Vandaag samen met een collega gaan lunchen bij Bombay Inn in Brussel, de favoriete Indiër van mijn collega. We hadden al langer lunchplannen, maar tot nu toe was het er nog niet van gekomen. Tot vandaag dus! Altijd lekker, Indisch, al denk ik dat ik de volgende keer in plaats van de Bengaalse visspecialiteit toch voor de thali ga.
Want vergaderen gaat zoveel vlotter als er iets lekkers op je bord ligt! Met dank aan Frank voor de heerlijke savoury stack!
Deze namiddag was ik te gast bij het VAF voor een kick-off event dat in het teken stond van digitale transformatie. De projectleiders kwamen hun vernieuwende projecten voorstellen en Minister Dalle sloot de namiddag af. Zeer boeiend en inspirerend, maar als ik eerlijk ben, was voor mij het fijnste moment van de namiddag de receptie achteraf. Ik had leuke babbels met collega’s en oude bekenden en één van de obers had duidelijk een boontje voor mij, want hij bleef mijn glas maar bijschenken. Ondanks wat (zwakke) tegenstribbelingen van mijn kant. Ik had alleszins genoeg hapjes gegeten om na mijn treinrit naar Leuven zonder honger om zes uur aan de Franse les te kunnen beginnen. En wat blijkt: na een paar glaasjes cava gaat dat Frans spreken eens zo vlot! Ik had zelfs nog genoeg energie over om na alweer een stevige fietstocht te genieten van de salsa om acht uur.
Of hoe de Paasklokken na heel wat omwegen toch ons bedrijf wisten te vinden! Beter laat, dan nooit! 😉
Na de moeilijke lunch kon ik gisteren de dag gelukkig afsluiten in schoonheid met mijn drie topteamverantwoordelijken in restaurant Harvest. Na de vorige mindere ervaring had ik besloten Harvest een nieuwe kans te geven en ditmaal hadden we een fantastische dienster die haar best deed om ons in de watten te leggen. Echt een hemelsbreedverschil met mijn vorige ervaring. Ze verontschuldigde zich zelfs voor het feit dat ze geen Nederlands kon (ze was een Française). Very charming.
We genoten van het lekkere eten, speculeerden over wie onze nieuwe baas zal worden (de huidige gaat vanaf 1 juli met pensioen) en genoten van een lekker glaasje wijn, of twee. Een fijne manier om de onderlinge banden wat nauwer aan te halen.
Hapje:
Kroketjes van paddenstoelen en quinoa:
Zeebaars, geroosterde paksoi, crème van bloemkool met miso, rode linzen met kruiden:
Witte brownie:
Na een zeer lastige en bij momenten zelfs emotionele vergadering ging ik, volgens afspraak, samen lunchen met mijn collega. Omdat we niet veel tijd hadden, trokken we naar een simpele brasserie in de buurt: Mokafé in de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen. Niet meteen mijn favoriete lunchplek, maar de lunch was eerder therapeutisch van opzet dan een culinaire ervaring. Bedoeling was dat onze andere collega ook zou meegaan, maar die moest na de lastige vergadering een moeilijke boodschap brengen aan een collega en dook pas op nadat wij al aan onze koffie en thee bezig waren. En hij keek niet bepaald gelukkig… Het slaatje met garnalen en zalm stelde niet veel voor, maar denk dat deze lunch een goeie gelegenheid was om wat stoom af te laten. Het was nodig.
Na het afscheidsontbijt, de afscheidslunch. Want een collega die zich zoveel jaren hard ingezet heeft, verdient het om met de nodige egards uitgewuifd te worden. Moet toch vreemd zijn, de deur van een bedrijf waarvoor je zoveel jaren gewerkt hebt achter je dichttrekken om er nooit meer terug te keren. Ik kan me eerlijk gezegd op dit moment niet voorstellen hoe ik daarmee zou omgaan, want je job is toch een belangrijk onderdeel van wie je bent als persoon. (Al kan ik jullie wel verklappen dat ik alvast een hele waslijst plannen heb om mijn dagen als gepensioneerde te vullen.) Ach ja, dat ligt voor mij nog in de verre toekomst. We zullen wel zien eens het zover is.
Eén ding is zeker: de kwaliteit van het eten bij Victor Bozar Café stelt nooit teleur. Echt een topplek.
Dat gezellig samen ontbijten met de collega’s wordt een trend! Al moet ik toegeven dat een stevig ontbijt helpt om voldoende energie te hebben om kasten en kelders op te ruimen ter voorbereiding van de verhuis die alsmaar dichter en dichter bij komt…
Na het copieuze ontbijt van deze ochtend, hield ik het sober voor de lunch met mijn kameraad deze middag. Een bao met paddenstoelen van DIM’s kreeg ik er nog net bij geduwd. En da’s dan ook meteen het grote voordeel van afspreken bij Wolf: je bestelt zo veel of zo weinig als je wilt én de huisgemaakte limonades zijn erg lekker.
