In Z33!
Waarna ik met de collega’s ging lunchen bij La Bottega, alwaar de legendarische Limburgse gastvrijheid ver te zoeken was, maar het eten gelukkig wel lekker was.
werk
Mailmigratiefrustratie
- Na een week (vijf dagen!) lang geen mails vanuit mijn inbox naar mijn bijzonder uitgebreide mappenstructuur te mogen verplaatsen, is mijn mailbox ontaard in een regelrechte puinhoop. Gaat mij minstens een week kosten om opnieuw orde in de chaos te scheppen.
- Mijn outlookagenda wordt niet langer gesynchroniseerd met de agenda-app van mijn iphone, waardoor ik nu voortdurend moet switchen tussen twee verschillende applicaties. Hemeltergend.
- Al mijn agendagroepen zijn verdwenen.
- Het duurt ongetwijfeld nog weken voordat auto-completion weer werkt voor al mijn favoriete e-mailadressen.
Gevolg: ergernis en tijdverlies.
Never a dull moment
Dat antwoordde mijn vriend mij vandaag whatsapp-gewijs na alweer een lange werkgerelateerde litanie. En hij heeft gelijk. 2019 is nog maar een dikke twee maanden oud en op vlak van uitdagingen van mijn leidinggevende skills heb ik precies al meer meegemaakt dan alle voorgaande jaren samen. Grensoverschrijdend gedrag, besparingen, incompetentie, persoonlijke crisissen,…
Qua uitdaging kan het alleszins tellen…
Een persoonlijk record
Negen vergaderingen op één dag. Non stop van 9 uur ‘s ochtends tot zeven uur ‘s avonds, inclusief een lunchvergadering mét broodjes (uiteraard) en een avondvergadering mét koude schotel. Zal mij leren twee dagen na mekaar op werkbezoek te gaan.
Drama op het werk
Gisteren is één van de collega’s op het werk onwel geworden. Natuurlijk net op het moment dat ik in De Brakke Grond in Amsterdam zat. Via Skype for business en Whatsapp kreeg ik allerlei verontrustende berichten binnen van mijn collega’s in Brussel. Uiteindelijk bracht onze chauffeur de collega naar huis, maar achteraf hoorde ik van de collega’s dat dit niet bepaald van een leien dakje gelopen is.
‘t Is tegenwoordig altijd iets.
In de reeks: waar was yab vandaag?
In De Brakke Grond in Amsterdam. Met dank aan de Thalys voor de vlotte heen- en terugrit én de onverwachte ontmoeting met een vriendin die in dezelfde wagon richting Amsterdam als ik bleek te zitten. It’s a small world after all.
Lunch van de dag: een boterham met huisgemaakte makreelsalade. Heerlijk! En als afscheidscadeautje kreeg ik een potje honing mee naar huis van de bijen op ‘t dak van De Brakke Grond.
In de reeks: waar was yab vandaag? (deel twee)
In Mu.ZEE!
Een museum zo onverwacht groot dat ik mijn trein van Oostende naar Leuven miste. Wat mij een extra uurtje gaf om even tot aan de zee te lopen en mij een (achteraf bezien voor 90% uit surimi bestaand) Noordzeebootje te kopen.
In de reeks: waar was yab vandaag?
In het Permekemuseum! Na een hilarische rit met de chauffeur van mijn werk waarbij ik achtereenvolgens een “bloem” en een “Fiat- of een Audi A1-meisje” werd genoemd. 
PS: Ik heb geen wagen.
Personeelsvergadering
Lastige personeelsvergadering gehad, vandaag. Geheel begrijpelijk, gezien de recente perikelen op het werk. Niemand verkeert graag in onzekerheid over zijn of haar job en we kunnen niet ontkennen dat er foute inschattingen gemaakt zijn die tot deze situatie geleid hebben. De medewerkers uitten terechte kritiek en het ongenoegen in de zaal was voelbaar. Helaas was het niet mogelijk de gemoederen te bedaren, omdat op veel vragen geen duidelijk antwoord gegeven kon worden.
Pijnlijk allemaal.
Yet another fire alarm
Brandalarmen zijn heel de rage tegenwoordig. Na een (vals) brandalarm vorige donderdagochtend om 8.45u (!) (mijn collega en ik werden toen onderweg van het station naar het werk onderschept door collega’s die het gebouw op dit ontiegelijk vroege uur geëvacueerd hadden), was het deze namiddag opnieuw prijs. Midden in een evaluatiegesprek. Weer vals alarm, natuurlijk. Kunnen we meteen de verplichte brandoefening voor dit jaar van het programma schrappen. Al was er enige verwarring over de exacte plaats van samenkomst, niemand klaagde over het feit dat we verplicht een kwartiertje buiten in de zon moesten staan. Wat een zalig weertje! Een mens zou nog fan van climate change worden…