En zo verglijdt de tijd en komt de herfst weer in zicht.
Author: yab
Carcassonne en Sushi
Voor een zwembadparty was het zondag helaas te koud (die party zullen we moeten uitstellen tot volgende zomer), maar dat neemt niet weg dat we de mooie zwemvijver van onze vrienden met prachtige vissen vanop een afstandje bewonderd hebben. Stiekem had ik nog gehoopt op een stevige nazomer, maar het mocht helaas niet zijn.
In de plaats daarvan speelden we gezellig binnen Carcassonne, dat ik op briljante wijze wist te winnen door de inzet van een paar goed geplaatste boeren, mijn niet zo geheime wapen in dit spel. 😉
Na het spel genoten we samen van de heerlijke sushi die onze vrienden aan huis hadden laten leveren. Lekker makkelijk, geen gedoe in de keuken en iedereen vindt wel iets naar zijn gading.
Voor herhaling vatbaar! Mét of zonder zwembad.
Whisky proeven!
Gisteren haalden mijn vriend en ik onze whisky voorraad boven voor een heuse whisky proeverij. Mijn collega en haar kameraad zijn beiden grote whiskyliefhebbers en wilden graag samen met ons whisky proeven en reisverhalen uitwisselen over hun Schotlandreis in juni. Mijn vriend en ik hadden ook onze Leuvense kameraad en mede-whiskyliefhebber uitgenodigd. Kwestie van zeker genoeg flessen te kunnen proeven. 😉 We hadden ook wat hapjes voorzien als tegengewicht voor de alcohol, want zelfs al hielden we het bij zeer kleine porties afgewisseld met royale hoeveelheden water, zo’n glas whisky stijgt sneller naar je hoofd dan je denkt.
Na een glaasje champagne begonnen we met ons vieren aan de proeverij rond een uur of drie. Natuurlijk was onze vriend uit Leuven bijna drie uur te laat op de afspraak (niet ongewoon voor hem). Dus moest hij bij aankomst een zekere achterstand op ons gezelschap wegwerken. Zeker ok voor ons, want wij waren wel toe aan een kleine whiskypauze zo vlak voor het avondmaal. Om het onszelf gemakkelijk te maken hadden mijn vriend en ik een bestelling geplaatst bij Convento Food: koninginnenhapje en balletjes in tomatensaus met heel veel groentjes. Heel lekker en voldoende stevig om de maag te vullen, zodat we na het eten aan een tweede rondje proeven konden beginnen.
Rond een uur of acht namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad en bleven we nog met drie dappere whiskyliefhebbers achter. De latere uurtjes zijn iets waziger in mijn hoofd, maar ik ben er alvast zeker van dat er een vervolg komt. Zo fijn om samen te proeven en indrukken uit te wisselen met echte liefhebbers.
Mosselen van het Frietcafé!
Want hoe beter aan het weekend te beginnen dan samen met je pas in België aangekomen vriendje mosselen met frietjes te gaan eten bij het Frietcafé?
Full disclosure: mijn vriend at stiekem een bicky burger…
Sushi at Goofball’s!
Omdat het alweer zo lang geleden was dat ik samen met Goofball en haar gezin sushi gegeten had, ging ik speciaal voor deze gelegenheid naar de kapper! Just kidding, of course. Mijn haar had na vier jaar sparen een goeie lengte bereikt om 30 cm te doneren aan Think Pink. En ik was het ook wel een beetje beu om het altijd in een dot te moeten dragen, omdat het zo lang was.
Het was wel een beetje haasten om tijdig bij de kapper te geraken, want last minute moest ik een zieke collega vervangen op een vergadering in Brussel en verviel mijn geplande thuiswerkdag. Gelukkig zorgde de blue-bike ervoor dat ik tijdig bij kapper Dirk De Witte geraakte. En zo kregen Goofball, Jan en de twee jongens de primeur van mijn nieuwe, korte coupe. Ik ben er best wel tevreden mee, moet ik zeggen! Nu weer een paar jaar sparen om opnieuw te doneren.
De sushi kwam ditmaal van een andere leverancier en was minder lekker (en fotogeniek) als anders, maar gelukkig maakten het fijne gezelschap en de lekkere wijn veel goed. Na de maaltijd speelden we een spelletje Exploding Kittens dat overtuigend en tot zijn grote vreugde gewonnen werd door Kabouter. Zo fijn om te zien hoe de jongens dit spel in de vingers beginnen te krijgen! Ik maakte ook kennis met de creepy Huggy Wuggy knuffels. Niet echt een fan, persoonlijk.
Lunch met een oud-collega
Na ongeveer honderdduizend keren onze afspraak te moeten verzetten wegens agendaconflicten, is het deze dinsdag eindelijk gelukt om te lunchen met mijn oud-collega. Als lunchplek kozen we voor Frank., want daar is het altijd lekker (hoera voor eggs Benedict!) en het was nog warm genoeg om op het terras te eten. De lunch vloog voorbij en we hadden elkaar zoveel te vertellen dat een vervolglunch zich dringend opdringt!
Impressies van een avondwandeling
Even getwijfeld om uit nostalgie nog eens een lunapark binnen te wandelen en een spelletje op zo’n muntenschuiver te spelen, maar me dan toch maar de bedenking gemaakt dat ik al genoeg prullaria in mijn leven heb.
Open Monumentendag in de Abdij van Park
Open Monumentendag, in combinatie met een prachtig zonnig zondag, vormde voor mijn vriend en mezelf de ideale gelegenheid om nog eens de wandelschoenen aan te trekken en het mooiste stukje religieus erfgoed van Leuven en omstreken te bewonderen: de prachtige Abdij van Park. Natuurlijk waren we te laat om ons nog in te schrijven voor een rondleiding, maar hey, ondertussen zijn we al goed bekend met de abdij en haar geschiedenis. We wandelden dus rondom de abdij en genoten van de mooie zondag.
Het was behoorlijk druk rondom de abdij en al de eet- en drankkraampjes hadden goed te doen. We deden een poging om iets te drinken bij de Abdijmolen, maar na een kwartier wachten aan een vuile, onafgeruimde tafel zonder ook maar een ober te zien, gaven we het op. Deze mooie zaak kampt echt met een personeelstekort. Dus steunden we de Vrienden van de Abdij en dronken we in de mooie tuin van de abdij een fruitsapje en een biertje. Mijn vriend deed daar nog een stukje taart bij, maar ik heb in mijn leven werkelijk te veel Limburgse vlaai gegeten om mij te laten verleiden door zo’n stukje fruittaart met ‘lattekes’. Een ijsje van Coupe Matadi gaat er daarentegen altijd wel in!
We brachten een bezoekje aan de koeienstal en wandelden op het gemak terug naar Leuven centrum, alwaar we op het Martelarenplein net de staart van de jaartallenstoet troffen. En kijk eens welk mooi gezinnetje we daar troffen, uitgedost in de blauwe kleuren van de ‘Mannen van 1972′, die dit jaar met veel feestgedruis hun vijftigste verjaardag vieren. Na een fijne babbel wensten we feestvarken Jan en zijn gezin nog veel plezier en keerden we terug naar ons appartement.
Oh, my kimchi!
Een nieuw Koreaans barbecuerestaurant in het pand waar voordien Julie en Elias zat en nog daarvoor de Wentelsteen, ik hoef jullie niet te zeggen dat ik popelde om dit uit te proberen in goed gezelschap. Na ons bezoekje aan Raffat werd Oh, my kimchi! zo het tweede nieuwe restaurant op rij dat we met ons groepje van zes zouden uitproberen. Ik was alvast erg benieuwd naar de indrukken van onze vrienden die nog nooit Korean barbecue gedaan hadden.
Het grote voordeel van Oh, my kimchi! ten opzichte van concurrent XL BBQ is dat je hier wel kan reserveren. Da’s wel zo makkelijk als je met een iets grotere groep bent. Het restaurant voelde voor mij traditioneler aan omdat je bij de bestelling van het vlees automatisch banchan krijgt en een mandje met sla om je vlees echt op de traditionele wijze te eten. De banchan met spirelli pasta snapte ik niet zo goed, maar de verschillende kimchi-bereidingen waren superlekker en het vlees was uitstekend. Voor mij was het de eerste keer dat er ei en een mengeling van kaas en maïs op (of correcter rondom) de barbecue lag. Dat hebben mijn vriend en ik zo nooit geserveerd gekregen in Korea. Geen idee of dit een eerder Westerse toevoeging is.
Het supermalse vlees werd gebakken op echte houtskool. Volgens de vriendelijke ober is Oh, my kimchi! het enige restaurant in België dat die optie biedt. Ik wil hem graag geloven! Ik genoot alvast van de heerlijke makgeolli, die zoals het hoort geserveerd werd en traditionele kommetjes. Heel fijn dat er aandacht wordt besteed aan dit soort details.
En wat vonden onze vrienden ervan? Die waren duidelijk maar matig enthousiast. Zegt onze kameraad doodleuk: “Ja, als ik op restaurant ga, dan vind ik het niet leuk om zelf te moeten koken, dat doe ik thuis al genoeg.” Als ik dat eerder had geweten…
We sloten de avond af met een glaasje wijn/bier/een cocktail bij de buren van de Optimist en prikten meteen een datum voor een nieuwe afspraak. Ditmaal in een restaurant waar we zeker niet zelf zullen moeten koken!
Lasershow in het Stadspark
Een beetje kwakkelweer gisteren, maar rond 22u was het al eventjes gestopt met regenen en besloot ik me richting stadspark te begeven voor de allereerste lasershow ter gelegenheid van Leuven kermis. De lasershow verving het traditionele vuurwerk (dat de voorbije jaren niet had plaatsgevonden om wille van COVID-19). En hoewel ik begrip heb voor de redenen om geen vuurwerk meer te organiseren in het hart van de stad, kan ik niet anders dan zeggen dat er niets boven het spektakel van een echte vuurwerkshow gaat. Niet dat de lasershow slecht was, zeker niet. De percussie was goed en de lichteffecten mooi, maar geen enkele keer had ik hetzelfde waw-gevoel als bij een echt vuurwerk. En dat is toch wel jammer.