uitstap

Bibberen in Oostende en Design in Gent

Zaterdagnamiddag geland in Brussel, zondag alweer op stap! Ditmaal niet met het vliegtuig, maar met de trein. Eerlijk waar, de trein is mijn absoluut favoriete vervoersmiddel (op voorwaarde dat de NMBS een beetje haar best doet om de treinen op tijd te laten rijden). Zo jammer dat er in Europa geen goed functionerend hogesnelheidsnetwerk is en dat reizen met de trein zo verschrikkelijk duur is, waardoor voor vele bestemmingen de trein gewoon geen volwaardig alternatief is. Sad, very sad.

Dus zat ik zondagochtend, nog moe van vijf dagen Barcelona, op de trein van 8.33u naar Oostende. Altijd leuk om naar de zee te trekken, maar na de zachte temperaturen in Barcelona was ik niet voorbereid op de ijskoude wind die me opwachtte vanaf het moment dat ik in Oostende uit de trein stapte. Amai, blij dat ik ‘s ochtends voor mijn vertrek besloten had voor de zekerheid toch maar mijn dikke winterjas en sjaal aan te trekken. Ik was anders zeker in een ijspegel veranderd. Zelfs het stralende zonnetje kon me niet opwarmen.

IMG_7503

IMG_7504

Ik stapte dus stevig door naar De Grote Post om het Debat van De Ensors bij te wonen. Lang geleden dat ik nog eens naar een werkgerelateerde activiteit kon gaan en het deed deugd om ter plekke wat andere collega’s tegen het lijf te lopen. Het debat zelf was heel boeiend en gaf een goed beeld van de uitdagingen waarvoor de Vlaamse audiovisuele sector staat. Benieuwd wat de toekomst op dat vlak zal brengen!

IMG_7511

Het debat werd gevolgd door de prijsuitreiking van de Ensor voor de Belofte van het Jaar. Welverdiend gewonnen door filmcomponist Ruben De Gheselle.

IMG_7517

En de prijsuitreiking van de Lifetime Achievement Award. Toegekend aan de fantastische Sien Eggers.

IMG_7519

Na de zeer lekkere broodjeslunch nam ik afscheid van mijn collega’s en wandelde ik naar het strand. Aja, want je kan toch niet naar Oostende gaan zonder de zee gezien te hebben, nietwaar? Continue reading →

Verjaardagsdiner in de Kwizien

Zaterdagavond spoorden mijn vriend en ik naar Hasselt om zijn verjaardag te vieren met mijn broertje en zijn vriendin (onder het motto: een verjaardag kan je nooit genoeg vieren!). We kozen voor een restaurant waar we ondertussen al menige verjaardag gevierd hebben: de Kwizien. En ja, ook ditmaal werden we niet teruggesteld. Het eten was zo mogelijk nog beter dan de laatste keer dat we er waren, al kan dat ook aan het gezelschap gelegen hebben. Mijn vriend kreeg als verjaardagscadeau een mooie fles Machrie Moor Peated Arran single malt. Benieuwd om die samen met hem te kunnen proeven!

Enige domper op de avond: de laatste hapjes bij de thee moesten we aan een hoog tempo naar binnen werken, anders riskeerden we de laatste trein van Leuven naar Hasselt te missen. Mijn vriend en ik moesten er zelfs een klein sprintje uitpersen om de trein te halen. Serieus, waarom kan de laatste trein niet om 23.30u vertrekken in plaats van om 22.30u? Hoe ga je op die manier mensen overtuigen om het openbaar vervoer te nemen? Mijn vriend en ik waren dolgraag nog wat langer in de Kwizien blijven plakken voor een afzakkertje. NMBS make it happen!

Heerlijke hapjes voor bij het aperitief:

IMG_6996

Een oestertje gaat er altijd wel in:

IMG_6999

Makreel – ajo blanco – venkel – duindoornbes:

IMG_7005

Snoekbaars – Noordzeekrab – selder – kaffir – geitenkaas uit Lummen:

IMG_7007

Skrei – zeewier – groene kool – salie:

IMG_7012

Coquille – knolselder – limoen – beurre blanc:

IMG_7019

Presa Iberico BBQ – wortel – savooi – dragon:

IMG_7020

Platte kaas – passievrucht – gekonfijte tijgercitroen – avocado – basilicum:

IMG_7024

Hapjes voor bij de thee:

IMG_7026

IMG_7027

De beklimming van de Sint-Romboutstoren

Onze laatste dag in Mechelen gunden mijn vriend en ik ons de luxe om uit te slapen, want geen concrete plannen in de voormiddag. Uiteraard startten we de dag met een heerlijk ontbijt. Een heruitgave van de dag voordien, gewoon omdat ik het zo lekker vond.

IMG_6851

IMG_6852

IMG_6855

Na het ontbijt checkten mijn vriend en ik op ons gemak uit, we lieten de bagage achter in het hotel en wandelden wat door de rustige zondagse straten van Mechelen tot het 12u was. Op dat tijdstip hadden we afgesproken met een bevriend koppel en hun twee zonen om samen te lunchen in de alom bekende Vleeshalle. Wegens nog niet veel honger na ons uitgebreide ontbijt hielden mijn vriend en ik het op loempia’s en summer rolls. We maakten van de gelegenheid gebruik om bij te praten met onze vrienden, die we niet meer gezien hadden sinds de coronacrisis begon. We verbaasden ons erover hoe groot en flink de jongens geworden waren. Help! De tijd gaat veel te snel!

IMG_6856

IMG_6860

IMG_6864

IMG_6868

Na de lunch trokken we richting de Sint-Romboutskathedraal voor een beklimming van de toren. Helaas, de weergoden waren ons niet bepaald gunstig gezind: het was koud, nat en winderig. De beklimming zelf viel heel goed mee, omdat deze regelmatig onderbroken werd voor een bezoek aan de verschillende kamers in de toren. De jongens klommen zeer enthousiast naar boven, die jonge lijfjes zitten duidelijk barstensvol energie. We bewonderden de mooie oude klokken en het uitzicht vanaf de toren, dat door de weersomstandigheden helaas wat tegenviel. We zullen nog eens moeten terugkeren in de zomer om ten volle van de omgeving te kunnen genieten.

IMG_6870

IMG_6871

IMG_6874

IMG_6883

IMG_6884

We sloten de namiddag met onze vrienden af in de Wasbar, wegens nergens anders plaats. Mijn vriend en ik beginnen er vaste klanten te worden, al vind ik de bediening (duidelijk allemaal jobstudenten) er nonchalant en is het er, naar mijn mening, ook niet zo proper. Maar geen erg: er was een bak met speelgerief voor de kinderen, die helaas niet zo strategisch geplaatst was onder de trap. Het duurde dan ook niet lang voordat de oudste jongen zijn hoofd keihard stootte tegen de gietijzeren trap. Ocharme, het manneke. De bediening maakte hun oorspronkelijke onverschilligheid goed door een icepack aan te bieden om een bult tegen te gaan. Misschien komen we er toch nog eens terug. 😉

Na onze drankjes namen we afscheid van onze vrienden en keerden mijn vriend en ik met de trein terug naar Leuven. Ons zie je zeker nog eens terug in Mechelen!

Hof van Busleyden, Kunstuur en diner bij The Chick

Opgestaan met een lichte kater (wellicht was dat afzakkertje in de hotelbar er toch iet of wat te veel aan), maar na het fantastisch uitgebreide ontbijtbuffet in de prachtige sacristie, was ik helemaal opgeknapt. Zo fijn dat de versoepelingen van de coronamaatregelen het weer mogelijk maken! Extra pluspunten voor de heerlijke American pancakes met appeltjes in een zachte karamelsaus. Overheerlijk!

IMG_6669

IMG_6671

IMG_6672

IMG_6674

Na dit uitstekende ontbijt wandelden mijn vriend en ik naar het Hof van Busleyden. Ik had tickets voor een bezoek om 10.30u gereserveerd. En kijk: de zon was zowaar van de partij! Storm Eunice had al de grijze regenwolken verdreven. Een onverwacht succes, want ik had me mentaal voorbereid op een weekend vol met regen.

We startten ons bezoek met de tijdelijke tentoonstelling ‘Uitbundig Verleden. De Bourgondiërs door Romantische ogen‘. De tentoonstelling toonde werken uit de negentiende eeuw die terugkijken op de tijd van de Bourgondiërs. In de negentiende eeuw ontstaan verschillende nieuwe naties die zich willen profileren op het internationale toneel. Vandaar de hernieuwde belangstelling tijdens de Romantiek voor de Bourgondische hertogen, van Filips de Stoute tot de roemrijke keizer Karel. De ondergrondse exporuimte, die aan een negentiende-eeuws monumentaal museum doet denken, toont met een zeventigtal werken het verlangen naar de grootsheid van weleer.  Heel interessant om vanuit een hedendaagse context met een kritische blik en een veranderend perspectief naar het verleden te kijken. De geschiedenis herinterpreteren, het is van alle tijden.

IMG_6678

Jeanne d’Arc wordt voorgeleid bij Filips de Goede in Compiègne – Isidore Patrois, 1864:

IMG_6683

Ridders van het Gulden Vlies:

IMG_6686 Continue reading →

Verjaardagsdiner bij Magma

Een tijdje geleden boekten mijn vriend en ik een weekendje Mechelen om zijn verjaardag te vieren. We reserveerden een kamer in het mooie Martin’s Patershof. Altijd al eens in een kerk willen slapen. 😉

Helaas viel ons vertrek naar Mechelen vrijdag samen met de komst storm Eunice. Code Oranje en het advies om binnen te blijven… Donderdag hadden de Nederlandse spoorwegen al laten weten dat ze vrijdag niet zouden rijden, maar de NMBS zag het op dat moment nog helemaal zitten. Tot vrijdagochtend om 11u (!) het bericht kwam dat ook de NMBS een aantal lijnen vanaf 14u zou stilleggen in het westen en noorden van het land. Waaronder de verbindingen naar Mechelen. Uiteraard gingen ettelijke minuten na die melding zowel de website als de app van de NMBS volledig plat.

Ik had een belangrijke Teams-vergadering om 13u, dus ik besloot vlak nadat de mededeling van de NMBS binnen kwam met de trein te vertrekken naar Mechelen, in de hoop dat ik vroeger dan check-in tijd op de kamer zou mogen. Indien dat niet lukte, zou ik wel ergens een plek vinden om te vergaderen. Desnoods in de lobby van het hotel. Mijn vriend zat nog in zijn eigen vergadering toen ik de trein nam, maar hij zou zo snel mogelijk na het einde van die vergadering mij achterna reizen. Al een geluk dat ik mijn ticket naar Mechelen op voorhand gekocht had.

De treinrit van Leuven naar Mechelen verliep gelukkig vlotjes en ik kreeg al snel het bericht dat mijn vriend op de trein van 12.05u naar Mechelen zat. Oef! Zijn plan B was een Cambio te reserveren en daarmee naar Mechelen te rijden, maar dat leek me nu niet meteen de veiligste optie in stormweer.

En ja, ondanks de storm was het geluk aan mijn kant: ik mocht bij aankomst in Martin’s Patershof meteen op de kamer. Ik installeerde me aan het bureautje, zette mijn hoofdtelefoon op en ik was klaar voor mijn vergadering van 13u. De gratis wifi verbinding in Martin’s Patershof was desastreus slecht, maar met de camera af lukte het mij de vergadering te volgen. Na mijn eerste vergadering schakelde ik uit pure miserie over op de hotspot van mijn smartphone. Serieus, zo’n chic hotel daarvan verwacht je toch fatsoenlijk gratis internet voor alle gasten. En neen, ik wil niet bijbetalen voor een snellere verbinding, ‘t is niet dat die kamers zo goedkoop zijn!

IMG_6621 Continue reading →

Geocaching in Florival

Zondag spoorden mijn vriend en ik naar Florival voor een namiddagje geocaches zoeken met onze vrienden uit Heverlee. Voor de verandering was het eens mooi weer, dus we zagen het helemaal zitten.

Het eerste waar onze blik op viel nadat we uit de trein gestapt waren, was Café Au Val Fleuri, een volks café recht tegenover het spoor met een groot terras. Op dat terras bevond zich een kraam waar je oesters, garnaalkroketten en flesjes wijn kon kopen. Het mooie weer had talloze liefhebbers van deze lekkernijen naar buiten gelokt en het was behoorlijk druk op het terras. Ik had meteen al zin om de plannen radicaal om te gooien en een namiddag te genieten van een glaasje schuimwijn, wat oesters en garnaalkroketten op een terras in de zon. Helaas, onze kameraad uit Heverlee is een die hard geocachingfan, die zich niet zo snel van de wijs laat brengen. Geen erg, een garnaalkroketje smaakt ook lekker ná een wandeling.

Onze vriend haalde zijn gps boven en al snel waren we geocaches aan het zoeken. Allez, laten we eerlijk zijn: de mannen waren geocaches aan het zoeken en de vrouwen waren aan het babbelen. Persoonlijk hou ik meer van het wandelen dat bij geocaching hoort dan van het zoeken zelf. Maar ieder zijn meug, he! De zoektocht werd alleszins stevig bemoeilijkt door de erg drassige toestand van de wandelpaden. De Dijle stond hoog door de recente regenval en veel weiden stonden half blank. Een aantal van de geocaches moesten we dus noodgedwongen aan ons voorbij laten gaan, wegens enkel bereikbaar met stevige laarzen.

IMG_6524

IMG_6525

IMG_6528

IMG_6529

IMG_6531

IMG_6532

IMG_6535

IMG_6536

IMG_6537

We maakten ook kennis met het principe van de dazenval (dankjewel, twitter!)

IMG_6539

Gelukkig waren er genoeg geocaches te vinden op onze weg om de mannen bezig te houden. Na een fijne wandeling kwamen we opnieuw uit bij ons startpunt: Café Au Val Fleuri. Tot mijn grote teleurstelling was de kraam volledig uitverkocht. Zelfs geen garnaalkroketje mee te bespeuren. De vriendelijke uitbater van de kraam, die gezellig stond te babbelen met wat inwoners van Florival, verzekerde ons dat hij de volgende keer een garnaalkroketje voor ons opzij zou houden als we dit bij het begin van onze wandeling zouden bestellen. Gelukkig waren de flesjes schuimwijn nog niet uitverkocht en konden we samen op het terras van Café Au Val Fleuri klinken op een fijne namiddag!

Nature Illuminated in Groot-Bijgaarden

Na de uitgeregende zoektocht met onze vrienden in Mechelen, waren de weergoden ons dit weekend beter gezind. Toegegeven, de grond in het prachtige park van het Kasteel van Groot-Bijgaarden was behoorlijk drassig, maar er viel tijdens de ganse wandeling geen druppel regen. En dat durf ik gerust een succes te noemen!

Ik had op voorhand de dochters van onze vrienden een aantal opties voor een uitstap gegeven en de twee jongedames kozen vol overtuiging voor Nature Illuminated. Dat ik pas tickets om 21.15u kon vastkrijgen, waardoor ze op deze zaterdagavond extra laat mochten opblijven, zal daar zeker niet vreemd aan geweest zijn. 😉 En zo kwam het dat mijn vriend en ik twee avonden op rij van feeërieke lichtkunstwerken konden genieten. Al is Nature Illuminated in vergelijking met Bright Brussels (waar je een verzameling van totaal verschillende kunstwerken te zien krijgt) veel meer een totaalspektakel dat vertrekt vanuit één verhaallijn.

We startten de avond met zijn zessen (na een iet of wat moeizame zoektocht naar parkeerplaats) bij Italiaans restaurant L’Appuntamento. De twee jongedames zijn immers redelijk kieskeurige eters, maar een lekkere pizza, dat lusten ze wel. Het restaurant bleek echt een schot in de roos. Gezelligingericht, vriendelijke bediening die Frans, Nederlands en Italiaans door mekaar mengde en heel lekker eten. Eindelijk nog eens een goeie risotto (met Sint-Jacobsvruchten en inktvis) gegeten! En die sabayon was gewoonweg fenomenaal.

IMG_6428

IMG_6442

IMG_6444

Met goed gevulde magen trokken we het park van Groot-Bijgaarden in. Stip om 21.15u stonden we aan de ingang. Al bleek bij nader inzien dat het niet op tien minuten vroeger of later aankwam. Had ik voor niets zitten stressen of we er wel op tijd zouden geraken, nadat we even op ons dessert moesten wachten.

We genoten met z’n allen van de stijlvolle inkleding en verlichting van het park. Geen enkele installatie was spectaculair te noemen, maar het geheel was af met veel aandacht voor leuke kleine details. Het thema van de vier seizoenen past natuurlijk perfect bij zo’n mooi kasteelpark. Zeer sprookjesachtig. De jongedames vonden het zo geweldig, dat we na afloop nog een stuk van het parcours opnieuw deden. Kwestie van wat foto’s met minder volk op te kunnen nemen.

IMG_6448

IMG_6450 Continue reading →

Bright Brussels 2022

Terwijl ik vrijdag op kantoor de laatste dringende e-mails beantwoordde, spoorde mijn vriend naar Brussel om mij aldaar te vervoegen. In pre-coronatijden had ik erg genoten van Bright Brussels en deze vrijdagavond wilde ik diezelfde ervaring graag met mijn vriend delen.

Alvorens op zoek te gaan naar de lichtkunstenwerken in de Brusselse straten, vulden we onze magen bij Wolf, mijn favoriete food court in Brussel. Ik startte de avond met wat oesters en bubbels, want, ja, waarom niet? Vervolgens genoot ik van een heerlijke Syrische schotel met lamsvlees van My Tannour. Amai, ongelooflijk hoe zalig zacht en sappig dat gerookt lamsvlees was! Gewoonweg geweldig! Mijn vriend die een burger had besteld, keek ietwat afgunstig naar mijn keuze.

IMG_6356

IMG_6364

Na onze maaltijd duffelden we ons goed in om de koude te trotseren. Al een geluk dat het niet regende! En ja, Bright Brussels toonde een paar zeer knappe werken, maar als ik eerlijk moet zijn: ik vond de editie van 2020 beter. Misschien stond ik toen meer open voor de verwondering die sommige van de kunstwerken opriepen. Of misschien heb ik ondertussen al te veel van dat soort lichtprojecties gezien om nog echt onder de indruk te zijn. Sommige werken waren ook helemaal mij ding niet. (Ceci n’est pas du cinéma vond ik zelfs hemeltergend slecht, wat een triestig eerbetoon aan de Belgische film.)

Maar goed, ik laat jullie graag meegenieten van de werken die mij het meeste aanspraken.

IMG_6369

Diving in the sea of colors – Daniel Margraf:

IMG_6374 Continue reading →

Een dagje Silves – 11 augustus 2021

Het ontbijt wordt in Alte Guest House geserveerd op de gezellige patio naast het werkelijk piepkleine zwembad, dat meer weg heeft van een badkuip, om eerlijk te zijn. Een vriendelijke jongedame brengt ons een plateau met riant veel eten. Applaus voor de eggs and bacon, altijd een voltreffer bij mij.

IMG_1498

IMG_1501

IMG_1503

Vandaag rijden we met de wagen naar Silves. Onderweg genieten we van de mooie landschappen met vruchtbare boomgaarden. Dat Silves een populaire bestemming is, blijkt wanneer we onze wagen proberen te parkeren. We rijden ons bijna vast in een steil aflopende doodlopende straat die bij nader inzien enkel toegankelijk is voor plaatselijke bewoners. De enige optie om uit die straat te geraken is achteruit rijden. Stressy. Parkeren blijkt op meerdere plekken in de Algarve niet zo evident te zijn. Mijn vriend en ik willen nochtans graag betalen voor een plaats in een parkeergarage, maar die is vaak gewoon niet voorhanden. Uiteindelijk beslissen we een heel stuk terug te rijden en vinden we gelukkig ergens in een woonwijk een plek. Wat extra stappen op de teller kan geen kwaad!

IMG_0578

IMG_0579

IMG_0580

IMG_0583

We wandelen naar de Sé van Silves, een grote gotische kathedraal van rood zandsteen, gebouwd op, hoe kan het ook anders, de fundamenten van een moskee. Silves kwam immers tot bloei onder de Arabieren als de Moorse hoofdstad Xelb. De kathedraal overdonderd minder dan de kathedralen en kerken in Faro, maar er vallen sowieso meer dan genoeg schatten te bewonderen. Continue reading →