Alweer een pensionering

Nog nooit naar zoveel pensioneringsvieringen van collega’s geweest als dit jaar. Concreet betekent dit dat er zich op mijn werk momenteel een heuse generatiewisseling aan het voltrekken is. Helaas, de meeste gepensioneerden worden niet vervangen, waardoor de werklast enkel toeneemt. Dit feit, gepaard gaande met de op til zijnde reorganisatie, maakte dat er vanavond op de receptie een beetje meer gemord werd dan gewoonlijk. Ook door mezelf, moet ik hier volledigheidshalve aan toevoegen. Het gevoel dat het bedrijf waarvoor je al jaren werkt, langzaam aan het kapseizen is, terwijl je machteloos op zoek bent naar een reddingsboei, is niet plezant.

Gelukkig waren er genoeg drank en hapjes om de ietwat zurige oprispingen weg te spoelen en heeft het feestvarken oprecht genoten van zijn feest.

Hét evenement van het jaar

Het was niet de eerste keer dat mijn team dit event organiseerde, het was wel de eerste keer dat ikzelf samen met twee collega’s rechtstreeks verantwoordelijk was voor de inhoudelijke kant van het gebeuren. En dat maakt dat je de dingen toch lichtelijk anders bekijkt. Voor jezelf ben je altijd strenger dan voor een ander.

Het voorbereidende parcours en dan specifiek de samenwerking met de praktisch verantwoordelijke was bijzonder hobbelig verlopen en ook de voorbereidende gesprekken met de keynotespreker verliepen moeizaam. Kwam daarbij dat ongeveer ons ganse communicatieteam met een burnout thuis zat of met verlof was, waardoor ik uiteindelijk zelf moest instaan voor de communicatie op de website en via mail.

IMG_1574

IMG_1578

Als ik voor mezelf de evaluatie maak, kom ik tot een ganse waslijst van zaken die beter konden. Van onduidelijke taakafspraken, over amateuristische communicatie, de weinig inspirerende keynotespreker tot de archislechte broodjes tijdens de lunch (echt miserabel, ik schaamde me dood). Toch is de feedback die we kregen overwegend positief en was het fijn om samen met mijn twee collega’s inhoudelijk verantwoordelijken samen te werken.

Ik genoot de dag voordien eveneens van het fijne etentje met de keynotespreker in het Grand Café van deSingel en de overnachting in hotel Ramada Plaza maakte dat ik ‘s ochtends in optima forma aan de dag kon beginnen. Begrijp me niet verkeerd, onze keynotespreker was een absoluut aimabel man met zeer goeie ideeën, maar helaas niet zo’n bevlogen spreker op een podium. Jammer dat Peter Hinssens zich niet kon vrijmaken voor ons evenement. En jawel, de receptie was het moment van de grote ontlading. Die glaasjes schuimwijn smaakten me enorm!

IMG_1563

IMG_1569

Uiteindelijk is alles de dag zelf op zijn pootjes terecht gekomen, dankzij teamwork en vele helpende handen. En dat is uiteraard het belangrijkste.

Indische lunch

‘t Zijn zware dagen op het werk. We zitten in de laatste rechte lijn naar het grootste en belangrijkste evenement dat we dit jaar organiseren en tot nu toe zijn de voorbereidingen met veel horten en stoten verlopen. Discussies over verantwoordelijkheden, mensen die ziek thuis zitten, mensen die vakantie nemen op de slechtst denkbare momenten en een algemene malaise veroorzaakt door alweer een reorganisatie in het vooruitzicht.

Daarom doet het echt deugd om eens een langere middagpauze te nemen dan gepland en met een bende toffe collega’s iets te gaan eten in de Bombay Inn, een klein, maar fijn Indisch restaurant. Dat ik daardoor deze vrijdag wat langer moest werken, nam ik er dan ook zonder morren bij.

IMG_1508

IMG_1509

Open Bedrijvendag preview: Belgocontrol

Dinsdagavond had ik het voorrecht een bezoek te mogen brengen aan Belgocontrol in Steenokkerzeel. Hoewel de meesten onder jullie ongetwijfeld weten wat Belgocontrol doet, ben ik zo vrij even te copy pasten van de Open Bedrijvendag website:

Belgocontrol staat in voor de veiligheid van het luchtverkeer in het burgerlijk luchtruim waarvoor België verantwoordelijk is. Zijn activiteitenzone is één van de meest complexe luchtruimen in Europa en strekt zich uit van de grond – de controle van de bewegingen op de Belgische luchthavens – tot op vliegniveau 245 (24.500 voet) of 7.500 meter.

Behoorlijk indrukwekkend om een blik achter de schermen te mogen werpen. Na snel snel een (overigens zeer lekker) broodje binnen gestoken te hebben, kregen we een zeer boeiende rondleiding doorheen de gebouwen van Belgocontrol (verrassend mooie bedrijfsarchitectuur trouwens). We bezochten de 360 graden simulator waar beginnende luchtverkeersleiders hun opleiding krijgen, het CANAC 2-verkeersleidingscentrum waar we jammer genoeg geen foto’s mochten nemen en (uiteraard) de luchtverkeerstoren. En alhoewel ik weet dat ik geenszins in aanmerking kom voor de zeer stresserende job van luchtverkeersleider, jeukte het om achter zo’n controlepaneel plaats te nemen en zelf eens te ervaren hoe het is om het luchtverkeer in goede banen te leiden.

IMG_2971

IMG_2973

Wisten jullie trouwens dat dit jaar maar liefst 1600 mensen zich kandidaat stelden als luchtverkeersleider? Kandidaten hoeven helemaal geen bijzondere vooropleiding te hebben, maar moeten uiteraard wel zeer nauwkeurig zijn én stressbestendig. Wie slaagt voor het wervingsexamen, wacht een opleidingstraject van maar liefst twee jaar. Momenteel zijn de mannelijke luchtverkeersleiders nog steeds in de meerderheid, dus ladies, waag jullie kans! Lijkt me bij uitstek een job waarin vrouwen kunnen excelleren.

Natuurlijk was de toren het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van ons bezoek. We hadden geluk dat de zon net op spectaculaire wijze was onder gegaan en we fotografisch konden genieten van het blauwe uurtje. Natuurlijk konden we de luchtverkeersleiders zelf niet aan het werk zien, maar we mochten wel rondkijken in de exacte kopie van de controleruimte, een verdieping lager. Deze exacte kopie is steeds volledig operationeel, zodat de controle van het luchtruim in noodgevallen van daaruit kan overgenomen worden.

IMG_2978

IMG_2993

IMG_2998

IMG_2999

Wie zelf graag een blik achter de schermen werpt bij Belgocontrol, moet ik helaas teleurstellen. Belgocontrol ontvangt komende zondag slechts 1200 bezoekers en die plaatsen zijn zo fel begeerd dat ze in een mum van tijd de deur uit waren. Dus schrijf deze afspraak alvast in jullie agenda voor volgend jaar of bezoek gewoon één van de meer dan 300 andere bedrijven die hun deuren op stellen. Op openbedrijvendag.be vind je zeker iets naar je gading. Wat dacht je van een bezoek aan een opleidingscentrum voor helikopterpiloten? Of een ontwikkelaar van drone-technologie?

De campagneslogan dit jaar is trouwens ‘S.T.E.M. voor de toekomst!’ S.T.E.M. staat voor science, technology, engineering en mathematics en is de verzamelnaam voor alle techn(olog)ische, wetenschappelijke en wiskundige opleidingen en beroepen. Als gediplomeerd ingenieur kan ik daar alleen maar blij mee zijn. 😉

Als fan van de serie Air Crash Investigation was dit alleszins een topavond!

Op stap met de collega’s

Donderdagavond stond er alweer een after work drink met de collega’s op het programma. De opkomst was minder groot dan andere keren, maar het is niet de kwantiteit die telt maar de kwaliteit, nietwaar?

Plaats van afspraak was ditmaal de Brewdog vlakbij het centraal station. Na eerdere prettige ervaringen, viel dit bezoekje een klein beetje tegen. Let op, de cava aan vijf euro het glas was nog steeds uitstekend, maar om de één of andere reden vonden ze het nodig om de aanwezig dj het volume al omhoog te laten draaien rond een uur of zes ‘s avonds. Nog wat te vroeg om de party te starten, wij wilden gewoon gezellig bijpraten.

Het voorstel om de Brewdog achter ons te laten en ergens samen te gaan eten, viel dan ook bij iedereen in goede aarde. Na een brainstorm van bijna drie kwartier (besluitenloosheid van grote groepen mensen, ik word daar altijd een beetje zenuwachtig van). hakte ik uiteindelijk zelf de knoop door en reserveerde ik een tafel voor acht bij de Fanny Thai.

De gezellige avond werd aldaar verder gezet met lekker Thais eten en een veel te zoete witte wijn (onze sommelier in opleiding had pech met haar wijnkeuze).

IMG_1501  IMG_1502  IMG_1505

A fun evening was had by all.

Seafood dinner with friends

Doordat we de laatste tijd zoveel uithuizig geweest zijn, was het al een hele tijd geleden dat mijn vriend en ik nog eens gasten over de vloer van ons appartement hadden. Het bezoek van onze vrienden uit Rumbeke was dus de ideale gelegenheid om nog eens alles uit de kast te halen: gezonde hapjes als voorgerecht, feestschotel De Walvis mét kreeft (mijn favoriet) als hoofdgerechten heerlijke pralines van Bittersweet als afsluiter.

Enjoying the good things in life together with our friends!

IMG_1473

IMG_1474

IMG_1476

한국어

Voilà, de kop is eraf. De eerste les Koreaans van het nieuwe schooljaar is achter de rug. Ik moet eerlijk toegeven dat het even slikken was, na tweeënhalve maand geen woord Koreaans meer gesproken of gelezen te hebben. Van mijn goede voornemen om wat Korean drama te kijken, was evenmin iets in huis gekomen. De nieuwe juffouw schoot als een veer uit de startblokken en ik moest echt elke seconde mijn volle aandacht bij de les houden om niet reddeloos verloren te lopen. Niks herhaling, gewoon direct een nieuw thema met nieuwe woordenschat aansnijden. Those Korean teachers don’t mess around.

Niet dat ik klaag, na dit jaar zal ik hopelijk voldoende basis hebben om mij in het Koreaans uit de slag te slaan. Dat wordt veel woordjes van buiten leren.

Bring it on!

Opening BOZAR Electronic Arts Festival

Donderdag was ik uitgenodigd op een uitwisselingsproject tussen Nederlandse en Duitse collega’s die met dezelfde materie als ik bezig zijn. Heel inspirerende gesprekken gehad en interessante connecties kunnen leggen.

De dag werd in stijl afgesloten op de opening van het BOZAR Electronic Arts Festival. Alhoewel het al de vijfde keer is dat BOZAR dit festival organiseert, was het de eerste keer dat ik deelnam. De speeches hadden ze wat mij betreft gerust mogen skippen. Ongelooflijk saai en dat voor een festival dat zich als doel stelt boeiende kruisbestuivingen tussen kunst en technologie in de kijker te zetten. Ik had al bijna rechtsomkeer gemaakt. 😉

Gelukkig was de tentoontelling andere koek. Zeer knappe werken, al stelde ik me bij sommige werken wel de vraag of het hier nog wel over kunst ging, aangezien de nadruk zo sterk op het technologische aspect lag. Ik denk hierbij aan de kunstmatige ledematen en de andere toepassingen die zich in de medische sector situeerden.

 

 

Oja, fan van deze ongelooflijke schoenen!

IMG_1453[1]

De lekkere boterham met mozarella in het gloednieuwe Victor Bozar café in gezelschap van de mensen die ik tijdens de uitwisseling had leren kennen, was de perfecte afsluiter van de dag.

IMG_1457[1]