Santuario della Madonna di San Luca en heel veel kerken – 11 mei 2024

Net als gisteren zitten we stipt om 8.30u aan de ontbijttafel voor exact hetzelfde ontbijt.

IMG_8951

Vandaag staan een bezoek aan het Santuario della Madonna di San Luca op het programma. In theorie zouden we te voet kunnen gaan, maar dat is een flinke klim die we liever overlaten aan échte bedevaarders. Dus nemen we in de plaats van de benenwagen een taxi. Lekker makkelijk.

De taxi zet ons vlak bij de ingang van het heiligdom af en we bezoeken eerst de mooie kerk (waar net een misdienst in het Chinees aan de gang is) om vervolgens de smalle wenteltrappen naar de Sky Experience te beklimmen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. Het is vandaag zalig warm. De zon op ons gezicht doet deugd. Grappig detail: het dak ligt bezaaid met verloren voorwerpen van toeristen: (zonne)brillen, een handtas en zelfs een eenzame knuffel.

IMG_2810

IMG_2811

IMG_2812

IMG_2819

IMG_2821

IMG_2826

IMG_2828

IMG_2830

IMG_2831

IMG_2834

IMG_2838

IMG_2839

IMG_2840

IMG_2841

IMG_2842

IMG_2844

Er zou zich op de site van het heiligdom ook ergens een crypte moeten bevinden, maar de pijlen leiden naar nergens en uiteindelijk staken we de zoektocht.

Om terug te keren naar het centrum van Bologna wandelen we langs de portico’s naar beneden. Da’s alvast makkelijker dan naar boven klimmen. 😉 We passeren de verschillende misterio’s (taferelen uit het leven van Christus en Maria) in omgekeerde volgorde. Alleen jammer dat er aan de portico’s gewerkt wordt, waardoor sommige stukken onderbroken zijn en er overal rommel ligt.

IMG_8994

IMG_8999

IMG_2848

IMG_2852 Continue reading

Lentefeest!

En voor de gelegenheid was de zon zelfs van de partij! Wie had dat durven hopen? Mijn vriend en ik spoorden naar Herentals waar zijn ouders ons kwamen ophalen aan het station om vervolgens samen naar het huis van zijn zus en schoonbroer te rijden waar het feestje plaatsvond. Feestvarken van dienst: het jongste nichtje van mijn vriend. Meteen ook zijn enige nichtje dat nog in de lagere school zit. Man, man, wat vliegt de tijd.

Ik had voor deze bijzondere gelegenheid nog eens mijn digitale full frame camera van onder het stof gehaald. Kwestie van mooie herinneringen te hebben aan deze bijzondere dag. Heel fijn dat ik één van de aanwezige koppels een plezier kon doen met een mooie gezinsfoto waarop ook de twee pleegkindjes stonden. Ik merkte dat de oudste van de twee pleegkindjes het wat lastig had. Uiteraard is zo’n groot familiefeest heel confronterend als je zelf uit een moeilijke gezinssituatie komt. Dus deed ik mijn best om haar wat op te fleuren. Ik hoop dat het gewerkt heeft.

De ouders van het feestvarken hadden, naar goede gewoonte, kosten nog moeite gespaard om er een fantastisch feest van te maken, met talloze hapjes, een heerlijke barbecue, een grote ijstaart en een heuse poolparty voor de kinderen. Ikzelf besloot me wijselijk uit al dat zwembadgewoel te houden, al moet ik deemoedig toegeven dat mijn belofte om al de wijn op te drinken, wellicht iets te hoog gegrepen was. Laat mij het erop houden dat ik mij ‘the day after’ niet zo fris voelde. Het was alleszins een heel verstandige beslissing om die nacht bij de ouders van mijn vriend te overnachten, kwestie ons een lange treinrit terug naar Leuven te besparen.

IMG_9584

IMG_9587

IMG_9589

IMG_9599

IMG_9600

IMG_9601

IMG_3297

IMG_9602

IMG_9617

Van Leuven naar Bologna – 9 mei 2024

Net als vorig jaar maken mijn vriend en ik van het verlengde weekend van O.L.H-Hemelvaart gebruik om met zijn ouders een Europese stad te verkennen. Ditmaal laten we het dure Zwitsersland links liggen en trekken we naar Bologna.

We hebben afgesproken om elkaar om 12u te treffen op de luchthaven. Aangezien mijn vriend en ik iets vroeger zijn, nemen we al een tafel voor vier personen in gebruik bij Le Pain Quotidien. Wanneer zijn ouders aankomen, checken we meteen onze valiezen in en plaatsen we vervolgens onze bestelling aan het scherm van Le Pain Quotidien. Wel handig zo’n touch screen om je bestelling te plaatsen, kan je op je gemak de verschillende opties overlopen. Mijn toast met kip, mozzarella en pesto smaakt alvast.

IMG_8648

Onze vlucht vertrekt stipt om 14.30t en landt om 16.00u, zoals gepland. Vlotjes!

IMG_8649

IMG_8656

We moeten op de kleine luchthaven van Bologna even wachten tot onze valiezen van de band rollen en vervolgens haasten we ons naar de uitgang om een taxi te nemen naar onze B&B Bella Bologna. Naar ondertussen goede gewoonte hebben we op voorhand via whatsapp een hele lijst met instructies gekregen op de sleutelkluisjes en de deuren te kunnen openen. Toch altijd weer een spannend moment: geraken we effectief binnen?

B&B Bella Bologna is gelegen in een oud pand met dikke muren dat opgedeeld is in verschillende appartementen. Onze B&B heeft drie verschillende kamers verspreid over twee verdiepingen. De kamers zijn ruim, maar het wenteltrapje dat de ouders van mijn vriend moeten opklimmen om in hun kamer te geraken ziet er toch maar wankel uit.

IMG_8662

IMG_8663

IMG_8669

IMG_8673

We droppen onze spullen af, zetten onze zonnebril op en trekken de stad in voor een eerste kennismaking met Bologna. Wat meteen opvalt zijn de prachtige portico’s die de wandelaars beschermen tegen zon, wind en regen en die van een wandeling door Bologna een bijzonder aangename ervaring maken. In totaal zijn de portico’s bijna 62 kilometer lang, waarvan 40 km in het stadscentrum zelf liggen. Uiteraard zijn deze unieke constructies UNESCO werelderfgoed.

IMG_8677

IMG_2650

Daarnaast struikel je haast in elke straat over een kerk. Gelukkig zijn de ouders van mijn vriend ook liefhebbers van religieus erfgoed. We wandelen door de universiteitsbuurt en ontdekken meteen al één van de zeven (of zijn het er meer, de online informatie lijkt mekaar tegen te spreken) geheimen van Bologna: de drie pijlen in het houten plafond van de portico bij de ingang van Corte Isolani.

IMG_2637

IMG_2642

IMG_2644 Continue reading

Een bezoek aan het mooie Kasteel van Gaasbeek

Het is altijd een mooie dag als we richting Gaasbeek rijden, zelfs al is het kwakkelweer! Vandaag stond er een bezoek aan mijn favoriete kasteel op het programma. Vorig jaar bezochten we het lege kasteel met de ouders van mijn vriend, dit jaar trokken we met ouders van mijn vriend, zijn en haar gezin naar Gaasbeek om het opnieuw aangeklede kasteel te bezoeken. Heel benieuwd om de nieuwe scenografie te bewonderen.

Natuurlijk kan je geen kasteel bezoeken op een lege maag, dus lunchten we samen in Eetcafé D’Akte, een gezellige brasserie met een mooie aanbouw die uitkeek op de tuin. Het was er vrij rustig tijdens ons bezoek, maar ik kan me voorstellen dat het er behoorlijk druk kan zijn tijdens écht mooie, zonnige dagen. Ik bestelde garnaalkroketjes, zonder te weten dat de suggestie van de dag asperges met zalm waren. Ik wil best aannemen dat het onze jonge ober zijn eerste werkdag was, maar vergeten de suggestie voor te stellen, dat zou toch niet mogen. En al zeker niet als die mijn favoriete groente bevat! Enfin, gelukkig waren de huisgemaakte garnaalkroketjes lekker.

We sloten de maaltijd af met een verwenkoffie/thee. Dé ideale oplossing als je niet kan kiezen uit het dessertaanbod.

IMG_8222

IMG_8231

De lunch had wat langer geduurd dan oorspronkelijk gepland en uiteindelijk waren we pas om kwart voor drie in het kasteel. Iedereen was echt onder de indruk van het prachtig gerenoveerde kasteel dat met zijn nieuwe aankleding nog mooier schitterende als voordien. De drie nichtjes waren erg geboeid door de verhalen over de Markiezin Arconati Visconti, feministe avant la lettre. Er zijn ergere figuren om naar op te kijken als tienermeisjes!

Ik was op mijn beurt dan weer aangenaam verrast door de mooie muntencollectie die op de zolder van het museum werd uitgestald. Enige verbeterpunt: naar mijn mening had wat meer uitleg bij de kunstwerken zelf niet misstaan. Het poëtische boekje dat we als leidraad voor ons bezoek kregen, was voor mij niet voldoende als duiding bij al het moois dat we tegen kwamen.

IMG_8242

IMG_8249

IMG_8250

IMG_8252

IMG_8255

IMG_8256

IMG_8262

IMG_8265

IMG_8266

IMG_8270 Continue reading

Surrealisme in Brussel

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Brussel om samen met zijn ouders ons te verdiepen in het surrealisme. We startten met een lekker lunch bij Victor Bozar Café. Blijft toch echt een top-plek in Brussel. Elegant interieur, zeer efficiënte bediening en heerlijk eten. Meer moet dat echt niet zijn. Met als extra pluspunt dat je rechtstreeks vanuit het café Bozar kan binnen stappen.

IMG_6429

IMG_6437

We startten met Histoire de ne pas rire, een zeer boeiende trip door het surrealisme in België. Het werk van dichter Paul Nougé (van wie ik tot mijn scha en schande nog nooit gehoord had) diende als leidraad voor de tentoonstelling. De tentoonstelling was bijzonder goed gestoffeerd, al moet ik bekennen dat ik niet alle informatie tot mij heb kunnen nemen. Dan hadden we twee dagen voor ons bezoek moeten uittrekken.

Wel zeer blij dat ik heb kunnen kennismaken met het werk van twee vrouwelijke kunstenaars: Jane Graverol en Rachel Baes, ex-minnares van Joris van Severen, die zijn dood nooit echt te boven kwam. Hoewel de ideeën van Joris van Severen niet verder van de mijne kunnen liggen, moet ik zeggen dat het werk van Rachel Baes intrigeerde. Een tentoonstelling om duimen en vingers af te likken. En dat vonden wij niet alleen, want het was er behoorlijk druk.

IMG_6440

IMG_6441

IMG_6442

IMG_6444

IMG_6447

IMG_6448

IMG_6450

IMG_6452

IMG_6453

IMG_6454

IMG_6455

IMG_6456 Continue reading

Wijn proeven bij Licata Vini

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Schulen om vervolgens samen met mijn broer en zijn vriendin te carpoolen naar Diepenbeek. Een tijdje geleden had mijn broertje ons erop attent gemaakt dat er een wijnproeverij was bij Italiaanse wijnzaak Licata Vini. Licata Vini verdeelt onder andere één van onze favoriete Piëmontese schuimwijnen, de Millesimato Contratto. Aangezien de voorraad witte wijn van mijn vriend en mezelf stevig geslonken was, leek dit ons een prima gelegenheid om deze aan te vullen.

Het aanbod aan Italiaanse wijnen bij Licata vini was zo uitgebreid dat we er onmogelijk in slaagden om van alles te proeven. Mijn vriend en ik concentreerden ons voornamelijk op de witte wijnen. En we sloten de namiddag af met een paar uitzonderlijke lekkere (en bijzonder dure Barolo’s). We vonden een aantal witte wijntjes naar onze smaak en keerden met een tevreden gevoel terug naar het huis van mijn broertje.

IMG_6214

De befaamde Tomomorrowland schuimwijn (mijn verdict: ok, maar niet echt bijzonder):

IMG_6216

IMG_6218

IMG_6219

Voor het avondmaal waren mijn broertje en zijn vriendin Thais gaan afhalen. En amai, dat smaakte! En ja, natuurlijk kraakten we nog een flesje wijn daarbij en sloten we de avond af met een glaasje Zacapa rum. Noblesse, oblige, he. 😉

IMG_6223

IMG_6224

IMG_6225

Whisky tasting at home!

Het was ondertussen al van september 2022 dat mijn vriend ik nog eens een whiskyproeverij hadden georganiseerd in ons appartement. Hoog tijd om daar verandering in te brengen! En deze zaterdag was het dan eindelijk zo ver. Door de last minute afzegging van een collega waren we, mezelf en mijn vriend inbegrepen, met zeven whiskyliefhebbers. Lucky number seven!

Om het overzichtelijk te houden, hadden we afgesproken dat iedereen één fles als toegangsticket zou meebrengen. Natuurlijk waren er snoodaards (onszelf inbegrepen) die zich niet aan die afspraak gehouden hadden, waardoor we uiteindelijk twaalf verschillend soorten whisky proefden. We deden het rustig aan, met héél kleine proevertjes en dat lukte prima. Mijn vriend en ik hadden ook de nodige versnaperingen voorzien (olijven, kaasjes, spaccatine, dipsausjes en kerstomaatjes) als tegengewicht voor de alcohol.

Onze bijdrage aan de proeverij (de goedkopen Thaise whisky deden we niet open):

IMG_5324

IMG_5326

Een overzichtje van alle whisky’s die we proefden en een poging om ze in een goeie volgorde te zetten (van zacht naar peaty/rokerig):

IMG_5331

IMG_5334

De volgorde waarover consensus was dat deze eigenlijk de best was:

IMG_5338

Mijn top drie van de namiddag:

Voor het avondmaal hadden mijn vriend en ik quiche van Guykes quiches voorzien, vergezeld van gezonde slaatjes (helaas vergeten foto’s van te nemen, maar hier vinden jullie een fotografische illustratie van de quiches). Lekker gemakkelijk en doordat we met een groep van zeven personen waren, konden we veel verschillende quiches proeven. Uiteraard trokken we daarbij een flesje rode wijn open.

Rond een uur of elf borstelden we onze laatste gasten buiten en zakten mijn vriend en ik af naar het verjaardagsfeestje van onze kameraad wijnliefhebber. Al een geluk dat dat vlak om de hoek van ons appartement was, want anders denk ik niet dat we er nog geraakt waren. De oesters en fancy hapjes waren jammer genoeg al op, maar er was nog meer dan genoeg lekkere wijn! Net als vorig jaar klonken we op de gezondheid van onze kameraad in zijn gezellig stadstuintje en sloten we het feest af (tja, we waren natuurlijk ook de gasten die het allerlaatst waren aangekomen).

Volgend jaar toch proberen mijn agenda het weekend rond de verjaardag van onze kameraad vrij te houden, want dan wordt hij dertig en hij was nu al plannen aan het smeden voor wilde feestjes in het buitenland. Daar ben ik uiteraard graag bij!

Vandaag (zondag) hadden we normaal gezien ‘s avonds afgesproken om iets te gaan eten met een oud-collega van mijn vriend en zijn vriendin. We zouden deze avond ook voor het eerst kennis maken met zijn Thaise vriendin. Ik moet toegeven dat mijn vriend en ik allebei verrast waren toen de oud-collega ons liet weten dat hij een vriendin had, want hij is ondertussen al de zestig gepasseerd en zolang we hem kenden, is hij altijd vrijgezel geweest. Maar kijk, op liefde staat geen leeftijd! Het is hem van harte gegund!

Speciaal voor de gelegenheid had ik gereserveerd in een Thais restaurant in Leuven, want de Thaise vriendin is niet zo gek op de Belgische keuken. Helaas voelde de vriendin zich vandaag niet zo goed en moest ik het diner annuleren. En eerlijk, na de uitspattingen van gisteren vonden mijn vriend en ik dat niet eens zo erg. Er volgen hopelijk nog gelegenheden voor de eerste kennismaking. Al zal het niet voor binnenkort zijn, want de oud-collega en zijn vriendin vliegen over een paar dagen alweer terug naar Thailand. Ach ja, dan zullen we hen daar moeten gaan bezoeken, he.

Dieric Bouts in het stadhuis en M

Gisteren zakten de ouders van mijn vriend met de trein af naar Leuven om zich onder te dompelen in het universum van Dieric Bouts. Aangezien ze rond de middag in het station aankwamen, hadden we een broodmaaltijd voorzien. Absoluut genoten van de onovertroffen gerookte zalm van De Walvis. It really doesn’t get any better than that!

Na onze inwendige mens verwend te hebben, wandelden we samen naar het stadhuis van Leuven om de laatste dag van de tentoonstelling Bouts and beyond mee te pikken. Uiteraard liepen we ook even binnen in de prachtig gerestaureerde salons, al hoorde deze strikt genomen niet bij de route van de tentoonstelling.

We leerden over de bijzondere band die Dieric Bouts had met het Leuvense stadhuis en bewonderden de authentieke archiefstukken die het verhaal van Bouts vertelden. Hét hoogtepunt van het bezoek was de kopie van de gerechtigheidstaferelen. De twee originele panelen zijn te bewonderen in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. In 1468 kreeg Dieric Bouts de opdracht om gerechtigheidstaferelen te schilderen voor het pas voltooide stadhuis. Als onderwerp koos hij, op aangeven van theoloog Jan van Haeght, voor de legendarische Gerechtigheid van Keizer Otto III. Het kunstwerk zou oorspronkelijk uit vier panelen bestaan, maar door zijn vroegtijdige dood kon Bouts enkel het eerste paneel afmaken, het tweede paneel werd door zijn atelier voltooid na zijn dood. De beschilderde panelen werden door middel van een lichtprojectie en bijhorende uitleg tot leven gewerkt. Echt bijzonder indrukwekkend.

Wisten jullie trouwens dat in het stadhuis een portret van Dieric Bouts hangt? Allez, althans een schilderij dat vele honderden jaren na zijn dood geschilderd heeft en een afbeelding toont van iemand waarvan men vermoedt dat dit Bouts zou kunnen zijn. En natuurlijk kreeg hij ook een beeld in één van de nissen van het stadhuis, gebaseerd op datzelfde portret.

IMG_4334

IMG_4347

IMG_4350

IMG_4351

IMG_4353

IMG_4355

IMG_4356

IMG_4360

IMG_4361

Omdat we toch vlakbij waren, liepen we even binnen in de Sint-Pieterskerk. Ook zonder ‘Het Laatste avondmaal’ en ‘Het martelaarschap van de heilige Erasmus’ van Bouts de moeite van een bezoek waard.

IMG_4363

IMG_4365

IMG_4366

IMG_4367

IMG_4368

IMG_4369

IMG_4370 Continue reading

Lasershooten en nieuwjaarsbrieven

Deze zaterdag organiseerden de ouders van mijn vriend hun jaarlijkse kerstfeestje. Of beter gezegd driekoningenfeestje. 😉 Al ontbrak de traditionele driekoningentaart. Misschien volgend jaar een exemplaar meebrengen als we eraan denken.

Voor het feestje hadden de ouders van mijn vriend een heuse lasershooting gepland bij Laser Games Lichtaart. Ik had zelf nog nooit in mijn leven aan een lasershooting deelgenomen en als pacifist ben ik ook niet meteen een grote fan van dit soort spellen, maar goed, de nichtjes overtuigden mij om toch mee te doen.

Het eerste spel moest ik een zekere weerstand overwinnen en eindigde ik dan ook helemaal laatste. Het tweede spel besloot ik iets beter mijn best te doen en eindigde ik ergens in de middenmoot van de deelnemers. Dikke chapeau trouwens voor de ouders van mijn vriend, ik zie eerlijk gezegd niet veel zeventigers aan dit soort van activiteiten deelnemen!

Na de lasershooting kleedden we ons om bij de ouders van mijn vriend en trok ik mijn feestkledij aan. De ouders van mijn vriend hadden naar goede gewoonte enorm hun best gedaan om er een feestelijke avond van te maken. We startten met een glaasje champagne en hapjes (gelukkig niet te veel!), wisselden onze secret santa cadeautjes uit en klapten luid voor de tieners die hun nieuwjaarsbrief voorlazen. Tof dat de drie nichtjes die al in het middelbaar zitten toch nog de moeite deden om een brief voor te lezen.

IMG_4117

We genoten aan de mooi versierde tafel en van de werkelijk uitstekende sushi en een lekker glaasje wijn. En het goeie gezelschap, uiteraard!

IMG_4125

Aangezien mijn vriend en ik in Herentals bleven slapen, namen we afscheid van zijn broer en zus en hun gezinnen en bleven we gezellig nababbelen met de ouders van mijn vriend onder het genot van een glaasje whisky.

De volgende ochtend zorgde de mama van mijn vriend voor een gezond ontbijt met vers fruit en haalden we een frisse neus in de bossen van Herentals. Kwestie van ook in 2024 aan onze tienduizend stappen per dag te geraken!

Culinair hoogstaand Oudjaar met dank aan Alter

En mijn broertje die een wijncursus volgt en daardoor de perfecte wijntjes bij al dit heerlijks in ons glas goot. Wat een topavond! De nieuwe uitbaters van Alter slagen er moeiteloos in het vroegere niveau te behouden!

Onze sceptische gastvrouw:

IMG_3968

Gerookte paling, rode biet, framboos
Noordzeegarnaal, bloemkool, kaffir:

IMG_3971

Contratto, voor het eerst geproefd in Ape Wine Bar:

IMG_3973

Ierse Mor oesters met dashi vinaigrette:

IMG_3976

IMG_3978

IMG_3980

Noordzeekrab, pompoen, citrus, verveine:

IMG_3981

Zeeduivel, spitskool, Zeeuwse schelpen:

IMG_3987

Hertenkalf, aardpeer, specerijen:

IMG_4003

Le Bergerin (Luik), Le Calondroz (Namen), Le Radonnez (Condroz), Le Limbourgeois (Val Dieu), Pas de Bleu (Gent):

IMG_4007

IMG_4011

Hazelnoot, melkchocolade, peer:

IMG_4013

En we haalden een echte spelklassieker uit de kast:

IMG_4015

Super blij dat we ons niets van de klok moesten aantrekken en gewoon gezellig konden blijven slapen op twee tweepersoonsluchtmatrassen in de logeerkamer. Luxe!