50 jaar Frans Masereel Centrum

Na een goed gevulde werkweek, ging ik zaterdag op hetzelfde elan verder. Met vier collega’s reden we in een cambio naar Kasterlee om de vijftigste verjaardag van het Frans Masereel centrum te vieren. We arriveerden rond twee uur ter plekke en werden meteen overvallen door een stevige regenbui. Gelukkig bleek dat de laatste regen voor de dag en brak wat later de zon door de wolken. We wandelden kort door de tentoonstelling en lieten ons vervolgens verleiden om twee heerlijke pizza’s te kopen terwijl we genoten van jazz muziek op de achtergrond. Ik ben normaal niet echt een pizzafan, maar de pizza’s van Il Forno gingen er vlotjes in bij mij, vergezeld van een glaasje heerlijke witte wijn uit Piëmonte met liefde uitgeschonken door J&W Wines.

Om 15u was het tijd voor het officiële gedeelte met een toespraak van minister-president Jan Jambon, een interview met kempenaar Walter van den Broeck en Anne-Mie Van Kerckhoven die een persoonlijke tekst voorlas over wat het Frans Masereel Centrum voor haar betekend heeft. Laatste officiële wapenfeit was de inhuldiging van het gedenkteken voor wegbereider Fons Mertens en architecten Lou Jansen en Rudi Schiltz. Eerlijk, de kwaliteit van de geluidsinstallatie was niet fameus, waardoor er al snel geroezemoes opsteeg uit het publiek. Het duurde ook allemaal wat te lang, maar de receptie met éclairkes achteraf maakte veel goed.

Om 17u vertrok ik met mijn drie collega’s op gegidste Masereelroute. Tijdens de wandeling kwamen we interventies van Lisse Declercq, Ben Christiani, Karl Wouters en Lieven Segers tegen. De interventie van Lisse Declercq, die een houten lat van een met graffiti overschilderd hok versierde met mooie portretten van haar jeugdvriendinnen en afbeeldingen van dieren, sprak mij persoonlijk het meeste aan. Maar ook de installatie The Magic Coffeepot van Karl Wouters kon me bekoren. De installatie bestaat uit een vijftigtal onverkoopbare kasten en allerlei prullaria, die nadien naar het recyclagepark gaan. Helemaal bovenaan de installatie staat een oude koffiepot van de grootvader van de kunstenaar. Met die koffiepot trok de grootvader van Karl Wouters vroeger naar het veld om koren te gaan pikken. Bijzonder ook dat twee dj’s hits uit de oude doos draaiden tijdens de feestelijkheden.

Continue reading →

KMSKA en Afterwork in Antwerpen

Yep, vandaag bracht ik voor de vijfde keer op nog geen maand tijd een bezoek aan het KMSKA, ditmaal samen met de collega’s van het werk. We waren met zo’n 150 deelnemers, een zeer mooie opkomst. De aankomst in het KMSKA zelf verliep iet of wat chaotisch: er was geen aparte ruimte voor onze jassen en spullen voorzien en het duurde even voor de groepjes rond de gidsen samengesteld geraakten, maar eens we vertrokken waren met de gids, was het genieten van de reacties van mijn collega’s. De gids van ons groepje vond ik wat tegen vallen, maar goed, iedere gids heeft natuurlijk een eigen persoonlijke stijl.

Na de rondleiding die veel te kort was om al het moois in het museum te bewonderen, maar wel een overzicht gaf van de totaliteit, werden we getrakteerd op taart en koffie. En amai, wat een luxueuze taarten waren me dat! Heerlijk!.

Na de taart maakte ik kennis met het zoontje van een collega die in Antwerpen woont. Zijn vriendin was samen met hun zoontje naar het KMSKA gekomen om hem te laten zien aan de collega’s. Heel fijn om mijn collega te zien stralen als trotse papa. Zijn zoontje voelde zich duidelijk niet honderd procent op zijn gemak met al die vreemde mensen rondom hem, maar hij protesteerde niet toen ik hem even op de arm nam. Tof!

Daarna zakten we met redelijk wat collega’s af naar Brasserie Shilling. We dronken nog iets op het terras en verkasten toen het wat frisser werd naar binnen om samen iets te eten. Een heel gezellige avond met veel tijd om bij te praten en verhalen uit te wisselen. Meer moet dat echt niet zijn. Ik treinde met drie collega’s terug naar Leuven, nog nagenietend van een fijne namiddag en avond in Antwerpen.

Koninginnehapje bij Taverne du Passage

Onlangs werd ik voorzitter van een nieuwe vergadering die als doel heeft de verschillende digitaliseringsprojecten in ons bedrijf beter op mekaar af te stemmen. Een uitdaging die ik met beide handen heb aangenomen, want er ik ben de eerste om te erkennen dat er zeker ruimte voor verbetering is. Om de verschillende betrokken partijen wat beter te leren kennen, plande ik een aantal lunches in. Mijn ervaring is dat lekker eten en een andere context mensen aanzet om meer open te spreken. En zo kwam het dat ik deze maandagmiddag samen met een collega genoot van een heerlijk koninginnenhapje in Taverne du Passage. Genoten van het gezelschap, het fijne gesprek én het gerecht dat toch nét iets specialer was dan een klassiek koninginnenhapje. (Hoera voor kalfszwezeriken!)

Het Begijnhof van Turnhout

Na onze Italiaanse uitspattingen, zo lang mogelijk blijven liggen in het comfortabele bed van Corsendonk Turnova alvorens te genieten van het heerlijke ontbijtbuffet. En amai, genoten hebben we! Zoveel lekkers om uit te kiezen dat ik zelfs geen plekje meer vond voor een pannenkoekje!

Na het ontbijt checkten we uit en genoten we nog wat van deze prachtige herfstdag in Turnhout. Natuurlijk konden we niet anders dan even binnen te lopen in de Sint-Pieterskerk. Langs buiten niet zo’n bijzondere kerk, maar het prachtige interieur is de moeite van een bezoek meer dan waard. Er zijn talloze kunstschatten te bewonderen, waarvan de prachtige houten preekstoel mijn favoriet was.

Continue reading →

De Italiaanse keuken van Cucina Marangon

Na een aangename en rustige treinrit kwamen mijn vriend en ik met ons koffertje aan in het station van Turnhout. Eerste bestemming: Hotel Corsendonk Turnova, want we willen onze avond niet vroegtijdig afbreken om de laatste trein naar Leuven te moeten halen. Het was een mooie wandeling van het station naar het hartje van Turnhout waar ons hotel lag en ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door de charmante uitstraling van deze stad. Ik bezocht Turnhout al een paar keer eerder, maar dat was om op bezoek te gaan bij vrienden of om een evenement bij te wonen. De stad zelf bleef daardoor voor mij een nobele onbekende. We checken in in het hotel en frissen ons even op. Klaar voor een gezellig avondje uit met de oud-collega van mijn vriend.

Voor de gelegenheid had de oud-collega van onze vriend een tafeltje gereserveerd in Italiaans restaurant Cucina Marangon. In vergelijking met de vorige keer dat we hem zagen, was hij een aantal kilootjes bijgekomen, maar gelukkig slaagt hij er nog steeds in de diabetes af te houden. Wat volgde was een aangename avond met lekker eten. Misschien net een tikkeltje te prijzig voor wat we kregen, maar hey, het zijn moeilijke tijden voor de horeca, nietwaar? En het feit dat de eigenares bij de kaasschotel gewoon zonder verpinken twee flessen dessertwijn op tafel zette, waarmee we ons glas zoveel als we wensten mochten bijvullen, maakte uiteraard veel goed.

Appetizers:

Tartare di branzino:

Risotto alla pescatora:

Cannelloni di vitello:

Petto di anatra:

Italiaanse kazen:

Dessertwijn:

Zoetigheden bij de koffie:

Back to KMSKA!

Ja, twee weken na de officiële opening waren mijn vriend en ik alweer terug te vinden in het KMSKA. We hadden ‘s avonds in Turnhout afgesproken met een kameraad en besloten een kleine omweg langs Antwerpen te maken om samen met de ouders van mijn vriend het KMSKA te bewonderen. We ontmoetten zijn ouders in het station van Antwerpen en namen vervolgens de tram naar het museum. De vader van mijn vriend was nog niet zo lang geleden aan zijn knie geopereerd, dus hij moest zijn knie wat sparen voor het bezoek zelf. Jammer, want het was een prachtige herfstdag, ideaal voor een mooie wandeling.

Omdat een museum bezoeken op een lege maag niet leuk is, lunchten we samen in Brasserie Shilling. Ik bestelde een Thais vegan soepje (tom kha kap) dat ok was, maar meer ook niet. Ideaal om me wat te sparen voor het diner ‘s avonds.

De rest van de namiddag brachten we door in het museum. We deden ons best om de ouders van mijn vriend zoveel mogelijk te laten zien, maar omdat we om 17.53u de trein naar Turnhout moesten nemen, faalden we jammerlijk. Gelukkig hebben de ouders van mijn vriend een museumpas en kunnen ze nog eens terug komen om de gedeelten te bewonderen die we nu noodgedwongen moesten overslaan (kuch, Ensor, kuch). We hadden zelfs geen tijd meer om nog iets te gaan drinken!

Nieuwe culinaire ontdekking: Alfalfa

Eind augustus ontdekte ik toevallig dat Alfalfa een metamorfose ondergaan had. Dus toen we naar een plek zochten om af te spreken met onze wijn minnende vrienden, was de keuze snel gemaakt. Handig dat dit restaurant vlak achter de hoek ligt! Ik had een tafeltje voor vier gereserveerd en we maakten er een gezellige avond van met heerlijke gerechtjes om te delen, vergezeld van een goed glas wijn. Onze vriendin doet momenteel stage in een ziekenhuis in Turnhout, dus zij was best wel moe na een week op en af pendelen. Laat maakten we het bijgevolg niet, maar het is de kwaliteit die telt en niet de kwantiteit! Ik kijk al uit naar onze volgende date!

Tempura van groenten met kruidendip:

Tomaat burrata met bisilicumcrème:

Dumplings met kastanjechampignons, zwarte look en chili:

Aubergine met aïoli en groene kruiden:

Tartaar van rode biet en granny smith en gebrande pistache:

Ceviche van zeebaars met passievrucht en citrusvinaigrette:

Traag gegaarde spiering met paksoi, eryngii en pinda;

Mousse van aardbei, amandel en limoen:

Lemon curd, mango sorbet en crumble:

Voor wie houdt van ceviche: onze kameraad slaagde erin het recept voor de werkelijk fabuleuze ceviche los te peuteren van de chefkok:

Voor herhaling vatbaar!

Genieten bij Convento Wijnbistro

Vanavond had ik afgesproken met mijn vriendin uit Tongeren om samen te genieten van een heerlijk diner bij Convento Wijnbistro, één van mijn favoriete Leuvense resto’s. Het was alweer van vorig jaar geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden. Werkelijk, de tijd gaat veel te snel. Ondertussen heeft haar oudste zijn eerste (helaas onsuccesvolle) jaar aan de unief achter de rug en is zij opnieuw single (good riddance, mijn vriendin verdient veel beter dan haar ex!). Veel stof om over te praten, dus. Het werd een gezellige avond met wat reflectie, maar ook een toffe vooruitblik op haar geplande wandelvakantie. Benieuwd om na haar terugkeer haar verhalen te horen!

Appetizers:

Bietjes, yoghurt, hennep & Arepa, Bru-XL:

Pompoen, queso fresco, winterbanaan:

Steenvoorde duif, escabeche, vijg, zwarte appel:

Mirabelle, tiger lemon, Grosse Bertha, frangipane:

Helaas vergeten een foto te nemen van de kaasplank zelf:

Wijntjes proeven bij Ad Bibendum

Zondag spoorden mijn vriend en ik naar Limburg om voor de tweede keer dit jaar samen met mijn broer en zijn vriendin wijntjes te proeven bij Ad Bibendum. Het voorstel van mijn broer kwam net op het geknipte moment. Onze voorraad witte wijnen liep immers op zijn laatste benen en met een lang herfstvakantieweekend met twee liefhebbers van witte wijnen in het vooruitzicht, moesten mijn vriend en ik dringend onze voorraad aanvullen. Het concept was een beetje anders dan de vorige keer: geen gereserveerde tafels waaraan een sommelier de wijn kwam toelichten en uitschenken, in de plaats daarvan kon iedereen zich vrij bewegen langs tafels met talloze flessen wijn gerangschikt per land. Het was erg druk, maar we hadden gelegenheid genoeg om te proeven. Wij proefden voornamelijk Franse, Italiaans, Duitse, Spaanse en Oostenrijkse wijnen. En bestelden meteen een voorraad die groot genoeg was om een tijdje mee toe te komen. Wel handig dat al die wijnzaken tegenwoordig aan huis leveren. Ik zag ons in gedachten al sleuren met een hoop kartonnen dozen op de trein.

Na onze bestelling geplaatst te hebben, reden we naar afhaalrestaurant Thai Station in Sint-Truiden om ons avondmaal op te halen. Ditmaal durfde ik het wel aan om de Thai pikante versie van de Tom Yam Kung te bestellen. You only live once! In een naar heerlijk Thais eten ruikende wagen reden we naar het huis van mijn broer en zijn vriendin. En amai, de tuin van hun huis had een heus metamorfose ondergaan. De met onkruid begroeide berg was volledig verdwenen en de grond rond hun huis was opgehoogd en mooi gelijk getrokken. Nu nog wat gras en bloemen zaaien en dat wordt in de zomer zalig buiten zitten!

Het Thaise eten was werkelijk uitmuntend en de Thai pikante versie van de Tom Yam Kung was perfect. Bij het eten genoten we van een flesje wijn van, hoe kan het ook anders, Ad Bibendum.

Blijgezind spoorden we zondagavond terug naar Leuven, na een goedgevuld weekend.

Een avond met vrienden in Bistro Mariette

Ik durf mezelf al eens bestempelen als een foodie en er zijn weinig Leuvense toprestaurants die ik nog niet uitgeprobeerd heb, maar ik moet eerlijk toegeven dat Bistro Mariette bij mij helemaal geen belletje deed rinkelen toen onze vrienden dit voorstelden voor een avondje uit. Toegegeven, Wilsele ligt nu eenmaal iet of wat buiten de actieradius van mijn vriend en mij, maar ik had zelfs nog nooit van het restaurant in kwestie gehoord. Maar hey, iets nieuws uitproberen is altijd leuk! Dus fietsten mijn vriend en ik op onze bluebikes naar Wilsele voor een eerste kennismaking met Bistro Mariette.

Ik had op voorhand niets opgezocht, dus was aangenaam verrast door de stijlvolle inrichting en vriendelijke ontvangst die ons meteen duidelijk maakte dat we in een kwaliteitsvolle zaak beland waren. Een blik op de menukaart leerde ons dat de associatie met ouderwetse, volkse gerechten die de naam Bistro Mariette in mijn hoofd had opgeroepen, niet verder van de realiteit kon liggen. Integendeel, de gerechten waren hip en modern. Onze vrienden vervoegden ons een tiental minuten na onze aankomst aan ons gezellig tafeltje. Wat volgde was een leuke avond waarop we reisverhalen uitwisselden (met zijn tweeën waren ze ondertussen al drie keer in Afrika geweest, twee keer samen en één keer elk apart) en we onze werkperikelen met elkaar deelden.

Ik moet toegeven dat ik erg onder de indruk ben van de job van de (ondertussen niet meer zo nieuwe) vriendin van onze kameraad, die als prof een onderzoekslabo aanstuurt dat bezig is met de ontwikkeling van vrij revolutionaire toepassingen. Altijd al een zwak gehad voor slimme dames!

En oja, het eten was echt om duimen en vingers af te likken. Heerlijke verfijnde gerechtjes om al dan niet te delen, vergezeld van fenomenaal lekkere cocktails en wijntjes. Meer moet dat echt niet zijn om mij gelukkig te maken.

Lazy red cheeks met krokante bloemkool, gezouten pinda’s, sriracharoomkaas:

Zeeuwse creuse, gratiné, “Duroc de Riegel’, spinazie, champagne en Wilselse aardappel, lauwe patatjes van Geleyns, gerookte zalm van Wauters witte wijn, zure room: