En daarmee is de vierde en laatste puzzel van Water & Wines ook afgewerkt. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik deze puzzel minder mooi vind dan de drie vorige. De kleurkeuze vind ik niet zo geslaagd en de tekeningen zijn ook minder verfijnd. Nochtans is deze puzzel van de hand van dezelfde tekenaar als de andere drie. Misschien is dit één van zijn eerste puzzels en moest hij er nog wat inkomen?
Want, amai, hoe snel is oktober alweer voorbij gevlogen? Dus nodigde ik gisteren mijn Leuvense kameraad uit om in stijl afscheid te nemen van deze veel te donkere en natte maand met wat hapjes en een goed glas whisky. Op naar november!
Gisterenavond spoorde ik naar Limburg om samen met mijn broer deel te nemen aan een Bunnahabhain whisky tasting bij Dranken Houben. Mijn broer en ik houden mooie herinnering over aan ons bezoek aan de Distillery van Bunnahabhain op Islay en de whisky die we daar toen proefden. (Die genummerde fles die we toen daar kochten, staat hier trouwens nog steeds in de kast, te wachten op het ideale moment om open te doen.) Dus ik had hard naar deze tasting uitgekeken.
De tasting stelde niet teleur. We kregen enkele zeer mooie whisky’s te proeven. Wat Bunnahabhain trouwens uniek maakt als distillery op Islay, is het feit dat hun whisky niet geturfd is. En ja, ik was de enige vrouw in een gezelschap van uitsluitend mannelijke whiskyliefhebbers.
We proefden:
En als afscheidscadeautje van de werknemers van Dranken Houben verantwoordelijk voor de organisatie van deze tasting, mochten we nog een glaasje Glasgow 1770 proeven.
Als ik heel eerlijk ben: de twee niet-Bunnahabhain whisky’s hadden voor mij niet gehoeven. Té geturfd. Ik had deze whisky’s zeer graag ingeruild voor nog een glas van die uitstekende Bunnahabhain Feis ile 2024 23 yrs triple sherry. 😉
Ik kon alleszins nog op het gemak nagenieten in de, op de conducteur na, lege trein terug naar Leuven.
Eindelijk mooi weer voorspeld voor het weekend! Tijd om het barbecuestel boven te halen. Of beter gezegd: te laten bovenhalen door onze kameraad met een stadstuintje. 😉 Mijn vriend en ik zorgden voor het aperitief, de slaatjes van Convento Food en de wijn en champagne. Onze vriend zorgde voor het vlees van Rondou en de bakexpertise. Zijn Australische vrouw had Sint-Jacobsvruchten en heerlijke mangosalade voorzien.
Ontdekking van de avond: zoete aardappelen in de schil! Amai, zo heerlijk lekker! En de afsluitende whisky deed mij bijna mijn pijnlijke nederlaag bij het Risk spelen vergeten. Waarbij ik ongenadig van het speelbord gevaagd werd door mijn eigen vriend die als opdracht had mijn legers uit te moorden. Wees maar zeker dat ik op weerwraak uit ben!
Mijn vriend en ik hadden geen plannen gemaakt voor dit weekend, omdat we graag wat wilden uitrusten na onze toch wel vermoeiende Berlijntrip. Maar hey, onze kameraad en whiskyliefhebber verjaardag zaterdag en bleek geen plannen te hebben. Ja, dan halen wij natuurlijk de champagne en de whiskyflessen boven! In combinatie met take-away sushi hét recept voor een klein, maar fijn feestje. Zelfs zijn eigenzinnige dochters vonden de tijd om te komen meevieren. Dé kers op de taart was het feit dat ik erin slaagde eindelijk nog eens een klinkende RISK-overwinning binnen te halen door de oranje legers vakkundig van de wereldkaart te vegen (dat mijn vriend het tweede spel won, laten we hier even buiten beschouwing).
Spontane feestjes zijn de beste!
Vrijdagochtend kregen met vriend en ik bericht dat onze kameraad een positieve coronatest afgelegd had. Een dikke kruis dus over ons geplande etentje met hem en zijn vriendin. Voor de gelegenheid hadden mijn vriend en ik een grote bestelling bij Convento Food geplaatst die we niet meer konden annuleren. Omdat een mens toch moet eten, belde ik mijn broertje op met de vraag of hij en zijn vriendin al plannen hadden voor zaterdag. En, wonder boven wonder, ze waren nog vrij. Dus brachten we op den bots een gezellige avond met lekker eten en goeie gesprekken met elkaar door. En zo’n avond moest natuurlijk met een lekker glas whisky of rum afgesloten worden!
Appetizers van De Walvis:
Overvloedig veel eten:
Citroentaart als dessert:
Gisteren bracht ik een bezoekje aan het thuisfront om twee verjaardagen in één klap te vieren.
Natuurlijk koos ik voor mijn favoriete vervoersmiddel: de trein. Die zelfs voor één keer mooi op tijd reed! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Het leverde alleszins die pittoreske plaatje op:
In ‘t Krievelkuut genoot ik samen met mijn tante, nonkel en vader van een uitgestelde verjaardagslunch ter ere van de verjaardag van mijn vader in december. De relatie met mijn vader verloopt wat stroef op dit moment, dus dit was een welgekomen manier om het ijs figuurlijk te laten ontdooien. Al blijkt het water op sommige vlakken nog altijd veel te diep. Gelukkig is een flesje cava, lekker eten en een goed glas wijn altijd een pleister op de wonde.
Hertentourneods met pastinaakpuree, wintergarnituur & wildjus:
Na de lunch trokken we met z’n vieren naar het rusthuis om mama een gelukkige verjaardag te wensen, gebruik makend van het feit dat haar verjaardag dit jaar op een zaterdag valt en de strenge coronarestricties eindelijk tot het verleden behoren. Mijn broer vervoegde ons in de cafetaria en we dronken samen iets ter ere van de jarige.
Daarna reed ik met mijn broer mee naar huis om de katten (en zijn vriendin) goeiedag te zeggen. Het was zo gezellig dat ik bleef plakken. Een mogelijkheid om te genieten van de kookkunsten van de vriendin van mijn broertje sla ik natuurlijk nooit af. En doe daar maar een lekker wijntje van Ad Bibendum bij!
Uiteraard sloten we de avond af met een lekker glaasje whisky. Noblesse, oblige! Alleen jammer dat ik moeite had om de appelsmaak te identificeren in de whisky die op calvadosvaten had gerijpt.
En dankzij de NMBS kwam ik probleemloos thuis, iets later dan oorspronkelijk gepland.
Deze vrijdagavond trokken mijn broer en ik met de bus richting Boortmeerbeek voor een avondje whisky en chocolade proeven bij TasTToe. Ideaal voor wat bonding time met mijn broertje!
We waren ruimschoots op tijd en dus konden we ongegeneerd foto’s nemen van de lege, wachtende tafels. Tafels die trouwens de ganse avond niet gevuld geraakten. Een beetje vreemd, want je moest op voorhand betalen om deel te nemen aan deze tasting. Niet dat we het erg vonden dat aan onze tafel wat stoelen leeg bleven. De uitgeschonken whisky’s werden eerlijk onder de andere aanwezigen verdeeld. Zo hadden we meteen iets om over te praten.
Normaal ben ik niet zo’n Glenfiddich drinker, wegens iets té commercieel naar mijn goesting, maar ik moet zeggen dat de vijf whisky’s die we proefden mij best wel konden bekoren. Zeker in combinatie met de overheerlijke chocolade van Reen. Speciaal voor de gelegenheid had Reen ook een praline met whisky gecreëerd. Heerlijk! Mijn favoriete whisky van de avond was de Glenfiddich Grand Cru, die gecombineerd werd met een praline van donkere chocolade met groene thee en een infusie van bosvruchten.
Fun Fact: de allereerste distilleerderij dit ik in mijn leven bezocht was die van Glenfiddich. Tijdens de Schotlandreis met de klasgenootjes van het tweede middelbaar. Ik meen mij zelfs te herinneren dat we toen een proevertje gekregen hebben, maar honderd procent zeker ben ik daar niet meer van. Lijkt wat vreemd om minderjarigen alcohol aan te bieden, niet? Alleszins dronk ik toen geen alcohol, dus geproefd heb ik zeker niet. Ik kocht tijdens die veertiendaagse trip wel een Glenfiddich sleutelhanger voor mijn broertje. Dus mooie herinneringen verbonden aan Glenfiddich!
Natuurlijk konden mijn broer en ik het niet laten om na de proeverij toch nog een flesje te kopen. De verleiding niet kunnen weerstaan, zo heet dat dan. Gelukkig kwam de vriendin van mijn broertje ons na de proeverij ophalen, zodat ons een busrit terug bespaard werd. Heel fijne avond die zeker voor herhaling vatbaar is.
Gisteren haalden mijn vriend en ik onze whisky voorraad boven voor een heuse whisky proeverij. Mijn collega en haar kameraad zijn beiden grote whiskyliefhebbers en wilden graag samen met ons whisky proeven en reisverhalen uitwisselen over hun Schotlandreis in juni. Mijn vriend en ik hadden ook onze Leuvense kameraad en mede-whiskyliefhebber uitgenodigd. Kwestie van zeker genoeg flessen te kunnen proeven. 😉 We hadden ook wat hapjes voorzien als tegengewicht voor de alcohol, want zelfs al hielden we het bij zeer kleine porties afgewisseld met royale hoeveelheden water, zo’n glas whisky stijgt sneller naar je hoofd dan je denkt.
Na een glaasje champagne begonnen we met ons vieren aan de proeverij rond een uur of drie. Natuurlijk was onze vriend uit Leuven bijna drie uur te laat op de afspraak (niet ongewoon voor hem). Dus moest hij bij aankomst een zekere achterstand op ons gezelschap wegwerken. Zeker ok voor ons, want wij waren wel toe aan een kleine whiskypauze zo vlak voor het avondmaal. Om het onszelf gemakkelijk te maken hadden mijn vriend en ik een bestelling geplaatst bij Convento Food: koninginnenhapje en balletjes in tomatensaus met heel veel groentjes. Heel lekker en voldoende stevig om de maag te vullen, zodat we na het eten aan een tweede rondje proeven konden beginnen.
Rond een uur of acht namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad en bleven we nog met drie dappere whiskyliefhebbers achter. De latere uurtjes zijn iets waziger in mijn hoofd, maar ik ben er alvast zeker van dat er een vervolg komt. Zo fijn om samen te proeven en indrukken uit te wisselen met echte liefhebbers.
Zondag waren mijn vriend en ik te gast voor een barbecue in het kleine, maar gezellige stadstuintje van onze kameraad. De grote hitte van de dag voordien was gepasseerd en het leek er zelfs op dat het mogelijk zou kunnen regenen. Toch waagden we het erop en aperitiefden we buiten samen met onze kameraad en zijn dochter.
Na het aperitief stortte onze vriend zich op de barbecue, professioneel uitgerust met temperatuursensoren en alles. Wij zorgden ondertussen voor een lekker flesje Primitivo uit Puglia, een kleine vooruitblik op onze komende zomervakantie.
In de tuin spotten we enkele ongenode gasten. Gelukkig waren het vegetariërs. 😉
Voor het hoofdgerecht leek het ons toch aangewezen naar binnen te verkassen, ook omdat de tuintafel van onze kameraad letterlijk de instorting nabij is. Mijn vriend en ik hadden voor heerlijk slaatjes van Convento Food gezorgd, die goed pasten bij het perfect gegaarde stuk ribeye.
Geen plaats meer voor dessert nadat we al dat lekkers verorberd hadden, maar een spelletje Risk gaat er altijd in! Nadat ik de gele legers van mijn vriend helemaal van de kaart geveegd had en ik maar liefst acht kaarten in mijn hand had die ik bij de volgende beurt zou omruilen om een verpletterende overwinning te halen, veroverde onze vriend Azië en had hij daarmee zijn opdracht vervuld. Om mijn verdriet te verdrinken dat de overwinning me ontglipt was, dronken we een glaasje whisky (of twee). Stonden op tafel: Machrie Moor, The Chita, Arran single malt 18y en Benromach 10 y. En zo waren we allemaal een beetje winnaar. 😉
