Arriveerde deze week maar liefst twee keer via de post. Proficiat met je bijna-verjaardag, baby!
En ja, ik mocht ook een keertje proeven!
PS: Het ideale verjaardagscadeau voor whiskyliefhebbers, wel te verstaan.
whisky
Barbecue met ons knuffelcontact, take two
Herhaald, wegens groot succes! En ook wel omdat onze kameraad graag experimenteert met zijn barbecuestel en hij steeds op zoek is naar testsubjecten.
Deze keer had onze vriend bij Rondou een fijn dik stuk vlees op de kop getikt. Dikker dan de vorige keer, in de hoop dat het eindresultaat wat meer saignant zou zijn. Mijn vriend en ik stelden ons uiteraard graag kandidaat als proefkonijn. Ditmaal was de jongste dochter van onze vriend paraat voor gans de maaltijd. Alleen jammer dat we haar niet meer konden overhalen om voor ons te zingen.
We startten met wat aperitiefhapjes en een heerlijke prosecco die onze kameraad cadeau had gekregen van een Italiaanse doctoraatsstudent die hij begeleid had.
Mijn vriend en ik waren getuigen van heel het proces om tot een perfect gegaard stukje vlees te komen. Onze kameraad is een doctor, dus het mag niet verwonderen dat ook het garen van vlees op een wetenschappelijke manier benaderd werd. Inclusief temperatuursensoren. Nieuw aangekocht sinds ons vorige bezoek.
En waw: wat een fenomenaal lekker stukje vlees was me dat! Heerlijk! Wie goed kijkt, ontwaart op de foto’s in het barbecuestel ook de quinoa met groentjes die we bij ons stukje vlees aten.
Na samen genoten te hebben van dit heerlijke diner, was het tijd voor wat ontspanning. Onze kameraad haalde zijn chapeau boven en we wijdden zijn dochter in in de geheimen van het bluffen. Op het einde van de avond had ze het spel beet en konden we een geloofwaardig rondje poker spelen.
En ja, er was whisky. Of wat hadden jullie gedacht?
Good food, whisky and a friend
Vanavond hadden we voor het eerst sinds eind juni nog eens bezoek over de vloer. Zo coronaproof mogelijk, uiteraard. Elk contactoppervlak grondig ontsmet, alle ramen in ons appartement uren voor het bezoek open gezet, elk gerecht bereid en geserveerd met een mondmasker over neus en mond en onze gast een veilige plaats aangeboden op anderhalve meter afstand. We doen ons best!
Gelukkig konden we terugvallen op de uitstekende kookkunsten van Convento Food, want de kwaliteit van het Indisch eten dat we de vorige keren lieten leveren, was toch niet alles. En amai, het smaakte duidelijk, want er bleef letterlijk geen aardappelschijfje meer over…
Na een bodempje gelegd te hebben, stapten we over op het serieuze werk: de whisky’s! Ondertussen zijn we wel zo slim dat we maar een aantal whisky’s uit onze collectie serveren, dus geen nood: we proefden niet van elke fles die hieronder staat. Wij zijn inmiddels oud en wijs genoeg om te weten dat overdaad schaadt. En niemand heeft zin in een zware kater de dag nadien. Onze kameraad had zelf twee nieuwe flesjes bij, waarvan de Highland Park Dragon Legend mij het meest wist te bekoren. Sexy fles, ook!
En wat past er perfect bij whisky? De heerlijke pralines van Bittersweet!
PS: We proberen de goede gewoonte om elke dag te gaan wandelen opnieuw op te pikken, maar aangezien we ondertussen al elke hoek van Leuven minstens vijf keer gezien hebben, is het moeilijk om de motivatie te vinden. Maar toch enkele mooie foto’s:
Whisky and Indian Food
Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik onze kameraad uitgenodigd om samen Indisch te eten en vervolgens te genieten van een paar whisky-proevertjes. Ik ontsmette opnieuw alle contactoppervlakten en we zetten het schuifraam naar ons balkon wagenwijd open. Kwestie van onze gast veilig te kunnen ontvangen.
Ik had een mooie selectie aan Indische gerechten besteld bij New Holy Cow: mushroom curry, chana bhaji, scampi jalfrezi, chicken tikka massala, lamb curry madras, okra en wat raita om te blussen indien nodig. Helaas, de gerechten waren lekker, maar niet echt fotogeniek. De curries en bijgerehten hadden allemaal min of meer dezelfde kleur. Dus jullie moeten me maar op mijn woord geloven dat het lekker was.
Ook lekker: het flesje rode wijn dat onze kameraad had meegenomen:
En het dessertje: heerlijke chocolaatjes van Bittersweet. Ideaal te combineren met een glas whisky.
De dagen voor de komst van onze kameraad hadden we snel de onderstaande escape puzzel (puzzel nummer zeven!) in mekaar gepuzzeld. Slechts 759 stukjes, een fluitje van een cent voor doorwinterde puzzelaars zoals mijn vriend en mezelf. Aan de raadsels waren we nog niet begonnen, maar aangezien onze kameraad bekend staat om zijn wiskundig vernuft, leek ons dit wel een kolfje naar zijn hand.
Het oplossen van de raadsels verstopt in de puzzel bleek alleszins lastiger dan gedacht, ofwel zochten wij het gewoon té ver. Zonder de hints denk ik alvast niet dat we het gehaald zouden hebben. Al vermoed ik dat wanneer je één zo’n puzzel opgelost hebt, andere exemplaren volgens een gelijkaardig stramien te kraken vallen.
Whisky die het meest in de smaak viel deze avond: de Nikka Coffey Malt.
Horstroute, Indian food, wodka en whisky
Volgens de planning zou dit weekend mijn vriend met ons petekindje overvliegen vanuit Zwitserland om samen een lang weekend in België door te brengen. Eén van de feestelijk activiteiten op het programma: het communiefeest van het jongste nichtje van mijn vriend. Helaas één of ander virus gooide roet in het eten. Ons petekindje bleef in Aubonne en het communiefeest werd met een jaar uitgesteld.
Maar niet getreurd, in de omgeving van Leuven valt ook veel moois te zien en te beleven. Dus haalden mijn vriend en ik onze fiets nog eens van stal. Twee krakende fietsen die hun beste tijd gehad hebben, maar die ons tijdens deze lockdown al goede diensten bewezen hebben. En dankzij wat smeerolie, is het gekraak min of meer onder controle.
Stond op het programma: de Horstroute naar het pittoreske Kasteel van Horst. In de zomer van 2019 fietste ik samen met vrienden al een deel van deze vrij heuvelachtige route, maar nu besloten we de uitdaging aan te gaan en gans de route te fietsen. Uiteraard lasten we een wandelpauze in bij het Kasteel van Horst om te genieten van de mooie omgeving. Helaas is het kasteel zelf nog altijd in renovatie en eerlijk, ik vermoed dat dat nog wel even zo zal blijven. Maar langs buiten is het kasteel ook prachtig. Ik had niet echt op voorhand een wandelroute uitgestippeld, dus knoopten mijn vriend en ik op goed geluk zelf wat knooppunten aan mekaar. Ontdekking van de dag: een oversteekplaats voor vuursalamanders.
De terugweg van het kasteel naar Leuven was zo mogelijk nog mooier dan de heenweg. De route bracht ons door het Chartreuzenbos, het Troostembergbos en het Kloosterbos. Alweer veel pittige heuvels, maar geen enkele waarvoor ik moest afstappen omdat mijn aftandse fiets niet voldoende (werkende) versnellingen heeft. Op sommige plekken waande we ons bijna in het zuiden van Frankrijk. Dikke aanrader, deze route.
Terug op ons appartement wasten we het zweet en het stof (waar blijft die regen?) van ons lijf, bestelden via Deliveroo Indische gerechten bij Masalatop, pakten een paar flessen whisky bij mekaar en vertrokken te voet naar onze kameraad die in de buurt van de Bruul woont. Blij dat we onze bubbel weer een beetje konden vergroten.
Omdat onze vriend diabetes heeft, deden we uiteraard niet te gek. We aten op veilige afstand van mekaar, buiten in zijn gezellig stadstuintje omringd door met klimplanten overwoekerde muren. Een jungle is er niks tegen! De gerechten van Masalatop waren lekker, maar ik had voor spicier gerechten moeten kiezen. En ik maakte een grote fout: ik vergat naan te bestellen. Mijn favoriete ingrediënt van een Indische maaltijd. Verdorie toch.
Gelukkig waren daar een magnum en een uitstekende Żubrówka special edition wodka fles als troost. Sinds mijn vriend en ik overgeschakeld zijn op whisky en rum, hebben we geen wodka meer in huis. Nochtans was wodka de eerste sterke drank die mijn hart wist te veroveren in het onovertroffen Polen. En amai, dat shotje wodka smaakte naar meer! Maar ik wilde niet overdrijven en hield het dus bij eentje. Er was immers ook nog whisky die geproefd moest worden. We kregen bij valavond trouwens gezelschap van maar liefst drie vleermuizen die rondjes vlogen boven het tuintje van mijn vriend. Als dat niet mooi is.
Een supergezellige avond die naar meer smaakte!
Eerste ijskar-ijsje van het jaar
Dezer dagen moeten we het geluk zoeken in de kleine dingen. Zoals de onverwacht heerlijke huevos rancheros met cannellinibonen en avocado. Dit Hello Fresh recept had als ondertitel: avondeten zoals de Mexicanen ontbijten. Alweer een recept waarvoor ik zelf niet spontaan zou gekozen hebben, maar hey, zo’n heerlijk hartig ontbijt met zure room, daar mogen ze mij altijd voor wakker maken!
En kijk, kwamen we tijdens onze traditionele avondwandeling toch wel geen ijskar tegen zeker? Alsof het zo moest zijn!
We sloten de avond af met een proevertje van de whisky’s die mijn vriend onlangs kocht. Al moet ik eerlijk zijn, de nieuwe whisky’s konden niet tippen aan mijn eigen persoonlijke whisky!
Marley Spoon en een virtuele Ladies night
Deze woensdagmiddag arriveerde onze allereerste Marley Spoon maaltijdbox. Een kennis liet me via facebook messenger weten dat ze mij een gratis proefabonnement op Marley Spoon mocht aanbieden. Aangezien ik graag iets nieuws uitprobeer, zei ik meteen ja op haar voorstel. Trouwens, wie zegt er neen tegen gratis eten?
Jullie weten ondertussen dat mijn vriend de kok in huis is. Dus hij vloog er deze avond meteen in. Recept van de dag: saag paneer met chillitopping, jasmijnrijst en tomatensalsa. Ik ben een grote fan van de Indische keuken én spinazie, dus saag paneer leek me een ideaal gerecht om zelf thuis te maken. Helaas bleek dat je voor dit gerecht een staafmixer nodig had. Onze mixer hebben we echter weggegeven tijdens de verhuis naar Genève, omdat we die nooit gebruikten. Oh well, geen erg, ons gerecht zou er een beetje anders uitzien, maar niet gemixt zou onze saag paneer ook wel lekker zijn.
Helaas, de saag paneer bleek nogal flets van smaak. Niet meteen iets wat ik associeer met de Indische keuken, die zoveel heerlijke smaken combineert. Geen succes dus, dit gerecht. Jammer, hopelijk meer geluk met ons gerecht morgen!
Om 20u had ik een virtuele date met mijn Leuvense vriendinnen van het werk. Normaal gezien zouden we deze avond op bezoek gaan bij de vriendin die recent een kindje heeft gekregen en daarna samen iets gaan eten in één van de vele Leuvense restaurants. Helaas, het coronavirus gooide roet in het eten. Maar, kijk, dankzij Jitsi werd het toch nog een gezellige avond. We hadden elkaar zoveel te vertellen dat onze virtuele bijeenkomst bijna twee uur duurde. ik schonk mezelf een lekker glaasje witte wijn uit en we toostten samen op het feit dat iedereen gezond en wel was. En ja, nothing beats the real thing, maar echt, die twee uur vlogen voorbij. Zo blij dat ik deze dames tot mijn vriendinnen mag rekenen.
Puzzelvooruitgang:
Ook geleverd vandaag, de whisky die mijn vriend bestelde om onze voorraad aan te vullen:
Whiskyproefavond in mineur
Helaas, de maatregelen die de Nationale Veiligheidsraad oplegde om ons tegen de coronacrisis te beschermen, bleken, hoe noodzakelijk ook, nefast voor onze geplande whiskyproefavond. Het aantal deelnemers zakte in een schrikbarend snel tempo van tien naar vier (onszelf inbegrepen). Natuurlijk had ik alle begrip voor de afzeggingen. Iedereen wil uiteraard zijn familie en geliefden beschermen.
Omdat mijn vriend en ik deze avond al zo lang gepland hadden, besloten we deze toch te laten doorgaan, zelfs al zouden we maar met ons tweetjes zijn. Gelukkig vonden we nog twee dappere zielen zonder ziektesymptomen die het aandurfden ons te vervoegen.
Dit zijn de whisky’s die op ons proeflijstje stonden:
- The Ardmore Legacy,
- mijn eigen persoonlijke Arran whisky (12 jaar oud en op sherryvaten gerijpt,
- Belgian Owl (36 maanden),
- Bunnahabhaim (12 jaar),
- GlenDronach (13 jaar oud, gebotteld in 2003),
- Oban (14 jaar), Johnett (7 jaar, gebotteld in 2010),
- Chichibu Ichiro’s (Japanse whisky),
- The Glenlivet Nàdurra.
Opgelet, dit is de volgorde waarin de flessen op onderstaande foto staan, niet de volgorde waarin deze best gedronken worden. En excuses, de GlenDronach fles staat omgekeerd.
We startten de avond met wat simpele aperitiefhapjes en heerlijke ovenhapjes van De Walvis (redder in nood toen mijn vriend en ik zaterdagochtend op zoek waren naar een traiteur, omdat Convento Food gesloten was).
Als hoofdgerecht hadden we drie dagschotels van De Walvis en een heerlijke lasagne met zalm en spinazie voorzien om in de oven op te warmen. Kwestie van onze aandacht zoveel mogelijk bij onze gasten te houden, want wie weet wanneer we hen opnieuw in ‘t echt te zien zullen krijgen.
Na het gezamenlijke diner waagden we ons aan Trial by Trolley, een spel dat mijn vriend via Kickstarter financierde, maar dat zijn veelbelovende naam niet echt waar maakte. Vandaar dat we al snel over schakelden op Exploding Kittens. Om, na het vertrek van onze vriendin die het niet té laat wou maken, te eindigen met de klassieker der klassiekers: Chapeau. Al moet ik toegeven dat dat laatste gedeelte van de avond iet of wat wazig is in mijn herinnering. 😉
De topprijs van beste whisky van de avond ging moeiteloos naar de GlenDronach, met een verdiende ereplaats voor mijn eigen Arran whisky.
Toch fijn dat we nog de gelegenheid hadden om samen te komen vlak voordat de coronacrisis in volle hevigheid losbarstte.
Sinterklaas in Bierbeek
Vrijdagavond waren mijn collega-teamverantwoordelijke en ik te gast bij onze collega in Bierbeek. De drie trouwe volgers van deze blog weten ongetwijfeld dat ik bij elk bezoek aan Bierbeek dik in de watten wordt gelegd. Dat was deze keer niet anders. We startten de avond met een aperitiefje (cava voor mij, gin tonic voor de drie anderen) en zetten deze verder met een uitstekende risotto met paddenstoelen als voorgerecht en een heerlijk lapje kalfsvlees als hoofdgerecht. Afsluiten deden we met de heerlijke chocoladetaart van Les Tartes de Françoise. En natuurlijk dronken we daar een lekker glaasje wijn bij.
Als special guest had ik mijn persoonlijke fles whisky meegenomen. Kwestie van mijn lieve collega’s kennis te laten maken met deze lekkere op sherryvaten gerijpte whisky. Het doet me altijd plezier om te genieten van mijn whisky in gezelschap van mensen die een goeie whisky weten te appreciëren. Het feit dat ik deze fles beschouw als een gezamenlijk project van mijn broer en mezelf maakt dit uiteraard nog meer bijzonder.
De avond vloog voorbij en opeens was al het na één uur ‘s nachts. We belden taxi Jenny en nog geen twintig minuten later zette onze taxi mijn collega en mezelf voor de deur van mijn appartement af. Om te vermijden dat mijn collega nog helemaal naar Antwerpen moest terug reizen, bleef ze bij mij logeren in het grote bed. We zijn ondertussen toch al gewoon samen een kamer te delen. 😉
Ontsnapte whisky
Ok, ik loop een beetje achter op de hype, want gisterennamiddag ontsnapte ik voor de allereerste keer uit een Escape Room. Een laat verjaardagscadeautje van mijn broer en zijn vriendin. Om het onszelf niet té gemakkelijk te maken, gingen we voor de Escape Room in het X-Files thema. Die hersenen kunnen wel een beetje uitdaging gebruiken, nietwaar? En ik was vroeger een grote fan van Mulder en Scully/ Met dank aan een paar hints (eerlijk: zonder die hints was het niet gelukt), slaagden mijn broer, zijn vriendin, mijn vriend en ik erin te ontsnappen met nog veertig seconden op overschot. Just in time, zoals ze dat zeggen. Kwestie van het maximum uit ons geld te halen. 😉 Ik vond het wel leuk, maar sommige raadsels bezorgden me toch een déjà-vu gevoel. Ik vermoed dat je snel door hebt hoe de vork in de steel zit als je vaker zo’n escape room doet.
Na onze succesvolle ontsnapping reden we met ons vieren naar de opendeurdag van drankenhandel TasTToe. Naast rum, viel er ditmaal ook whisky, calvados en porto te proeven. Aan de porto waagde ik me niet en ik hield me ook ver van de Jamaicaanse rum, na mijn eerdere slechte ervaring. We kregen professionele uitleg en profiteerden van de gelegenheid om kennis te maken met heel veel uiteenlopende smaken. Veel lekkere dingen geproefd, maar de Teeling whisky van 29 jaar oud ging moeiteloos met de hoofdprijs lopen.
Van al dat whisky proeven krijgt een mens honger, dus bestelden we op de terugweg naar ons appartement Thais (lang leve Deliveroo!). Met een dikke dankjewel aan de vriendin van mijn broertje die zo vriendelijk was om bob te spelen voor drie benevelde whiskyliefhebbers.
Na het eten speelden we nog een beetje black stories en toen was onze pijp ver uit.