De geannuleerde afscheidslunch

Onze grote baas is momenteel bezig aan zijn afscheidstournee. Eind deze maand legt hij immers zijn functie neer en gaat hij officieel met pensioen. Daarom had hij aansluitend op het periodiek overleg met een partner waarmee we nauw samenwerken, aan alle aanwezigen een lunch aangeboden. Fijn, ik keek er al naar uit! Totdat mijn collega en ik twee dagen geleden doodleuk de boodschap kregen dat hij niet aanwezig kon zijn op de lunch wegens een andere dringende afspraak. Een afscheidslunch zonder het feestvarken, dat vonden wij nu toch echt wel heel raar. Dus werd de lunch geannuleerd (helaas mochten we hiervoor wel 30% annuleringskosten ophoesten) en vervangen door een kleine receptie na de vergadering met champagne (die een collega voor onze baas is gaan kopen) en pralines van Bittersweet (die ik gisterenavond zelf nog snel ben gaan halen). Denk dat onze partner het afscheidscadeau van onze baas als wraak voor het afgelasten van de lunch daarom tot een fleece dekentje heeft teruggebracht. De samenwerking verloopt niet altijd even collegiaal. 😉

En zo kwam het dat ik, ter vervanging van de geplande fancy lunch, deze middag samen met een paar collega’s op het terras van Frank belandde. Zeker zo gezond, maar minder goed voor de portemonnée.

Savoury chickpea pancake, caramelized onion, marinated fennel, balsamic black pearl mushrooms, black garlic & cashew cream, salad, garlic & soy dressing, chickpea crumble:
IMG_5298

Another lunch at Frank.

Na een vermoeiend lang weekend was ik blij om weer in de routine van het werk te kunnen stappen. Vooral omdat deze week veel mensen verlof hadden genomen en dit voor mij de ideale gelegenheid vormde om wat bij te werken én tegelijkertijd op het gemak te gaan lunchen met een collega, zonder voortdurend op de klok te moeten kijken. Zo fijn om gezellig te kunnen bijpraten en me te laten onderdompelen in haar enthousiasme over haar nieuwe functie. Echt onder de indruk van hoe mijn collega zich ontpopt heeft tot een echte powerwoman. You rock, girl!

Heerlijke Eggs Francine:

IMG_7705

En ‘s avonds wachtte er thuis een fijn (laat) cadeautje op mij voor mijn verjaardag. Een cadeautje dat een heel verlengd weekend in een afhaalpunt had doorgebracht, maar gelukkig was de orchidee er niet al te erg aan toe. Met dank aan mijn vriend om dit pakketje te gaan ophalen.

IMG_7706

Lunch met een oud-collega

Na ongeveer honderdduizend keren onze afspraak te moeten verzetten wegens agendaconflicten, is het deze dinsdag eindelijk gelukt om te lunchen met mijn oud-collega. Als lunchplek kozen we voor Frank., want daar is het altijd lekker (hoera voor eggs Benedict!) en het was nog warm genoeg om op het terras te eten. De lunch vloog voorbij en we hadden elkaar zoveel te vertellen dat een vervolglunch zich dringend opdringt!

IMG_5920

The ladies who lunch at Frank.

Yep, we houden onze traditie in stand! Binnenkort mogen we ongetwijfeld een dossier indienen bij UNESCO voor een erkenning als immaterieel cultureel erfgoed. 😉

Enfin ja, het was nog net warm genoeg om met ons drietjes een terrasje te doen bij Frank. Al stak er naar het einde van onze date toe wel een fris windje op. We wisselden vakantieverhalen uit en praatten bij over het leven en zo. Gewoon gezellig keuvelen onder vriendinnen.

Ik bestelde een pastrami sandwich, die zo groot was dat ik mijn sandwich met de beste wil van de wereld niet op kreeg. Dat gebeurt mij echt niet vaak. Waar voor mijn geld, dus! En het was nog lekker ook!

IMG_3286

 

Benieuwd waar onze volgende date ons zal brengen.

Afscheidslunch

Deze middag had ik een lunch gepland met een collega die binnenkort onze organisatie verlaat voor een nieuwe uitdaging. Om haar niet zonder waardig afscheid te laten vertrekken, had ik haar uitgenodigd voor een lunch. Omdat er uiteindelijk meer volk op de werkvloer was dan ik had verwacht, slaagde ik erin nog vijf andere collega’s op te trommelen voor de lunch. Een onverwacht succes in vakantie- en coronatijden.

We vonden een leuk plekje voor onze groep in de zon op het terras van Frank. Omdat ik ‘s avonds al een sushi-afspraak in mijn agenda had staan, hield ik het bij een gezond slaatje. Mijn goede voornemen om het bij een lichte lunch te houden, werd uiteraard volledig doorkruist toen al mijn collega’s nog een dessert bestelden. Want ja, wie kan neen zeggen tegen zo’n lekkere brownie?

IMG_0024

IMG_0026

Pannekoekenlunch bij Frank.

Serieus, wanneer voert Frank. een getrouwheidskaart in?

Nadat onze eerste poging tot een lunch op een sisser was uitgelopen omdat ik een hoog-risico contact gehad had, kon deze tweede poging wel doorgaan. Het was ondertussen al van januari geleden dat mijn peer coach en ik nog eens samen geluncht hadden, en amai, we hadden veel om bij te praten. Ik in quarantaine geweest wegens een hoog-risico contact, hij in quarantaine geweest wegens terugkomst uit een rode Spaanse zone, maar gelukkig nog allebei gezond en wel.

We wisselden tips uit om als leidinggevende je medewerkers zo goed mogelijk te ondersteunen in deze tijden. En dat is ook oog hebben voor diversiteit. Sommige mensen snakken ernaar om naar kantoor te komen, anderen kunnen zich niet over de drempel van het openbaar vervoer zetten. En toegegeven, zelf ben ik al die Teams meetings ook zo beu als koude pap.

Wat ik nog lang niet beu ben: de zalige fluffy pancakes van Frank!

IMG_3775

IMG_3777