Ik moest het even opzoeken (handig, zo’n blog), want mijn laatste business trip dateerde al van 2017. Toen reisde ik helemaal naar Seoul, nu bleef het bij een tripje naar Tallinn, één van mijn favoriete Europese steden. Deze business trip kwam eerder onverwacht uit de lucht vallen en ik twijfelde even of ik wel op de uitnodiging zou ingaan. Maar de trip zelf duurde maar twee dagen en beloofde een ideale networking opportuniteit te zijn. En zo trok ik dus voor de derde keer naar Tallinn.

Het beloofde alleszins een bijzondere tweedaagse te worden, zo vaak wordt ik niet uitgenodigd op business trips waar dress codes opgelegd worden. Wat mij noodzaakte om nog eens de winkels van Leuven af te schuimen op zoek naar nieuwe outfits, want de laatste keer dat ik nog kledij gekocht heb, dateert inmiddels van vóór de coronacrisis. Ik was er alleszins klaar voor: drie nieuwe jurken, een nieuwe knalrode jas, een nieuwe sjaal, nieuwe schoenen en nieuwe panty’s. Kwestie van op alles voorbereid te zijn.

Ik reisde samen met een collega, die me met haar wagen zou komen ophalen om samen maar de luchthaven van Deurne te rijden. Voor mij de eerste keer dat ik van die luchthaven zou opstijgen. Ik was alvast benieuwd. Mijn collega zou me komen ophalen om 13.45u, maar was uiteindelijk tien minuten te laat. Wat mij wel wat stress bezorgde. Volgens het reisprogramma zou de check-in om 14.45u gebeuren en de uitnodiging benadrukte dat we zeker op tijd moesten zijn. Eigenlijk was 13.45u al wat aan de krappe kant om te vertrekken, maar nu hadden we helemaal geen marge mee. Als we onderweg ergens pech zouden hebben met het verkeer bestond de kans dat we onze vlucht zouden missen. Het vertrek van de vlucht was immers gepland om 15.15u. Mijn vriend en ik zouden zeker een uur vroeger vertrokken zijn, maar ik probeerde met niet te zeer op te jagen en hoopte dat het verkeer op zondagnamiddag wel zou meevallen.

En kijk, wonder boven wonder: mijn collega parkeerde haar auto stipt om 14.45u op de parking van de luchthaven van Deurne. En van daar was het alleen maar de straat oversteken om de luchthaven binnen te wachten. In de luchthaven stond al een lange rij mensen aan te schuiven. Allemaal genodigden voor deze bijzondere trip. Na tien minuten aangeschoven te hebben, hadden we nog steeds onze bagage niet kunnen inchecken en besefte ik dat onze (charter-)vlucht nooit op tijd zou vertrekken. En inderdaad ons vliegtuig vertrok met een klein uur vertraging naar Tallinn.

De vlucht verliep probleemloos. Ik had mijn werk-pc bij en maakte van de gelegenheid gebruik om wat mails te beantwoorden, zodat ik de werkweek met zo weinig mogelijk mailachterstand kon beginnen. Tijdens de vlucht kregen we twee heerlijke broodjes, fruitsla en een fantastisch lekkere chocoladegebak aangeboden, dit alles vergezeld van een glaasje champagne. Kwestie van de trip meteen goed in te zetten.

In de luchthaven van Tallinn stonden bussen op ons te wachten om ons naar het Swissôtel te brengen. Daar konden we ons even opfrissen alvorens we op het welkomstdiner verwacht werden. Dresscode: smart casual. We kregen plaatsen toegewezen voor het diner en ik was stiekem blij dat mijn collega langs mij zat. Verder waren alle andere gasten aan tafel mij onbekend. Het bleek echter een zeer praatvaardig een aangenaam gezelschap te zijn en voordat we het goed en wel beseften was het al één uur ‘s nachts. Hoog tijd om in bed te kruipen, want er stond ons maandag een goedgevulde dag te wachten.

Overdadig buffet, waarvoor ik na het eten op het vliegtuig echt te weinig plaats had:

Bij het diner kregen we tongstrelende rode wijn geserveerd uit decanteerkaraffen. Ik informeerde bij de bediening of ik even de wijnfles mocht zien en begreep meteen waarom deze zo lekker was…