leuven

Culinaire ontdekking van de week: Hop Gastrobar

Ondertussen is het al een mooie traditie geworden, de uitstapjes met ons groepje dames. Een ideale manier ook om nieuwe restaurants in het Leuvense te ontdekken. Want er verschijnen om de haverklap nieuwe culinaire sterren aan het Leuvense firmament. En jullie hebben ondertussen al door dat culinaire ontdekkingen erg bijdragen aan mijn geluksgevoel. 😉

Maandag troffen we elkaar dus op het terras van Gastrobar Hop. Ik arriveerde wat later, omdat er zich vlak voor het geplande tijdstip van vertrek nog een kleine crisis op het werk had voorgedaan. Maar goed, dankzij mijn blue-bike was ik er niet zo heel veel later dan de andere dames.

Het werd een fantastische avond met zijn zevenen op het terras. We klonken op de zwangerschap van één van onze vriendinnen, maar schuwden ook de zwaardere onderwerpen niet. Al zorgde een uitspraak over abortus van mijn kant bij traantjes van één van de tafelgenoten die nog niet over het trauma van haar eigen zwangerschapsonderbreking is. Ik had erg met haar te doen, maar ik kan niet anders dan abortus verdedigen als een recht voor elke vrouw. Een moeilijk moment…

Gelukkig was er lekker eten en heerlijke wijn. Een absolute aanrader, trouwens. Zeer verfijnde en originele keuken en een erg gemotiveerde staf. En met het verder ontwikkelen van de buurt rond de Vaartkom, kan het cliënteel van dit restaurant alleen maar aangroeien.

Passeerden op mijn bord:

  • Makreel, komkommer, lavas, olijf
  • Rode biet, oude kriek, radijs, aalbes
  • Hoevekip, chili van boontjes, avocado, maïs
  • Asperge, ei, oude Reypener, gerookte tijm, hazelnoot
  • Groene asperge, ricotta, courgette, citroenmelisse, paprika, cashewnoot
  • Aardbei kalamansi, chocolade, basilicum

appetizer

Makreel, komkommer, lavas, olijf

Rode biet, oude kriek, radijs, aalbes

Hoevekip, chili van boontjes, avocado, maïs

Asperge, ei, oude Reypener, gerookte tijm, hazelnoot

Groene asperge, ricotta, courgette, citroenmelisse, paprika, cashewnoot

Aardbei kalamansi, chocolade, basilicum

Een onverwachte aanslag op mijn portemonnée

Na twee dagen gelogeerd te hebben bij Goofball and family (altijd een eer en een genoegen), had ik niet gedacht vrijdagavond opnieuw in Leuven te belanden. Vrijdagnamiddag moest ik voor een belangrijke vergadering in putje Limburg zijn, zo’n plek waar ze nog niet eens weten wat openbaar vervoer is. Dus reed ik noodgedwongen mee met een collega. Ik ging ervan uit dat de collega mij in het station van Hasselt zou afzetten, maar ze moest ‘s avonds in Leuven zijn voor het oudercontact van haar dochter, dus reeds ik gezellig mee naar Leuven.

De zon scheen en het was pas 17u, dus besloot ik meteen maar door de zure appel heen te bijten en naar mijn vaste opticien te gaan om een nieuwe bril te kopen. Het feit dat ik ‘s avonds mijn lenzen moet inhouden tot vlak voordat ik ga slapen, is behoorlijk vervelend. En in noodsituaties ligt er geen bril meer naast mij op het nachtkastje en ben ik dus totaal hulpeloos mocht er zich een gasontploffing voordoen en de buurt geëvacueerd moet worden.

Om de één of andere reden raakte ik vlak voor mijn bestemming afgeleid en stapte ik de s.Oliver winkel binnen. Binnenkort doet immers het middelste nichtje van mijn vriend haar communie en het zou toch fijn zijn om niet in afgewassen kleren naar het feest te moeten gaan. De vriendelijke winkeldame bracht mij de één na de andere jurk en een dik half uur later verliet ik de winkel, twee jurken en een bolero rijken en 300 euro armer. :-(

Ondertussen was het tien voor zes, dus twijfelde ik of het nog zou lukken een bril te kopen. Ik vertelde het verhaal van de diefstal en vroeg of het mogelijk was gewoon exact dezelfde montuur te bestellen. Wonder boven wonder kon dat nog (mijn originele bril was al vijf jaar oud), maar enkel in het bruin. Aangezien mijn originele bril blauw was, twijfelde ik. Ik vroeg aan de winkeldame hoe snel ze mij een aantal geschikte monturen kon laten zien. Ze zuchtte even, zo vlak voor sluitingstijd, maar deed toch haar best. Doordat ik zo’n hoge oogafwijking heb, is het aantal monturen waaruit ik kan kiezen sowieso beperkt. En tien minuten later had ik effectief een bril gevonden die me paste. Alweer een blauwe. 😉

Om het (bijzonder stevige) prijskaartje (859 euro) door te spoelen, besloot ik mezelf te trakteren op één van de lekkerste goedkope maaltijden in Leuven: bibimbap bij Beijing Take-away. Ik kan wel een gedeelte van de kostprijs via de mutualiteit recupereren, maar dat betekent dus dat ik eerst langs de oogarts zal moeten gaan. Very inconvenient, allemaal. Gelukkig vormde de bibimbap een ideale troost! En om mijn onverwachte shoppingtrip op gepaste wijze af te sluiten, trakteerde ik mezelf op een ijsje van Decadenza met mojito en zabaglione ijs. Heerlijk!

bibimbap

Energiezuinigheid en ecologisch verantwoord voedsel

Woensdagochtend werd ik aan de ontbijttafel zowaar opgewacht door een leeuw en een ninja! Ik moet zeggen: dat overkomt mij niet elke dag! Gelukkig zagen ze er niet al te gevaarlijk uit. 😉

IMG_7031

Het was oorspronkelijk de bedoeling om ‘s avonds gezellig afhaalfood te eten met Jan en Goofball, maar ik had mijn agenda niet goed geconsulteerd (mijn huidige smartphone synchroniseert nog niet met de outlook van het werk) en over het hoofd gezien dat ik om vier uur een netwerkevent had. Uiteindelijk geraakte ik door vergaderingen allerhande pas om vijf uur op het event in kwestie, waardoor ik jammer genoeg de interactieve rondleiding door het gloednieuwe passieve gebouw miste.

Ik had een beetje moeite mijn aandacht bij de speeches te houden, maar desalniettemin een welgemeende proficiat aan de Vlaamse Milieumaatschappij met het winnen van de allereerste VEB-prijs voor energiebesparing.

IMG_7032

Hoofddoel van mijn aanwezigheid op dit event was netwerken. Aangezien het takenpakket van mijn team er radicaal anders uitziet dan voordien, moet ik opnieuw bouwen aan mijn netwerk. Ik slaagde erin met een aantal interessant mensen aan de praat te geraken (helaas was ik vergeten visitekaartjes mee te nemen, tss). Gespreksopener van de avond was uiteraard de heerlijke veganistische maaltijd verzorgd door Roof Food uit Gent, een cateraar die gerechten serveert met groenten gekweekt op hun eigen dakmoestuin. Korter kan de keten alvast niet worden. Het smaakte mij, dit ecologisch verantwoorde eten. Al voelde ik toch even een steek van jaloezie toen Goofball mij een foto van hun sushimaaltijd doorstuurde.

IMG_7035

In Leuven dronk ik ter afronding van de dag nog een glaasje wijn met Goofball en Jan en vervolgens kropen we allemaal vroeg in bed, want op donderdag moest iedereen vroeg uit de veren.

Leuvense culinaire ontdekking: Barba

Dinsdagavond ging ik na het werk op stap met ons vast kliekje Leuvense dames (waarvan er ondertussen steeds minder in Leuven wonen, mezelf inclusief). Doordat ik (weer!) beroep kon doen op de gastvrijheid van Goofball, moest ik me niet haasten om de laatste trein van Leuven naar Antwerpen te halen. Het gezellige rijhuis van Goofball and friends in Leuven is ondertussen zowat mijn tweede thuis geworden en ik geniet oprecht van het enthousiasme waarmee haar twee jongens me telkens weer begroeten.

Doordat ik te laat vertrokken was op mijn werk (een collega wilde per sé nog haar hart uitstorten), viel heel mijn strakke timing in duigen en kwam ik een dik kwartier te laat op de afspraak in restaurant Barba. Mijn 6 andere collega’s hadden net hun eerste cocktail besteld, dus kon ik niet achter blijven! En die eerste cocktail was zo lekker dat ik het gewoon aan mezelf verplicht was om een tweede te bestellen.

Wat volgde was een heerlijke avond waarop geen enkel onderwerp uit de weg gegaan werd. Het heerlijke eten en het attente personeel maakten het een avond om in een doosje te doen en nog lang te koesteren. Lang geleden dat ik me nog zo volkomen ontspannen gevoeld heb na een avondje uit. Alsof ik even al mijn zorgen achter mij had kunnen laten. Ik kroop dan ook met een goed gevoel onder de lakens in de logeerkamer van mijn Leuvense gastheer en gastvrouw.

IMG_7006

IMG_7009

IMG_7012

IMG_7015

IMG_7018

IMG_7021

IMG_7023

Parkour in Hal 5

Ik geef toe dat ik zaterdagochtend na het feestje van de gelegenheid gebruik gemaakt heb om wat uit te slapen. Hierdoor waren Jan, Kabouter en Beertje (Goofball was een weekendje weg met vriendinnen) al de deur uit voordat ik goed en wel gedoucht en aangekleed was. Op de tafel beneden wachtte me echter een fijne verrassing: heerlijke pannenkoeken. Een ideale manier om de dag te beginnen!

IMG_6829

Na bij hun thuiskomst het nieuwe kapsel van Kabouter en Beertje bewonderd te hebben, nam ik afscheid en fietste ik met mijn blue bike naar Heverlee. Daar werd ik opgewacht door drie enthousiaste jongens. Helaas was de oudste van de vier broers net een dag eerder ziek geworden en was hij naar zijn oma en opa om daar opnieuw op krachten te komen. Spijtig, want ik had ernaar uitgekeken hen allevier terug te zien. De jongens waren weer flink gegroeid en ik was behoorlijk onder de indruk van de hoeveelheid eten die ze konden verzetten. De tweede jongste speelde maar liefst drie stukken taart naar binnen!

IMG_6837

In de namiddag fietste ik samen met de mama naar Hal 5, terwijl de papa met zijn drie jongens de auto nam. We vonden elkaar in de parkour zaal waar de jongens hun overtollige energie kwijt konden en ik vol bewondering keek naar hoe de mama vlotjes over plinten en klimrekken sprong. Mijn vriendin is een coole chick die niet alleen vier superjongens op de wereld gezet heeft, maar ook aan haar eigen ontplooiing werkt. Sinds ze parkour als hobby ontdekt heeft, geeft ze zelfs les aan de allerkleinsten. Chapeau! Geen wonder dat ze de keuze gemaakt heeft om het daarom op professioneel vlak wat kalmer aan te doen.

Ik was ook behoorlijk onder de indruk van de parkour-skills van Nico, blijkbaar een lokale held, bekend van tv! Uiteraard had ik nog nooit van Nico of het programma waarin hij meespeelt gehoord, maar onze drie jongens vonden hem duidelijk geweldig. En ik moet zeggen dat een mooi gespierde torso mij ook wel kan bekoren. 😉

We sloten de namiddag af met een glaasje bubbels en een falafel sandwich/ schotel van Yalla Yalla, want Hal 5 mag zich sinds kort een echte foodcourt noemen. Al was het, ik moet daar eerlijk in zijn, nogal aan de frisse kant om optimaal van deze plek te kunnen genieten. Ik vermoed ook dat dit (en de beperkte openingsuren) één van de redenen is waarom het concept geen overdonderd succes is. Het was er niet bepaald druk te noemen en dat voor een zaterdagavond. Als deze foodcourt er niet in slaagt meer volk aan te trekken, vrees ik voor het voorbestaan ervan.

Mini-verrassingsfeestje

De onovertroffen Miss A contacteerde mij en nog wat andere mensen in het weekend om een mini-verrassingsfeestje te organiseren voor onze goede vriend J, tevens fenomenale gastheer op Oudjaar. Het was last minute, maar doordat ik de laatste weken nogal lange dagen klop op het werk, heb ik meestal niets gepland op weekavonden. Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besloot ik op het aanbod in te gaan en op woensdagavond naar het Leuvense af te zakken voor een paar cocktails bij Bar Nine.

Onze vriend J dacht dat hij enkel iets ging drinken bij Miss A, dus hij was aangenaam verrast toen daar opeens nog twee andere mensen op de afspraak opdaagden. Het deed me plezier J te zien genieten van een gezellige avond onder vrienden. De cocktails waren uitstekend en het deed deugd om gewoon wat te babbelen over de dingen des levens. En het kon ook geen kwaad om eens een avond wat vroeger te stoppen met werken. Uiteindelijk zal de wereld niet vergaan als ik op het eind van de dag niet op inbox zero geëindigd ben.

IMG_6820

Back in Leuven

Allez, toch voor een namiddag. Omdat mijn collega me na de begrafenis in Leuven afzette, maakte ik van de gelegenheid gebruik om mijn oude vertrouwde stad nog eens op te zoeken. Ik had na de emotionele viering nood aan wat comfort food en een Vietnamees noedelsoepje was exact wat ik nodig had. Bánh mì Ah Quy! is de ideale no nonsense place voor een snelle hap en voor 7,5 euro voor een soepje kan een mens niet sukkelen.

IMG_6709

Daarna besloot ik wat door Leuven te wandelen. Ik kwam langs de Grote Markt waar de voorbereidingen bezig waren voor de Nieuwjaarsdrink later op de dag. Dit jaar had de stad voor een heuse smoutebollenkraam gezorgd (beetje Hollands, als je het mij vraagt). Aangezien ik echter niet zo’n fan ben van smoutebollen, voelde ik weinig animo om later op de dag hiervoor terug te keren.

Slaagde er wel in mijn hartslag te verhogen: een prachtig paar hoge zwarte laarzen van Hush Puppies, met maar liefst veertig procent korting. De meeste van mijn schoenen zien er ondertussen aardig afgetrapt uit, dus liet ik me verleiden tot mijn eerste schoenenaankoop van 2018. En dat terwijl ik altijd zeg dat ik nooit iets vind in de solden! Ik was zelfs niet eens van plan te gaan winkelen, maar het paar stond zo verleidelijk naar mij te knipogen in de etalage, dat ik er niet aan kon weerstaan. 😉

Met mijn nieuwe aanwinst ging ik vervolgens op bezoek bij vrienden die op de Vismarkt wonen. Altijd fijn om bij te praten met een glas witte wijn in de hand. En ‘t is niet dat het mij tegenwoordig aan gespreksonderwerpen ontbreekt. 😉

Alvorens naar Borgerhout terug te keren, at ik nog snel een falafel wrap bij Alfalfa, kwestie van op de hoogte te blijven van de hippe eetplekjes in Leuven. 😉

IMG_6714

Sushi en valiezen

Na afscheid genomen te hebben van mijn petekindje en zijn gezin, reden mijn vriend en ik naar  Leuven om bij Goofball mijn valies op te halen, die daar geduldig op mij stond te wachten.

Goofball stelde voor om nog even te blijven plakken voor het avondmaal, wat we graag deden. Hun mooie rijhuis van Goofball en haar gezin voelt ondertussen een beetje al een tweede thuis en ik zal de knuffels van de twee jongens missen als ik naar Borgerhout verhuis. En wie kan er nu neen zeggen tegen sushi in combinatie met een glaasje wijn. 😉

IMG_6653

IMG_6654

Dikke dankjewel aan Goofball, Jan, Kabouter en Beertje voor hun gastvrijheid. Zonder hen zou mijn overgang van Zwitserland naar België zeker niet zo vlot zijn verlopen.