Mijn naam op een whiskyfles!

Vrijdagavond kwamen mijn broer en zijn vriendin wat spullen terugbrengen die nog bij mijn vader op de zolder stonden. Helaas, was mijn broer iets te ijverig geweest, want hij bracht ook wat dozen mee die ik eigenlijk liever op de zolder gelaten had, wegens beperkte opslagruimte in onze appartementje. Maar, dat was snel vergeven, want hij had een wel bijzonder item mee: zes flessen Arran whisky met mijn naam op! Het resultaat van een whisky tasting meer dan een half jaar geleden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al half vergeten was dat ik deze flessen besteld had.

Voordat we in de whisky vlogen, genoten we samen van afhaalsushi van Kintsugi sushi bar. Zo blij dat er een goeie sushizaak vlakbij mijn appartementje geopend is! Beter dan de sushi die deliveroo of takeaway.com levert! Allez, ja, mijn vriend, de vriendin van mijn broertje en ikzelf genoten van de sushi. Mijn broertje heeft het zo niet op koude rijst en hield het op een wokgerecht.

IMG_4491

De sushi ging vlotjes binnen met een glaasje witte wijn, een souvenirtje van het lentefeest in mei. En toen was het tijd voor The Real Stuff! Ik kraakte mijn eerste op sherryvaten gerijpte fles Arran whisky, gedestilleerd in 2006. En jawel, het smaakte nog net zo lekker als ik mij herinnerde. Heel blij dat ik meteen zes flessen gekocht heb. Een fles wil ik graag ongeopend laten en van de rest wil ik genieten samen met vrienden die een goed glas whisky weten te appreciëren. En die chocolaatjes van Bittersweet pasten er trouwens perfect bij!

IMG_4495

Arran tasting in Zammel

Gisteren trok ik samen met mijn broertje naar Zammel, of all places, voor een heuse whisky tasting. Omdat whisky proeven op een lege maag meestal niet zo’n strak plan is, bereidden we ons voor met Indian take-away. De vriendin van mijn broertje was zo vriendelijk om ons naar Zammel te brengen, alwaar we plaats namen aan twee lange tafels in een gezellig ingerichte whiskykelder. De whiskyglazen stonden al klaar op tafel en we startten de tasting met een specialleke dat Lucie Stroesser, Brand Ambassador van Arran Whisky, speciaal voor deze gelegenheid had meegebracht: een whisky recht van het vat die later op het jaar versneden en gebotteld zou worden.

Het bijzondere aan deze tasting was dat al de aanwezigen mochten stemmen voor hun favoriete whisky. De whisky met de meeste stemmen zou vervolgens gebotteld worden speciaal voor de Single Malt Whisky Shop in Zammel. De namen van de aanwezige proevers zouden daarbij een plekje krijgen op de fles of de verpakking van deze whisky. Altijd al mijn naam willen verbinden aan sterke drank. 😉

Voor mij was het de eerste keer dat ik aan een tasting deelnam in zo’n professionele setting onder begeleiding van echte kenners. Wat deze gelegenheid nog extra speciaal maakte was het feit dat dit de laatste tasting in België was onder begeleiding van Brand Ambassador Lucie Stroesser. Deze Franse dame was eerder toevallig bij de Arran distillery terecht gekomen in de tijd dat ze nog een opkomend whiskymerk waren en had zich daar ontpopt als een zeer enthousiaste spreekbuis voor het merk. Nu vond ze echter de tijd rijp om andere oorden op te zoeken en terug te keren naar haar vaderland, Frankrijk. Op zoek naar beter weer én een nieuwe uitdaging, zo liet ze uitschijnen. Ze had nog geen job, maar had er alle vertrouwen in dat dat wel in orde zou komen. Ik onthield me wijselijk van commentaar toen ze dat zei…

Na maar liefst zeven verschillende whisky’s geproefd te hebben en lang en hard nagedacht te hebben over onze voorkeursvolgorde, sloten we de avond af met een lekker stukje taart ter ere van Lucie met daarbij een Arran gold whisky likeurtje. Een fijn einde van een boeiende avond die me alleen maar meer goesting deed krijgen om nog eens terug te keren naar Schotland.

IMG_0652

IMG_0655

De uitslag van de tasting:

  • 1ste plaats: ARRAN 2006, 12y sherry hogshead
  • 2de plaats was voor ARRAN 1997, 21y sherry hogshead (sample no 1)
  • 3de plaats was voor ARRAN 2006, 12y bourbon barrel (sample no 2)
  • 4de plaats was voor ARRAN 2011, 7y bourbon barrel 50PPM peated (sample no 6)
  • 5de plaats was voor ARRAN 1996, 22y bourbon barrel (sample no 4)
  • 6de plaats was voor ARRAN 2009, 9y sherry hogshead (sample no 3)

Een volgorde waarin mijn broer en ik ons perfect konden vinden, alleen nummer 1 en 2 hadden we van plaats gewisseld. Wel opvallend hoe gelijklopend onze smaak is op het gebied van whisky.

Van Arran naar Kintyre – 11 april 2017

Laatste Scottish breakfast in Orwin House B&B op Arran. We delen de ontbijttafel voor de tweede dag op rij met een sportieve Fransman die met zijn fiets van plan is gans het eiland te doorkruisen. Respect!

De weergoden zijn ons minder goed gezind dan de dag voordien. Het is bewolkt en er staat stevig wat wind. We nemen in Lochranza om 9.30u de ferry naar Claonaig en ruilen zo na een half uurtje varen Arran in voor Kintyre. Een schitterende rit brengt ons naar Campbeltown. Onderweg zien we de ene na de andere fazant langs de kant van de weg. Misschien zijn fazanten de Schotse mussen?

IMG_7710

IMG_7712

IMG_7716

IMG_7721

We stoppen in het centrum van Campbeltown om wat informatie over het schiereiland Kintyre te verzamelen. De vriendelijke meneer raadt ons aan zeker de Springbank Distillery te bezoeken, een topattractie op Kintyre. Ook het eiland Davaar, dat bij laag water te voet te bereiken is, zou de moeite zijn. Op het eiland is een grot met (alweer!) religieus geïnspireerde muurschilderingen. Ik fotografeer de informatie over de getijden en we kijken nog wat rond in de shop terwijl mijn broer en zijn vriendin kaartjes kopen. Vanaf het visitor center lopen we rechtstreeks naar de shop die bij de Springbank Distillery hoort om tickets te kopen voor de rondleiding van 14u in de namiddag. Er is een mogelijkheid om met een combiticket na de rondleiding in Springbank de Glengyle distillery te bezoeken en dat besluiten we dan maar te doen. Het is toch niet zo’n fantastisch weer vandaag.

Ondertussen is het middag en besluiten we eerst iets te eten alvorens onze spullen bij de Grammar Lodge af te zetten. Tripadvisor levert ons een eerste teleurstelling van de reis op door ons Café Bluebell aan te raden: mijn jacked potato prawn ‘Marie Rose’ verdrinkt letterlijk in de saus. Je ziet nog amper dat er een aardappel onder zit, laat staan garnalen. Spijtig, want ik koester goede herinneringen aan een andere jacked potato die ik at in de buurt van de Oban Distillery.

jacked potato prawn 'Marie Rose'

Gelukkig stelt de rondleiding door de mooie oude Springbank distillery niet teleur. Onze gids van 78 jaar voert ons vol enthousiasme doorheen de verschillende etappes van het whisky proces. Wat Springbank zo bijzonder maakt, is het feit dat het ganse proces (vanaf het mouten van de gerst tot het bottelen van de whisky) ter plekke gebeurt. Springbank is de enige distillery in Schotland die dit nog doet. Na ons bezoek aan de Springbank distillery gaan we met een uitgedund groepje verder naar de Glengyle distillery, een gloednieuwe distillery die maar één maand per jaar werkt. Dat hadden ze ons bij het verkopen van dat combiticket wel mogen zeggen! Glengyle distillery is gloednieuw en mist de charme van Springbank. Om eerlijk te zijn, is dit extra bezoek niet echt de moeite. Gelukkig volgt er daarna een whisky tasting in de shop. Al moet ik zeggen dat ik nog echt van mijn sokken geblazen wordt door de Springbank whisky’s.

IMG_7727

IMG_7735

IMG_7738

IMG_7741

IMG_7742

IMG_7757

IMG_7758

IMG_7771

IMG_7773

IMG_7775

IMG_7793

IMG_7795

Na de rondleiding checken we in bij Grammar Lodge, een prachtig verzorgde, pas vernieuwde B&B geleden een voormalig schoolgebouw. Ik ben meteen verkocht!

IMG_7833

Ondertussen zijn we 16.15 gepasseerd en laten de getijden toe om een veilige wandeling naar Davaar Island te maken. We rijden met de auto tot ginder en worden ei zo na van onze sokken geblazen. Stevig windje! We duffelen ons warm in en besluiten het, ondanks de dreigende wolkenlucht toch aan de wandeling te beginnen. We wandelen langs een vuurtoren (die we uiteraard beklimmen over een door de getijdenwerking drooggevallen pad naar het eiland (dat nu dus een schiereiland is). We worstelen tegen de wind in en balanceren op de losliggende stenen om de grot met de muurschilderingen van Christus en wat engelen te bereiken. Door de losliggende stenen onder onze voeten en de extreem harde wind is dit echt een heel lastige wandeling. We overwegen dan ook even om het op te geven en gewoon rechtsomkeer te maken. We houden echter vol en worden beloond met een aantal mooie muurschilderingen. Om het ganse eiland rond te wandelen, is het echt te ijzig koud. We keren dan ook op onze stappen terug. Bij het terugkeren is er nog een groter stuk land komen droog te liggen en zien we mensen met rubberlaarzen zoeken naar (denk ik) krabben in de modder. En heel op het einde van onze wandeling zien we zowaar een streepje zon!

IMG_7859

IMG_7873

IMG_7885

IMG_7891

IMG_7897

IMG_7899

IMG_7904

IMG_7907

IMG_7923

IMG_7926

IMG_7929

IMG_7931

IMG_7934

Terug in de wagen zetten we de verwarming goed hoog op op te warmen. Gelukkig hielden we het de ganse wandeling droog, want als het was beginnen regenen zouden we zeker de grot met de muurschilderingen niet bereikt hebben. In de Grammar Lodge fatsoeneren we onze verwaaid kapsel een beetje en lopen vervolgens te voet van daar naar Ardshiel Hotel voor het avondmaal. De gerechten die we geserveerd krijgen zijn erg klassiek, maar overheerlijk en het kader waarin we dineren is echt prachtig. Onder het plafond is een fries aangebracht met blauw verlichte whiskyflessen. Heel bijzonder. De sfeer zit er goed in bij ons groepje dankzij de prosecco als aperitief, gevolgd door een flesje wijn en als afsluiter een whisky. Dubbel en dik verdiend na al die ontberingen die we doorstaan hebben!

IMG_3578

IMG_3585

IMG_3598

We kruipen op tijd in bed om de volgende dag er weer tegenaan te kunnen gaan!

Arran – 10 april 2017

Na alweer een uitstekend Scottish breakfast (mét porridge én haggis én black pudding) in Orwin House Bed and Breakfast, vertrokken we op onze missie om drie wandelingen op één dag te doen. Onze eerste wandeling was die naar de Glenashdale Falls. Onderweg naar ginder kregen we even een mals regenbuitje over ons heen, maar tegen dat we onze auto geparkeerd hadden, was de hemel alweer open getrokken en konden we genieten van een stralend zonnetje. Het was zelfs warm genoeg om zonder fleece te wandelen! Fantastisch.IMG_3506

IMG_3509

We vertrokken rond tien uur op onze wandeling naar Glenashdale Falls. De wandeling bracht ons door een mooi bos vol met voorjaarsbloeiers. De zon deed haar best om ons warm te houden en de Glenashdale Falls waren het spectaculaire hoogtepunt van deze vrij korte wandeling. Om 11.40u waren we al terug en rustten we even uit op een bankje bij de zee. Een ideale wandeling voor wie even de benen wil strekken.

IMG_7384

IMG_7388

IMG_7389

IMG_7396

IMG_7400

IMG_7406

IMG_7408

IMG_7421

IMG_7430

IMG_7443

Voordat we aan onze volgende wandeling begonnen, moest onze inwendige mens versterkt worden. Een prachtige rit langs de kust van Arran, enkel verstoord door een mini-regenbui, bracht ons in Blackwaterfoot. Veel eetgelegenheden waren er niet in dit kleine dorpje, dus hielden we het op een snel broodje en wat soep in een kleine snackbar.

IMG_7449

IMG_7468

IMG_7473

IMG_7489

Na deze quickie lunch hadden we voldoende brandstof voor de wandeling naar King’s Cave. Een heel andere wandeling dan die in de voormiddag. We genoten van de prachtige uitzichten op de kustlijn en op Kintyre en verkenden de prachtige King’s Cave waarvan de wanden versierd waren met religieuze graffiti. King’s Cave zou de plek zijn waar Robert the Bruce zich verschool nadat hij verslagen werd door de Engelsen in 1307. Een spin die ondanks alle tegenslagen hardnekkig bleef spinnen aan haar web, motiveerde hem om de strijd tegen de Engelsen opnieuw op te nemen. Het was een pak frisser dan in de voormiddag en de wind maakte dat we onze winterjassen goed konden verdragen. Op een paar druppels regen na hielden we het gelukkig droog.

IMG_7511

IMG_7518

IMG_7533

IMG_7548

IMG_7576

IMG_7584

IMG_7587

IMG_7604

IMG_7605

IMG_7615

Rond 16u stonden we opnieuw op de parking waar we onze wagen hadden achtergelaten. We overlegden of we de kou en potentiële regenbuien zouden trotseren om de Machrie Moor standing stones te bewonderen. Aangezien we geen watjes zijn, duffelden we ons dik in en gingen we ervoor. De dreigende donkere wolken voorspelden niet veel goeds, maar tegen alle verwachting in hielden we het droog. Het was wel ijskoud, zo koud dat we de kap van onze jas goed konden gebruiken om ons warm te houden.

De donkere wolken lieten zo nu en dan een beetje zon door, wat bijzonder mooie beelden van de menhirs opleverde. De menhirs dateren uit het Bronzen Tijdperk (1800-1600 voor Christus) en de grootste van de menhirs was maar liefst 5 meter hoog. Echt prachtig om deze getuigen uit vroeger tijden te kunnen aanschouwen terwijl we de enige vier mensen in de wijde omgeving waren. Enkel het geblaat van de schapen doorbrak de stilte. Schitterend.

IMG_7632

IMG_7652

IMG_7654

IMG_7670

IMG_7689

IMG_7703

Rond half zes waren we terug aan de wagen. Volledig verkleumd en verwaaid, maar erg blij dat we ons niet door de weersomstandigheden hadden laten afschrikken. Ons doel van drie wandelingen op één dag was probleemloos gehaald.

We keerden terug naar onze B&B om wat op te warmen en ons haar te fatsoeneren. Voor het avondmaal trokken we te voet naar Pub Ormidale, op wandelafstand van onze B&B.

Pub Ormidale was een klassieke pub met een vrij beperkte menukaart. Het was er ook te koud naar mijn goesting. Als voorgerechtje hadden we lekker ongezonde nacho’s met haggis en heerlijke gerookte zalm. Het hoofdgerecht, venison stew, viel me echter wat tegen: het vlees was taai en de saus niet zo smakelijk als ik verwacht had. Om op te warmen bestelden we een glas whisky om te klinken op een bijzonder geslaagde dag op Arran.

IMG_3515

IMG_3518

IMG_3521

Van Glasgow naar Arran – 9 april 2017

Om 7 uur ging de wekker af, zodat we onze bagage al in de wagen konden laden en we na het ontbijt dadelijk in de wagen konden springen om te vertrekken. Om 7.50u zaten we al aan het ontbijt en kregen we ons eerste écht Scottish breakfast voorgeschoteld. Heerlijk! Jammer dat we er niet echt op ons gemak van konden genieten. We waren gebonden aan een strak tijdschema!

IMG_3453

Om 8.15u stipt vertrokken we naar de ferry. Zoals de huisbaas voorspeld had, was het erg rustig op de weg. We waren mooi op tijd en haalden de ferry zonder problemen. No worries! Een fijne boottocht van een uurtje bracht ons naar het eiland Arran. Vanaf de boot konden we zien dat het een beetje bewolkt was, maar zolang het niet regent, zijn wij al lang tevreden!

IMG_7131

IMG_7134

IMG_7146

Onze eerste stop van de dag was Brodick Castle. Helaas was het kasteel gesloten voor renovatie en konden we enkel de tuinen bezoeken. Zullen we nog eens moeten terugkomen, he! Afgaande op de tuin, moet het kasteel zelf alleszins ook de moeite zijn. Overal stonden bloeiende narcissen en rododendrons en ik was erg gecharmeerd door het mooie tuinpaviljoen waarvan de muren en het plafond versierd waren met dennenappels.

IMG_7151

IMG_7155

IMG_7164

IMG_7168

IMG_7174

IMG_7193

IMG_7203

IMG_7209

IMG_7233

IMG_7241

IMG_7250

IMG_7266

IMG_7273

Na de wandeling reden we naar The Wineport, een bierbrouwerij met een brasserie erbij. Ik ging voor de romige paddenstoelen met knoflook en geitenkaas. Lekker maar zwaar. Ik liet me nog eens een laatste keer verleiden tot het bestellen van een cider. Deze ervaring was voldoende om te beslissen de cider voor de rest van de vakantie links te laten liggen.

IMG_7302

IMG_7303

IMG_3469

De wolken van de ochtend begonnen er steeds dreigender uit te zien en jawel, we zaten nog niet lang na de lunch opnieuw in de auto of het begon te gieten. Ons goedweergeluk kon niet blijven duren, natuurlijk. Op zich was het niet zo erg dat het regende, want er stond nu toch een bezoek aan Arran distillery op het programma. Ik had op voorhand gebeld om zeker te zijn van dat we konden deelnemen aan de rondleiding. Whiskytoerisme wordt steeds populairder in Schotland en ik wilde het risico niet lopen om van een kale kermis thuis te komen.

De rondleding startte meteen al met een proeverij terwijl we een filmpje keken over het ontstaan van de Arran distillery. Kwestie van er goed in te vliegen. 😉 Mijn broer was al meteen in zijn element. Arran Distillery is een kleine en vrij jonge distillery die opgericht werd door Harold Currie, voormalig directeur van Chivas Regal. Arran distillery werd in 1995 geopend, en was daarmee de eerste nieuwe (legale) distilleerderij op Arran sinds 1836, het jaar waarin de laatste distillery op Arran sloot.

IMG_7327

IMG_7328

IMG_7335

IMG_7341

IMG_7344

Na de rondleiding kregen we nog een aantal proevertjes aangeboden, waarna we een bezoekje brachten aan de shop. Ik kocht mezelf een ijsje met Arran whisky, heel lekker! Omdat het nog altijd aan het gieten was, gingen we nog iets drinken in het mooie café op de bovenverdieping. Een Arran gold hot chocolate voor mij alstublieft! Heerlijke warme chocolademelk vergezeld van een chocoladelikeur op basis van Arran whisky. De regen tikte op het dakraam, maar wij zaten gezellig binnen.

IMG_3473

Tijd om naar onze volgende B&B te trekken. Alweer werden we supervriendelijk onthaald en kregen we een hoop goeie tips. Om te vieren dat ons eerste bezoek aan een distillery achter de rug was, trokken we een een flesje champagne open die mijn vriend en ik vanuit België hadden meegenomen. Terwijl we genoten van een glaasje bubbels, bespraken we onze planning voor de dag nadien. De uitbaters van de B&B hadden ons een boekje met wandelingen uitgeleend en gaven ons tip over de mooiste wandelingen. Uiteindelijk kozen we drie wandelingen uit. Misschien iets té ambitieus, maar we zouden wel zien of het lukte of niet.

Op aanraden van de uitbaters van de B&B hadden we een tafeltje gereserveerd in restaurant Fiddlers’, een gezellige pub met een verrassend vernieuwende kaart met vooral fusion gerechten. Het eten was echt bijzonder lekker, alleen had ik het een beetje koud, gezeten vlakbij het erkerraam. Het lijkt wel alsof de meeste Schotten nog nooit van dubbel glas gehoord hebben. Isoleren is voor watjes! Ik sloot de maaltijd af met een heerlijk glas Kraken rum. De ober was lichtelijk verbaasd dat ik mijn rum straight wou. Zo verbaasd dat hij vroeg of ik wel zeker was. :-)

IMG_3500

IMG_3503

Bij de wandeling terug naar de B&B begon de hemel open te trekken. Een goed voorteken voor morgen?

IMG_7359