Île-aux-Moines en Vannes – 10 augustus 2020

Vandaag om 7.30u opgestaan, daar slaag ik zelfs op de meeste gewone werkdagen niet eens in. Vreemd genoeg hebben zowel mijn vriend als ikzelf niet zo geweldig goed geslapen. Gelukkig geeft het ontbijtbuffet ons een energieboost.

Tot onze grote verbazing regent het, dat hadden we totaal niet zien aankomen. De weersvoorspelling gaven immers mooi weer. We vragen ons af of we onze plannen moeten omgooien, maar besluiten toch door te zetten en naar Île-aux-Moines te rijden. Hopelijk trekt die regenbui snel over en indien niet, dan zullen onze regenjasjes deze reis toch één keer dienst gedaan hebben.

We rijden met de wagen naar Port Blanc, van waaruit verschillende boten en ferry’s vertrekken. We parkeren op een gigantische parking die al goed vol staat en zien massaal veel mensen richting het haventje wandelen. Het is even zoeken waar we aan een ticket voor de ferry naar Île-aux-Moines kunnen geraken, maar daarna verloopt de overtocht vlotjes. Een tochtje van vijf minuten met mondmasker op. Voorbij voordat we er erg in hebben. En goed nieuws: het is ondertussen gestopt met regenen en het ziet er zelfs naar uit dat de grijze wolkenlucht langzaam begint open te trekken.

Net als bij ons vorige eilandbezoek huren we een fiets, de ideale manier om een klein eiland te verkennen. En jawel, ook dit eiland heeft heel wat mysterieuze dolmen en menhirs waarvan niemand de bestaansreden kent. We fietsen meteen helemaal naar het uiterste punt van het eiland en maken van daaruit een wandeling langs de kustlijn. De wandeling brengt ons langs mooie stranden en prachtige, dikke dennenbomen. We zijn alleszins blij met de schaduw die deze oude bomen bieden, want met het wegtrekken van de wolken, begint de zon steeds harder te branden. Yep, die regenjassen hebben we duidelijk voor niets meegesleurd.

IMG_9251

IMG_9255

IMG_9266

IMG_9269

IMG_9278

IMG_9279

IMG_9282

IMG_9283

IMG_9286

IMG_9287

IMG_9288

IMG_9289

IMG_9290

Na deze prachtige wandeling springen we opnieuw op de fiets om een plek te zoeken om te lunchen. Het is bijzonder druk in het centrum van het eiland waar de meeste restaurants zich bevinden. En het is echt zoeken naar een plaatsje. Op goed geluk komen we bij Les Embruns terecht. Helaas lukt het ons niet een plekje op het terras vast te krijgen, daarvoor is het gewoon té druk, maar we zitten binnen wel vlak aan een open raam.

Ik bestel mij een groot bord fruits de mer met een glaasje champagne daarbij. De champagne smaakt zo goed dat ik niet anders kan dan nog een tweede coupe bestellen. De dame die ons bedient, komt de vraag net op het juiste moment stellen en ik kan echt geen neen zeggen… Een goeie verkoopster!

IMG_2530

Na de lunch is de zon echt op volle kracht gekomen. Tijd om wat af te koelen in het zeewater. Mijn vriend en ik fietsen naar een strandje waar we onze handdoeken uitspreiden en onszelf en onze rugzakken neervlijen. We durven het niet goed aan om samen te zwemmen. Er moest maar eens iemand met mijn fototoestelrugzak aan de haal gaan… Dus wisselen we af. Om te gaan zwemmen moeten we eerst bijna vijfhonderd meter te voet het water in waden om de ondiepte achter ons te laten. Het water is vrij koud, wat het heerlijk verfrissend maakt. Onze eerste (en wellicht ook laatste) namiddag op het strand.

IMG_9313

We zijn net op tijd om onze fiets binnen te doen en kunnen rechtstreeks aan boord gaan bij de ferry van 17u. Perfecte timing!

Na even zoeken vinden we onze Cambio terug op de gigantische parking. We hebben nog geen zin om terug naar Vannes te gaan en maken een klein omweg naar de mooie haven van Arradon. We drinken iets bij L’Abri-Cotier dat een prachtig terras heeft met uitzicht op de boten. Het prachtige terras compenseert de bijzonder chaotische bediening, die er maar liefst twee keer in slaagt te vergeten dan mijn vriend een biertje besteld heeft. Gelukkig is mijn mojito royal top en genieten we van de mooie plek.

IMG_2545

IMG_9318

IMG_9319

IMG_9323

IMG_9325

Terug in Vannes gaan we op zoek naar een plek voor het avondmaal. Bibovino heeft een gezellig terras en op het eerste gezicht een leuk aanbod. Ik bestel een plank met verschillende rilettes van vis. En amai, dat is werkelijk uitstekend, maar ook: veel te veel. Ik moet echt wringen om al dat lekkers binnen te krijgen. En jawel, ook hier serveren ze uitstekende champagne. When in France…

IMG_2551

IMG_2552

We zijn moe na deze goed gevulde dag en kruipen na het avondmaal vroeg in bed.

Dinner by EssenCiel

Ongetwijfeld het meest fancy avondmaal van deze tweede lockdown. Heel veel potjes, sausjes en kruiden om de gerechten af te werken. Maar amai, het smaakte. Dikke aanrader als je iets te vieren hebt of gewoon houdt van lekker eten, natuurlijk.

Salade van Noordzee krab, gele biet, vinaigrette met karnemelk:
IMG_4936

IMG_4937

Heilbot, bouillabaisse, venkel:
IMG_4947

Gekonfijte varkenswang, schorseneer, raapjes en knolselder:
IMG_4949

IMG_4951

Alleen het dessert had voor mij nét iets specialer mogen zijn:
IMG_4953

Dinner by Taste Leuven

Surprise, surprise: ook deze vrijdagavond trakteerden mijn vriend en ik onszelf op een take-away maaltijd van één van onze favoriete Leuvense restaurants: Taste Leuven. Tijdens de eerste lockdown bood Taste geen take-away gerechten aan, dus we waren erg benieuwd om hun gerechten te proeven. En jawel, we werden niet teleurgesteld! Ik laat jullie graag meegenieten.

Carpaccio van Sint Jacobsvruchten, komkommer en Hijiki:
IMG_4872

Eendenborst met samosa en zoete mais:
IMG_4875

IMG_4880

“Belle Hélène” Peer:
IMG_4884

IMG_4885

En een lekker petit-beurretaartje om de avond af te sluiten:
IMG_4886

Eating The Donald

En het was nog lekker ook! Met dank aan The Chocolate Line voor deze geweldig originele praline (een ganache van goudsbloem, duindoornbes en honing). Hun ballotin mocht er anders ook zijn!

IMG_4861

IMG_4865

IMG_4890

IMG_4894

Uitsmijter:

IMG_4859

De laatste herfstkleuren van het jaar, gespot op mijn middagwandeling van en naar de kledingcontainer, meer dan een half jaar later dan gepland. Ook gespot: een Goofball in het wild! Superfijne toevallig ontmoeting, waarbij we vooral veel geklaagd hebben over de hoge werkdruk momenteel. Maar hey, gedeelte smart…

De Foodbag oogst van de week

Aangezien mijn maag maandag niet in een toestand was om eten te verteren, sloegen we een Foodbag dagje over. Gelukkig hadden we deze week maar drie maaltijden besteld.

Rijst met kalkoenreepjes en frisse mangosalade – bonuspunten voor de heerlijke mangosalade:
IMG_4846

 

Pasta pesto met geroosterde pompoen en krokante pitjes – bijzondere combinatie die me toch niet helemaal wist te overtuigen:
IMG_4849

 

Zalm met ratatouille, spitskool en volkorenrijst – het beste gerecht deze week:
IMG_4855

De megalieten van Carnac en Vannes – 9 augustus 2020

Om op gepaste wijze afscheid te nemen van het Thalasso Concarneau Spa Marin Resort Hotel in Concarneau hebben we ditmaal een zeer uitgebreid ontbijt besteld. We hebben ondertussen ons lesje geleerd!

IMG_2444

IMG_2447

Na het ontbijt pakken we onze valiezen en rijden we naar de laatste bestemming van deze vakantie: Vannes. Onderweg hebben we een tussenstop gepland om de befaamde megalieten van Carnac te bezoeken. We parkeren onze wagen op een vrij lege parking en beginnen aan een wandeling langs rijen en rijen menhirs. Zeer indrukwekkend. Alleen jammer dat het niet mogelijk is om tussen de menhirs te wandelen: een omheining scheidt ons van deze getuigen van een in mysterie gehuld verleden. Want ja, op de site staan wel een aantal plakkaten die gissen naar de bestaansreden van deze velden, maar laten we eerlijk zijn: hoeveel onderzoek hiernaar ook zal verricht worden: de échte reden van deze bijzonder groepering van rechtopstaande stenen zullen we nooit weten.

IMG_9120

IMG_9126

IMG_9131

IMG_9133

IMG_9142

Mijn vriend en ik wandelen langs het omheinde menhirveld tot aan het officiële onthaalcentrum. We informeren of het nog mogelijk is die dag een geleide wandeling te boeken, om op die manier toch dichter bij de menhirs te geraken. Helaas, alles is volzet. Om onze teleurstelling te verbijten kopen we dan maar een biologisch waterijsje en wandelen we verder langs de fascinerende megalieten.

IMG_9145

IMG_9153

IMG_9162

IMG_9163

Op de informatieborden langs de omheining lezen we over een plaatselijke actiegroep die ijvert voor het neerhalen van de omheining en het openstellen van de site voor iedereen. Tegelijkertijd trekt de actiegroep ook stevig van leer tegen te plannen om van deze plek een soort attractiepark te maken. En ik volg helemaal. Zo’n wonderbaarlijke plek zou vrij te bezoeken moeten zijn door iedereen. Je kan dan nog geld vragen voor geleide bezoeken of de mensen vragen een vrijwillige bijdrage te doen om deze plek te onderhouden. Op mijn bijdrage zouden ze alvast kunnen rekenen!

Maar goed, de omheining staat er nog steeds en wij wandelen in de warme middagzon langs de velden met rijen en rijen menhirs. De wandeling voert ons vervolgens een stukje het bos in naar Tumulus Saint-Michel, een neolithische grafheuvel met op de top een zestiende-eeuws kerkje. Het is ondertussen al 14u en we hebben nog niets gegeten… We laten de grafheuvel dus even links liggen en wandelen naar het naast de grafheuvel gelegen Hotel Le Tumulus (qua originaliteit kan deze naam tellen!). We melden ons aan bij de receptie in de hoop dat het restaurant nog open is. Helaas… Gelukkig biedt de vriendelijke dame ons een alternatief aan: een driegangenmenu geserveerd in glazen weckpotten. Klinkt interessant!

IMG_9173

IMG_9177

We vinden een plekje in de prachtige tuin onder de schaduw van een grote boom met uitzicht op het zwembad. Niet slecht, helemaal niet slecht. En onze menu in potjes is ook verrassend lekker. Goed concept eigenlijk: de potjes worden wellicht een dag op voorhand klaargemaakt en hoeven dan enkel geserveerd en in sommige gevallen opgewarmd te worden.

IMG_2470

Na deze bijzonder prettige lunch beklimmen we de tumulus en genieten van het uitzicht op de omgeving. We kunnen zien tot aan de zee! We wandelen doorheen het bos terug naar onze wagen en rijden vervolgens verder naar Hotel Escale Oceania in Vannes. We checken in en droppen onze valiezen op de kamer. De kamer is proper maar zo klein dat er amper ruimte is om onze twee valiezen open te leggen. Nuja, geen erg, op vakantie dient een hotelkamer voor ons toch alleen maar om te slapen, te seksen en te douchen.

IMG_9186

IMG_9187

IMG_9189

IMG_9190

We parkeren onze wagen een beetje verder van het hotel, waar we gratis kunnen parkeren en lopen te voet naar het centrum van Vannes. Vannes is een gezellig stadje met mooie vakwerkhuizen, een prachtige kathedraal en indrukwekkende omwallingen. Wij zijn alvast onder de indruk. Ook hier is de stempel van Vauban zichtbaar aanwezig in de versterkingen en bijhorende torens.

IMG_9205

IMG_9207

IMG_9208

IMG_9212

IMG_9215

IMG_9217

IMG_9221

IMG_9224

IMG_9225

IMG_9229

IMG_9232

IMG_9238

IMG_9241

In het toeristische gedeelte van Vannes is het op de koppen lopen en zelfs met mondmasker op voelen we ons niet helemaal op ons gemak. Om te vermijden dat we in een toeristenval terecht komen, reserveren we via The Fork bij Indisch restaurant L’Indus een beetje buiten het stadscentrum gelegen. Wij zijn de eerste klanten van de avond en krijgen een tafel met kraakwit gesteven tafelkleed vlakbij het raam. Uiteraard bestel ik mijn favoriete Indische drankje: een mango lassi. Het eten is zeer lekker en we zijn opgelucht wanneer er toch een paar andere klanten het restaurant binnen stappen. Zou zonde zijn, mocht dit restaurant overkop gaan.

IMG_2508

IMG_2509

IMG_2515

Na de maaltijd is onze energie op, we keren terug naar het hotel en kruipen op tijd in bed.

IMG_9244

IMG_9245

IMG_9247

IMG_9249

Mottige maandag

Amai, ik weet niet wat er in die Portugese visschotel van Kalypta zat, gisteren, maar ik heb er de ganse nacht ‘plezier’ van gehad. Ben de tel kwijtgeraakt hoeveel keer ik ‘s nachts het toilet omarmd heb, maar laten we het erop houden dat het niet prettig was. Zoals het er nu naar uit ziet, zal 2020 niet alleen het jaar van het coronavirus zijn, maar ook het jaar van de voedselvergiftiging. Vraag me toch af wat deze extreme reactie heeft veroorzaakt. Een slechte mossel, misschien? Jammer, want die visschotel was één van mijn favoriete gerechten om thuis te laten leveren.

Normaal gezien zou ik na zo’n nacht een dag ziekteverlof genomen hebben, maar ik had drie belangrijke vergaderingen die ik onmogelijk kon uitstellen. Dus beet ik door en vergaderde ik de ganse dag met een lege maag. En voelde ik me extra zielig omdat de geplande power nap van een uur door het uitlopen van de vergadering in de voormiddag gereduceerd werd tot een zielige twintig minuten.

But, hey, what doesn’t kill you makes you stronger.

Dinner by Cum Laude

We hadden een gezonde eetlust overgehouden aan onze stevige wandeling in Villers-la-Ville en omgeving, wat maakte dat de heerlijke gerechten van Cum Laude vlotjes binnen gingen. Mijn vriend en ik boffen dat er in Leuven zoveel toprestaurants afhaalmaaltijden aanbieden. Zo’n afhaalmaaltijd kan een écht restaurantbezoek natuurlijk niet vervangen, maar we doen ons best om het gezellig te maken en op het gemak te genieten, met een lekker flesje wijn erbij. En natuurlijk wordt elk gerecht uitgebreid vanuit verschillende hoeken gefotografeerd. De instagram-fans willen ook kunnen meegenieten. 😉

Gebrande makreel, frisse koolsalade, appel en citroenverbena:
IMG_4813

IMG_4815

Duif van Anjou, fine champagne met truffel, jonge wortelen en spitskool rollade:
IMG_4817

IMG_4818

Manjari chocolade, gemarineerde peer en kefir:
IMG_4822

Dinner by Barba en De Walvis

Deze vrijdagavond wat vroeger gestopt met werken om onze afhaalmaaltijd (een samenwerking tussen Barba en De Walvis) af te halen bij De Walvis in de Mechelsestraat. Tijdens de vorige lockdown bood Barba geen afhaalmaaltijden aan, dus ik was erg benieuwd om een nieuw afhaalconcept te proberen. En ja, hoe kan je bij De Walvis binnen stappen zonder een paar oestertjes te kopen? Kwestie van het weekend op een goede manier te starten.

IMG_4735

Het bereiden van de maaltijd was alvast supersimpel. Gewoon de oven op de juiste temperatuur instellen en de gerechtjes de voorziene tijd in de oven laten staan. Ondertussen weet ik dat mijn oven altijd net een paar minuten meer tijd nodig heeft om de gerechten op te warmen en slagen we er meestal in perfect warme gerechten op tafel te toveren. En ook het in de microgolf opwarmen van saus, zonder dat het sauspotje ontploft, hebben we zo langzamerhand onder de knie.

Dit stond er deze avond op het menu:

Gebakken coquilles, lardo, partinaak, gepasteuriseerd eigeel, grana, erwtencrème (daar hoorde nog een sausje bij, maar dat staat helaas niet op de foto):
IMG_4737

Dorade, paksoi, oesterzwam, gemarineerde aubergine, duchesse, citroenboter:
IMG_4740

IMG_4743

Tarte tatin:
IMG_4745

En ja, het was even lekker als het eruit ziet.

De Foodbag-oogst van de week

Witvis met romescosaus en geroosterde bloemkool – één van mijn favoriete Foodbag-recepten tot nu toe, die bloemkool was gewoon fantastisch, ook koud de dag nadien met wat hummus:
IMG_4654

IMG_4650

IMG_4651

Gevulde portobello met kruidige couscous, mozzarella en muhammara – had baat bij een beetje extra sriracha, maar zeker een degelijk vegetarisch gerecht:
IMG_4663

IMG_4667

IMG_4669

Makkelijke viscurry – duidelijk té gemakkelijk, want het minst smakelijke én minst aantrekkelijke gerecht deze week:
IMG_4728

Risotto met wilde champignons en pancetta – amai wat een smaakbommetje (en wellicht ook een caloriebommetje):
IMG_4731

 

Ik moet zeggen dat dit (op de viscurry na) echt een Foodbag- topweek was!