Filosoferen met whisky

Gisteren had ik nog eens een gast over de vloer van mijn appartement. Dat was lang geleden! Mijn oud-studiegenootje was begin deze week teruggekeerd uit Australië (waar zijn vriendin woont) en had van de gelegenheid gebruik gemaakt om zich op de luchthaven een nieuwe fles The Glenlivet whisky te kopen. Toen hij voorstelde om die samen te proeven, zei ik natuurlijk meteen ja.

Omdat het altijd verstandig is om een bodem te leggen alvorens in de alcohol te vliegen, had ik afhaal-Thai besteld (serieus, ik denk dat ik in mijn eentje de omzet van Deliveroo op peil houd). Ik had allerlei hapjes voorzien, maar uiteindelijk beperkten we ons tot de heerlijke pralines van Bittersweet. Een perfecte combinatie: whisky en chocolade. We discussieerden even over de volgorde waarin de whisky te consumeren en landden uiteindelijk op onderstaande volgorde, waarmee we achteraf gezien, zeer tevreden waren.

IMG_6258[1]

 

IMG_6260[1]

 

De gespreksonderwerpen waren te talrijk om hier op te noemen, maar laat het ons erop houden dat we pas afscheid van elkaar namen rond een uur of drie. Oeps, time flies when you’re trying to dissect the meaning of life and everything. Boeiende avond, lekkere whisky!

Yet another sushi date

Vrijdag belandde ik (alweer) in restaurant Kintsugi. Ditmaal in het gezelschap van mijn oud-klasgenootjes Spaans. Jarenlang heb ik uitgekeken naar een sushirestaurant in de stationsbuurt en nu er eindelijk zo’n restaurant geopend is, op loopafstand van mijn appartement, vrees ik dat het er niet lang zal blijven. Spijtig genoeg is het altijd behoorlijk kalm in deze best wel grote zaak, zelfs op vrijdag- en zaterdagavond zit het er niet vol. En hoewel ik erg mijn best doe, ik kan er moeilijk elke dag sushi afhalen… Dus mensen: er is een nieuwe sushizaak geopend vlakbij het station van Leuven en de sushi is er echt geweldig! Allen daarheen! (Afhalen kan ook, uiteraard, en ze zitten ook op Deliveroo.)

Fotografisch bewijsmateriaal:
IMG_4622[1]

Nadat we met z’n drieën genoten hadden van deze heerlijke Friendship Boat (hoe toepasselijk), zakten we af naar mijn appartement voor een slaapmutsje. Ik moet toch een beetje stoefen met mijn eigen persoonlijke whisky, he. 😉 Uiteindelijk werd het nog bijna 1.00 uur. We hadden duidelijk veel om over bij te praten. 😉

Mijn naam op een whiskyfles!

Vrijdagavond kwamen mijn broer en zijn vriendin wat spullen terugbrengen die nog bij mijn vader op de zolder stonden. Helaas, was mijn broer iets te ijverig geweest, want hij bracht ook wat dozen mee die ik eigenlijk liever op de zolder gelaten had, wegens beperkte opslagruimte in onze appartementje. Maar, dat was snel vergeven, want hij had een wel bijzonder item mee: zes flessen Arran whisky met mijn naam op! Het resultaat van een whisky tasting meer dan een half jaar geleden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al half vergeten was dat ik deze flessen besteld had.

Voordat we in de whisky vlogen, genoten we samen van afhaalsushi van Kintsugi sushi bar. Zo blij dat er een goeie sushizaak vlakbij mijn appartementje geopend is! Beter dan de sushi die deliveroo of takeaway.com levert! Allez, ja, mijn vriend, de vriendin van mijn broertje en ikzelf genoten van de sushi. Mijn broertje heeft het zo niet op koude rijst en hield het op een wokgerecht.

IMG_4491

De sushi ging vlotjes binnen met een glaasje witte wijn, een souvenirtje van het lentefeest in mei. En toen was het tijd voor The Real Stuff! Ik kraakte mijn eerste op sherryvaten gerijpte fles Arran whisky, gedestilleerd in 2006. En jawel, het smaakte nog net zo lekker als ik mij herinnerde. Heel blij dat ik meteen zes flessen gekocht heb. Een fles wil ik graag ongeopend laten en van de rest wil ik genieten samen met vrienden die een goed glas whisky weten te appreciëren. En die chocolaatjes van Bittersweet pasten er trouwens perfect bij!

IMG_4495

Whisky with a friend

Gisteren had ik nog eens een gast over de vloer. Dat komt er de laatste tijd jammer genoeg niet meer zo vaak van. De tol van het over en weer vliegen waardoor er minder weekends beschikbaar zijn dan vroeger. En als ik eerlijk moet zijn, sinds mijn (korte) verhuis naar Zwitserland zijn sommige vriendschappen verwaterd. In Zwitserland merkte ik dat veel mensen niet eens de moeite namen om een berichtje te sturen om te vragen hoe het met me ging. Daarnaast begint het me steeds meer te storen dat het initiatief om af te spreken meestal van mijn kant moet komen. Echte vriendschappen zijn tweerichtingsverkeer, althans daar ga ik toch vanuit. Daarom zet ik sinds vorig jaar bewust zelf minder stappen om af te spreken en kijk, opeens hoor je niks meer van bepaalde mensen. Zelfs geen facebook- of whatsapp-berichtjes. Oh well, so be it.

Maar kijk, dan zijn er gelukkig ook oude vriendschappen die moeiteloos terug opgerakeld worden, zelfs al hebben we elkaar al lang niet meer gezien. De vriendschap met mijn oud-studiegenoot (die we lang, lang geleden in Australië zijn gaan bezoeken) is er zo eentje. En bestaat er een betere manier om bij te praten dan met een goed glas whisky? Hij had zelfs twee flessen (nuja, een fles en een flesje) bij die zijn doctoraatsstudent speciaal uit Japan had meegebracht naar België. Al ging de Bunnahabhain van 12 jaar moeiteloos met de hoofdprijs lopen. Ere wie ere toekomt.

IMG_3281[1]

IMG_3282[1]

Arran tasting in Zammel

Gisteren trok ik samen met mijn broertje naar Zammel, of all places, voor een heuse whisky tasting. Omdat whisky proeven op een lege maag meestal niet zo’n strak plan is, bereidden we ons voor met Indian take-away. De vriendin van mijn broertje was zo vriendelijk om ons naar Zammel te brengen, alwaar we plaats namen aan twee lange tafels in een gezellig ingerichte whiskykelder. De whiskyglazen stonden al klaar op tafel en we startten de tasting met een specialleke dat Lucie Stroesser, Brand Ambassador van Arran Whisky, speciaal voor deze gelegenheid had meegebracht: een whisky recht van het vat die later op het jaar versneden en gebotteld zou worden.

Het bijzondere aan deze tasting was dat al de aanwezigen mochten stemmen voor hun favoriete whisky. De whisky met de meeste stemmen zou vervolgens gebotteld worden speciaal voor de Single Malt Whisky Shop in Zammel. De namen van de aanwezige proevers zouden daarbij een plekje krijgen op de fles of de verpakking van deze whisky. Altijd al mijn naam willen verbinden aan sterke drank. 😉

Voor mij was het de eerste keer dat ik aan een tasting deelnam in zo’n professionele setting onder begeleiding van echte kenners. Wat deze gelegenheid nog extra speciaal maakte was het feit dat dit de laatste tasting in België was onder begeleiding van Brand Ambassador Lucie Stroesser. Deze Franse dame was eerder toevallig bij de Arran distillery terecht gekomen in de tijd dat ze nog een opkomend whiskymerk waren en had zich daar ontpopt als een zeer enthousiaste spreekbuis voor het merk. Nu vond ze echter de tijd rijp om andere oorden op te zoeken en terug te keren naar haar vaderland, Frankrijk. Op zoek naar beter weer én een nieuwe uitdaging, zo liet ze uitschijnen. Ze had nog geen job, maar had er alle vertrouwen in dat dat wel in orde zou komen. Ik onthield me wijselijk van commentaar toen ze dat zei…

Na maar liefst zeven verschillende whisky’s geproefd te hebben en lang en hard nagedacht te hebben over onze voorkeursvolgorde, sloten we de avond af met een lekker stukje taart ter ere van Lucie met daarbij een Arran gold whisky likeurtje. Een fijn einde van een boeiende avond die me alleen maar meer goesting deed krijgen om nog eens terug te keren naar Schotland.

IMG_0652

IMG_0655

De uitslag van de tasting:

  • 1ste plaats: ARRAN 2006, 12y sherry hogshead
  • 2de plaats was voor ARRAN 1997, 21y sherry hogshead (sample no 1)
  • 3de plaats was voor ARRAN 2006, 12y bourbon barrel (sample no 2)
  • 4de plaats was voor ARRAN 2011, 7y bourbon barrel 50PPM peated (sample no 6)
  • 5de plaats was voor ARRAN 1996, 22y bourbon barrel (sample no 4)
  • 6de plaats was voor ARRAN 2009, 9y sherry hogshead (sample no 3)

Een volgorde waarin mijn broer en ik ons perfect konden vinden, alleen nummer 1 en 2 hadden we van plaats gewisseld. Wel opvallend hoe gelijklopend onze smaak is op het gebied van whisky.

Indian food and whisky

Yep, ik profiteer nog even van mijn laatste week in Leuven om van zoveel mogelijk mensen afscheid te nemen. Het oorspronkelijke plan was dat ik samen met een goeie kameraad en oud-studiegenoot zou whisky drinken. Maar de dag voordien werd ik gecontacteerd door een andere kameraad die vroeg of hij kon langskomen om onze projector op te halen die al enkele jaren werkloos in de logeerkamer stond stof te vergaren. Tezelfdertijd stelde hij voor om samen afhaalfood te eten.

Nu weet ik wel dat alle dagen afhaalfood niet zo gezond is, maar voor mijn laatste Leuvense week zie ik dat graag door de vingers. Dus snel mijn oud-studiegenoot gecontacteerd met de vraag of hij wilde mee-eten, onder het motto, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Hij had geen bezwaar en zo zaten we woensdagavond met z’n drieën gezellig samen Indisch van Annapurna te eten. Uiteraard onder het genot van een glaasje wijn (slinken moet en zal hij, onze drankvoorraad!).

Op ‘t onverwacht kwam nog een derde kameraad langs. Hij liet zich zelf overhalen om een beetje Indisch mee te eten (die porties zijn altijd enorm en ik kon het natuurlijk niet laten om ook een voorgerecht te bestellen). De drie mannen kenden elkaar niet zo goed, maar het was volstrekt geen probleem om de gesprekken gaande te houden. Nadat de twee heren die nog een eindje moesten rijden om weer thuis te geraken afscheid genomen hadden, haalde ik alsnog de whisky boven om een paar proevertjes uit te schenken voor mijn oud-studiegenootje. Belofte maakt schuld. 😉

Whisky proeverij!

Een mens zou denken dat we na al die bezoeken aan distilleerderijen in Schotland wel eventjes genoeg van whisky zouden hebben, niets is echter minder waar. Ons tiendaags tripje was slechts de opwarming voor de whiskyproeverij bij onze vrienden in Boortmeerbeek. Natuurlijk brachten we enkele kersverse flesjes mee uit Schotland, maar ook oude klassiekers mochten niet ontbreken.

Het werd een gezellige avond waarbij we genoten van lekkere zalmhapjes en heerlijke whisky, terwijl we tussen de drams door tijd maakten om de steeds verder vorderende verbouwingen in het huis van onze vrienden te bewonderen. Het klikte wonderwel met ons groepje van zeven (waarvan sommigen elkaar nog nooit gezien hadden) en de avond vloog zodanig hard voorbij dat het opeens 1 uur gepasseerd was. Oeps, want de vrienden die ons van een lift naar Boortmeerbeek voorzien hadden, hadden aan hun babysitter gezegd dat ze rond middernacht terug thuis zouden zijn. Niet gelukt dus.

We namen afscheid met de belofte deze traditie zeker in ere te houden. Wie weet komt er binnenkort wel een editie in Genève?

Op de terugweg naar Leuven werden we nog tegengehouden voor een alcoholcontrole, waarbij drie personen in de wagen (letterlijk) hun adem inhielden en onze bob helemaal safe blies. Hoera! Die flitsboete voor te snel rijden onderweg (de babysitter had al lang genoeg moeten wachten), namen we er met de glimlach bij.

Mijn favoriet in onderstaand rijtje: de Japanse Yoichi.

IMG_3829[1]

Whiskyproeverij@home

Na een paar doodles en nog meer mails werd uiteindelijk een datum gevonden voor de lang verwachte whiskyproeverij. Mijn vriend en ik liepen al een tijdje met dit idee rond, maar omdat onze whisky minnende vrienden allemaal zo’n druk leven hebben, bleek het een zeer lastige opgave te zijn om een geschikte datum te vinden. Na veel vijven en zessen werd paasmaandag geprikt als datum, ondanks het feit dat niet iedereen kon. Reden te meer dus om een tweede editie te organiseren. 😉 Het concept van onze proeverij was simpel: iedere aanwezige werd vriendelijk verzocht één of twee flessen van zijn of haar favoriete whisky mee te brengen. Mijn vriend en ik zouden aanvullen met onze eigen whiskyvoorraad.

Na een last minute afzegging zaten we in totaal met 7 personen rond de tafel. In mijn enthousiasme vergat ik helemaal een overzichtsfoto te maken van het whisky-aanbod, dus een volledig en correct overzicht van de whisky’s die geproefd werden, moet ik jullie helaas schuldig blijven. Omdat alleen maar whisky drinken me niet zo’n goed idee leek, bestelde ik antipasti bij Il Pastaio (ook al vergeten foto’s van te maken). Makkelijk, lekker en de overschot konden mijn vriend en ik de dagen nadien nog wegwerken.

Dé ontdekking van de dag was voor mij de Bretonse whisky Armorik die gestookt wordt in distilleerderij Warenghem. Een zachte whisky met een fijne nasmaak. Helemaal mijn ding. Het kriebelt alvast om eens een uitstap naar deze regio te maken voor een bezoekje aan de distilleerderij en omgeving. 😉

IMG_9855

Nieuwjaarsdag

Ik val op deze blog zo hard in herhaling dat het niet mooi meer is: nieuwjaarsdag 2013 was een bijna exacte replica van nieuwjaarsdag 2012, met gourmet en taarten van Demeestere. Met als enige verschilpunt dat het aanvangsuur van het feestje tot ieders tevredenheid verlaat werd van 13.00u naar 17.00u. Kwestie van toch een beetje te kunnen bekomen van de kater van de dag voordien. 😉

Maar ik hield er wel een prachtcadeau aan over: De Man Zonder Gezicht van Masha Gessen belooft interessante inzichten te bieden in de trukendoos van dictator Poetin.

En oja, ik proefde van de beste whisky ooit. Normaalgezien ben ik niet zo’n whiskyliefhebber, maar het flesje Japanse whisky van 21 jaar oud dat mijn broertje gekocht had, verdorie dat mocht er wezen. Alleszins een drankje dat met respect behandeld moet worden. En zo ontstond een nieuwe jaarlijkse traditie! Benieuwd hoeveel jaar die fles zal meegaan.