Culinair genieten bij Zarza

Een kleine zoektocht op deze blog leert mij dat de laatste keer dat ik bij Zarza dineerde (onze lockdown take-away even buiten beschouwing gelaten) dateert van 2014. Toen hadden ze nog een menu met aangepaste bieren, maar daarvan viel nu geen spoor meer te bekennen. Niet dat ik dat erg vond, ik ben niet bepaald een bierliefhebber.

Net als de vorige keer wachtte ik mijn date, Mademoiselle Julie met de mooie glimlach, op in het station van Leuven. Het was vrijdag echt snertweer, dus we waren allebei blij dat Zarza op wandelafstand van het station ligt. Het was alweer even geleden dat we elkaar gezien hadden, dus stof genoeg om over bij te praten. Ik was uiteraard nieuwsgierig om te horen hoe de eerste maanden op haar nieuwe job waren meegevallen. Toch niet evident, starten bij een nieuwe werkgever in volle coronacrisis, maar ze klonk erg tevreden. En ja, tijdens de opstart is al dat telewerk natuurlijk wat lastiger, maar onoverkomelijk is het natuurlijk ook niet.

Tussen al dat gebabbel door, passeerde dit op onze borden, en ja, daar hoorden uiteraard aangepaste wijntjes bij:

Appetizers:

IMG_6261

IMG_6263

Zalm, koolrabi, zeeslag, dashi:

IMG_6265

Hoeve ei, truffel, cantharellen:

IMG_6268

Sint-Jakobsvrucht ‘DIEPPE’, beurre blanc, knolselder:

IMG_6269

Helaas vergeten een foto van het bord zelf te maken, maar hier klinken we dus boven een bord met duif, pompoen, komijn en aardappel.

IMG_6274

Bloedsinaas, ananas, yoghurt:

IMG_6275

En afsluiten met een koffie/theetje met versnaperingen:

IMG_6278

Naar goede gewoonte gingen we nog wat Leuvense bouwwerken inspecteren (ditmaal de fietsenstalling onder het Martelarenplein die nu echt wel bijna klaar lijkt) en begeleidde ik Julie vervolgens met iets meer marge dan de vorige keren naar het perron.

Volgende keer afspraak in Tienen!

Bij den Dokteur

Gisteren breiden we in de Dokteur een vervolg aan de zeer geslaagde wijnproefavond van twee weken geleden. Onze eerste kennismaking met onze lesgever en zijn vriendin was zo goed meegevallen dat we (lichtjes aangeschoten van de lekkere wijntjes) meteen een vervolgafspraak inplanden. Voor mijn vriend en ik meteen ook de eerste kennismaking met de Dokteur, een nieuwe hippe plek in het Leuvense. We waren hier terecht gekomen omdat onze lesgever zo vol lof over de gekoelde rode wijn sprak, maar toen ik zag dat ze een moscow mule op de kaart hadden staan, kon ik de verleiding niet weerstaan om er eentje te bestellen. Totally love moscow mules!

En ja, de klik die we tijdens de crash course ervaren hadden, was er nog steeds. De avond vloog voorbij en we praatten over wijn, reizen, Leuven en de ambitieuze plannen van onze lesgever, die stiekem hoopt op korte termijn een pop-up wijnbar in het Leuvense te openen. Wees maar zeker dat mijn vriend en ik daar trouwe klant zullen worden. Veel te weinig wijnbars in Leuven!

Lunchbuffet Onder Een Andere Toren

Elke laatste zondag van de maand kan je bij Onder den Toren genieten van een buffet met telkens een ander land als thema. Deze zondag stond Libanon op het programma. Aangezien ik een grote fan ben van de mezze uit de Libanese keuken, was ons tafeltje voor twee snel gereserveerd. En jawel, wat een weelde passeerde er op ons bord: heerlijke hummus, falafelballetjes, couscous, lamsballetjes met fetakaas, merguezworstjes in zoete dadelsaus en heerlijk malse kip. Smullen! Al moet ik eerlijk toegeven dat ik eigenlijk al geen pap meer kon zeggen toen de zoete baklava als dessert aan ons tafeltje arriveerde. Met veel moeite vond ik nog een gaatje en moest meteen voor de rest van de dag niets meer eten. 😉

IMG_6234

IMG_6235

IMG_6237

Supertof concept! We aten trouwens in interessant gezelschap. 😉

IMG_6228

Klinken op het Oeratoom in de Metropole!

Na wat toch wel een parcours met ups en downs was, konden alle betrokkenen vrijdagavond vrolijk klinken op de succesvolle onthulling van het nieuwe Leuvense stadskunstwerk Oeratoom. Jammer genoeg kon ik niet aanwezig zijn bij het persmoment en de daaropvolgende wandeling langs de verschillende medaillons, maar de gezellige avond met de legendarische spaghetti van de Metropole maakte dat meer dan goed. Ik zal op een later tijdstip (als het weer wat beter is) wel op mijn gemak alle medaillons bijeen zoeken die zich verspreid binnen de Leuvens ring bevinden.

IMG_6220

Ik ben best wel blij met het uiteindelijke resultaat, dat verrassend goed aansluit bij de initiële uitgangspunten zoals die geformuleerd werden door de deelnemers aan de allereerste brainstorm in M en de theorie van Georges Lemaître. Al vrees ik dat dit kunstwerk geen spek naar ieders bek zal zijn. Een heldere toelichting over het kunstwerk is alvast een must, een taak voor het communicatieteam! Kunstenares Félicie d’Estienne d’Orves straalde alvast (verdiend) van trots met een grote ruiker bloemen in haar handen. En ik had heel fijne en inspirerende gesprekken boven mijn dampende kom spaghetti bolognaise met een glaasje wijn daarbij. Blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen!

Korean barbecue with the newly weds!

Vrijdagavond wandelden mijn vriend en ik naar XL bbq in de Tiensestraat. Onze kameraad had ons daar namelijk uitgenodigd om zijn huwelijk met zijn Australisch-Taiwanese schone te vieren. Eigenlijk niet te geloven dat onze eerste ontmoeting met de kersverse bruid van onze vriend al van veertien jaar geleden dateert. En ze ziet er nog geen dag ouder uit dan toen!

Voor mijn vriend en ik was het ons tweede bezoek aan dit populaire restaurant (blijft jammer dat je er niet kan reserveren). En deze ervaring overtrof moeiteloos onze eerste kennismaking, want ja, onze vriend trakteerde op wagyu beef! En er stond ditmaal zelfs makgeolli op de menukaart (wel een naar mijn goesting iets te zoetfruitige versie, maar desalniettemin, hoera!).

En amai, dat het gemaakt heeft, daar hoef ik zeker geen tekeningetje bij te maken. Kijk naar dat fantastisch mooi vlees!

IMG_6173

IMG_6175

IMG_6180

Na de maaltijd wandelden we samen naar het appartement van mijn vriend voor een afzakkertje. De whisky waaraan we niet toekwamen tijdens die beruchte Oudjaarsnacht. 😉

IMG_6184

Mogen ze nog lang en gelukkig samen leven!

Crash course wijn proeven

Begin januari zag ik in mijn instagram feed iets passeren wat meteen mijn aandacht trok: een cursus wijn proeven van drie uur die meer inzicht beloofde in de wondere wijnwereld. Na onze eerste wijncursus vele jaren geleden, bleef het in mijn achterhoofd altijd wel sluimeren dat ik meer wilde leren over wijn, de verschillende druivensoorten en wijnregio’s. En, groot voordeel van deze cursus: hij vond zowaar plaats bij ons op de hoek. Ideaal!

Mijn vriend en ik wisten niet goed wat te verwachten, maar het werd een gezellige avond waarbij onze lesgever de vijf deelnemers (en zijn vriendin) in zijn sfeervolle wijnkelder zes verschillende wijnen liet proeven, drie witte en drie rode en ons hielp de verschillende wijn te identificeren met onze ogen, neus en smaakpapillen. Hij bood een kader aan om elke wijn te kunnen plaatsen. Op het einde van de cursus konden we een wijn omschrijven met mooie volzinnen. Voor mij bevestigde de cursus een aantal zaken die ik al wist: Chardonnay en Viognier blijven mijn favoriete witte wijnen en wat de rode wijnen betreft, mag het gerust iets steviger zijn.

Ontdekking van de dag was voor mij de uitstekende Nederlandse schuimwijn Brut de Zélande van De Kleine Schorre waarmee we de avond startten. Het was zo gezellig dat we langer bleven plakken en op het einde van de avond een date hadden met onze lesgever en zijn vriendin. Een toost op nieuwe vriendschappen!

IMG_6160

IMG_6166

IMG_6167

De Foodbag oogst van de week!

Speltwrap met pulled oesterzwammen, rode kool en zure room (de speltwrap, links op de foto, verkruimelde hopeloos in kleine brokjes, maar dat nam niet weg dat dit een verrassend lekker gerecht was):

IMG_6136

Winterse kipsalade met venkel peer en walnoot (lekker, maar één peer om te delen met twee personen is echt wel weinig, mijn vriend en ik eten graag fruit, Foodbag!):

IMG_6152

Geroosterde kool met polenta en gerookte zalm:

IMG_6153

Virtuele nieuwjaardrink

Persoonlijk had ik het graag anders gezien, maar deze namiddag vond voor de tweede keer op rij de nieuwjaardrink van mijn afdeling via Teams plaats. En hoewel iedereen zijn best deed om er een feestelijk moment van te maken met een glaasje cava en wat snacks afkomstig uit de aperitiefbox die ik had laten opsturen, hoop ik van harte dat dit de laatste virtuele nieuwjaardrink ooit zal worden. Bring on the real party, people!

Dit jaar had ik plannen om er iets ludieks van te maken, met een virtuele quiz of iets dergelijks, maar de eerste werkweken van het jaar waren zo overweldigend druk dat me de mental ruimte ontbrak om iets leuks te verzinnen. Dus greep ik terug naar de aloude vertrouwde formule: een nieuwjaarspeech met veel schouderklopjes voor al het harde werk dat mijn collega’s het voorbije jaar verzet hebben, gecombineerd met een voorzichtig hoopvolle vooruitblik op 2022. En daarna gewoon een gezellige babbel met de collega’s die daar zin in hadden.

En eigenlijk, meer moest dat gewoon niet zijn.

 

Culinaire hoogstandjes bij Atelier Maple

Zaterdagnamiddag spoorde ik richting Antwerpen voor een dinner date met één van mijn lieve vriendinnen. Mijn vriendin had een restaurant uitgekozen waar we allebei nog nooit geweest waren en waarvan de naam ons ook niet meteen bekend in de oren klonk: Atelier Maple. Jullie weten dat ik altijd open sta voor nieuwe culinaire ontdekkingen, dus ik was benieuwd!

We startten onze avond in de gezellige woonkamer van mijn vriendin klinkend op een fijne culinaire avond met glaasje champagne. Ik had vanuit Leuven de laatste fles champagne meegebracht van de twee dozen die mijn vriendin voor mij gekocht had in de Champagnestreek. Ik had speciaal een fles opzij gehouden voor een gelegenheid zoals deze, de andere flessen hadden mijn vriend en ik al een tijd geleden gekraakt. 😉

Na dit aperitief fietsten we naar Atelier Maple, dat zijn naam te danken heeft aan de familiale banden van de chefkok met Canada. Wat voor mij deze avond nét dat tikkeltje extra gaf, was de aandacht aan detail die uit alles sprak: de ontvangst, het mooie servies en bestek, het logo van het restaurant dat op verschillende plekken een rol speelde. Zeer fijn!

En ja, het eten was fenomenaal. We startten de avond met een alcoholvrije cocktail, die niet moest onderdoen voor een klassieke cocktail. Heerlijk! Vervolgens volgde het ene culinaire hoogstandje na het andere. Omdat we niet wilden overdrijven, kozen we de bob-formule: aangepaste dranken bij elke gang, maar wat minder dan je normaal zou krijgen. Kwestie van de volgende dag niet met een kater opgezadeld te zitten. Een leuke afwisseling dat bij sommige gerechten een cocktail geserveerd werd in plaats van het traditionele glaasje wijn. De gin-cocktail was niet mijn ding, maar dat werd goedgemaakt door de rum-cocktail, waarvan ik gerust nog een tweede glas had kunnen drinken. Het smaakte allemaal zo heerlijk dat we ons lieten verleiden een klein kaasplankje te bestellen met drie verschillende kazen. Ideaal om je niet te overeten, maar toch te kunnen smikkelen van de heerlijke kazen van Van Tricht. We eindigden onze maaltijd met een heerlijk glaasje Madeira.

Aperitief met appetizers:

IMG_6093

IMG_6098

BBQ – bloemkool – dragon – hazelnoot:

IMG_6100

Rund – merlot – sjalot – zilt:

IMG_6102

Geroosterde kabeljauw – wulken – kervel – aardpeer:

IMG_6105

Buikstel – chili krab – bimi – djeroek poeroet:

IMG_6107

Eendenfilet – schorseneer – cassis – cacao:

IMG_6112

Kaas Van Tricht:

IMG_6114

Een glaasje madeira:

IMG_6116

Manjari chocolade – violet – blauwe bes – biet:

IMG_6119

Een zeer fijne avond die naar meer smaakt!