Unicorns in De Pinte

Vandaag spoorden mijn vriend en ik naar De Pinte voor een bezoekje aan onze vrienden en hun twee schattige dochters. We hadden een flesje champagne bij en wat pralines om deze reünie te vieren. (Omdat onze kameraad geen chocolade mag eten door een notenallergie, hadden de drie dames alle chocolade voor zich alleen. Niemand die klaagde. )

Onze vrienden hadden voor het middagmaal heerlijke, zelfgemaakte spaghetti voorzien en we babbelden honderduit. Tijdens de maaltijd vertelde onze vriend dat zijn oudste dochter een spreekbeurt over de dolfijn had voorbereid, maar nu bleek dat de dolfijn onderwerp zou worden van een heuse lesweek, dus mocht ze dat onderwerp niet meer kiezen voor haar spreekbeurt en zat ze een beetje in zak en as. Dus brainstormden we over een nieuw onderwerp en kwamen zo uit bij de zalm, een prachtige én lekkere vis waar heel veel over te vertellen valt!

Steekkaarten over de dolfijn:

Na de lunch bracht onze vriendin de jongste dochter naar een verjaardagsfeestje en durfden wij het, ondanks het kwakkelweer, aan een wandeling in de buurt te maken. Op een paar verloren gelopen druppels na hielden we het droog. We ontdekten zelfs een prachtige, pas gehouwen totempaal in een speelbos in de omgeving.

Terug van de wandeling speelden we een coöperatief spelletje. En ja, op zich vind ik het nobel dat er spelletjes zijn die de deelnemers aanzetten tot samen werken, maar geef mijn toch maar een goed ouderwets spel Risk, waar ik mijn tegenstanders genadeloos in de pan kan hakken.

En toen kwam de jongste dochter thuis, omgetoverd in een prachtige eenhoorn. In mijn tijd hadden we wel niet zulke fancy verjaardagsfeestjes!

De jongste dochter wilde heel graag haar vlechtkunsten tonen en mijn vriend werd meteen meegetrokken in het bad. Ook hij moest leren vlechten. En zo kwam het dat er een vlechtwedstrijd met mijn haar werd uitgevochten. Winnaar: de jongste dochter van onze vrienden! Al bracht mijn vriend het er beter vanaf dan ik had gedacht.

En toen was het tijd om weer naar Leuven terug te keren. Een fijne dag, zelfs al liet de zon het afweten.

Sinatra en Baracca

Gisterenavond ging ik op stap in Leuven met de (veel) jongere zus van onze kameraad die naar de USA is geëmigreerd. Via haar instagram stories merkte ik dat ze er behoefte aan had om even haar hart te luchten. En als specialist in long distance relaties wilde ik graag mijn ervaringen delen met haar.

We startten de avond met een lekkere cocktail bij Sinatra. Ondertussen is het bestaan van deze cocktailbar in de Mechelsestraat helaas geen goed bewaard geheim meer, want ik kon nog net het laatste tafeltje bemachtigen. Ik genoot van een heerlijke pisco sour terwijl mijn gezelschap haar hart luchtte.

Vervolgens begaven we ons naar Baracca voor het avondmaal. Ik blijf toch altijd een beetje een dubbel gevoel hebben bij dit restaurant. Het is me allemaal net iets té glad en té hip. En ja, de gerechten zijn zeker lekker, maar misschien ook wel nét te duur voor wat je krijgt (alleen de sorbet viel tegen, daar zaten echt te veel ijskristallen in). Maar de zus van onze kameraad komt er graag, dus dat is het belangrijkste.

We deelden samen de volgende gerechten:

Melanzana: gepofte aubergine, zwarte olijf, knapperige rijst, furikake:

Linguine vongole:

Pizza Peppa Pig:

Ijs als dessert:

De avond vloog voorbij en toen was het al tijd om afscheid te nemen. Haar ouders waren zo vriendelijk om mijn tafelgenote te komen ophalen op de Vismarkt. Fijn om nog even een babbel met haar ouders te kunnen slaan, want ik heb fijne herinneringen aan onze gezamenlijke avonturen in New York.

Sushi at Goofball’s!

Altijd een plezier om in goed gezelschap van een fijne maaltijd vergezeld van een lekker glas wijn te kunnen genieten. En amai, die twee jongens worden groot!

Ultimas 2023

Nog een beetje aan het nagenieten van de fantastische show in AED Studios in Lint. De uitreiking van de Ultimas was dit jaar nog strakker geregisseerd dan vorig jaar. En hoewel ik lang niet alle winnaars kende, heb ik me geen moment verveeld tijdens de show.

Een overzichtje van de winnaars:

Rotor vzw – Architectuur en toegepaste kunsten

Het Scheldeoffensief – Amateurkunsten

Aya Sabi – Opkomend talent

Gents Universiteitsmuseum & Plantentuin – Roerend en Immaterieel Erfgoed

Alexander Vantournhout – Podiumkunsten

Continue reading →

Asperges!

Omdat ik het verdiend had na de iet of wat chaotische persconferentie deze ochtend op het werk. 😉

Een bezoek aan het mooie Kasteel van Gaasbeek

Het is altijd een mooie dag als we richting Gaasbeek rijden, zelfs al is het kwakkelweer! Vandaag stond er een bezoek aan mijn favoriete kasteel op het programma. Vorig jaar bezochten we het lege kasteel met de ouders van mijn vriend, dit jaar trokken we met ouders van mijn vriend, zijn en haar gezin naar Gaasbeek om het opnieuw aangeklede kasteel te bezoeken. Heel benieuwd om de nieuwe scenografie te bewonderen.

Natuurlijk kan je geen kasteel bezoeken op een lege maag, dus lunchten we samen in Eetcafé D’Akte, een gezellige brasserie met een mooie aanbouw die uitkeek op de tuin. Het was er vrij rustig tijdens ons bezoek, maar ik kan me voorstellen dat het er behoorlijk druk kan zijn tijdens écht mooie, zonnige dagen. Ik bestelde garnaalkroketjes, zonder te weten dat de suggestie van de dag asperges met zalm waren. Ik wil best aannemen dat het onze jonge ober zijn eerste werkdag was, maar vergeten de suggestie voor te stellen, dat zou toch niet mogen. En al zeker niet als die mijn favoriete groente bevat! Enfin, gelukkig waren de huisgemaakte garnaalkroketjes lekker.

We sloten de maaltijd af met een verwenkoffie/thee. Dé ideale oplossing als je niet kan kiezen uit het dessertaanbod.

De lunch had wat langer geduurd dan oorspronkelijk gepland en uiteindelijk waren we pas om kwart voor drie in het kasteel. Iedereen was echt onder de indruk van het prachtig gerenoveerde kasteel dat met zijn nieuwe aankleding nog mooier schitterende als voordien. De drie nichtjes waren erg geboeid door de verhalen over de Markiezin Arconati Visconti, feministe avant la lettre. Er zijn ergere figuren om naar op te kijken als tienermeisjes!

Ik was op mijn beurt dan weer aangenaam verrast door de mooie muntencollectie die op de zolder van het museum werd uitgestald. Enige verbeterpunt: naar mijn mening had wat meer uitleg bij de kunstwerken zelf niet misstaan. Het poëtische boekje dat we als leidraad voor ons bezoek kregen, was voor mij niet voldoende als duiding bij al het moois dat we tegen kwamen.

Continue reading →

Een onverwachte romantische date bij Dumon

Gisterenavond hadden we afgesproken met onze vrienden uit Wijgmaal om samen te dineren bij Dumon. Een afspraak die letterlijk al maanden in onze agenda stond. Helaas, het noodlot sloeg toe. Mijn vriend en ik stonden op het punt om te vertrekken toen we telefoon kregen: de jongste zoon van onze vrienden was diezelfde avond uitgenodigd op een verjaardagsfeestje en was van de trampoline gevallen, ongeveer een kwartier na aankomst, en had veel pijn aan zijn ellenboog. Onze vriendin was dus met haar zoon onderweg naar spoed, terwijl onze kameraad thuis zat te nagelbijten. Afhankelijk van de diagnose van de spoedarts (hopelijk was het een kneuzing) hoopten onze vrienden alsnog naar Dumon af te kunnen zakken. Ik had al zo’n donkerbruin vermoeden dat het wel eens erger dan een kneuzing kon zijn, maar we gaven er de voorkeur aan voorlopig positief te blijven.

Ik belde naar Dumon om de situatie uit te leggen en te zeggen dat we een half uur later zouden komen en aan te geven dat de mogelijkheid bestond dat we maar met twee in plaats van met vier zouden zijn. Mijn vriend en ik namen de taxi naar Dumon om daar op onze vrienden (die vlakbij wonen) te wachten. Terwijl we genoten van het aperitief, wachtten we vol ongeduld tot er meer nieuws zou zijn. Helaas, het nieuws was niet goed: een complexe breuk aan de ellenboog, die overnachting in het ziekenhuis noodzakelijk maakte, want de zoon van onze vrienden zou de dag nadien al meteen onder het mes moeten.

Mijn voorgevoel werd dus bewaarheid. Doodjammer, want die uitstapjes naar Dumon met ons vieren (of soms zessen) zijn ondertussen traditie geworden.

Omdat we verder niets voor onze vrienden en hun zoon konden doen, buiten ons medeleven meedelen en duimen dat de operatie vlot zou verlopen, beslisten mijn vriend en ik om er alsnog het beste van te maken. En zo hadden we dus een onverwacht romantische avond met twee bij Dumon.

Appetizers:

Gerookte paling, witte en groene asperges, peterseliecoulis, palingmousse, viseitjes:

Sint-Jacobsvruchten, aspergecrème, ricotta, rijstkrokantje, tuinboon, erwt:

Lamskroon, krieltjes met look, courgette, asperges, peterseliewortel, lamsjus, wortelcrème:

Kaasbordje:

Afscheidslunch in de KBC Salons

Soms brengt mijn werk mij op onverwachte plaatsen. Vandaag was zo’n dag: ik had de eer en het genoegen de benen onder tafel te mogen schuiven in één van de exclusieve KBC Salons op de Grote Markt van Brussel ter ere van een afscheidslunch van een belangrijk adviesorgaan. Uiteraard ging ik graag in op de uitnodiging. Een ideale gelegenheid om te netwerken onder het genot van lekker eten en een glaasje wijn. Daar zeg ik geen neen tegen!

Geniet mee van de heerlijkheden die op ons bord passeerden:

Aspergesoepje:

Asperges à la flamande:

Fancy menukaartje:

Kabeljauw, boontjes, groene kruiden, marjolein:

Saint-Honoré, soes, vanille, karamel:

Media.forum

De namiddag woonde ik het allereerste Media.forum bij in TRACK Brussels. Alweer een nieuwe evenementslocatie ontdekt in Brussel. Al is het duidelijk dat er nog ruimte is voor verbetering. Tijdens het welkomstwoord ontbrak een microfoon en was er zeer veel omgevingslawaai afkomstig van de open tweede verdieping, waar er luidruchtig geluncht werd. Gelukkig gingen de lunchende mensen daarna snel aan het werk en werden de sprekers van het Media.forum voorzien van een microfoon.

Het werd alleszins een boeiende namiddag waarin ik bijleerde en dialogeerde over het mediaonderzoek in Vlaanderen en de meest recente vaststellingen. De namiddag werd afgesloten met flatbread en een glaasje. Origineel dat flatbread, maar een beetje te droog naar mijn goesting.

Herculaneum en Museo Archeologico Nazionale di Napoli – 8 april 2024

Vandaag ontbijten we weer buiten op de gezellige binnenkoer van onze B&B. Ik begin dat zoete ontbijt al wat beu te geraken, maar gelukkig is er fruitsla en yoghurt om me toch het gevoel te geven dat ik iets gezond binnen heb.

Vandaag staat er een bezoek aan het Herculaneum op het programma. Het vriendelijke meisje dat werkt in onze B&B gaf ons de tip om op te stappen in het station van Porta Nolana. Een tip waarvoor we haar zeer dankbaar zijn, want wij hebben geen enkele moeite om een zitplaats voor ons zessen te vinden in het treinstel dat eigenlijk meer de layout heeft van een metrostel. De volgende halte stroomt ons treinstel vol met toeristen die bijna allemaal mogen rechtstaan.

De rit naar het Herculaneum verloopt vlotjes en het is een tiental minuutjes wandelen van het station naar de ingang van de site. Voordat we aan ons bezoek beginnen, lassen de dames van ons gezelschap nog een sanitaire stop in. We moeten lang aanschuiven, want er zijn maar twee toiletten voor gans de site. En jawel, geen spoor van een toiletbril te bekennen.

Het Herculaneum zelf overtreft onze verwachtingen. De site is kleiner dan Pompeï, maar veel mooier en een pak minder druk. Er zijn meer fresco’s en mozaïeken nog op de site zelf te bewonderen. Het is ook fijn om deze plek op eigen tempo te kunnen verkennen, zonder je zorgen te moeten maken dat je de groep en de gids uit het oog verliest. Indrukwekkend om te zien hoeveel lager de site ligt dan de omliggende huizen en hoeveel de kustlijn opgeschoven is na al die eeuwen. Een groot gedeelte van de site is nog onontdekt, omdat de restanten van de oude stad zich onder de omringende huizen bevinden. Wie weet welke schatten zich daar nog verbergen? Als je twijfelt tussen een bezoek aan Pompeï of aan het Herculaneum, ga dan zeker voor het Herculaneum. Je zal het je niet beklagen.