Chimay – 3 november 2023

Vrijdagochtend leek storm Ciarán eindelijk wat bedaard! Na het ontbijt reden we naar de Chimay Expérience om de kinderen in ons gezelschap wat meer inzicht te geven in het immaterieel cultureel erfgoed van onze abdijbieren en dan meer specifiek de fameuze trappisten. Mijn vorige bezoek aan deze plek dateerde van juni 2014, maar veel kon ik me daar eerlijk gezegd niet meer van herinneren. Al had ik wel de indruk dat de Chimay Expérience een serieuze make-over had ondergaan en al het personeel op een cursus klantvriendelijkheid gestuurd was. Ik vond het een boeiende ervaring en het deed me plezier om te zien dat de drie jongedames en twee jongeheren met veel interesse de uitleg lazen. Al was dé hit van het bezoek zonder twijfel de volledig verduisterde ruimte waar je je andere zintuigen aan het werk moest zetten.

Na ons bezoek aan de Chimay Expérience wandelden we door het bos naar de abdij, die helaas stevig te lijden heeft gehad door de bezetting van de Duitsers in de tweede wereldoorlog. De mooie neogotische gevel van de abdijkerk maakte plaats voor een vrij sober exemplaar en het interieur was ook ontdaan van alle vroegere rijkdom. Tijdens de wandeling vonden we een geocache, met dank aan mijn vriend die zich speciaal voor dit verlengde weekend een tijdelijk abonnement op de site Geocaching.com aanschafte. Toen we nog dachten dat we mooi weer in het vooruitzicht hadden. 😉

Na ons bezoek aan de abdij was het tijd om die drankbonnetje om te zetten in Chimay’s! Voor de liefhebbers, want trouwe volgers weten dat ik geen bier drink. We maakten van de gelegenheid gebruik om met ons groepje van negen te lunchen in Auberge de Poteaupré. Het was er bijzonder druk, maar we slaagden er toch in een tafel te bemachtigen. En zo’n lekkere forel, dat gaat er altijd wel in!

Na de lunch hadden we een activiteit gepland die hopelijk iedereen kon bekoren: een heuse escape room! We splitsten op in twee groepen: de mannen en de vrouwen. Mijn groepje begaf zich naar de Chimay Escape Room. Echt een fijne activiteit waar vooral het combineren van verschillende competenties tot een geslaagde uitkomst leidt. Dus haalde ik mijn kennis van het bierbrouwproces boven om één van de eerste puzzels op te lossen. 😉 Uiteindelijk strandden we nét voordat we de schat zouden ontdekken. Alle puzzels waren opgelost, we hadden enkel nog het deksel van de schatkist moeten lichten om de schat te vinden. Een goed besteed uurtje, dat zeker! En om het ons ego niet té lastig te maken: de mannen hadden hun escape room ook niet tot een goed einde gebracht.

We twijfelden nog even of we iets zouden drinken in Chimay, maar bedachten ons dat we nog veel eten en drank in ons eigen huisje hadden staan. Genoeg voor een uitgebreid aperitief in de comfortabele zetels van onze gite. En ja, natuurlijk kwamen de Chimay kazen die we deze middag kochten in de souvenirshop van Chimay op tafel om ons aperitief te vervolmaken. Verder hielden we het voor het avondmaal sober met een broodmaaltijd en soep. Daarna werden de spelletjes opnieuw boven gehaald. Na enkele bloederige moordpartijen tijdens het weerwolven, vielen er verrassend veel pokers tijdens het chapeauspel. Hoe luidt het spreekwoord ook alweer? Geluk in het spel…?

Storm Ciarán en bowlen in Hirson – 2 november 2023

‘s Ochtends heerlijk lang uitgeslapen en blij dat onze gite ‘s nachts niet was weggewaaid! Genoten van een heerlijk traag ontbijt met spek en eieren, want wie wil er met zo’n rotweer naar buiten gaan? Een boswandeling leek ons ook niet meteen te verantwoorden, afgaande op de berichten over de doden veroorzaakt door storm Ciarán. Dus liepen het jongste nichtje en ik even naar buiten om de kracht van de wind te voelen en een paar foto’s te nemen en daarna snel weer naar binnen om spelletjes te spelen! Die pooltafel is echt een hit bij jong en oud!

‘s Middags aten we de overschotjes van de Mexicaanse wraps op en daarna reden we naar Hirson voor onze namiddagactiviteit: bowlen in l’Île Verte. Eerlijk, ik ben niet echt een fan van bowlen (mijn nagels komen nooit ongeschonden uit zo’n bowlingavontuur), maar we zochten een binnenactiviteit waar de kinderen hun energie in kwijt konden. En dan is bowlen heel geschikt. En alhoewel de bowlingzaak beslist een vintage uitstraling had, was het drankenaanbod meer dan ok. Het werd trouwens een onverwacht bloedig bowlingpartijtje, toen het middelste nichtje van mijn vriend opeens zomaar out of the blue een bloedneus kreeg. Gelukkig was het toilet voorzien van heel veel papieren handdoekjes (danku, coronacrisis) en stopte het bloeden na een tijdje vanzelf.

Na een dik uur bowlen reden we terug naar onze gite, alwaar we eerst veel te veel aperitiefhapjes aten en vervolgens genoten van de lekkere zelfgemaakte spaghetti van onze vrienden. De rest van de avond speelden we weerwolven, black stories en chapeau. Zo fijn dat de jonge garde ondertussen de concepten van overbluffen en onderbluffen helemaal onder de knie heeft!

Van Leuven, over Binche naar Momignies! – 1 november 2023

Gisterenochtend dropte de zus van mijn vriend drie goedgezinde meisjes af op ons appartement in Leuven. Helemaal klaar voor een lang Allerheiligenweekend in Momignies en omstreken. Helaas zagen de weersvoorspellingen er niet al te fameus uit, met dank aan Storm Ciarán. Het contrast met het prachtige weer dat we vorig jaar hadden, kon amper groter zijn. We lieten het echter niet aan ons hart komen en laadden de auto vol met spelletjes en eten zodat we de grootste storm zonder problemen konden doorstaan.

Voor de lunch stopten we bij La Trattoria in Binche. Toen wij er binnen stapten, hadden we de zaak bijna voor ons alleen, maar al snel druppelden andere klanten binnen die ook geen zin hadden om zelf te koken op deze druilerige Allerheiligendag. Ik genoot van mijn heerlijke stukje tarbot met prosecco. Heel lekker, maar de portie mocht echt wat groter zijn, gelukkig kreeg het oudste nichtje haar pasta niet op en kon ik mij opwerpen als redder in nood. De zaak was trouwens heel leuk versierd voor Halloween (al blijf ik een koele minnaar van al die uit de VS geïmporteerde commercie).

Filet de turbot rôti, crème de prosecco, poires rôties, crème de chou-fleur et romanesco:

De rest van de rit naar Momignies verliep vlekkeloos en we kwamen rond 14.30 aan bij onze Gîte de la Dame au Lit, een mooi vernieuwde gite mét pooltafel, pingpongtafel en kickertafel. Ideaal voor wanneer de weergoden je in de steek laten! We laadden onze wagen uit en de koelkastenvol. Kwestie dat de drank koud zou zijn tegen het aperitief ‘s avonds! Onze vrienden met hun twee zonen arriveerden niet veel later. Nog meer spullen om in de koelkasten te proppen! Van honger zouden we zeker al niet omkomen. 😉

Omdat het regende, brachten we de rest van de namiddag door in de gezellige gite. Echt één van de best uitgeruste huizen die we tot nu toe gehuurd hebben. En nog goedkoop ook!

Rond vier uur besloten we toch de gezellige warmte van het huisje achter ons te laten en in de omgeving een wandeling van een paar kilometer te maken. De weersvoorspellingen gaven een droge periode aan, dus we waagden het erop.

Een kleine autorit later parkeerden we aan de start van de wandeling. Het was behoorlijk drassig in het bos en sommige stukken van de wandeling voelde ik mijn (lage) wandelschoenen bijna helemaal in de modder wegzakken. Gelukkig slaagde ik er door allerlei toeren uit te halen, mijn voeten min of meer droog te houden. En jawel, het laatste half uur van de wandeling begon het dan toch te regelen. Eerste lichtjes en dan gingen tien minuten later de hemelsluizen volledig open. Gelukkig hield mijn regenjas het meeste water tegen, maar de nichtjes van mijn vriend hadden helemaal niet zo’n goeie jassen aan, dus die werden goed nat. Iedereen was alleszins blij toen de wagens opnieuw in zicht kwamen.

Terug in onze gite, verspreidden we de natte jassen overal in het huis zodat ze konden drogen en staken we meteen al de modderige broeken in de wasmachine. Het deed deugd om in de aangename warmte van de gite wat te bekomen van de wandeling met een glas champagne en een aperitiefhapje. Voor het avondmaal had onze fantastische vriendin Mexicaanse wraps voorzien, zodat we de rest van de avond gezellig konden cocoonen en spelletjes spelen.

Verjaardagsfeestje in de Zoo en het MAS

Beste verjaardagsfeestje in jaren! Met dank aan Toerisme Vlaanderen, het Agentschap Onroerend Erfgoed en het Departement Cultuur, Jeugd en Media om speciaal voor mij het Congres ‘Bestemming erfgoed: in gesprek met de plek’ te organiseren in het fabuleuze Flanders Meeting and Convention Center. Serieus, een keynote beluisteren terwijl je onder een walvisskelet zit, wat een bijzondere ervaring! Die Darwin Hall is echt prachtig. Waarmee ik zeker geen afbreuk wil doen aan de schoonheid van de Marmeren Zaal. En de heerlijke vegetarische broodjes tijdens de lunchpauze mochten er ook zijn. Wellicht at ik er iets te veel van, maar hey, het was dan ook mijn verjaardag, he! Shout out naar Joris Vergeyle trouwens, die op bijzonder professionele manier de ganse dag aan mekaar babbelde.

Na de boeiende workshops in de namiddag en een tweetal glazen witte wijn op de afsluitende netwerkdrink zakte ik samen met mijn talrijk aanwezige collega’s (die net als ik hun door de coronacrisis veroorzaakte achterstand in events aan het wegwerken zijn) af naar het MAS voor een preview van de tentoonstelling Zeldzaam en Onmisbaar. Voor deze tentoonstelling gaven maar liefst 35 grote en kleine musea, kerken, bibliotheken en particuliere verzamelaars bijna honderd Topstukken uit hun collectie tijdelijk in bruikleen aan het MAS. Een unieke kans om al dit moois op één plek te bewonderen. Trots dat ik mijn persoonlijk steentje heb kunnen bijdragen aan de realisatie van deze bijzondere tentoonstelling.

In het MAS wachtte ons trouwens een bijzonder feestelijk buffet en heerlijke wijn. Jawadde, fijn om zo in de watten gelegd te worden op mijn verjaardag!

Na nog een laatste glas witte wijn nam ik samen met twee andere collega’s de tram naar Antwerpen-centraal, alwaar ik er een klein sprintje uitperste om nog net de trein naar Leuven te halen.

Thuis gekomen na een goed gevulde dag wachtte mij nog een klein verjaardagscadeautje van mijn vriend. Dat zal smaken!

Topverjaardag!

Werkbezoek aan de Nederlandse openbare omroep

Vroeger durfde ik al eens lacherig doen over de Nederlandse culinaire competenties, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat deze tegenwoordig bijna (bijna) niet meer moeten onderdoen voor de Belgische. En dat mocht ik vandaag nog maar eens aan den lijve ondervinden.

Vandaag werden mijn collega en ik immers in Hilversum verwacht voor een werkbezoek aan de Nederlandse openbare omroep. Ik spoorde ‘s ochtends naar Berchem om van daaruit met mijn collega mee te liften naar Hilversum. Ons werkbezoek startte om 13u met een werkelijk uitstekende lunch bij Dudockx Bar & Kitchen, waar voor ons gezelschap een private dining room gereserveerd was. Op voorhand hadden we aangegeven dat een vegetarische menu ok was, maar blijkbaar verstaan Nederlanders toch iets anders onder vegetarisch dan wij Belgen, want we kregen maar liefst twee gangen met vis voorgeschoteld. Niet dat ik dat erg vond, want de gerechten waren werkelijk uitstekend.

Appetizer:

Geschroeide yellowfin tonijn met crispy wonton, schuim van kerrie en kokos:

Kabeljauw met mousseline en seizoensgroenten:

Tiramisu Dudockx-style:

Meer dan voldaan begaven we ons naar de studio’s van de Nederlandse Publieke Omroep gelegen in het Media Park van Hilversum, alwaar we een toelichting kregen over de werking van de omroep en een rondleiding langs zowel de radio- als de tv-studio’s.

Het werd een boeiende namiddag die afgesloten werd met een netwerkdrink in David’s Bar en Restaurant. Na de drink namen mijn collega en ik afscheid en reden we terug naar Berchem. Gelukkig zonder files op de terugweg, waardoor ik op een heel deftig uur de trein naar Leuven terug kon halen, maar niet zonder mezelf eerst op een lekkere groene smoothie te trakteren in Berchem station.

Lunch bij New Koncept in Hasselt

Na een bezoek aan mijn moeder in het rusthuis reden mijn vriend en ik verder naar Hasselt waar we afgesproken hadden om ter gelegenheid van mijn verjaardag te lunchen met mijn vader en zijn nieuwe vriendin. Ik had een tafel gereserveerd bij New Koncept, maar was uit het oog verloren dat het dit weekend jeneverfeesten waren in Hasselt. New Koncept had zelf een jeneverstand voor hun deur staan, wat maakte dat de muziek van hun stand buiten nogal clashte met de muziek binnen. Gelukkig zette de bediening tot onze opluchting na een tijdje de muziek binnen af.

Over de kennismaking met de nieuwe vriendin kan ik kort zijn: geen succes. Mijn vriend en ik waren allebei opgelucht dat de lunch achter de rug was en we afscheid konden nemen en terug naar Leuven konden rijden. Gelukkig waren de mosselen lekker.

Teamdag in Gent

Afspraak deze ochtend in het station van Gent-Sint-Pieters waar één van onze collega’s ons stond op te wachten met thee en koffie. Een onverwachte verrassing, want mijn treingezelschap en ik waren net daarvoor thee gaan kopen in één van de vele zaakjes in het station. Ach ja, we moeten de kleine handelaars steunen, he.

Het duurde even voordat iedereen er was (stiekem spijt dat we toch geen latere trein genomen hadden) en we samen konden vertrekken richting de feestzaal van het Paulushuis. Lang geleden dat ik mij nog eens in een ouderwetse parochiezaal bevond. Ik had echt het gevoel dat we gezamenlijk terug in de tijd gereisd waren.

Op het programma: een kookworkshop met ayurvedische kookworkshop gegeven door Ose’le. De vriendelijke dame van Afrikaanse afkomst gaf een introducties over de kruiden die ze zou gebruiken tijdens de workshop en hoe die kruiden een rol kunnen spelen in ons lichaam gezond houden. Ik was erg benieuwd.

Wat volgde was echter redelijk ontluisterend. De accommodatie was totaal niet geschikt om een gezelschap van 23 personen een kookworkshop te laten volgen. Er waren amper twee messen voorhanden, er was niet genoeg keukenoppervlakte om iedereen iets nuttigs te laten doen en het leek allemaal nogal sterk om improvisatie. Ik had me aangesloten bij het groepje dat de rijst zou koken. Buiten onder een afdakje stond een klein barbecuestel waarop we een grote pot zetten waarin de rijst gekookt werd. Ik denk dat ik in de ganse workshop toch zeker vijf minuten in de pot geroerd heb. Teleurstellend.

Het resultaat van al dat werk viel ook tegen. We aten kip met pilau rijst, raita, zelfgebakken naan en een paar blaadjes sla. Alles was buitengewoon flets, wat ik niet verwacht had, want de workshop draaide rond kruiden. En de gerechten waren duidelijk geïnspireerd op de Indische keuken die toch net heel smaakvol was. Voor mij hadden de kruiden in alle gerechten gerust vervijfvoudigd mogen worden. Met een kleine uitzondering voor de gestoofde peertjes, die waren wel erg lekker. Dat was dan ook het enige gerecht dat de kokkin volledig zelf had gemaakt.

Na de tegenvallende lunch wandelden we samen tussen de regenbuien door naar het Huis van Alijn waar we de expo over de jaren 90 bezochten. In tegenstelling tot mijn collega’s werd ik niet meteen overspoeld door een golf van nostalgie bij dit bezoek. Alhoewel ik niet meteen slechte herinneringen heb aan de jaren 90, denk ik dat deze periode mij gewoonweg nog te fris voor de geest staat om daar nu al een tentoonstelling aan te wijden. Ik vond de tentoonstelling eerlijk gezegd ook nogal rommelig en spijtig genoeg werkten de koptelefoons niet waardoor de geluidsfragmenten niet beluisterd konden worden. Enfin, leuk als je nood hebt aan wat nostalgie, maar mij deed deze tentoonstelling weinig.

Het leukste moment van de dag was de afsluitende drink in café ‘t Kanon met een aantal collega’s die net als ik graag wat blijven plakken. Lekkere kaas en charcuterie en een gezellige plek om nog wat na te praten.

Een voor mij niet echt geslaagde teamdag, maar het gezelschap maakte veel goed!

Opening Krasse Koppen in KMSKA

Deze avond had ik de eer en het genoegen samen met mijn date (mijn fabuleuze collega met de prachtige decolleté en de kleurrijke outfit) en een hele hoop collega’s het feestelijk gala ter gelegenheid van de opening van Krasse Koppen. Bruegel, Rubens en Rembrandt in het KMSKA bij te wonen. En amai, wat een feestje was me dat! Met prachtig uitgedoste figuren die letterlijk uit de kunstwerken gestapt waren, heerlijk eten en overvloedig geschonken prosecco en wijn.

En ja, ik zuchtte wel even toen de dresscode avondkledij bleek te zijn, maar eerlijk, zalig dat iedereen zo zijn best gedaan had om er feestelijk uit te zien. Je merkte dat alle aanwezigen in feeststemming waren. En terecht, want deze tentoonstelling is werkelijk een pareltje. Met een mooi staaltje tronies van de hand van de allergrootste schilders ter wereld. Met zorg beeldden deze schilders anonieme modellen uit om de kunst van het portretteren in de vingers te krijgen. In totaal vallen er 78 Krasse Koppen, afkomstig uit de collecties van 43 nationale en internationale bruikleengevers te bewonderen. Allen daarheen!

De Kruisdraging van Jheronimus Bosch

Twee vrouwenhoofden van Jacob Jordaens:

Een oude vrouw geschilderd door Peter Paul Rubens:

Continue reading →

Wandeling in de wijngaarden, Avenue de Champagne in Épernay en Champagne Mercier – 15 oktober 2023

Beetje uitgeslapen deze ochtend en amai, dat deed deugd. Al waren we nog altijd de eerste aan de ontbijttafel iets voor half tien. 😉 I totally love friends who like to sleep in! De ontbijtruimte was oranjerood en gedecoreerd met bijzonder kitscherige Egyptische decoratie en de ontbijtopties waren eerder beperkt, maar het stokbrood was vers en de kaas lekker. En meer moet dat eigenlijk niet zijn voor mij. Alhoewel? We kunnen toch niet logeren op een wijndomein zonder de champagne geprobeerd te hebben? Een ontbijt met bubbels, dat gaat er altijd wel in! Zeker als een glas champagne maar vier euro kost…

Na het ontbijt checken we uit en besluiten we een wandeling in de omgeving te maken. De zon laat zich van haar beste kant zien en we genieten van een prachtige wandeling doorheen de wijnvelden. Al blijven we het iet of wat choquerend vinden dat er zoveel druiven ongeplukt aan de wijnranken hangen. De omgeving is prachtig en we zijn echt onder de indruk van het imposante standbeeld van paus Urbanus II in Châtillon-sur-Marne dat mijlenver in de omtrek te zien is. Het standbeeld is maar liefst 633 meter hoog en werd opgetrokken op de plek waar zijn voorouderlijke kasteel stond. Het letterlijke hoogtepunt van onze wandeling is een uitzichtpunt met leuk buitenmeubilair om te relaxen en te genieten van het fabuleuze uitzicht.

Continue reading →

Reims, champagnehuis Louis Brochet en Épernay – 14 oktober 2023

Zaterdagochtend kloppen we stipt om 8 uur aan bij onze vrienden. Dit oktoberweekend brengen we immers samen een bezoek aan de champagnestreek. Iets wat al heel lang op de verlanglijst van mijn vriend en mezelf stond. Echt benieuwd!

De rit naar Reims in de bedrijfswagen van onze kameraad verloopt vlotjes en we vinden makkelijk parkeerplaats net buiten het centrum. Ideaal! Natuurlijk kan ik het niet laten een bezoek te brengen aan de fabuleuze kathedraal van Reims, waar ik gerust nog meer tijd had kunnen doorbrengen, maar onze vrienden zijn duidelijk minder fan van religieus erfgoed. Ik ben echt onder de indruk van de prachtige sculpturen aan de buitenzijde van de kathedraal, het ingetogen beeld van Jeanne d’Arc in wapenuitrusting en het prachtige wandtapijt dat de Annunciatie aan Maria uitbeeldt.

Tijd voor ons eerste aperitiefje van het weekend op een mooi zonnig terras met zicht op de kathedraal. Onze vrienden houdden het bij een koffietje, mijn vriend en ik proeven van een glaasje Palmer champagne. Verdikt: lekker!

‘s Middags lunchen we bij La Trattoria. Misschien wat vreemd om een Italiaans restaurant aan te doen bij een bezoek aan Frankrijk, maar hey, Italiaans is altijd lekker en we waren wat te laat met reserveren om een plekje te bemachtigen in de beste Franse restaurants. Al is de signature dish (grosses coquillettes aux tuffres) die ik bestelde en die geserveerd wordt in een koperen pannetje, wat aan de zware kant. En yep, natuurlijk drinken we daar een coupe champagne bij.

In de namiddag bezoeken we Champagnehuis Louis Brochet, een kleiner champagnehuis waar maar een paar mensen werken. We krijgen een rondleiding van de dame die ook instaat voor de verkoop en de communicatie. Heel boeiend om wat bij te leren over het proces van het champagne maken. Een blik achter de schermen weet ik altijd te appreciëren. We krijgen royale glazen champagne aangeboden tijdens de proeverij en maken van de gelegenheid gebruik om ratafia te proeven. Ratafia wordt gemaakt door aan druivenmost suiker, kruiden en alcohol toe te voegen. Door de toevoeging van alcohol aan de druivenmost stopt het gistingsproces met als resultaat een zoet drankje. Blijkbaar wordt ratafia als aperitief geschonken, maar ik zou dit eerder bij een dessert of kaas drinken, net omdat het zo zoet is. Uiteraard kopen we twee dozen champagne om mee naar huis te nemen. Al een geluk dat we ‘s ochtends onze vriend nog geholpen hebben om wat ruimte in zijn koffer te creëren, want anders waren onze aankopen er nooit bij in geraakt.