Terug naar Hasselt: Taratata

Eén voor één strepen we namen van ons lijstje. Gisterenavond was het de beurt aan mijn vader om ons Grote Nieuws te vernemen. We hadden speciaal voor de gelegenheid een fijn restaurant met een behoorlijk domme naam uitgezocht in Hasselt. Een gesprek verloopt immers zoveel vlotter onder het genot van lekker eten en een goed glas wijn. Zijn reactie was, tot mijn grote opluchting, erg positief. De rest van de avond konden we dus zonder zorgen genieten van het eten en plannen smeden voor de toekomst.

Oja, grote fan van het nieuws pand van Taratata, een leuke mélange van historisch erfgoed met moderne toetsen. Heel erg geslaagd. Wat de gerechten betreft was de absolute uitschieter de gerookte paling met groene asperge en ei. Ik moest me inhouden om het bord niet af te likken, zo lekker! Echt blij dat we deze extra vijfde gang besteld hadden.

Appetizers:
IMG_3190

IMG_3192

Aubergine | pompoen | quinoa:
Aubergine | pompoen | quinoa

Schelvis | knolselder | gele biet:
Schelvis | knolselder | gele biet

Gerookte paling | groene asperge | ei:
Gerookte paling | groene asperge | ei

Kalfsentrecote | bloemkool | gnocchi:
Kalfsentrecote | bloemkool | gnocchi

IMG_3203

Cheesecake | peer | dragon:
Cheesecake | peer | dragon

Aan Tafel bij Luc Bellings

Toen ik in de krant las dat Luc Bellings, in wat ondertussen een traditie onder sterrenchefs begint te worden, binnenkort de deuren van zijn restaurant zou sluiten, stuurde ik meteen een berichtje naar mijn broer en zijn vriendin. Zij hadden mijn vriend en ik immers al zoveel goeds over dit restaurant verteld en waren echte fans van de kookkunsten van Luc Bellings. Jammer genoeg, waren mijn vriend en ik nog nooit in dit Hasseltse restaurant geraakt. Hoog tijd dus om nog snel een tafeltje te reserveren, en, voordat de deuren definitief dicht gaan, te proeven van de culinaire lekkernijen van deze Hasseltse topkok. Mijn broer en zijn vriendin zeiden meteen toe en zo konden we de voorbije vrijdag genieten van een heuse topmaaltijd.

Ik moet toegeven dat ik de laatste tijd erg verwend ben op culinair gebied, maar Aan Tafel bij Luc Bellings speelt toch in een hogere klasse. Elk gerecht was een festijn voor de zintuigen, prachtig gepresenteerd, sublieme smaakcombinaties, gewoon helemaal af. Helaas liet ik de aangepaste wijnen noodgedwongen aan mij passeren. Het leek me niet zo’n goed idee mij in de alcohol te storten alvorens ettelijke uren op een vlucht richting Seoul te moeten zitten. En we hadden toch een bob nodig om ons gezelschap veilig thuis te brengen, nietwaar? Dus hield ik het na de overheerlijke huisaperitief met champagne en rozenwater bij een glaasje water.

Dit diner was voor mijn vriend en ik ook de ideale gelegenheid om mijn broer en zijn vriendin op de hoogte te brengen van onze plannen (waarover jullie heus binnenkort meer zullen vernemen, beloofd). Hun reactie was heel positief en we klonken op nieuwe uitdagingen aan de horizon, zowel voor hen als voor ons.

Verder laat ik de foto’s van de gerechten voor zich spreken.

Kippenhuidkrokantje – Groene Kerrie – Koriander:
Kippenhuidkrokantje - Groene Kerrie - Koriander

Paté – Speltbroodje – Truffel:
Paté - Speltbroodje - Truffel

Gin – Tonic – Passievrucht:
Gin - Tonic - Passievrucht

Gepekelde Zalm – Quinoa – Meloen:
Gepekelde Zalm - Quinoa - Meloen

Pizza – Paprika – Trapanese – Daslook:
Pizza - Paprika - Trapanese - Daslook

Scheermesje – Selder – Dashi – Zure Room:
Scheermesje - Selder - Dashi - Zure Room

Kreeft – Gerookte Paling – Bergamot – Komkommer:
Kreeft - Gerookte Paling - Bergamot - Komkommer

Tonijn – Paksoi – Wortel – Thaise Bouillon:
Tonijn - Paksoi - Wortel - Thaise Bouillon

Tarbot – Witlof – Beenham – Mosterd:
Tarbot - Witlof - Beenham - Mosterd

Kalfsfilet – Kalfszwezerik – Knolselder – Hazelnoot:
Kalfsfilet - Kalfszwezerik - Knolselder - Hazelnoot

Kabeljauw – Broccoli – Selder – Jus Van Kokkels:
Kabeljauw - Broccoli - Selder - Jus Van Kokkels

Bloedsinaasappel – Rozen – Witte Chocolade:
Bloedsinaasappel - Rozen - Witte Chocolade

Haver – Tonka – Peer – Kardemom:
Haver - Tonka - Peer - Kardemom

Camillethee met zoetigheden:
Thee met zoetigheden

Een vroeg verjaardagsfeestje

Vandaag mocht ik (alweer) genieten van de culinaire geneugten des levens. Mijn vriend en ik waren samen met mijn broertje en zijn vriendin uitgenodigd door mijn vader voor een feestelijke verjaardagslunch bij De Kwizien in Hasselt. De Kwizien is één van de favoriete eetgelegenheden van mijn broertje en zijn vriendin en aangezien zij een goede smaak hebben, waren de verwachtingen hoog gespannen.

Mijn vriend en ik namen ‘s ochtends de trein naar Hasselt en kwamen na een aangename wandeling doorheen het zonovergoten stadscentrum aan bij het restaurant. We waren een beetje te vroeg, maar dat deerde niet, zo konden we nog wat extra van het zonnetje genieten.

IMG_1647

IMG_1648

IMG_1649

Iets na twaalf mochten we plaatsnemen aan tafel en genieten van al het heerlijks dat de vrouwelijk chefkok en haar vrouwelijke sommelier op ons bord en in ons glas toverden. Alweer aangenaam verrast door het culinaire talent in Vlaanderen. De laatste maanden hebben we op culinair vlak al prachtige momenten beleefd. Wij zijn gelukzakken! En ik ben een dubbele gelukzak omdat ik ook nog eens een mooie fles Nikka wisky van 12 jaar oud cadeau gekregen heb. Die zal ik met veel liefde en het nodige ontzag voor al dit vakmanschap opdrinken!

Dit aten wij:

Appetizers:
IMG_1652

IMG_1654

Mossel – forel – venkel – aardpeer:
IMG_1659

Buikspek – Ponzu – zwarte look:
IMG_1661

Rundstartaar – maniok – frisé:
IMG_1664

Ravioli – butternut – paddenstoel:
IMG_1667

Patrijs – pastinaak – spruitjes – kastanje:
IMG_1672

Kokos – papaja – guave – gianduja:
IMG_1673

Zoetigheden bij de koffie/thee:
IMG_1675

IMG_1678

Elke gang was een pareltje, met veel zorg en liefde bereid. Heel trouwens heel fijn om de chefkok en haar team aan het werk te kunnen zien in de open keuken. Het is moeilijk om een favoriet gerecht te kiezen uit al dat lekkers, maar ik doe toch een poging. De prijs voor het beste gerecht van de dag gaat naar de overheerlijke ravioli met butternut en paddenstoel. Herfst op een bordje. Zalig!

In totaal zaten we meer dan vier uur aan tafel, al had ik helemaal niet het gevoel dat ons samenzijn zolang geduurd had. De tijd vloog voorbij. Om de trein naar Leuven te halen, moesten we er zelfs op onze volle maag nog een klein sprintje uit persen, zo deden we toch nog een beetje mee aan Dwars door Hasselt.

Een goed gevuld familieweekend!

Dinner at Nano

Gisteren hadden we afgesproken in Bistro Nano in Hasselt om samen te gaan eten met onze vriend S en zijn nieuwe vriendin. Altijd spannend om de nieuwe liefde in iemands leven te leren kennen. Zal het klikken of niet? En jawel, vanaf het eerste moment klikte het geweldig. Zo goed zelfs dat ik me in de loop van de avond een beetje schuldig voelde omdat onze vriend zelf wat weinig aan het woord kwam. We bleken gewoon heel veel dingen gemeenschappelijk te hebben. Op het einde van de avond maakten we zelfs een afspraak om in de zomer op de Noordzee te gaan zeilen. ‘k Ga mij toch niet laten tegenhouden door een beetje zeeziekte, zeker!

Omdat het zo plezant was, waren we de tijd wat uit het oog verloren en moesten mijn vriend en ik een klein sprintje plaatsten om onze trein van 22.38u naar Leuven te halen. Drie minuten voor het vertrekuur kwamen we puffend aan op het perron. Just in time, zoals ze zeggen. De trein stond al klaar met de deuren open, maar de lichten in de wagons zelf waren gedoofd. We vroegen aan de conductrice die op het perron rondliep of we al mochten instappen. Ze antwoordde bevestigend en we stapten in. Gelukkig zijn smartphone-schermpjes verlicht. 😉 Het vertrekuur passeerde en de trein bleef staan. Na zowat tien minuten in het donker gezeten te hebben, leek het ons verstandig een plan B uit te werken. Met name: uitstappen en de allerlaatste trein naar Leuven nemen, die van 22.57u.

Mijn vriend ging nog even bij de conductrice informeren of de trein alsnog zou vertrekken. Het zag er niet naar uit dat er meteen schot in de zaak zou komen, want blijkbaar was de treinbestuurder niet komen opdagen. Mijn vriend werd zelfs even aangezien voor de alsnog opgedoken treinbestuurder. Hij bedankte toch maar vriendelijk voor de eer, al lijkt het mij wel leuk om eens met een trein te rijden. Gelukkig vertrok de trein van 22.57 wel, zij het met een vertraging van tien minuten. Ach, de NMBS, er zijn nog zekerheden in het leven. We lieten het niet aan ons hart komen.

Bistro Nano in Hasselt is trouwens een absolute aanrader. Mooi interieur, vriendelijke bediening, lekker eten en werkelijk uitstekende wijntjes. En dat voor een zeer redelijke prijs. Echt een plek om nog vaak naar terug te keren.

Dit aten wij:

  • Vitello Tonato
  • Gemarineerde Zalm Met Een Kruidendressing
  • Kabeljauwhaasje Met Risotto En Reductie Van Kreeft
  • Parelhoen Met Geprakte Aardappelen, Basilicum En Oesterzwammen
  • Tiramisu Van Speculaas

Vitello Tonato

Gemarineerde Zalm Met Een Kruidendressing

Kabeljauwhaasje Met Risotto En Reductie Van Kreeft

Parelhoen Met Geprakte Aardappelen, Basilicum En Oesterzwammen

Tiramisu Van Speculaas

Hasselt

Ik kom er niet zo vaak meer, in de hoofdstad van Limburg. De stad zal voor mij ook altijd verbonden blijven met ziekenhuis- en rusthuisbezoeken. Maar als ik er dan, zoals vrijdagavond, ben voor plezierige zaken als een dinner date, sta ik ervan versteld hoe gezellig de binnenstad is en hoe hip en trendy je er kan eten en drinken. Een geslaagde avond.

Elements of life

Goh, ben ik toch helemaal vergeten te bloggen over mijn ervaringen van zaterdagavond 19 mei.

Mijn vriend en ik waren de avond/nacht van 19 mei namelijk aanwezig op de wereldpremière van dj Tiësto‘s “Elements of Life”-tour in de Ethias Arena in Hasselt. Hoe kwam ik er in godsnaam bij om naar een artiest te gaan luisteren wiens muziekgenre zo ver af ligt van het mijne? Ik luister nooit naar trance, ga niet naar trancefuiven en had tot voor kort nog nooit een nummer van Tiësto gehoord. Wel, mijn broertje is een fan, een die hard fan, zo eentje die een uur gaat aanschuiven in de Mediamarkt om zijn cd te laten signeren door de “beste dj ter wereld”. En mijn broertje heeft mij weten te overtuigen om met hem en zijn vriendin mee te gaan. Nu, veel moeite heeft hij daar niet voor moeten doen, want ik was ook wel gewoon een beetje nieuwsgierig naar zo’n massa-event.

Het feit dat het zo lang geduurd heeft voordat ik er iets over geschreven heb, is op zich al een aanduiding dat ik niet wild enthousiast was over het event. Eerst en vooral vond ik dat we veel te lang op Tiësto himself hebben moeten wachten (om nog maar te zwijgen van het wachten aan de ingang, ik haat wachten). Het voorprogramma vond ik erg zwak. Die juffrouw Jes (waar ik ook nog nooit van gehoord had) bakte er niet veel van. Een flauw optreden met nummers die allemaal op elkaar leken en veel te weinig show. Zo mogelijk nog erger vond ik de “3D”-projectie van Tiësto himself waar we een anderhalf uur naar mochten staren. Man, man, zo’n slechte 3D-animatie. Het leek wel alsof een amateurtje dat op een half uurtje in mekaar had gestoken. Als je erin slaagt om met je DJ-kunsten een gigantische hal als de Ethias Arena te laten vollopen, schep je bepaalde verwachtingen. Echt, ondermaats.

Rond twaalf uur of zo kwam de meester himself het podium op. Toen begon het pas echt. Waarom dat geen paar uur vroeger kon, ik zou het niet weten. Opgewarmd waren we langs de andere kant wel, want ondertussen was het snikheet in de Arena. Ik denk dat de drankenstandjes die avond een mooie omzet gehaald hebben. Jammer genoeg deden mijn voeten ondertussen serieus pijn van het lange rechtstaan op hoge hakken en nergens in de hele hal was er een plekje voorzien om te gaan zitten, of het moest op de grond zijn tussen allerlei drank en afvalresten (van vuilbakken hadden ze nog nooit gehoord, alle harde plastic drankflesjes gingen dus rechtstreeks de grond op, supergevaarlijk).

De show die bij het optreden van Tiësto hoorde, was in orde. Mooie projecties, fantastische lichteffecten. Al vond ik het allemaal een tikkeltje te repetitief naar mijn goesting, maar dat zal wel eigen zijn aan het genre. Ik ergerde mij ook een beetje aan de pseudoboodschap die Tiësto meende te moeten meegeven aan het begin van zijn optreden. Iets over de zin van het leven en zo, blabla. Het hoogtepunt van de avond was voor mij het bokspartijtje op de Wii tegen mijn vriendje. We hadden al eerder op de avond geprobeerd zo’n Wii vast te krijgen om eens te testen, maar dat was nog niet gelukt. Gelukkig stond er tijdens het optreden van Tiësto zelf wat minder volk aan te schuiven aan de Wii-stand. ‘k Heb mijn vriendje twee keer ingeblikt: één keer bij het boksen en één keer bij het tennissen. ]:-) Best wel vermoeiend dat boksen. Ik ben absoluut geen gamefreek, maar zo’n spelletje op de Wii vond ik echt leuk.

Wegens mijn pijnlijke voeten en omdat we toch nog een eindje naar huis moesten rijden, zijn mijn vriend en ik rond een uur of twee vertrokken. Belachelijk vroeg, want Tiësto was nog maar net op gang gekomen, maar ik had het wel gezien. Leuk om erbij te zijn, maar ik ga het bij deze ene keer houden. Toch een beetje te duur voor wat niet meer dan een grote fuif met wat spectaculaire lichteffecten is.