The day after lunch

En late zondagse lunch bij Barouche om de lichte kater van het feestje gisteren te verteren. Oorspronkelijk stond dit post-coronafeestje op de planning voor het najaar 2021, maar om wille van de alom gekende redenen moest dit uitgesteld worden. Maar kijk, uitstel is geen afstel: tweede keer goeie keer! En óf er gefeest werd in de Tiendenschuur in Wakkerzeel! Ik denk niet dat ik de dansvloer voor langer dan vijf minuten verlaten heb. Zelfs al maakten de dj’s er een potje van, met slechte overgangen en te lang uitgesponnen intro’s.  Mijn vriend en ik dansten zelfs twee slows met elkaar én ik kon nog eens headbangend uit de bol gaan. Dat moet geleden zijn van één of ander trouwfeest in een ver verleden…

Grote fan trouwens van de geroosterde bloemkool van Barouche. Zalig lekker!

IMG_8953

Culinaire hoogstandjes bij Zappaz

Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn tijdens de coronacrisis geruisloos op pensioen gestelde collega en zijn vriendin. Na talloze keren culinair verwend geweest te zijn door mijn sympathieke oud-collega vonden we het tijd om hem en zijn vriendin uit te nodigen voor een etentje bij ons. Aangezien noch mijn vriend, noch ikzelf grote culinaire talenten zijn, hielden we het bij een gezellig aperitief met champagne op ons appartement en wandelden we daarna met z’n vieren naar Zappaz voor het avondmaal.

Tijdens de coronacrisis waren mijn vriend en ik grote fan van de afhaalboxen van Zappaz (lees hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier), maar het was van 2016 geleden dat we in het restaurant zelf gegeten hadden. En amai, het niveau van de gerechten was er stevig op vooruit gegaan! Niet dat er het vóór de coronacrisis niet lekker was, maar nu werd ik echt van mijn sokken geblazen. Zoveel lekkers dat er op ons bord passeerde! De chefkok was duidelijk in topvorm. Fenomenaal!

Tijdens de lockdown heeft het restaurant een kleine make-over gekregen. Spijtig genoeg laat de akoestiek nog steeds te wensen over. Ons gezelschap kwam aan rond 20u, toen het restaurant al goed vol zat, en het geluid kwam ons al tegemoet toen we de deur open trokken. En dat ondanks de geluiddempende panelen aan het plafond. Na op het einde van de avond de staf gefeliciteerd te hebben met de fantastische gerechten en heerlijke bijpassende wijnen, maakten we een opmerking over de slechte akoestiek. En ja, ze erkenden dat de ruimte op dat vlak te wensen over liet en dat er plannen waren om de zaak naar een nieuwe locatie te verhuizen. Een beslissing die ik volledig kan begrijpen, want eigenlijk is de zaak de (te kleine) locatie wat ontgroeid, maar ik zou het doodjammer vinden om dit restaurant op een paar passen van ons appartement te zien vertrekken. Maar voorlopig is het nog niet zo ver. Dus geniet mee met het lekkers dat op ons bord passeerde:

olijf . watermeloen & gillardeau . crème cru:

IMG_8902

hamachi . perzik & witte asperge . sepia:

IMG_8904

aardappel . mimolette & gillardeau . crème & olijf . watermeloen:

IMG_8907

scheermes . yuzu & olijf . watermeloen & aardappel . mimolette & gillardeau . crème:

IMG_8908

gillardeau . crème:

IMG_8909

hamachi . perzik:

IMG_8911

krab . komkommer . avocado:

IMG_8912

hand gepelde Noordzeegarnaal . algenboter:

IMG_8916

garnalenbisque:

IMG_8917

Supertof etiket op heerlijke fles wijn:

IMG_8919

gerookte paling . groene kruiden . morilles:

IMG_8921

IMG_8923

buikspek . jonge wortel . specerijen:

IMG_8924

kalfsentrecote . bloemkool . groene asperge:

IMG_8927

IMG_8928

selectie geaffineerde kazen:

IMG_8930

IMG_8932

pralines bij de thee/koffie:

IMG_8936

Echt een topavond!

Naufus Ramírez-Figueroa en Wael Shawky in M

Gewerkt tot na zonsondergang vandaag. Iets wat tegenwoordig helaas meer regel dan uitzondering lijkt te zijn. Hoog tijd om mezelf wat ontspanning te gunnen, dus! Een snuifje cultuur is altijd welkom om de blik te verbreden, dus wandelde ik door de avondlijke Leuvense straten naar museum M. Vanavond vond daar immers de vernissage van de tentoonstelling van Naufus Ramírez-Figueroa én Open M plaats. Twee vliegen in één klap.

IMG_8828

Het werk van Naufus Ramírez-Figueroa uit Guatemala vond ik erg poëtisch, maar niet altijd even makkelijk om te doorgronden. Al hoeft dat geen bezwaar te zijn om te genieten van zijn werken, die visueel erg sterk zijn en een eigen beeldtaal lijken te creëren..

IMG_8831

IMG_8832

IMG_8836

IMG_8837

IMG_8839

IMG_8841

IMG_8876

IMG_8878

IMG_8879

IMG_8880

Nu ik toch in M was, nam ik ook een kijkje bij de tentoonstelling van de Egyptische kunstenaar Wael Shawky. En amai, ik moet zeggen dat ik enorm onder de indruk was van de veelzijdigheid van deze kunstenaar. Heel knappe werken die verweven zijn met thema’s als identiteit, religie, politiek en geschiedenis.

The Gulf Camp project: The Wall #2:

IMG_8843

IMG_8846

De poppen uit de filmtrilogie Cabaret Crusades:

IMG_8847 Continue reading →

Lunch bij de Optimist

Nog een beetje aan het nagenieten van de lekkere lunch met een Leuvense collega deze middag. Mijn laatste bezoek aan de Optimist dateerde nog van voor de coronacrisis en toen vielen de gerechtjes mij iet of wat tegen. Wat een contrast met deze middag! Echt genoten van de makreel met venkel, kumquat en dille, de halloumi met asperges en de heerlijk gegrilde aubergine. Om duimen en vingers af te likken. Ook heel fijn om tijdens het smikkelen en smullen te kunnen bijpraten met mijn lieve collega, die er op familiaal vlak geen gemakkelijke maanden heeft opzitten.

IMG_8825

Mini-afterwork

De zeer succesvolle post-pandemie-afterwork (er kwamen zowaar 60 collega’s opdagen!), moest ik noodgedwongen missen, maar vandaag hielden we een kleine mini-editie om het succesvol afronden te vieren van een project dat een zeer moeizaam verloop kende. Met z’n zessen op het terras van het Muntpunt Café gewoon wat babbelen en genieten bij een glas. Blij dat we opnieuw kunnen klinken op successen!

Fotozoektocht in Herentals

Dit weekend was het opnieuw familiebijeenkomst bij de ouders van mijn vriend in Herentals. We hebben immers nog wat door de coronacrisis uitgestelde familiebijeenkomsten in te halen. Naar goede gewoonte spoorden mijn vriend en ik met de trein naar Herentals (awoert voor die saaie tien minuten wachten in het lelijke station van Lier) en namen we vervolgens de blue-bike voor het laatste stuk van het station tot aan het huis van zijn ouders.

De ouders van mijn vriend doen altijd hun best om een activiteit te verzinnen waar iedereen zich in kan vinden. Ditmaal stond er een fotozoektocht in het centrum van Herentals op het programma. De wandeling startte en eindigde bij de Sint-Waldetrudiskerk. Bedoeling van de zoektocht was de foto’s te rangschikken in de volgorde dat wij ze tegen kwamen op de wandeling en dat bleek nog een heuse uitdaging te zijn.

Gelukkig had één van de nichtjes van mijn vriend arendsogen. Denk dat die ongeveer de helft van alle foto’s heeft gevonden. Maar ikzelf kon ook mijn steentje bijdragen: naar het einde van de wandeling toe vond ik het kleine kraantje waarnaar we al gans de tijd op zoek waren. We waren ondertussen al tientallen gelijkaardige kraantjes tegen gekomen, maar nooit het juiste. Het kraantje stond een beetje verstopt achter een fiets, maar ik spotte het toch!

IMG_8790

Tot ons groot verdriet was er één symbool dat we niet vonden. En dus konden we ook niet meedingen voor de prijsvraag. Een beetje teleurgesteld, stapten we  de auto in, die we geparkeerd hadden aan de kerk, om terug te keren naar het huis van de ouders van mijn vriend. De zus van mijn vriend had net haar voet op het gaspedaal gezet toen ze uitriep: “Daar is het symbool dat we zochten!” En idd, daar prijkte het op de muur van de kerk. Ik sprong snel de auto uit om een fotootje te maken (anders zouden de inzittenden van de tweede auto ons beslist niet geloven.

IMG_8795

Van al dat gewandel krijgt een mens honger. En een lekkere portie balletjes met krieken gaat er altijd wel in! Al vond ik de kazen die de ouders van mijn vriend voorzien hadden (niet op de foto) ook niet te versmaden!

IMG_8803