Verjaardagsdiner in het Spaans Dak

Een beetje een verjaardag in mineur voor mijn vriend, na het overlijden van zijn grootvader begin deze week. Maar het was al zo’n gedoe geweest om een geschikte datum te vinden voor een diner met deze Bongo-bon (die we al een keer hadden omgeruild) en uiteindelijk heeft het weinig zin om triest thuis te blijven zitten. Niets beter om de gedachten te verzetten dan lekker eten met een glaasje wijn daarbij.

We namen de bus naar het Spaans Dak in Oud-Heverlee. Volgens mij moet het Spaans Dak al een jaar of tien op mijn lijst van te bezoeken restaurants in omgeving Leuven staan. De afstand vormde waarschijnlijk het grootste probleem. Net te ver om met de fiets te doen. Al denk ik dat op een mooie zomerdag dit best een aangename fietstocht kan zijn.

We waren alvast aangenaam verrast door het interieur met de grote ramen tot op de grond die een prachtig uitzicht boden op de vijver en het brandende houtvuur buiten. Heel stijlvol en gezellig. Het personeel was ook heel erg vriendelijk en niet te beroerd om een grapje te maken. (Zo maakte de ober een grapje over het feit dat ik gezegd had dat makreel één van mijn favoriete vissoorten is, toen de volgende gang, de duif, geserveerd werd.) Altijd leuk! Alleen wist de ober wel niet wat het verschil tussen infusies en andere theesoorten was.

Appetizers:

Makreel:

Duif:

Rog:

Dessert met banaan en chocolade:

Uiteindelijk was het zo lekker dat we de tijd uit het oog verloren en onze laatste bus (die op een veel te vroeg uur vertrok) misten. Gelukkig was het personeel zo vriendelijk om een taxi voor ons te bestellen. Voor een verjaardag mag het al iets meer zijn, nietwaar? En de taxichauffeur bleek supervriendelijk!

Verjaardagsfeestje in Aartselaar

Vandaag was ik uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van een kameraad in Aartselaar. Oorspronkelijk was ik van plan met de trein naar Berchem te sporen en van daaruit, net als in de zomer, met de Blue Bike naar Aartselaar te fietsen. Kwestie van toch nog wat lichaamsbeweging te hebben nu ik zulke lange dagen op het werk zit. Helaas was het niet het weer voor een fietstochtje van meer dan drie kwartier. Dus koos ik voor de makkelijke oplossing en nam ik vanaf Berchem station de taxi naar Aartselaar. Een kostelijke affaire, dat wel, maar ik raakte ten minste droog op mijn bestemming.

Bij aankomst rond een uur van vijf was het al gezellig druk in de woonkamer van het feestvarken. Een tiental kinderen zaten te knutselen aan een tafeltje en her en der zaten hun ouders in de ruimte verspreid te babbelen, ondertussen met één oog hun kroost in de gaten houdend. De aanwezige kinderen waren tussen één en vijf jaar oud en speelden verrassend fijn (en stil) samen.

Ik moet zeggen dat ik me als kinderloze vrouw zonder partner wel een beetje een vreemde eend in de bijt voelde. Buiten de jarige, zijn vrouw en hun twee zoontjes kende ik ook helemaal niemand in het gezelschap. Ik knoopte her en der wat gesprekken aan, maar het bleek niet zo makkelijk om een common ground voor een conversatie te vinden. Al was iedereen wel heel erg vriendelijk, daar lag het zeker niet aan. Gewoon te verschillende levensstijlen, vermoed ik.

Op het vlak van eten kwamen we alleszins niets te kort. Voor de namiddag hadden de vrouw en de schoonmoeder van de jarige allerlei zoetigheden gebakken en ‘s avonds werden we getrakteerd op lekker ongezond fast food (hot dogs en pizza’s van Dr Oetker). Hot dogs zijn minder mijn ding, maar zo’n twee keer per jaar kan ik een pizza van Dr Oetker beslist wel smaken. En de schoonvader van de jarige had een ganse voorraad zelf gebrouwen bier meegenomen. Niet dat ik graag bier drink, maar het is natuurlijk wel bijzonder om zo’n speciaalbier te kunnen schenken op je feestje.

Omdat er zoveel ouders met jonge kinderen waren, was het feestje al gedaan rond een uur of acht. (Waar is de tijd van het feesten tot een kot in de nacht? En komt die tijd ooit nog terug?) Gelukkig waren de ouders van mijn kameraad zo vriendelijk om mij af te zetten aan het station van Mechelen waardoor ik een dure taxirit kon uitsparen. Zeer sympathieke mensen met wie ik in de auto nog een heel fijn gesprek had.

Birthday dinner bij Julia en Elias

Na de housewarming in Antwerpen keerde ik samen met mijn broer en zijn vriendin naar Leuven terug. Ik had ter gelegenheid van mijn verjaardag een tafeltje gereserveerd in restaurant Julia en Elias, geen haute cuisine, maar bij elk vorig bezoek al lekker gegeten. We waren wat aan de late kant vertrokken in Antwerpen en konden het oorspronkelijk gereserveerde tijdstip onmogelijk nog halen. Dus belde ik onderweg in de wagen om te melden dat we een drie kwartier vertraging hadden. Allemaal geen probleem.

Hierdoor kwamen we bij aankomst wel midden in het spitsuur van het restaurant terecht. En dat viel te merken. Het duurde allemaal wat langer dan je normaal zou verwachten: de menukaart kwam maar niet, de bediening vergat het water, de wachttijd tussen gerechten was echt te lang en we slaagden er ook met moeite in de rekening vast te krijgen. Maar: het goede nieuws is dat we totaal niet gehaast waren. Ik had die ochtend mijn luchtmatras zichzelf laten opblazen in de logeerkamer en voor kussens en donsdekens gezorgd zodat mijn broer en zijn vriendin konden blijven slapen. Geen discussie dus over wie bob moest zijn: aangepaste wijnen voor ons ganse gezelschap! De lange wachttijden konden ons bijgevolg weinig deren en het werd een heel gezellige avond.

Gebakken coquilles, aardpeer, blanke boter, bieslook:

Kalfszwezerik, creme van artisjok, jus van bospaddestoelen:

Hert met wildgarnituur, sauce grand Veneur:

Panna cotta van yoghurt en citrus afgewekt met rood fruit:

Alleen jammer dat er één persoon ontbrak aan tafel…

A Onederful Birthday!

Oorspronkelijk had ik gepland om het voorbije weekend naar Genève te vliegen, maar omdat mijn vriend al andere verplichtingen had, leek het mij verloren geld om een half weekend in mijn eentje in Genève rond te hangen. Dus sloegen mijn vriend en ik een weekend over en zo kon ik toch naar het eerste verjaardagsfeestje van mijn (voorlopig) enige achternichtje gaan. Vlak bij de deur dan nog wel, want mijn neef en zijn vriendin wonen ook in Borgerhout.

Mijn vader, mijn broer en zijn vriendin waren ook van de partij. Het ideale moment om mijn familieleden een kleine rondleiding te geven in de drie kamers (en een gang) die mijn studio rijk is. Om parkeerproblemen in de buurt van mijn neef zijn huis te vermijden, besloten we vanaf mijn studio te voet te gaan. Een wandeling van zo’n twintig minuutjes.

Het feestvarken vierde haar eerste verjaardag in de Garage, een supergezellig ingerichte ruimte met een goed gevulde self-service bar. Ik ging meteen voor een glaasje cava om in de feeststemming te komen. Er was best wel veel volk komen opdagen en de jarige pakte het ene cadeautje na het andere uit (of beter, de buurmeisjes pakten alles voor haar uit, het voordeel van het jongste kindje in de buurt te zijn). Ik denk dat mijn achternichtje na dit feestje haar eigen speelgoedwinkel kan beginnen. 😉

Het was trouwens eindelijk warm genoeg om buiten te kunnen zitten en omdat de Garage in een doodlopende straat ligt, werden we niet gestoord door voorbijrazende auto’s. Het ganse feestje was erg gemoedelijk: met heerlijke tartes de Françoise (fan van de cheesecake en de citroenmerengue), zelf te beleggen broodjes, fijne gesprekken en tot slot nóg fijn nieuws: mijn andere neef wordt deze zomer ook papa! Jawadde, ik had nooit gedacht dat die avontuurlijke neven van mij zich zouden settelen, maar kijk, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Zo rond zeven uur namen we afscheid van de feestvierders en wandelden we terug naar mijn studio.

Supergezellige zondag.

A rain check birthday dinner

Ter compensatie van het gemiste verjaardagsetentje, boekte ik twee zitplaatsen aan de eettoog van restaurant Jinza. Dat had mijn vriend wel verdiend na de teleurstelling van zijn afgelaste vlucht (hij wacht trouwens nog steeds op de terugbetaling van zijn tickets).

Vrijdagavond na het werk liep ik doorheen mijn favoriete Antwerpse straat naar de Dageraadplaats waar ik afgesproken had met mijn vriend. We waren een beetje te vroeg voor onze reservatie, dus toonde ik mijn vriend mijn favoriete huizen langs de statige Cogels-Osylei, alvorens ons naar de Draakplaats te begeven, een bijzonder, rond plein in twee gesneden door een spoorwegbrug en een collectie tramsporen.

Onze plek aan de toog was een schot in de roos, want we schepten er veel plezier in de chefkok aan het werk te zien in de smetteloze keuken. Omdat je niet elke dag een gemist verjaardagsdinertje in te halen hebt, bestelden we het extra signature gerecht: de pichanh van wagyu rund. Geen minuut spijt gehad, want zelden zo’n heerlijk vlees gegeten. De rest van de gerechten mochten er ook zijn, maar het rundsvlees kaapt moeiteloos de hoofdprijs weg.

Ik laat jullie meegenieten:

appetizer:

tonijn – tartaar – groene asperges – tofu – dashi – linzen:

zeewolf – tom gha kai – wolkoor – fregola – edamame:

sorbet:

picanha van wagyu rund – oosterse bereiding op de BBQ:

passievrucht – mousse – sesam – ijs van sanchopeper:

zoetighede:

Een a-typisch verjaardagsdiner

Want de jarige zelf ontbrak aan tafel. Die was door meteorologische omstandigheden niet verder geraakt dan de luchthaven van Genève. Doodjammer, want ik had een tafel voor vier gereserveerd in één van onze favoriete Leuvense restaurants: EssenCiel. En de vrienden waarmee we hadden afgesproken, hadden we al niet meer gezien sinds november vorig jaar.

Maar ja, niks aan te doen: het feest vond noodgedwongen plaats zonder het feestvarken in kwestie. We klonken bij elke gang op zijn gezondheid en stuurden wat fotootjes door van de heerlijkheden op ons bord, terwijl mijn vriend in Genève ocharme zijn eigen potje bijeen gekookt had. Al een geluk dat we met ons tweetjes de week voordien al een generale repetitie voor zijn verjaardagsfeest gehouden hadden.

Dit heeft hij gemist, terwijl we hem misten:

Schelpjes, komkommer, dashi:

Skrei, passievrucht, mierikswortel:

Gemarineerd rund, rode biet en shiso:

Oliebol, mimolette, mosterd:

Wilde zalm, daikon, miso en koriander:

Coquille, oester en kool:

Griet, noordzeekrab, knolselder en bloemkool:

Duroc, daslook, morieltjes en zoete ui:

kokos, platte kaas, bergamot:

versnaperingen:

thee:

De nacht bracht ik door bij onze vrienden in Wijgmaal. Toch net iets gezelliger dan in mijn eentje terug naar Borgerhout moeten sporen na zo’n feestelijke maaltijd. Ik sliep als een roosje in het bed van hun jongste zoon.

Het ontbijt de dag nadien zondagochtend verliep, zoals de rest van het weekend, een beetje in mineur. Uiteraard vonden de twee zonen van onze vrienden het jammer dat mijn vriend er niet bij was, maar nog erger: de jongste was stevig ziek en moest met zijn papa naar de dokter van wacht. Ligt het aan mij of zijn er deze winter veel meer mensen ziek dan gewoonlijk?

Hoog tijd dat het lente wordt! Ik heb nu wel genoeg sneeuw en ijs gezien om er een tijdje tegen te kunnen.

Birthday dinner in Bern! – 24 februari 2018

Na een uitgebreide douche om onze lichaamstemperatuur opnieuw op een normaal peil te krijgen en voldoende quality time om er weer even tegen te kunnen, trokken mijn vriend en ik naar het restaurant dat hij gereserveerd had.

Restaurant moment bleek een stijlvol, sober ingericht restaurant met een verrassend jonge crew. Voor een verjaardag mag het al eens ietsje meer zijn, dus gingen we voor de menu met aangepaste wijnen. En we werden niet teleurgesteld.

Dit passeerde er op ons bord:

Nüssle, Speck, Zimtkartoffel

Rande, Schafkäse, Tanne

Schwarzwurzel, Hagenbutte

Süsskartoffeln, Salbei

Aubrac Rind, Kichererbsen

Honig, Apfel, Gerste

Op het einde van de avond was ik meer dan voldaan én had ik tegelijkertijd het gevoel dat mijn Duits een kleine opfrisbeurt gekregen had doordat de bediening ééntalig Duits was.

13 jaar!

And it still feels like yesterday.

Mini-verrassingsfeestje

De onovertroffen Miss A contacteerde mij en nog wat andere mensen in het weekend om een mini-verrassingsfeestje te organiseren voor onze goede vriend J, tevens fenomenale gastheer op Oudjaar. Het was last minute, maar doordat ik de laatste weken nogal lange dagen klop op het werk, heb ik meestal niets gepland op weekavonden. Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besloot ik op het aanbod in te gaan en op woensdagavond naar het Leuvense af te zakken voor een paar cocktails bij Bar Nine.

Onze vriend J dacht dat hij enkel iets ging drinken bij Miss A, dus hij was aangenaam verrast toen daar opeens nog twee andere mensen op de afspraak opdaagden. Het deed me plezier J te zien genieten van een gezellige avond onder vrienden. De cocktails waren uitstekend en het deed deugd om gewoon wat te babbelen over de dingen des levens. En het kon ook geen kwaad om eens een avond wat vroeger te stoppen met werken. Uiteindelijk zal de wereld niet vergaan als ik op het eind van de dag niet op inbox zero geëindigd ben.

Verrassingsfeestje in Wilrijk

Na de laatste werkdag van het jaar, spoorde ik met een paar collega’s richting Antwerpen. In Wilrijk organiseerden de zussen van mijn lieve vriendin uit Italië namelijk een verrassingsfeestje voor haar veertigste verjaardag. Normaal gezien had ik er niet bij kunnen zijn, maar door mijn vroeger dan verwachte terugkeer naar België, kon ik toch mee feesten.

Na de overstap in Berchem, bracht een kort treinritje van vijf minuten mij naar het bijzonder glamoureuze (kuch) station Antwerpen-Zuid. Nog een busrit later, kwam ik redelijk puffend aan in de B&B die ik voor de gelegenheid gereserveerd had. Omdat mijn vriendin samen met haar gezin en de ouders van haar man naar Italië over gekomen was, was er helaas geen plek voor mij om te blijven logeren in Wilrijk. Niet dat ik dat erg betreurde, want mijn kamer in B&B K²AVA was bijzonder mooi en voorzien van alle comfort (wat ik tegenwoordig meer op prijs stel dan vroeger). Gelukkig was de eigenaar zo vriendelijk mijn vrij zware valies vier verdiepingen de trap op te sleuren, want ik weet niet of ik de combinatie, valies, rugzak met twee laptops en draagzak met drie marmites boven gekregen zou hebben.

Na mijn spullen afgezet te hebben, was er nog een half uurtje tijd om even te relaxen en dan was het tijd om te vertrekken naar het huis waar het feestje zou plaatsvinden. De nachtelijke wandeling bracht mij doorheen een villawijk die mijn mond toch even deed open vallen. Kasten van huizen waarvan ik zelfs niet kon inschatten hoeveel keer ons appartementje in Genève erin zou passen. Achteraf hoorde ik op het feestje dat de meeste eigenaars van deze villa’s Indiërs waren die in de diamantsector werkten. Dat verklaart veel, natuurlijk.

Stipt om 19u belde ik aan. De deur werd open gedaan door één van de zussen van het feestvarken (die met een smoes weggelokt was van de feestlocatie). Ze had een baby’tje in de armen die ik niet direct kon thuisbrengen. Tot mijn grote schande bleek het de jongste van onze vriendin uit Italië te zijn. Hij was zo hard veranderd dat ik hem niet herkend had!

Op het feestje hadden zich ondertussen een paar oude bekenden verzameld. Het was, zoals altijd een fijn weerzien met de familie van mijn vriendin. Zo’n warme, hartelijke mensen, ik voel me altijd alsof ik een beetje deel uitmaak van de familie. Omdat ik op tijd wou zijn voor de verrassing en de reis van Brussel naar Wilrijk een hele onderneming was, had geen tijd gehad om iets te eten. Gelukkig had één van de drie zussen van mijn vriendin twee heerlijke quiches gemaakt. Ik hoefde dus niet te vrezen dat ik die prosecco op een lege maag zou moeten nuttigen. 😉

Hét allerbeste moment van de avond was uiteraard het gezicht van onze vriendin. Ze was totaal verrast toen ze de mooi versierde leefruimte zag, gevuld met vrienden, van wie ze er sommigen al een aantal jaar niet meer gezien had. Verrassing geslaagd!

Wat later op de avond breidde ons gezelschap tot mijn grote plezier uit met een paar oude bekenden. Natuurlijk sloot ik het feestje af en dit op het ongoddelijke uur: kwart na middernacht! Ik heb op dat vlak een reputatie hoog te houden, nietwaar? 😉

Yet Another Blog

Life on my side

verjaardag