijnproever broer speciaal voor deze gelegenheid was gaan halen in combinatie met wat heerlijke hapjes.

IMG_9353

IMG_9354

IMG_9355

Kreeft radijs, ponzu:

IMG_9365

Vlaswijting handgepelde garnalen, aardpeer:

IMG_9368

Hertenkalffilet pompoen, vadouvan:

IMG_9372

Kaasschoteltje met uitsluitend Belgische kazen:

IMG_9373

IMG_9375

Peer witte chocolade, yuzu

IMG_9376

Bij dit alles had mijn broer werkelijk uitstekende wijn voorzien. Echt genieten! Het was twaalf uur voordat we er goed en wel erg in hadden. We telden af naar middernacht, wisselden kussen uit en wensten elkaar het beste voor het nieuwe jaar.

We sloten de avond (of moet ik zeggen nacht) af met een paar glaasjes whisky. Laat ons zeggen dat mijn vriend en ik om half vier blij waren dat we gebruik konden maken van de luchtmatrassen om te blijven slapen. 😉

Nieuwjaarsochtend sliepen we uit, ontbeten we samen en gingen mijn vriend en ik naar het rusthuis om mijn moeder gelukkig nieuwjaar te wensen.

Een goed feestje om het jaar te beginnen. Zo hebben we ze graag!

PS: Als afsluiter nog een foto van de baas in huis:

IMG_9380

Nieuwjaarssushi!

Zondagmiddag reden mijn vriend en ik naar Tielt-Winge om naar de nieuwjaarsbrief van mijn petekindje te luisteren. Mijn petekindje zit ondertussen al in het derde leerjaar en het voorlezen gaat elk jaar een beetje beter. Hij las zijn nieuwjaarsbrief aan een stevig tempo voor, maar hij articuleerde goed en ik verstond alles! Benieuwd wat dat volgend jaar zal geven!

IMG_6040-2

De ouders van mijn petekindje hadden voor de gelegenheid mijn favoriete eten besteld: sushi. Super sympathiek, want zij zijn zelf niet zo’n grote viseters. Alleen denk ik dat ik na ons sushidinner zaterdag, de sushilunch zondag en de overschotjes sushilunch maandag een paar weken geen sushi meer ga eten. 😉

IMG_6037

IMG_6038

Na de sushi moest mijn petekindje naar de chiro vertrekken, zo gaat dat, he. De kinderen hebben tegenwoordig meer hobby’s dan de volwassenen. Geen erg, dat gaf ons de gelegenheid om rustig bij te babbelen met de ouders van mijn petekindje en te genieten van de lekkere huisgemaakte cheesecake.

Nieuwjaarsbrief

Helaas, zondag was mijn stem nog altijd niet hersteld . Maar goed, er is meer nodig om mij klein te krijgen dan een virale luchtwegeninfectie! Ik werd in de namiddag immers verwacht in Tielt-Winge voor de eerste nieuwjaarsbrief die mijn petekindje zelf geschreven had. Een memorabel moment!

En hoewel het wat overredingskracht kostte, las mijn petekindje zijn nieuwjaarsbrief uiteindelijke zelfs twee keer voor. Eén keer zo snel dat ik er niets van verstond, maar na wat aandringen wilde hij het toch op een normaal tempo overdoen. Nu, echt lezen was het natuurlijk nog niet, want hij kende de brief helemaal van buiten, maar hij heeft hem wel zelf geschreven en ik vind dat zijn letters er al heel goed uit zien. Toch een wonder hoe snel die kinderen in het eerste studiejaar leren lezen en schrijven.

IMG_7166

IMG_7170

Party like it’s 2020!

De jaarlijkse nieuwjaarsreceptie op het werk kleurde dit jaar Brits. De persoon die in zijn hoofd gehaald heeft om Brexit als thema te kiezen voor ons nieuwjaarsfeest, heeft volgens mij een eerder sarcastisch gevoel voor humor, maar goed, een English breakfast weet ik uiteraard altijd te smaken. Allez, een English breakfast met vegetarische worstjes ipv échte. Zo milieubewust zijn we wel bij ons op het werk. 😉 Ik heb mijn best gedaan om tijdens het ontbijt zoveel mogelijk collega’s gelukkig nieuwjaar te wensen, alvorens rond een uur of 11 ‘s morgens samen het glas te heffen op 2020, met slechts één goed voornemen: onze organisatie in rustiger vaarwater sturen het komende jaar.

Omdat de fish and chips zeer beperkt van afmetingen bleken te zijn (ik at welgeteld drie chips en twee minieme stukjes vis) zakten we met een groep van een twintigtal collega’s af naar de gloednieuwe Brusselse food market WOLF. De foodie in mij had niet gelukkiger kunnen zijn. Ik at een heerlijk lenterolletje van Knees to Chin vergezeld van een Tom Yam soepje. Genoeg voedingsbodem voor een namiddag/avondje uit de bol gaan!

IMG_6971

Super feestje!

Nieuwjaar in het rusthuis

Op nieuwjaarsdag spoorden mijn vriend en ik richting Limburg voor een stukje taart en een glaasje champagne in het rusthuis waar mijn moeder verblijft. Het was druk in de cafetaria, maar mijn vader was zo vooruitziend geweest om een tafel voor ons gezelschap te reserveren (mijn broer en zijn vriendin en mijn nonkel en tante waren er ook). Alleen wel jammer dat mijn vader de champagne vergeten was… De mens is ook niet meer van de jongsten en ik merk dat hij de laatste tijd steeds vaker steken laat vallen. Gelukkig verkocht het rusthuis piccolo flesjes cava. Zonder bubbels kan een mens geen nieuwjaar vieren, he!

Trouwe lezers weten ongetwijfeld dat ik geen fan ben van Limburgse vlaaien, noch van taarten met bergen slagroom. Een overdosis hiervan moeten consumeren tijdens mijn jeugdjaren. 😉 Maar goed, een stukje klassieke knobbeltjestaart is natuurlijk onversneden jeugdsentiment. Mijn nonkel en tante hadden weer wat nieuwtjes bij over de vier neven. Mijn jongste neef is ondertussen gelukkig aan de beterhand, maar het psychische verwerkingsproces zal nog wat tijd nodig hebben. Hij en zijn vriendin zitten nu in IJsland om allebei wat te bekomen van de traumatische gebeurtenis. Mijn tweede oudste neef trekt er in het voorjaar samen met zijn gezin (zijn vriendin, een dochter van drie en een zoon van één jaar) voor vier maanden met een mobilhome op uit voor een rondreis door de Balkan en Scandinavië. Stikjaloers, want mijn huidige job laat het niet toe om zo lang afwezig te zijn. En ik denk eerlijk gezegd dat mijn vriend zo’n lange reis ook niet ziet zitten.

Na ons bezoek aan het rusthuis gingen mijn broer, zijn vriendin, mijn vriend en ik nog iets eten onder ons vieren. We kwamen terecht in een klassieke brasserie waar het best wel gezellig toeven was op nieuwjaarsdag. En ja, zoals de traditie het betaamt, dronken we nog een whisky als afzakkertje in mijn ouderlijk huis. Kwestie van het jaar meteen goed in te zetten.

IMG_6964

Het nieuwe jaar verwelkomen met lekkers van de Walvis

Mijn vriend en ik hadden bewust de beslissing genomen Oudjaar onder ons tweetjes te vieren. Onze kerstvakantie zat al zo vol met afspraken en verplichtingen, dat het een goed idee leek wat quality time in te lassen. Kwestie van mekaar niet uit het oog te verliezen, een valkuil waar we al eens eerder in getrapt zijn. We hadden het ons bijzonder makkelijk gemaakt: een schotel van de Walvis met wat extra oestertjes om het libido te stimuleren. 😉 Daarbij hoorde natuurlijk een glaasje cava als aperitief en enkele glaasjes witte wijn voor bij het hoofdgerecht.

IMG_6955

IMG_6958

Geen spectaculaire feestverhalen dit jaar dus, maar gewoon gezellig samen genieten, met de laatste aflevering van Stranger Things als dessert. Meer moet dat niet zijn. Alleen het middernachtelijk vuurwerk viel wat tegen door de stevige mist.

Nieuwjaarsbrief

Onder het motto: beter laat dan nooit, is mijn petekindje gisteren zijn nieuwjaarsbrief komen voorlezen. Of beter gezegd: voorfluisteren, want hij staat niet graag in de belangstelling. Het was fijn om nog eens gasten over de vloer te hebben in mijn anders zo lege appartement en mijn petekindje en zijn broertje zorgen altijd voor leven in de brouwerij.

Ik had wat hapjes voorzien voor de volwassenen en chips voor de kindjes. We dronken een glaasje op het nieuwe jaar, haalden frietjes voor de kindjes en bestelden bij Deliveroo tapas van Los Flamencos. Lekker makkelijk en een dikke meevaller. Heel fijn om van zoveel verschillende gerechtjes te kunnen proeven. Ideaal als je met mensen met verschillende smaken rond de tafel zit.

IMG_1293

Fijne namiddag/avond!

Een taart zonder boon

Zondag spoorde ik opnieuw richting Schulen om samen met mijn familie te klinken op het nieuwe jaar. Het traditionele nieuwjaarsfeest op 1 januari bij mijn vader was dit jaar afgelast omdat niemand er echt veel goesting in had. In de plaats daarvan hadden we afgesproken in het rusthuis waar mijn moeder verblijft om een stukje taart te eten en te proeven van de champagne die mijn vader kocht op zijn uitstapje naar de champagnestreek. Waren aanwezig: mijn vader, mijn moeder, mijn broer en zijn vriendin, mijn nonkel en tante, mijn neef met zijn vriendin en babyzoontje en ikzelf.

Stiekem had ik gehoopt dat er een driekoningentaart zou zijn, maar blijkbaar bakte de bakker waar mijn vader al jaren klant is geen driekoningentaarten. Niet te begrijpen, feitelijk, en al zeker niet als je weet dat mijn vader een trouwe klant is die maar al te graag een stukje taart of twee eet. Daarvoor kan een bakker al wel eens een boon in een taart steken, dacht ik zo! Enfin ja, dus bleef het bij een spinnenwebtaart en een smurfentaart zonder boon. Persoonlijk van geen van beide fan (zeker niet als er geen boon in steekt), maar over kleur en smaak valt nu eenmaal niet te twisten. En de champagne was wel heel lekker!