Gisteren maakten mijn vriend en ik samen met zijn familie een uitstapje naar een saffraanboederij in Morkhoven. Eerlijk waar, ik was mij er zelfs niet van bewust dat je saffraan kon oogsten in België. Ik associeerde deze dure specerij met landen als Iran en Afghanistan. Maar kijk eens aan, je kan dus ook saffraankrokussen planten in ons eigen Belgenlandje.
Het enthousiasme waarmee het echtpaar dat de boerderij uitbaatte, ons vertelden over hun saffraankrokussen en het geduld en de liefde die ze in hun werk steken, maakten van dit bezoek een zeer fijne belevenis. Want saffraan oogsten is alles behalve evident: voor 1 gram saffraan, zijn ongeveer 170 bloempjes nodig en 1 gram saffraan bevat een 500-tal krokusstampers. De krokusstampers, die zorgen voor de prachtig gele kleur als je saffraan gebruikt, worden met de hand verwijderd uit de bloempjes en ook het oogsten van de krokussen zelf gebeurt volledig met de hand. Een werkje dat niet bepaalde goed is voor de rug en de knieën.
Ook leuk: we mochten na de rondleiding op de boerderij en de uitleg over het ganse proces proeven van huisgemaakte saffraanhapjes: een aperitiefdrankje met de welluidende naam Rode van Morkhoven, asperges en panna cotta. Heerlijk! Natuurlijk konden we het niet laten een POM au safran te kopen, een variant op de Franse pommeau.
Na dit bezoek keerden we terug naar het huis van de ouders van mijn vriend voor een fijn aperitief op hun zonnig tuinterras en lekkere huisgemaakte pasta met kip en spinazie. Helaas, zonder saffraan in verwerkt. 😉
