Geslaagd afdelingsmoment!

Deze ochtend begaf ik mij een beetje zenuwachtig naar het Stripmuseum in Brussel. Het was immers de allereerste keer sinds mijn start als afdelingshoofd in volle coronacrisis dat ik voor onze afdeling een live samenkomst organiseerde. Door de hoge werkdruk was er niet veel tijd voor de voorbereiding, dus had ik het concept simpel gehouden: een paar presentaties van interessante projecten waar onze afdeling mee bezig is, gevolgd door een speed date en een broodjeslunch. Een beetje onder het motto: less is more (ook omdat ons budget geen grote uitspattingen toeliet).

Even een klein stressmomentje toen bleek dat de aansluiting van de projector niet paste op mijn werklaptop, waarop ik mooi alle presentaties had klaargezet. Gelukkig kon een collega mij uit de nood helpen met een iets recenter model van laptop. Ik was vroeg genoeg aanwezig in het Stripmuseum om dit kleine akkefietje te kunnen oplossen, zonder dat de rest van de aanwezigen hier iets van merkten.

En amai, tijdens de presentaties bleek eens te meer wat een gevarieerde en interessante projecten er binnen onze afdelingen lopen. Mooi om te zien met wat een enthousiasme mijn collega’s voor hun projecten gaan en hoe ze hun kennis graag delen met de rest van onze organisatie. Zo trots op mijn afdeling! De speed date bleek ook een schot in de roos. Die vijf minuten babbelen per date vlogen voorbij en ik moest soms zelfs aandringen bij de collega’s om van gesprekspartner te wisselen. Ja, er is natuurlijk veel gebeurd tijdens die twee jaar corona en sommige collega’s hadden elkaar al heel lang niet meer live gezien.

De broodjeslunch was de perfecte afsluiter van de voormiddag: gewoon een momentje om informeel bij te babbelen en wat nader kennis te maken met de nieuwe collega’s die tijdens de voorbije twee jaar startten in onze afdeling.

Ik ga alleszins met een goed gevoel het weekend in!

 

 

Lucky number seven

Maar eerlijk, we waren toch liever met zijn achten geweest… Na de door omstandigheden zeer beperkte opkomst voor het babybezoek in Meise, leek het erop dat ons vriendengroepje van acht lovely ladies eindelijk weer voltallig zou zijn. Last minute (ik was onze afspraak even uit het oog verloren) was het mij nog gelukt om een tafel voor acht personen te bemachtigen in Sud Sud Bistro. (Echt waar, zelfs op weekdagen slaag je er in Leuven tegenwoordig niet meer in om een tafel in een populair restaurant te versieren.) Maar helaas, het mocht niet zijn, één van onze dames moest de dag zelf alsnog afhaken wegens ziekte. En zo kwam het dat we met zeven in plaats van acht rond de tafel zaten.

We hadden alleszins onderwerpen genoeg om te bespreken: één van de dames had een tijdelijke column in een tijdschrift weten te versieren en was druk bezig met de verbouwingen van haar pas gekochte huis, twee andere zaten in de laatste ronde van een sollicitatieprocedure en nog een andere had het voorzitterschap van een belangrijke vereniging opgenomen, net nadat ze een half jaartje geleden haar universitaire diploma gehaald had. Mooi om te zien hoe de dames in mijn omgeving hun talenten optimaal inzetten en uitgroeien tot mensen met een stem in onze samenleving. Girl power!

En oja, we begonnen de avond met een traktatie ter ere van een recente verjaardag. Een redhead bandit voor iedereen. De enige rosse dame in ons gezelschap wist de cocktail alleszins te appreciëren. 😉 Supergeslaagde avond, dus!

IMG_8995

IMG_8999

IMG_9012

IMG_9013

IMG_9015

IMG_9016

Uitreiking van de Ultimas 2021 in deSingel

Gisteren spoorde ik richting Antwerpen voor de uitreiking van de Ultimas. Last minute had ik een uitnodiging gekregen van een collega die op wandelafstand van deSingel woonde om samen met wat collega’s vegetarische lasagna te eten. Daar ging ik natuurlijk graag op in. Altijd leuk om te genieten van een zelf gekookte maaltijd in goed gezelschap. Ik was trouwens erg onder de indruk van het prachtige appartement waar mijn collega woonde. Stijlvol en met oog voor detail ingericht.

IMG_8963

Na het diner wandelden we samen naar deSingel om te vernemen wie de laureaten van de avond waren. Hieronder een kleine impressie van de show, die erg professioneel opgezet was. Mijn favoriete winnaars waren de Borgerhoutse reuzenstoet en regisseursduo Nathalie Basteyns en Kaat Beels. Meest pakkende moment was het optreden van het koor Tutti Fratelli ter nagedachtenis van de onlangs overleden Reinhilde Decleir. Ook de #LikeMe versie van het nog steeds brandend actuele ‘Laat ons een bloem’ van Louis Neefs wist mij te bekoren. Applaus ook voor de prachtige stemmen van Portland. Enige valse noot naar mijn persoonlijke mening was de publieksprijs voor de ‘documentaire’ Tegenwind. Een perfecte illustratie dat de meerderheid niet altijd gelijk heeft. Online stemmingen leiden helaas wel vaker tot dissonante uitkomsten, dus moeten we ons de vraag stellen wat de waarde is van zo’n publieksprijs. Als je een legertje trollen kan mobiliseren, kom je sowieso als overwinnaar uit de bus.

De receptie achteraf was eerlijk gezegd een beetje een tegenvaller. Schuimwijn die niet echt schuimde (waarschijnlijk al te lang op voorhand uitgegoten) en vegetarische hapjes die gewoonweg niet lekker waren (met uitzondering van het falafelballetje dat wel lekker was). Neen, dan was de receptie in Brugge twee jaar geleden een pak beter! En doordat ik na de receptie een lift kon versieren met mijn baas terug naar Leuven was ik zelfs op een redelijk tijdstip weer thuis!

IMG_8965 Continue reading

The day after lunch

En late zondagse lunch bij Barouche om de lichte kater van het feestje gisteren te verteren. Oorspronkelijk stond dit post-coronafeestje op de planning voor het najaar 2021, maar om wille van de alom gekende redenen moest dit uitgesteld worden. Maar kijk, uitstel is geen afstel: tweede keer goeie keer! En óf er gefeest werd in de Tiendenschuur in Wakkerzeel! Ik denk niet dat ik de dansvloer voor langer dan vijf minuten verlaten heb. Zelfs al maakten de dj’s er een potje van, met slechte overgangen en te lang uitgesponnen intro’s.  Mijn vriend en ik dansten zelfs twee slows met elkaar én ik kon nog eens headbangend uit de bol gaan. Dat moet geleden zijn van één of ander trouwfeest in een ver verleden…

Grote fan trouwens van de geroosterde bloemkool van Barouche. Zalig lekker!

IMG_8953

Culinaire hoogstandjes bij Zappaz

Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn tijdens de coronacrisis geruisloos op pensioen gestelde collega en zijn vriendin. Na talloze keren culinair verwend geweest te zijn door mijn sympathieke oud-collega vonden we het tijd om hem en zijn vriendin uit te nodigen voor een etentje bij ons. Aangezien noch mijn vriend, noch ikzelf grote culinaire talenten zijn, hielden we het bij een gezellig aperitief met champagne op ons appartement en wandelden we daarna met z’n vieren naar Zappaz voor het avondmaal.

Tijdens de coronacrisis waren mijn vriend en ik grote fan van de afhaalboxen van Zappaz (lees hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier), maar het was van 2016 geleden dat we in het restaurant zelf gegeten hadden. En amai, het niveau van de gerechten was er stevig op vooruit gegaan! Niet dat er het vóór de coronacrisis niet lekker was, maar nu werd ik echt van mijn sokken geblazen. Zoveel lekkers dat er op ons bord passeerde! De chefkok was duidelijk in topvorm. Fenomenaal!

Tijdens de lockdown heeft het restaurant een kleine make-over gekregen. Spijtig genoeg laat de akoestiek nog steeds te wensen over. Ons gezelschap kwam aan rond 20u, toen het restaurant al goed vol zat, en het geluid kwam ons al tegemoet toen we de deur open trokken. En dat ondanks de geluiddempende panelen aan het plafond. Na op het einde van de avond de staf gefeliciteerd te hebben met de fantastische gerechten en heerlijke bijpassende wijnen, maakten we een opmerking over de slechte akoestiek. En ja, ze erkenden dat de ruimte op dat vlak te wensen over liet en dat er plannen waren om de zaak naar een nieuwe locatie te verhuizen. Een beslissing die ik volledig kan begrijpen, want eigenlijk is de zaak de (te kleine) locatie wat ontgroeid, maar ik zou het doodjammer vinden om dit restaurant op een paar passen van ons appartement te zien vertrekken. Maar voorlopig is het nog niet zo ver. Dus geniet mee met het lekkers dat op ons bord passeerde:

olijf . watermeloen & gillardeau . crème cru:

IMG_8902

hamachi . perzik & witte asperge . sepia:

IMG_8904

aardappel . mimolette & gillardeau . crème & olijf . watermeloen:

IMG_8907

scheermes . yuzu & olijf . watermeloen & aardappel . mimolette & gillardeau . crème:

IMG_8908

gillardeau . crème:

IMG_8909

hamachi . perzik:

IMG_8911

krab . komkommer . avocado:

IMG_8912

hand gepelde Noordzeegarnaal . algenboter:

IMG_8916

garnalenbisque:

IMG_8917

Supertof etiket op heerlijke fles wijn:

IMG_8919

gerookte paling . groene kruiden . morilles:

IMG_8921

IMG_8923

buikspek . jonge wortel . specerijen:

IMG_8924

kalfsentrecote . bloemkool . groene asperge:

IMG_8927

IMG_8928

selectie geaffineerde kazen:

IMG_8930

IMG_8932

pralines bij de thee/koffie:

IMG_8936

Echt een topavond!

Naufus Ramírez-Figueroa en Wael Shawky in M

Gewerkt tot na zonsondergang vandaag. Iets wat tegenwoordig helaas meer regel dan uitzondering lijkt te zijn. Hoog tijd om mezelf wat ontspanning te gunnen, dus! Een snuifje cultuur is altijd welkom om de blik te verbreden, dus wandelde ik door de avondlijke Leuvense straten naar museum M. Vanavond vond daar immers de vernissage van de tentoonstelling van Naufus Ramírez-Figueroa én Open M plaats. Twee vliegen in één klap.

IMG_8828

Het werk van Naufus Ramírez-Figueroa uit Guatemala vond ik erg poëtisch, maar niet altijd even makkelijk om te doorgronden. Al hoeft dat geen bezwaar te zijn om te genieten van zijn werken, die visueel erg sterk zijn en een eigen beeldtaal lijken te creëren..

IMG_8831

IMG_8832

IMG_8836

IMG_8837

IMG_8839

IMG_8841

IMG_8876

IMG_8878

IMG_8879

IMG_8880

Nu ik toch in M was, nam ik ook een kijkje bij de tentoonstelling van de Egyptische kunstenaar Wael Shawky. En amai, ik moet zeggen dat ik enorm onder de indruk was van de veelzijdigheid van deze kunstenaar. Heel knappe werken die verweven zijn met thema’s als identiteit, religie, politiek en geschiedenis.

The Gulf Camp project: The Wall #2:

IMG_8843

IMG_8846

De poppen uit de filmtrilogie Cabaret Crusades:

IMG_8847 Continue reading

Lunch bij de Optimist

Nog een beetje aan het nagenieten van de lekkere lunch met een Leuvense collega deze middag. Mijn laatste bezoek aan de Optimist dateerde nog van voor de coronacrisis en toen vielen de gerechtjes mij iet of wat tegen. Wat een contrast met deze middag! Echt genoten van de makreel met venkel, kumquat en dille, de halloumi met asperges en de heerlijk gegrilde aubergine. Om duimen en vingers af te likken. Ook heel fijn om tijdens het smikkelen en smullen te kunnen bijpraten met mijn lieve collega, die er op familiaal vlak geen gemakkelijke maanden heeft opzitten.

IMG_8825

Mini-afterwork

De zeer succesvolle post-pandemie-afterwork (er kwamen zowaar 60 collega’s opdagen!), moest ik noodgedwongen missen, maar vandaag hielden we een kleine mini-editie om het succesvol afronden te vieren van een project dat een zeer moeizaam verloop kende. Met z’n zessen op het terras van het Muntpunt Café gewoon wat babbelen en genieten bij een glas. Blij dat we opnieuw kunnen klinken op successen!