blogging

Moet er nog sangria zijn?

Mijn vriend en ik zijn gisteren samen met 18 litere sangria en drie potten vol met fruit richting midwinterblogbecue getrokken. Veel en veel te veel natuurlijk, want we zijn met 9 liter en één nog voor driekwart volle pot fruit weer naar huis getrokken. Dat zal hier de komende week elke avond een vrolijke boel worden. 😉

Het was trouwens een uitermate geslaagde edite, veel schoon volk, veel vuur (jay, vuur), veel vlees, veel desserts en veel ambiance. Her en der duiken al verslagjes op van andere aanwezigen en ik kan me alleen maar aansluiten bij hun loftuigingen. Het was plezant. Het was gezellig. Het smaakte naar meer. Een beetje chaotisch, zo nu en dan, maar dat hoort bij de charme van zo’n event.

Ik heb (what’s new) met veel leuke en interessante mensen gesproken en zag voor het eerst Leuvense blogster Flora Fleempaard in levenden lijve. Een charmante dame, die haar blogbecuevuurdoop met glans doorstaan heeft. Met Anne en Elise heb ik nog even over couchsurfing gepraat. Een fenomeen dat mij een erg leuke manier lijkt om interessante mensen te leren kennen. Al vrees ik dat voor mij de stap te groot is om bij wildvreemden te gaan logeren.

Drie standup comedians probeerden ons aan het lachen te brengen, al slaagde alleen Seppe daar werkelijk in. Hij had wel het geluk een fantastische sparringpartner gevonden te hebben in het zoontje van Christophe. Zo jong en al zo’n gevoel voor komische timing, die jongen daar gaan we nog van horen. En ja, wat doet een mens zoal als je met vier bent en maar één touw hebt? BBBart liet ons in het ongewisse. Maar wie weet verschijnt binnenkort wel ergens het antwoord online…

Nadat het merendeel van het volk huiswaarts was getrokken, werden de gesprekken rond het vuur iets pikanter. Zo hadden sommige aanwezigen wel héél interessante dingen te vertellen over stoute dingen die men in een auto kan doen. 😉

Danku Antoon voor de organisatie! Ik kijk al uit naar de volgende editie.

Site van het Jaar

Zoals verwacht ging Google opnieuw met de hoofdprijs lopen. Het wordt een beetje afgezaagd. Verrassing van de avond: Apen.be haalt het van Gentblogt.be in de categorie stadsblogs. Leven in Leuven, de Leuvense stadsblog werd verdienstelijk vierde. Het ligt misschien aan mij, maar aan de gezichten van de Gentse medewerkers te zien, viel deze uitslag niet in goede aarde. In hun eigen Gent door de mensen van ‘t Stad naar de tweede plaats verwezen te worden, het moet een beetje zeer gedaan hebben.

Prijs voor beste persoonlijke blog ging naar tftc. Mijn persoonlijke favoriet Webpalet sleepte een mooie tweede plaats uit de brand. Een dikke proficiat, Karel! Ntone eindigde op een mooie negende plaats en overtrof zo zijn eigen verwachtingen. In de categorie fotoblogs haalde de blog van Pieter Baert het van mijn favorieten x-pose en Artur. Alle respect voor het onmiskenbare fotografisch talent van Pieter,  maar de blog van x-pose is voor mij de beste fotoblog van Vlaanderen.

Kleine wetenswaardigheden: op recepten.be wordt het meest naar sushi gezocht, sex is het populairste onderwerp op gezondheid.be (goh, wat een verrassing) en Google is van plan volgend jaar met youtube.be een gooi naar een plaats op het hoogste schavotje te doen.

Een dikke awoert trouwens voor de mensen die op Kinepolis gestemd hebben en er zo voor gezorgd hebben dat Kinepolis op de eerste plaats in de categorie cultuur & entertainment eindige. Die site sucks. Really!

Lang leve Mollom

De comment-spam nam hier op yab.be de laatste dagen werkelijk draconische proporties aan. Aan aksimet heb ik me nooit gewaagd, omdat ik als commentaargever al wat nare ervaringen met dit stukje software gehad heb. Maar nu is er dus Mollom. Mollom spaart mij een hoop tijd uit. Geen dagelijkse berg spamcomments meer die moeten verwezen worden naar de eeuwige jachtvelden. En dat kan een mens alleen maar blij maken.

Mochten jullie toch problemen ervaren met het verdwijnen van comments die niet zouden mogen verdwijnen, stuur me een mailtje.

Lekker gemakkelijk

Ik wilde zelf nog een uitgebreid verslagje over de blogbeque schrijven, maar kijk, Antoon en Werkmens waren me voor. Ik denk niet dat ik daar nog veel aan toe te voegen heb. De mosseltjes en scampi op de barbecue waren om duimen en vingers af te likken, het gezelschap was voortreffelijk, de mojito’s à volonté geweldig lekker (aja, je mocht ze zelf mixen) en gelukkig hadden we wat extra vlees bij om vergeetachtigen ook aan een stukje te helpen. 😉 En mijn vriendje was ook blij, want hij heeft weer fijn vuurtje stook kunnen spelen. 😉

Bedankt Antoon, Greet, Lucie, Koen, Steven, Zofie, Myle, Leen, Maarten, Kato, Tom, Kathleen en Manuel voor de fijne avond!

Oja, Antoon drukte me op het hart zeker niet de sponsors te vergeten dankzij wie dit avondje erg democratisch bleef: Adhese, Club Noord en ‘t Smiske!

Alleen spijtig dat de azalea die we kochten om Kom op tegen kanker te steunen eruit ziet alsof ze elk moment de geest kan geven.

Culinair weekendje

Het begon vrijdagavond met een werkelijk uitmuntend etentje bij Goya en zijn twee charmante dames. Lies had haar beste kookkunsten bovengehaald om ons te verwennen met een overheerlijke viergangenmenu bestaande uit scampi (jummie!), pompoensoep met geitenkaas (naar een dessert van Jeroen Meus), pittige kip met rijst en als dessert een sabayon met bosvruchten om duimen en vingers bij af te likken. Na harde onderhandelingen was ik als bob uit de bus gekomen en bleef het op alcoholgebied voor mij beperkt tot een glaasje cava (niet dat je mij hoort klagen). Juffrouw Ella is trouwens al een flinke dame geworden sinds de laatste keer dat ik haar in mijn armen hield.

Zaterdag geraakte ik helaas niet tijdig uit mijn bed om de sfeer te gaan opsnuiven bij de middelbare graad cursus digitale beeldverwerking. Bij nader inzien wilde ik die cursus toch helemaal niet volgen. ‘k Ga me volgend schooljaar van zodra de inschrijvingen geopend zijn, inschrijven voor de cursus hogere graad. Ze zullen mij daar niet meer liggen hebben bij de academie. Daardoor was ik goed uitgeslapen voor de origineelste housewarming ooit. Omdat de gastheer en gastvrouw nogal een klein huisje hebben, konden ze niet al hun gasten tegelijkertijd uitnodigen. Daarom hadden ze de dag opgedeeld in verschillende periodes waarop telkens andere gerechten werden aangeboden. Wij gingen voor de “roll it yourself” ‘s middags en genoten van de burrito’s en een goed gesprek. Al is het mij nog altijd niet helemaal duidelijk of de gastheer en gastvrouw Riga nu vonden meevallen of niet. 😉

En toen was het tijd om snel snel op zoek te gaan naar wat vlees en pastasalades voor de blogbeque. Waarover later meer!