Een redelijk goede eerste nacht gehad in het fantastische Lotte Hotel. Doordat ik bijna niets geslapen had tijdens de vlucht van Fiumincino naar Seoul, was ik zondagavond zo uitgeput dat de slaap me vanzelf overmande. In het midden van de nacht vond mijn lichaam dat het tijd was om op te staan, maar het lukte me om na een uur of zo opnieuw in slaap te vallen.
Ik ontbeet in de lounge op de éénendertigste verdieping met uitzicht over de grootstad Seoul. Het ontbijt was dik in orde. Ik was dolblij mijn dag te kunnen beginnen met een kom misosoep, gevolgd door een rijstporridge. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik bij mijn eerste kennismaking niet zo echt dol was op rijstporridge. Op zich heeft dit gerecht ook weinig smaak, maar geleidelijk aan heb ik dit gerecht weten te appreciëren, zeker in combinatie met wat gedroogde sardientjes of pikante inktvis. Aangevuld met een omelet was dit ontbijt de perfect start van mijn eerste dag in Seoul.
De eerste dag was meteen ook de zwaartste. De jetlag had mijn lichaam volbaar in zijn greep, dus ik zag wat op tegen een ganse dag vergaderen. Een busje haalde mij en enkele collega’s uit verschillende Europese lidstaten op aan het hotel en bracht ons naar het Content Korea Lab aan de Hongik University, een coworking space voor creatieve ondernemers. Het was lastig om de ganse tijd geconcentreerd te blijven tijdens de vergadering (zeker na de behoorlijk uitgebreide lunch), maar uiteindelijk is alles goed verlopen. Ondanks de cultuurverschillen en de taalbarrière konden we de vergadering naar tevredenheid van beide partijen afsluiten. Al moet ik toegeven dat de meeste Koreanen pakken beter Engels spraken dan ik Koreaans. Alle Koreanen die ik ontmoette, vonden het echter geweldig dat ik een mondje Koreaans sprak en ik kreeg veel complimentjes over mijn goede uitspraak (waarvan ik vermoed dat dit gewoon vriendelijke smalltalk was).
De lunch verdient een aparte paragraaf in dit verhaal. De Koreanen hadden een traiteur uitgenodigd die zoveel verschillende fusion (mengeling tussen Oosterse en Westerse keuken) gerechten had klaargemaakt dat drie keer zoveel mensen als aanwezig waren er royaal mee gegeten zouden hebben. Alles was even heerlijk en het speet me dat ik niet van alles iets kon proeven. Het aanbod was gewoon te groot.
Als afsluiter van de vergadering gingen we allemaal samen op de groepsfoto. Kwestie van een officieel aandenken te hebben aan deze bijeenkomst. Hopelijk krijg ik het resultaat van die foto ooit een keertje te zien.
Daarna volgde een korte rondleiding doorheen de creative spaces van het Content Korea Lab. We kregen de audiovisuele apparatuur te zien die gratis ter beschikking stond voor wie wilde en we liepen ook even binnen in de studio waar een twintigtal 3D-printers lustig stonden te snorren. Knap.
Rond 17.30u zat het officiële gedeelte van de dag erop en waren we terug in het hotel. De Franse collega’s nodigden ons uit voor nog een bijkomend informeel ontmoetingsmoment met een Italiaanse vertegenwoordiger van de creatieve sector. Ik twijfelde even, want ik voelde dat ik nood had om wat te bekomen, maar goed, een kans om te netwerken, mag je niet laten liggen en om 18u was ik paraat in de lounge op het 31ste voor de bijeenkomst met de Italiaan. De Italiaan woonde al een tijdje in Seoul en het was interessant om zijn perspectief op het land te horen. Uiteraard was de komst van het Amerikaanse THAAD (Terminal High Altitude Area Defense) ook een belangrijk gespreksonderwerp.
Ik liet me verleiden door de gratis drank van de Club Lounge en bleef na de vergadering met de Italiaan plakken met een zeer sympathieke, Litouwse collega die in Beijing werkte. We hadden echt een heel fijn gesprek, dat ik helaas door de combinatie van een paar glazen schuimwijn en zware vermoeidheid niet volledig meer kan reproduceren. Ik was alleszins blij dat ik haar kon zeggen dat ik al een keer in Vilnius geweest was. Een zeer boeiende dame waarvan ik echt hoop dat onze paden zich in de toekomst nog zullen kruisen.
Dankzij de snacks in de lounge was mijn maag voldoende gevuld. Op de kamer maakte ik nog een paar nachtfoto’s van Seoul om vervolgens overmand door vermoeidheid in bed te kruipen.
Een boeiende eerste dag.
