Gisteren spoorde ik naar Oostende voor een bezoek aan Mu.ZEE. Ik was erg benieuwd naar de nieuwe opstelling van de museumcollectie. De treinrit verliep voor de verandering supervlot en iets na de middag was ik in Oostende.
Tijd om de inwendige mens te versterken! Ik kocht me wat wulken aan een kraampje en ging vervolgens naar Madam Kroket voor een échte Oostendse garnalenkroket. Eerlijk, ik was lichtelijk teleurgesteld, de kroket was minder smeuïg dan ik had verwacht.
Vervolgens wandelde ik naar Mu.ZEE voor de nieuwe tentoonstelling. Ik sloot aan bij een rondleiding. Altijd fijn om een tentoonstelling door de ogen van een kenner te zien. Heel boeiend om wat meer detailachtergrond bij een aantal werken te krijgen. Al blijft Spillaert toch mijn onvervalste favoriet.
Ik liep oude bekenden tegen het lijf in Mu.ZEE en pikte nog een glaasje schuimwijn en een oestertje mee. Helaas kon ik niet blijven plakken, want er stond nog een tweede erfgoedafspraak in mijn kalender vandaag. Het Roger Raveel Museum organiseerde een barbecue ter ere van de opening van de nieuwe tentoonstelling Vogelschrik van het museum. Om tijdig in het Machelen-aan-de-Leie te zijn, moest ik om 16.48u de trein in Oostende nemen met een overstap in Lichtervelde.
In Oostende verliep alles nog goed. De trein vertrok op tijd al zat hij wel stampvol met jeugdverenigingen die allemaal op de eerste dag van de zomervakantie met de trein naar zee waren getrokken. Gelukkig slaagde ik erin een zitplaats te veroveren tussen al dat jong geweld. Helaas liep de rit daarna helemaal in het honderd. Met elke bijkomende halte zag ik de minuten vertraging verder aantikken en de NMBS-app meldde mij heel vriendelijk dat de aansluiting alleen gegarandeerd zou worden als mijn trein minder dan drie minuten vertraging had. Ondertussen riep de treinconducteur om dat het strikt verboden was je hoofd uit het treinraam te steken en vroeg ze met aandrang aan de begeleiders van de jeugdverenigingen om hun kinderen in het oog te houden. En meteen wist ik weer waarom ik vroeger nooit bij een jeugdvereniging geweest ben.
Na dik tien minuten op de trein wist ik dus al dat ik mijn aansluiting nooit zou kunnen halen. Ik bracht het Roger Raveel Museum op de hoogte, want één van hun medewerkers zou mij komen ophalen in het station van Deinze en ik wilde vermijden dat zij tevergeefs op mij zouden wachten. Ik liet weten dat ze mij een uur later dan gepland moesten komen ophalen.
Mijn inwendige frustratie verbijtend, legde ik me neer bij het onvermijdelijke feit dat ik een uur zou mogen doorbrengen op het perron van het behoorlijk saaie station van Lichtervelde. Tot overmaat van ramp begon het zelfs licht te regenen. Gelukkig waren de wachthokjes overdekt en had ik min laptop bij.
Gelukkig verliep de rest van de avond beter. In het station van Deinze vond ik om 18.52u zonder problemen de lieve dame die me kwam ophalen. En vervolgens werd ik heel vriendelijk uitgenodigd om plaats te nemen aan de lange tafel met de andere genodigden en te genieten van een werkelijk overheerlijke en culinair hoogstaande barbecue. Nog nooit zo’n heerlijke groentjes bij een barbecue gegeten!
Gelukkig verliep de terugreis wel zoals gepland: in Deinze zonder problemen de trein van 21.53u genomen om rond half twaalf in Leuven aan te komen. Ik zal maar niet de moeite doen om op te tellen hoeveel uur ik vandaag onderweg geweest ben en gewoon de fijne herinnering aan mooie kunst en boeiende gesprekken koesteren.
