Draken en eenhoorns in Planckendael

Net als vorig jaar trokken we met de familie van mijn vriend naar het jaarlijkse lichtfestival in Planckendael. Helaas, ook dit jaar waren de weergoden niet aan onze kant, al regende het gelukkig minder hard dan vorig jaar. En ja, de lichtsculpturen waren opnieuw prachtig, maar als ik heel eerlijk ben, het nieuwe is er nu wel af voor mij. Het initiële waw-effect is ondertussen al lang weggeëbd en het begint wat repetitief aan te voelen, hoe mooi de sculpturen ook mogen zijn.

En oja, we begingen de stommiteit om te parkeren op Parking 1, die zo vol stond dat we onze elektrische mini-cambio met een schoenlepel tussen twee dikke bakken moesten lepelen. Ikzelf was al op voorhand uitgestapt en mijn vriend moest zich als een waar slangenmens in allerlei bochten wringen om na het parkeren uit de wagen te geraken. Moraal van het verhaal: geloof nooit de indicatie dat er nog redelijk wat vrije parkeerplaatsen beschikbaar zijn.

IMG_2959

IMG_2961

IMG_2964

IMG_2966

IMG_2970

IMG_2971

IMG_2997

IMG_3001 Continue reading

Studienamiddag 20 jaar ENA

Veel interessante televisiegerelateerde evenementen deze week. Na 70 jaar televisie gevierd te hebben deze maandag, woonde ik vandaag in het Vlaamse Parlement een studienamiddag ter ere van het 20-jarig jubileum van het Elektronisch Nieuwsarchief bij. Voor wie het zich afvraagt: het Elektronisch Nieuwsarchief archiveert en analyseert alle nieuwsuitzendingen van VRT en VTM. Tijdens de studienamiddag kwamen de onderzoekers de belangrijke bevindingen van 20 jaar ENA-onderzoek toelichten, met daaropvolgend per onderwerp een panelgesprek.

Uit dat onderzoek blijkt (gelukkig) dat het met de kwaliteit en onpartijdigheid van het nieuws in Vlaanderen enorm meevalt, in tegenstelling tot wat de perceptie van de Vlaming hierover is. Op het vlak van diversiteit zijn er echter nog grote stappen te zetten. Al denk ik dat dit voor niemand als een verrassing zal komen.

IMG_2931

IMG_2932

IMG_2935

IMG_2936

IMG_2937

IMG_2938

IMG_2939

IMG_2941

De studienamiddag werd, hoe kan het ook anders, afgesloten met een receptie. De hapjes waren zeer lekker en verfijnd en ik was graag nog wat langer blijven napraten, maar aangezien mijn vriend en ik om 19u in Kessel-Lo moesten zijn voor een les rueda de casino, gevolgd door een les meringue, kon ik de receptie niet afsluiten. En ja, het was weer koekenbak bij de NMBS, maar gelukkig was er een trein in vertraging waarop ik meteen bij aankomst in het statoin kon springen én blijkt dat na het drinken van zo’n glaasje cava al die danspassen eens zo vlot gaan. 😉

IMG_2945

IMG_2947

IMG_2949

Cocktails bij Sinatra

Vanavond ging ik iets drinken met een kameraad die er nood aan had zijn hart te luchten. Ik was ondertussen al een paar keer langs Sinatra in de Mechelsestraat gepasseerd en dat leek mij een rustige en stijlvolle plek voor een goed gesprek. Onze kameraad zei meteen ja op mijn voorstel en gelukkig bleek mijn indruk juist geweest te zijn.

We installeerden ons aan een rustig tafeltje voor twee waar we veel privacy hadden, genoten van de uitstekende cocktails (de pisco sour is een absolute aanrader) en namen uitgebreid de tijd voor een diepgaand gesprek. Veel oplossingen kon ik niet aanreiken, maar een luisterend oor doet vaak al veel.

Sinatra is beslist een plek waar je mij in de toekomst vaker zal zien.

IMG_2916

IMG_2920

IMG_2922

Bari en relaxen op Lido San Francesco – 16 augustus 2022

Vandaag is het ontbijt op ons dakterras self service, want de eigenares is voor een paar dagen afwezig. We houden het zeer bescheiden bij wat charcuterie en negeren de oudbakken koffiekoeken volledig.

Vandaag gaan op ontdekkingstocht in Bari zelf. Na wat door de smalle straatjes van het centro storico gestruind te hebben, bezoeken we de bijzonder boeiende archeologische site onder de kathedraal van Bari. Onder de kathedraal bevinden zich zowaar nog grote intacte stukken van een Romeinse weg en restanten van prachtige mozaïeken. Ik ben ongelooflijk onder de indruk van deze ondergrondse pracht.

IMG_4678

IMG_4679

IMG_6372

IMG_6374

IMG_6375

IMG_6377

IMG_6386

IMG_6390

IMG_6393

IMG_4681

IMG_4682

IMG_4686

IMG_4687

IMG_4688

IMG_4693

IMG_4695

IMG_4696

Na deze tijdsreis lopen we even snel binnen in de Chiesa di San Giacomo, op letterlijk een paar stappen van de kathedraal. Vervolgens passeren we langs het Castello van Bari om na te gaan wat de openingsuren zijn, want zelfs google kan ons op dat vlak niet aan de nodige info helpen.

IMG_4709

IMG_4710

Ondertussen is het tijd voor de lunch. We belanden bij La Cantina dello Zio. Want helaas geen onverdeeld succes blijkt. In groot contrast met al onze vorige ervaringen in Puglia, moeten we hier maar liefst één uur en twintig minuten wachten tot we ons voorgerecht (bruschetta en een kom soep!) krijgen. Onvoorstelbaar. Natuurlijk kan er altijd iets mislopen in de keuken, maar kom dit dan melden en laat je klanten niet zelf informeren waar hun eten blijft. Enfin, de lekkere octopus compenseerde de lange wachttijd een beetje.<

IMG_4724

IMG_4725

IMG_4729

Vandaag is het heel warm. Eigenlijk te warm om in de stad te blijven rondhangen. We keren terug naar onze B&B om ons om te kleden en onze strandspullen op te halen. We houden de eerste de beste taxi tegen die op onze weg komt en vragen hem om ons naar Lido San Francesco te brengen. We huren een parasol en twee stoelen, zwemmen in het warme water van de Adriatische Zee en doen een dutje op het bijzonder drukke strand.

IMG_4736

IMG_4737

Om terug te keren naar Bari bestellen we een taxi bij de receptie van het Lido, die tot onze grote verbazing na een minuut of tien al komt opdagen. Da’s veel sneller dan verwacht, rekening houdend met het feit dat het strand nu steeds sneller begint leeg te lopen.

In onze B&B spoelen we het zoute zeewater en zand van ons af en tutten we ons op voor ons laatste avondmaal in Bari en bij uitbreiding Puglia. Voor deze bijzondere gelegenheid heb ik een tafel gereserveerd op het terras van Riva ristorante in het nieuwe stadsgedeelte. Een goede keuze, want het terras is prachtig en de bediening gebeurt volgens de regels van de kunst. Zelden zo’n attente ober gehad. En het eten is werkelijk fabuleus. En dat wil wat zeggen in Italië! De wijnen per glas vallen ook in de smaak. Echt een fantastische avond.

IMG_4741

IMG_4743

Tartare di manzo, senape all’arancia e nicciole:

IMG_4750

Capasanta, manderle, miso e scorzonera:

IMG_4755

Agnolotti ripieni, melanzana e scamorza affumicata, con salsa die pomodoro:

IMG_4756

Risotto, ostriche, cocomero e limone:

IMG_4759

Astice, latte di capra, mango, avocado, olio alla curcuma:

IMG_4760

Petto d’anatra e pesche arrosto alla salvia:

IMG_4763

Fun fact: het Engelse koppel aan de tafel naast ons informeert of we Portugezen zijn, want ze dachten dat we onderling Portugees spraken. Beetje bizar, want ik denk dat er talen zijn die dichter bij het Nederlands liggen dan Portugees, waarvan de klanken toch helemaal anders zijn.

Na een uitstekend diner wandelen we op het gemak terug naar onze B&B terwijl we de prachtige rode maan bewonderen. Echt een avond om in te kaderen.

IMG_4771

Kennismaking met de Georgische keuken van Tiflis

Na de heerlijke avond bij La Filosofia prikten we meteen een nieuwe datum om samen met onze Leuvense vrienden nieuwe culinaire horizonten te verkennen. We reserveerden voor de gelegenheid een tafeltje bij Tiflis, het eerste en meteen ook enige Georgische restaurant in Leuven.

Last minute vervoegde nog een andere vriendin ons gezelschap. Gelukkig lukt het nog een stoel bij te schuiven aan onze tafle. De vriendin maakt momenteel een dip door in haar relatie. We boden graag een luisterend oor. Gelukkig is er langs beide kanten bereidheid om de verschillen te overbruggen en dat is het belangrijkste. And what can I say? Ook mijn vriend en ik hebben al moeilijke periodes in onze relatie gekend. Belangrijkste is te blijven communiceren. En op dat vlak zijn ze goed bezig. Wij duimen dus!

En het eten? Ja, dat was echt super. Helemaal overtuigd van de geneugten van de Georgische keuken na ons bezoek. Tiflis lijkt mij ook een zeer geschikte plek om te dineren met een vegetariër of veganist. Zoveel lekkere groenten op de menukaart! En ook de Georgische wijn uit amforen smaakte heerlijk. En natuurlijk sloten we de maaltijd af met een glaasje chacha! Hier zien ze ons beslist nog eens terug!

Pchali (vegan): rode bieten spread met walnoten en granaatappel:

IMG_2845

Lobio balls (veggie): kroketjes van bonen-stoofpotje, geserveerd met licht pikante adjika-mayonaise:

IMG_2847

Adzjapsandali (vegan): gegrilde halve aubergine gevuld met groentjes en kruiden
&
Mini atsjaroeli chatsjapoeri (veggie): deegbootje gevuld met gesmolten kaas en ei:

IMG_2850

Adzjapsandali (vegan): gegrilde halve aubergine gevuld met groentjes en kruiden:

IMG_2853

Chinkali: dumplings gevuld met varkens- en rundsgehakt:

IMG_2855

Medovil: laagjesgebak met honing en dulche de leche cremevulling:

IMG_2858

Vertige revisited

Na een eerste zeer geslaagd bezoek aan deze stijlvolle zaak, die groenten in the spotlight zet, keerde ik met hoge verwachtingen samen met mademoiselle Julie terug naar restaurant Vertige.

Helaas, deze keer keerde ik na ons bezoek terug met gemengde gevoelens. Lag het aan de plek waar we zaten? Bij het raam beneden, waardoor we duidelijk soms aan de aandacht van het personeel ontsnapten? Het liep namelijk al mis bij het aperitief: de ober bracht slechts één drankje. Ik kan er geen statistieken bijhalen, maar ik vermoed dat het toch zelden gebeurt dat een tafeltje van twee personen maar één aperitief bestelt… De douceur des anges bleek ook niet helemaal wat we ervan verwacht hadden (voor een aperitief vonden wij dit echt te zoet), maar dat kan gebeuren, uiteraard. De aangepaste (bio-)wijnen vielen gelukkig beter in de smaak.

De gerechten waren naar goede gewoonte uitstekend en tot in de puntjes verzorgd. Alleen jammer dat het personeel echt geen woord Nederlands spreekt.

We eindigden ons bezoek met een laatste valse noot: we moesten maar liefst drie keer vragen om de rekening. Met als resultaat dat Julie en ik moesten spurten om onze trein te halen. Tja, de ober wilde ons helpen om onze traditie van steevast te laat naar het station te vertrekken in ere te houden, zeker?

IMG_2813

Hapjes:

IMG_2817

Gerookte vis, ceviche van raap, dragon:

IMG_2820

Rode biet, peer, schapenkaas:

IMG_2822

Eerste Sint-Jakobsvruchten uit Normandië, verse gember, knolselderij:

IMG_2823

Gevulde prei, lactogefermenteerd sap met gegrilde prei-olie:

IMG_2826

Gelakte kalfszwezeriken, pompoen, rozemarijn:

IMG_2830

Taartje met aardpeer, koffie, pure chocolade:

IMG_2831

Versnaperingen:

IMG_2834

Castel del Monte, Ruvo di Puglia en Bari – 15 augustus 2022

Voor de tweede dag op rij liggen dezelfde koffiekoeken in de ontbijthoek. De eigenares van de B&B vult de voorraad oudbakken koffiekoeken wel aan met verse, maar het is onbegrijpelijk dat ze de oude koffiekoeken niet verwijdert. Geen enkele gast die later aan de ontbijttafel komt kan het onderscheid maken.

Ik proef een koffiekoek waarvan ik weet dat die vers is, maar de koffiekoek is echt niet lekker. Dit ontbijt stemt alvast niet overeen met de lovende reviews op google en tripadvisor.

IMG_4544

Vandaag plannen we een bezoek aan Castel del Monte, Unesco werelderfgoed, uiteraard. Ik heb online tickets gekocht voor een bezoek om 11 uur. Een gigantische parking maakt meteen duidelijk dat dit een bijzonder populaire toeristische bezienswaardigheid is. Vanaf de parking brengt een shuttlebus ons naar het kasteel zelf. Door de wagens van de bezoekers bij het kasteel zelf weg te houden, kan iedereen ongestoord van de mooie omgeving rond het kasteel genieten.

Castel del Monte is echt een aanrader, dit achthoekige kasteel is prachtig gerestaureerd en vanaf het kasteel heb je een schitterend uitzicht op de omgeving. Het kasteel werd rond 1240 gebouwd in opdracht van keizer Frederik II. Heel bijzonder: overal in het kasteel kom je verwijzingen naar het cijfer acht tegen. Het kasteel zelf is een volmaakte achthoek. Rond de achthoekige binnenplaats liggen acht identieke zalen waarvan de muren en plafonds met marmer bekleed zijn. De muren zijn acht voet dik en tachtig voet hoog. Er zijn twee verdiepingen, dat maakt in totaal zestien zalen. Aan de buitenzijde staat aan elke hoek een uitstekende, achthoekige, wacht- of gevechtstoren. De exacte functie van dit kasteel is verloren gegaan in de tijd, wellicht was het bedoeld als buitenverblijf. Alleszins is het zeker dat dit kasteel geen militaire functie had, omdat het geen gracht en ophaalbrug heeft. Wellicht deed het kasteel enkel dienst als buitenverblijf voor de keizer.

IMG_6237

IMG_6242

IMG_6246

IMG_6249

IMG_6250

IMG_6253

IMG_6255

IMG_6261

IMG_6267

IMG_6271

IMG_6273

IMG_6277

IMG_6278

IMG_6280

IMG_6284

IMG_6287

IMG_6289

IMG_4587

Na ons bezoek nemen we de shuttlebus terug naar de parking, waar zich een zelfbedieningsrestaurant L’Imperatore bevindt, dat op het eerste gezicht best lekkere gerechten aanbiedt. En jawel, onze ogen bedriegen ons niet. Ik geniet oprecht van de insalata di mare, de opgelegde artisjokken, de focaccia en de fruitsla als dessert. Uiteraard drinken we daar een glaasje Italiaanse witte wijn bij.

IMG_4597

Na ons bezoek aan Castel del Monte rijden we naar Ruvo di Puglia, een mooie stadje dat we duidelijk tijdens de siesta getroffen hebben. Het is er extreem rustig en alles is dicht. We kunnen dus jammer genoeg enkel de buitenkant van de prachtige kathedraal bewonderen. We maken een paar foto’s en rijden dan met onze huurwagen naar het verhuurkantoor van Filorent. Tijd om onze wagen te leveren. Het einde van ons verblijf in Puglia komt in zicht. Ons plan is om de laatste dagen in Bari door te brengen en daarvoor hebben we geen dure huurwagen nodig.

IMG_6293

IMG_6294

IMG_6299

IMG_6300

IMG_6302

IMG_6320

IMG_6322

IMG_6325

IMG_6332 Continue reading

Matera en Bari – 14 augustus 2022

Ons eerste ontbijt op het dakterras van onze B&B! Het ontbijt is aanvaardbaar, maar de koffiekoeken en taarten stonden al op het terras toen wij gisteren vlak na de middag aankwamen, gewoon in de buitenlucht in zo’n broodtrommel. Alles behalve vers dus en bijgevolg geen spek voor mijn bek. En het brood dat onze vriendelijke gastvrouw ons serveert, heeft ze iets daarvoor ontdooid in de microgolf oven. Gelukkig is de charcuterie vers.

IMG_4418

Vandaag laten we Puglia achter ons en rijden we naar Matera in Basilicata. Ongeveer een uur rijden later vinden we een parkeerplaats in een woonwijk, een eindje stappen van het historische centrum van Matera. Matera is beroemd om zijn grotwoningen, Sassi (enkelvoud sasso) genoemd. Het verhaal gaat dat de rotsen van Matera al vanaf de achtste eeuw dienst deden als schuilplaatsen voor kloosterlingen die gevlucht waren uit het Byzantijnse Rijk. Langzamerhand hakten deze kloosterlingen meer en meer ‘woningen’ uit in de grotten en ontstonden er zelfs kloosters in de rotsen.

De benaming Sassi komt voor het eerst voor in een document uit 1204. In de Sassi woonden hele gezinnen, samen met hun kippen en andere dieren, zoals schapen, geiten en varkens, op betrekkelijk kleine oppervlaktes. Veel mannen in Matera waren schaapherders die een groot deel van het jaar in de bergen rond Matera verbleven en daar in de rotsen overnachtten. Af en toe kwamen enkele mannen naar beneden om de door hen vervaardigde kaasjes naar huis te brengen.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw woonden er nog zo’n vijftienduizend mensen in de grotwoningen van Matera. Een kleine rekensom leert dat iedere woning dus gemiddeld door maar liefst negen personen bewoond werd. Ik hoef er geen tekening bij te maken dat de hygiënische omstandigheden waarin deze mensen leefden alles behalve ideaal waren, zeker omdat ze in dezelfde ruimte als hun dieren leefden. Door de slechte sanitaire leefomstandigheden besloot de Italiaanse overheid dat iedereen de Sassi moest verlaten. Als gevolg hiervan ontstond er een enorme leegstand en was Matera aan het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw een soort spookstad geworden.

Sinds 1993 staan de Sassi van Matera echter op de Werelderfgoedlijst van Unesco en is er veel veranderd (alhoewel een deel van de grotwoningen in Matera nog altijd onbewoond is, begrijpelijk, want zo’n woning renoveren is alles behalve evident).

Mijn vriend en ik starten onze verkenning in de wijk Sasso Caveoso, gekenmerkt door een overdaad aan fabuleuze kerken, die ik uiteraard allemaal van binnen wil bewonderen. We bezoeken de Chiesa di Santa Lucia e Agata alla Fontana, de Chiesa di San Francesco d’Assisi en de Chiesa del Purgatorio, gebruik makend van een handig combiticket. Oja, we wipten ook nog even (gratis) binnen in de Chiesa di Santa Chiara d’Assisi.

IMG_6031

Chiesa di Santa Lucia e Agata alla Fontana:

IMG_6032

Chiesa di Santa Chiara d’Assisi:

IMG_6061

IMG_6063

IMG_6066

IMG_6069

Chiesa di San Francesco d’Assisi:

IMG_6046

IMG_4424

IMG_4426

Chiesa del Purgatorio:

IMG_6058

IMG_6051

IMG_6052

IMG_6053

IMG_6054

IMG_4431

Tot onze verbazing treffen we een standbeeld van één van de beroemde gesmolten horloges van Dalí op het Piazza Vittorio Veneto. Blijkbaar reclame voor een tentoonstelling van deze beroemde Spanjaard.

IMG_6047

Vervolgens bezoeken we onze eerste Sasso: Casa Grotta del Casalnuovo. Een heel bijzondere ervaring en eerlijk, in de hete zomers moeten dit zeer aangename en koele woningen geweest zijn, alleen het samenwonen met schapen, varkens en geiten lijkt me minder ideaal.

IMG_4442

IMG_4443

IMG_4444

IMG_4447

IMG_6073

IMG_6075

IMG_6079

IMG_6081

IMG_6085

IMG_6087

IMG_6088 Continue reading

Evening with friends

Zo fijn om nog eens samen met onze vrienden uit Kampenhout rond de tafel te zitten en bij te kunnen praten. Want amai, dat was alweer bijna een jaar geleden! Time flies! Onze vriendin was pas terug van een trip naar Japan waar ze scheidsrechter was in een badmintontornooi. Ongelooflijk cool dat ze door haar hobby de wereld kan rondreizen, terwijl ze daarnaast een veeleisende job als sportpsycholoog heeft. Veel te vertellen dus! We genoten van het lekkere eten van Convento food en de avond vloog voorbij. Bij het afscheid nemen, beloofden we alvast sneller werk te maken van een volgende afspraak. Meteen een goed voornemen voor 2024.

IMG_2759

Leuven by Night!

Ondanks het slechte weer besloten mijn vriend en ik toch de Leuvense straten in te trekken om een streepje Leuven by Night mee te pikken en dan bedoel ik natuurlijk een culinair streepje, want noch mijn vriend noch ik zijn een grote fan van shoppen. Zelfs niet als daar een feestelijke gebeurtenis van gemaakt wordt.

We startten met een glaasje champagne in de overdekte tent in de Bondgenotenlaan, alwaar zich een wel heel bijzonder heerschap bij ons aansloot die ons aanspoorde om de party te starten. Da’s maar een woord natuurlijk! Na ons glaasje champagne wandelden we verder naar de Mechelsestraat waar we genoten van een heerlijke kaaskroket en een portie raclette bij kazen Elsen (waar anders?). Natuurlijk konden we de lokroep van Winebar Lewis een paar stappen verder niet weerstaan. We dronken een heerlijk glas witte wijn en genoten van een werkelijk uitstekend charcuteriebordje.

Aangezien ik daarna nog een klein hongertje had, vulde ik op de terugweg naar huis de laatste gaatjes met drie taco’s aan de nog nét niet gesloten tacotruck op de Bondgenotenlaan. Blij dat mijn vriend en ik ons niet hebben laten ontmoedigen door het slechte weer om het weekend feestelijk in te zetten.

party

IMG_2689

IMG_2694

IMG_2697