Girls lunch at Barouche

Yep, yep, the Ultimas lunch traditie is still going strong! Zalig om samen ‘s middags te kunnen genieten van die eerste warme zonnestralen op ons gezicht. Doet deugd na zo’n grauw voorjaar! Wel jammer dat het meisje aan de toog de spicy potato wedges die ik besteld had voor onze vriendin was vergeten in te geven in de kassa. En aangezien ik de slechte gewoonte heb zelden kassatickets te controleren, merkte ik dat veel te laat op, uiteraard. Gelukkig was het een kleine moeite om snel nog een portie te bestellen. Die we uiteraard deelden met ons drietjes. Fijn!

Fancy toilet bij Barouche:

Sushi @Goofball’s!

Goed gezelschap, lekker eten, goeie wijn,… And one oversized pussycat!

Op stap met oud-collega’s

De plannen gesmeed op de viering van 10 jaar Mediawijs werden vandaag gerealiseerd. Vanavond sprak ik al met twee oud-collega’s die het bedrijf in pré-coronatijden verlieten. De keuze voor onze afspraak viel op le Comptoir des Galeries. Toegegeven, omdat ik de laatste tijd wel heel erg vaak bij le Comptoir geweest ben, had ik liever een ander restaurant uitgeprobeerd. Maar uit de lange lijst van suggesties die ik had doorgegeven, kwam Le Comptoir eruit als favoriet van mijn oud-collega’s. En ja, uiteindelijk is het altijd heel lekker en verzorgd bij le Comptoir, met als bijkomend voordeel dat je ‘s avonds de gelegenheid hebt om meer van de lekkere wijnen op de kaart te proeven.

We genoten met z’n drieën van de menu découverte (hoera voor de klassieke dame blanche als dessert), haalden samen herinneringen op aan de goeie oude tijd, terwijl we ook vooruit blikten. Eén van mijn oud-collega’s ging op persoonlijk vlak door een heftige periode: de relatie met haar partner, vader van haar drie kinderen was namelijk recent stukgelopen. Ze had zelf de beslissing genomen om weg te gaan. En uit wat ze vertelde, kon ik afleiden dat de brokken nog moeilijk te lijmen zouden zijn. Moeilijk allemaal, maar ik begreep haar beslissing. Beter gelukkig alleen dan ongelukkig met twee.

Ik nam op een deftig uur afscheid, want morgen (woensdag) nog een pittige vergaderdag voor de boeg. Voor herhaling vatbaar!

Heerlijke avond bij L’oh

De ouders van mijn petekindje stelden een tijdje geleden voor om samen iets te gaan eten bij restaurant L’oh in Tielt-Winge niet zo ver van hun huis. Zoals jullie weten ben ik altijd wel te vinden voor een nieuwe culinaire ervaring, dus prikten we een datum en reserveerde mijn vriend een Cambio. Omdat het restaurant letterlijk op vijf minuten rijden is van het huis van onze vrienden, spraken we af dat we bij onze vrienden zouden blijven overnachten, zodat we zonder problemen konden genieten van een glaasje. Onze vriendin drinkt amper, dus zij bood heel vriendelijk aan om bob te zijn.

En amai, wat een ontdekking. Een toprestaurant verstopt in een landelijke gemeente waar je zoiets eigenlijk niet verwacht. De bediening kon hier en daar misschien nog wat beter (heel vreemd dat de ober zaken uit de kasten vlak achter onze tafel moest komen halen), maar het eten was topkwaliteit! We startten de maaltijd met de huiscocktail van Hagelandse wijn, citroengras en rabarber (en een alcoholvrij aperitief voor onze vriendin) en waren meteen vertrokken voor een culinaire ontdekkingsreis. Het kaaskarretje met artisanale kazen van kaasaffineurs Van Tricht vormde de waardige afsluiter van de maaltijd. Zo fijn om uit een mooi aanbod aan kazen je persoonlijke favorieten te kunnen kiezen. Heel bijzonder ook: de heren konden de avond afsluiten met een degustatie van whisky (voor onze kameraad) en rum (voor mijn vriend). Nog in geen enkel ander high end restaurant deze mogelijkheid op de kaart zien staan. En dat voor de schappelijke prijs van 18 euro. Top!

Hapjes bij het aperitief:

Wilde zeebaars, verjus, groene aardbeien:

Bot, witte asperge, Noordzee garnaal:

Flammkuchen, Taggiasche olijf, aioli met traaggegaard buikspek & pulled pork:

Ongelooflijk lekker traaggegaard buikspek & pulled pork mét truffel:

Lam, aubergine, sumak:

Chariot artisanale kazen van Van Tricht:

Verwonderende whisky:

Verwonderende rum:

Zoetjes voor bij de thee:

Ik sliep uitstekend in de logeerkamer/speelkamer in de kelder van het chique huis van onze vrienden. Wat een luxe! Na wat uitgeslapen te hebben, startten we deze zondagochtend op het gemak met een simpel ontbijt met verse pistolets en kaas. Als tegengewicht voor de uitspattingen van de zaterdagavond. 😉 De twee jongens, terug van hun logeerpartijtje bij de oma en opa schoven ook mee aan tafel. Zeker voor herhaling vatbaar!

Furbetto

De afspraak om met onze vrienden wijnliefhebbers samen de nieuwste Leuvense hotspot Furbetto uit te proberen, stond al een tijdje in de agenda, maar door een communicatiefoutje, had mijn vriend pas deze avond zijn terugvlucht uit Genève gepland. Gelukkig lukte het hem nog de vlucht te herboeken naar ‘s ochtends, mits bij te betalen, uiteraard. Ik was erg benieuwd om na te gaan of Furbetto de hype waard was.

En laat ik op dat vlak maar meteen met de deur in huis vallen: naar mijn bescheiden mening is Furbetto lichtelijk overrated. Zeker, het eten is lekker, maar we moesten op sommige gerechten toch wel heel lang wachten en bij de wijn liep het zelfs twee keer mis. We startten de avond met een glaasje rosato natuurwijn uit Sicilië. Bij het uitschenken kreeg ik het laatste van de fles die nog open was. Het viel mij meteen op dat de schuimwijn in mijn glas een pak minder sprankelend was dan bij mijn tafelgenoten voor wie de sommelier een nieuwe fles had open gedaan. Ik proefde van de behoorlijk zure wijn en jawel, amper een bubbel te bespeuren. In feite iets dat de sommelier al bij het uitschenken zelf had kan opmerken. Uiteraard ben ik een nieuw glas gaan vragen en kreeg ik dat zonder problemen. Maar eerlijk: eigenlijk was dit geen lekkere schuimwijn. Onze wijnkenner liet zich meteen ontvallen dat zijn vooroordeel over natuurwijn bij deze nog maar eens bevestigd werd. Bij het eten zelf bestelden we een flesje Nebbiolo uit Piemonte. Deze wijn was een pak beter, al slaagde de verstrooide sommelier erin de door ons bestelde fles na het uitschenken van de glazen terug mee te nemen in plaats van deze aan onze tafel achter te laten. Dus kon ik hem achterna lopen om de fles terug te vragen.

De porties waren ook aan de kleine kant en eigenlijk vrij duur voor wat we kregen. Ik denk dat je voor hetzelfde geld elders in Leuven beter kan eten…

Focaccia, prinsessenboontjes, puttanesca, cacio ricotta en rundstartaar met ansjovis:

Rundstartaar met ansjovis:

Prinsessenboontjes, puttanesca, cacio ricotta:

Asperges, gribiche, eigeel:

Pici, ragù duroc de Rigel en cacio e pepe:

Nebbiolo uit Piemonte:

Gebakken patatjes met harissa mayonaise:

Toast kokkels, venkel soffritto, pancetta:

Aperitief bij Wine Bar Lewis en diner bij Barba

Zaterdag hadden mijn vriend en ik afgesproken met twee andere bevriende koppels. We startten onze avond met een aperitiefje in onze favoriete Leuvense wijnbar (toegegeven, dik gezaaid zijn de wijnbars niet in Leuven). Naar goede gewoonte was het onthaal weer bijzonder hartelijk en de wijn uitstekend. Wij klonken alvast op een geslaagde avond.

Na het aperitief wandelden we letterlijk een paar meters verder naar Barba, alwaar ik een tafel voor zes had gereserveerd. En jawel, het diner was naar goed gewoonte weer uitstekend. Lekker eten en fijne gesprekken in goed gezelschap, meer moet dat niet zijn!

Appetizers:

Haring, avocado, groene asperge, appel:

Falafel, flat bread, hummus, couscous:

Witte asperge, pancetta, ricotta, daslook:

Rund, gebrande ui, witlof, cacao:

Aardbei, rabarber, citroen, violette:

Zoetjes voor bij de koffie en thee:

Afscheid van Berlijn in de regen – 14 april 2023

Onze laatste halve dag in Berlijn laten de weergoden ons volledig in de steek. Regen, regen en nog eens regen. Doodjammer, want ik had echt uitgekeken naar die street art wandeling. Maar goed, we laten het niet aan ons hart komen en nadat we onze koffers hebben achtergelaten in een gangkast in de trappenhal van ons appartement, starten we de dag met een ontbijt bij Coffee and Cookies. Op vraag van mijn vriendin ben ik op zoek gegaan naar een meer fancy zaak dan de voorbije dagen. Zij was niet echt een fan van de nogal basic ontbijtjes bij de bakkerijen. Beetje vreemd, want ik vond die ontbijtjes net heel lekker en in prijs-kwaliteit moeilijk te overtreffen. Maar u vraagt, wij googlen. En toegegeven, het was gezellig zitten bij Coffee and Cookies. Al waren de echte ontbijtformules jammer genoeg niet meer beschikbaar. Gelukkig waren er lekkere overnight oats, pastéis de nata en wafels!

Ik heb Coffee and Cookies ook uitgekozen omdat het zich vlakbij ons plan B voor vandaag bevindt: Topographie des Terrors. Het grauwe weer past perfect bij de sfeer van deze plek: bijzonder deprimerend. Net als de vorige keer ben ik erg onder de indruk van ons bezoek. Ik denk dat het in deze tijd meer dan ooit belangrijk is om zulke plekken te bezoeken en te beseffen tot welke gruweldaden mensen in staat zijn. Het is belangrijk dat om te zien waartoe onverdraagzaamheid en totalitaire regimes leiden. Het boezemt me angst in dat de polarisatie in onze samenleving steeds sneller toeneemt. En waarom? Omdat iemand anders is dan wij? Terwijl de meeste mensen allemaal hetzelfde willen: een comfortabel, liefdevol leven omringd door vrienden en familie. Ik blijf erbij dat wij mensen meer gemeenschappelijk hebben, dan dat we van elkaar verschillen. Alleszins laat de oorlog in Oekraïne en andere plekken op deze wereld zien dat de gruwel nog steeds niet uit de wereld is. Het ene broedervolk dat het andere uitmoordt, het is amper te vatten.

Continue reading →

Neues Museum, boottochtje op de Spree en Street food Thursday in Markthalle Neun – 13 april 2023

Vandaag trekken we voor het ontbijt naar Daisy Café, helaas, het café beschikt wel over zitplaatsen, maar alleen buiten en daarvoor is het toch net iets te fris, zo vroeg op de morgen. Dus wandelen we terug naar Cafe & bäckerei, alwaar we een heruitgave eten van ons ontbijt van gisteren. Geen erg, zolang er eieren zijn, ben ik tevreden. Terwijl we ontbijten, houden we de weersvoorspellingen in het oog. Ik heb namelijk voor morgenochtend een drie uur durende street art wandeling ingepland. Al de voorspellingen geven echter de ganse voormiddag regen. En wie heeft er zin om drie uur in de regen te wandelen? Zeker onze twee pubers niet! Er rest mij dus geen andere keuze dan de wandeling te annuleren. Gelukkig kan dat tot 24u vóór de start van de wandeling gratis. Snik, doodjammer. Mijn tweede teleurstelling deze vakantie na de afgezegde catamarantocht.

Vandaag staat een bezoek aan het Neues Museum op het programma. Onze vrienden hebben samen met hun kinderen een aantal jaren geleden Egypte bezocht en zijn net zoals mijn vriend en ik gefascineerd door de tijd van de farao’s. Dan mag een bezoek aan dit museum natuurlijk niet ontbreken. Wat deze plek voor mij zo bijzonder maakt, zijn de zichtbare littekens van de bombardementen tijdens Tweede Wereldoorlog. Het gebouw zelf bleef na de oorlog een ruïne tot de DDR een poging deed om het gebouw herop te bouwen in 1986. Uiteindelijk vielen die werken stil na de val van de muur en kon de reconstructie pas echt goed beginnen in 1997. In het museum zelf zijn her en der nog vroegere muur- en plafondschilderingen te bewonderen. Echt een fantastische plek en dan heb ik het nog niet eens gehad over de collectie, die we ook zeer wisten te smaken. Met als hoogtepunt natuurlijk de buste van Nefertite, de prachtige, maar raadselachtige koningin die samen met haar echtgenoot een nieuwe monotheïstische godsdienst uit de grond stampte, die echter ten onder ging met het einde van de regeerperiode van de ‘ketterse’ farao. Het is trouwens enkel toegelaten foto’s te maken van de buste op een zeer eerbiedwaardige afstand, dus pluspunten voor de persoon die op de foto’s hieronder Nefertite weet te vinden. Een eervolle vermelding gaat naar de gouden ceremoniële hoed die in de prehistorie dienst deed als maan- en zonnekalender.

Continue reading →

Jüdisches Museum, Deutscher Dom, Rausch, Gemäldegelerie – 12 april 2023

Deze ochtend starten we de dag met een ontbijt van Cafe & bäckerei. De keuze aan ontbijtopties is er riant en de zaak heeft veel meer plaats om te zitten dan Star Bäckerei, waar we gisteren eerder met gemengde gevoelens buiten stapten. Mijn omelet is alleszins heerlijk en wordt geserveerd met olijfjes, een geiten- of schapenkaas en wat groentjes. Wat mij betreft ons beste ontbijt tot nu toe.

Geen taxirit vandaag, want het Jüdisches Museum bevindt zich op wandelafstand. In tegenstelling tot ons bezoek in 2010 nemen we nu uitgebreid de tijd om dit museum te bezoeken. De bijzondere architectuur ontworpen door Daniel Libeskind maakt ook nu weer indruk. De Holocaust Tower en de Garden of Exile tonen hoe architectuur een gevoel van desoriëntatie en verlies kunnen uitdrukken. Zeer krachtig. Net zoals de akelige installatie ‘Shalekhet – Fallen Leaves‘ van Menashe Kadishman, waarbij je door je eigen stappen een geluid van rammelende ketenen voorbrengt.

Ik moet zeggen dat van de collectieopstelling zelf me niet zoveel was bijgebleven na ons vorige bezoek, wellicht te wijten aan het hoge tempo dat we toen noodgedwongen moesten aanhouden. Ik vermoed dat de ganse scenografie ondertussen grondig hertekend is, want ik had in geen enkele zaal (buiten natuurlijk de Holocaust Tower en de Garden of Exile) een gevoel van herkenning. Wat ik alleszins apprecieer aan dit museum is dat de focus niet enkel ligt op de Holocaust, een gruwelijk onderdeel van de joodse geschiedenis, maar dat het museum ook aandacht besteedt aan de eeuwenlange, boeiende geschiedenis van de joodse volkeren in Europa. Een mooie gelegenheid om wat bij te leren.

Continue reading →

Pergamonmuseum, Berliner Dom, Brandenburger Tor en de Reichstagsgebäude – 11 april 2023

Vandaag starten we de dag met een ontbijt bij Star Bäckerei. Ondanks de score van 4,5 op googlemaps vinden we dit ontbijt toch enigszins teleurstellend. We bestellen allemaal één van de verschillende ontbijtformules, maar zowat op elke schotel ontbreekt wel iets. Wij mankeren olijven, honing, chilipasta, Turkse thee en nog wat zaken. En ook het brood is zeer schaars. Na ons vriendelijk verzoek om extra brood krijgen we simit (een ringvormig Turks broodje met sesamzaad), maar de gewone broodjes zitten duidelijk nog in de oven. De uitbaters van de piepkleine zaak lijken iet of wat overweldigd te zijn doordat er maar liefst zes mensen tegelijkertijd hebben plaatsgenomen in hun zaak. Nu, uiteindelijk hebben we genoeg gegeten, maar een onverdeeld succes was dit chaotisch bezoek niet. Al zijn de uitbaters zeer zeker sympathiek: de tieners krijgen twee gratis donuts toegestopt als afscheidscadeautje.

Om tijd te sparen nemen we de taxi naar ons eerste museum van de dag: het Pergamonmuseum. Door de recente acties van klimaatactivisten, zijn zelfs kleine handtassen niet meer toegelaten in het museum en dus proppen we zoveel mogelijk van onze benodigdheden (voornamelijk externe batterijen en papieren zakdoekjes) in onze zakken en laten we de rest achter in de lockers en de vestiaire.

Zelfs om tien uur ‘s ochtends is het al heel druk in het museum. Door de grote renovatie die het museum momenteel ondergaat, zijn helaas niet alle topwerken te bewonderen (de Mshatta façade wordt heropgebouwd en de beelden van het Pergamonaltaar waaraan het museum zijn naam te danken heeft, zijn momenteel elders onder gebracht). Gelukkig slagen de fabuleuze Ishtar poort van Babylon en de Romeinse marktpoort van Milete er moeiteloos in ons gezelschap te betoveren. En ook de islamitische collectie met de prachtige Aleppo-kamer spreekt ons aan.