Want wat is er beter om te ontspannen na een waanzinnig druk jaar dan met z’n tweetje genieten van sauna, stoombad, jacuzzi en een flesje bubbels?
Met dank aan Aquaheaven.
Kerstfeest in Herentals
Nadat vorig jaar om wille van de alom gekende reden het gezamenlijke kerstfeest helaas geannuleerd moest worden, waren mijn vriend en ik blij dat we dit jaar kerstmis weer bij zijn ouders konden vieren. Voor de zekerheid deden we een zelftest, al was ik er na mijn boosterprik vrij gerust in. Maar hoera, dus: wij zijn er nog altijd in geslaagd aan het virus te ontsnappen!
We hadden om 13u afgesproken met de rest van zijn familie (ouders, broer, zus en aanhangsels) bij Pakawi Park in Balen (beter bekend als de Olmense Zoo die in 2017 haar vergunning verloor). Pakawi Park is in de verste verte niet de mooiste dierentuin die ik al ooit bezocht (die eer gaat naar Singapore Zoo), maar we slaagden er toch in een paar dieren van dichtbij te bekijken.
Veel van de dierenverblijven waren erg drassig en vol met modder, hopelijk is dat in de lente en zomer beter. Dierentuinen geven mij altijd een dubbel gevoel, want natuurlijk zou ik veel liever deze dieren in hun natuurlijk habitat willen bewonderen. Wie zijn wij om deze wilde dieren van hun vrijheid te beroven en hun levensruimte te beperken tot een paar vierkante meter? Op het eerste gezicht lijkt het dat Pakawi Park inspanningen doet om het levenscomfort van hun dieren te verhogen, maar toch, die grote roofvogels in kooien, het blijft een zielig gezicht.
De hondjes van de zus en broer van mijn vriend waren ook mee, al leken ze niet echt onder de indruk van al die grote dieren.
Na ons bezoek aan de dierentuin reden we met onze Cambio naar de ouders van mijn vriend, alwaar we meteen een flesje champagne kraakten voor het aperitief. Om de kinderen niet té lang in spanning te laten zitten, wisselden we tijdens het aperitief de cadeautjes uit. Dit jaar kreeg ik een Good Gift van het petekindje van mijn vriend. Ik ruilde mijn Good Gift met veel plezier in voor #SheDIDIT, een platform voor onderneemsters met een migratieachtergrond, dat meisjes en vrouwen met diverse roots de kans wil geven om hun dromen werkelijkheid te maken.
De rest van de avond genoten we van een heerlijk ouderwetse koude schotel, lekkere wijn en speelden we samen een quiz die de ouders van mijn vriend in mekaar gestoken hadden. Mijn favoriete onderdeel van de quiz: het uitbeelden van spreekwoorden. Fun verzekerd!
We sloten de maaltijd af met lekkere pralines van Bittersweet en proefden een glaasje Möwenschiet uit Greetsiel, waar de ouders van mijn vriend hun zomervakantie doorbrachten. We kregen zelfs onze eigen flesjes van deze toch wel bijzonder originele likeurtjes mee naar huis.
Benieuwd hoe Strandliebe en Scheiẞ Likör zullen smaken!
Kerstdiner bij Brasserie Van De Weyer
Mijn vriend en ik sloten een rustige kerstdag af met een diner bij Brasserie Van De Weyer. Na een uitgebreide online zoektocht kan ik alvast bevestigen dat veruit de meeste restaurants in Leuven op kerstdag gesloten zijn, uitgezonderd restaurants die door Aziaten uitgebaat worden. Logisch, want het merendeel van de Aziatische bevolking viert niet echt kerstmis, al heeft het fenomeen van de kerstmuzak en de overdadige kerstversiering ondertussen ook de meeste Aziatische landen bereikt.
Wij dus blij dat we bij Brasserie Van De Weyer terecht konden voor een klassiek kerstmenu. Niet dat we iets tegen sushi, Thais of Chinees op kerstdag hebben, maar een traditioneel kerstmenu heeft iets nostalgisch en vertrouwd in deze wereld waarin de waanzin het steeds vaker schijnt te halen van het gezond verstand en een onzichtbaar virus de onmacht van onze politieke leiders op een bijzonder pijnlijke manier bloot legt.
En amai, het was genieten, aan ons tafeltje voor twee in het gezellige, mooie versierde interieur van Brasserie Van De Weyer. Geniet met ons mee.
Bisque van kreeft:
Kreeft belle-vue, garnaal, gerookte zalm en cocktailsaus:
Duo van hertensteak en everzwijnfilet met wildjus, boschampignons, wintergroenten en groentenstoemp:
Gebakken zeeduivel met garnaal, warme groenten, witte wijnsaus en puree:
Sabayon met mango-ijs:
Een heerlijke kerstavond
Net als vorig jaar vierden mijn vriend en ik kerstavond gezellig onder ons tweetjes. Culinair lieten we ons verwennen door restaurant Zappaz die voor deze gelegenheid een heerlijke Jingle box bij mekaar gekookt hadden en voor bijpassende wijntjes gezorgd hadden. Mijn vriend en ik hebben dit jaar bewust niet veel grootse plannen gemaakt voor de kerstvakantie. Doordat we de laatste maanden allebei zo hard gewerkt hebben, kunnen we wel wat tijd gebruiken om op adem te komen en natuurlijk lenen de huidige omstandigheden zich nog altijd niet voor wild feestgedruis.
Maar dat we genoten hebben, moge duidelijk zijn op basis van onderstaande foto’s. Zo fijn al die kleine gerechtjes om te delen!
Foie Cuba Libre:
Secreto nr.7, focaccia , witloof:
Zeeuwse platte oester, maïs, bieslook:
Rillette Schotse zalm, zure room, brioche:
Hamachi, ceviche lavas, venkel:
Krab soepje, butternut, pinda:
Zeebaars, scheermes, mossel, amandel, yuzu:
Hertenfilet, aardappel, hazelnoot, wintergroenten:
Pepernoot, appelsien, melkchocolade, vanille:
Zoetigheden voor bij de thee:
Een heerlijke gastromantische avond! 😉
De Foodbag oogst van de week!
Maïssoep met witte vis en bloemkool (beetje flets van smaak, maar niets wat niet te fiksen viel met wat sriracha):
Winterse tajine met kip, pruimen (correctie: wij vonden slechts één pruim terug in onze foodbag) en pastinaak:
Eenpanscurry met kalkoen, broccoli en groene linzen:
En dit was meteen ook de laatste Foodbag oogst van het jaar. Benieuwd wat 2022 op culinair vlak te bieden heeft.
Got boosted!
Gisteren was niet alleen mijn laatste werkdag van het jaar, maar ook de dag dat ik mijn boosterprik kreeg. Hoera! Ik sprong letterlijk een gat in de lucht toen de uitnodiging in mijn mailbox binnen viel en ik reserveerde meteen een tijdslot. Spijtig genoeg vinden de Leuvense vaccinaties ondertussen weer plaats in de Brabanthal en niet meer in de Kinepolis. Zou fijn geweest zijn had ik op een paar passen van mijn voordeur mijn derde vaccinatie kunnen krijgen.
Helaas, er wachtte mij een bijzonder onaangename fietstocht naar de Brabanthal op een fiets met te platte banden. Achteraf bezien had ik beter een blue-bike uitgeleend, ipv mijn eigen tot op de draad versleten fiets te gebruiken, maar op het moment dat ik mij die bedenking maakte, was ik al te ver gevorderd om nog terug te keren. Dus zuchtte en pufte ik en beet ik door en kwam ik ondanks de letterlijke weerstand stipt op tijd aan in de Brabanthal. Na een klein akkefietje met het apparaatje dat mijn lichaamstemperatuur moest meten, maar dat weigerde mij als een mens te herkennen, meldde ik mij aan en kon ik vlotjes rechtstreeks het vaccinatiehokje binnen wandelen voor mijn prik. Amper twee minuten later mocht ik al plaatsnemen in de wachtruimte voor de verplichte vijftien minuten wachten. Smooth!
Mijn vreugde over het zo vlot verkrijgen van mijn boostershot kreeg zelfs maar een licht deukje toen op de terugweg naar huis mijn fietsketting er vlak voor Park Belle-Vue afviel. Aangezien ik niet de minste ambitie had om in het donker te proberen die ketting er terug op te leggen, stuurde ik een berichtje naar mijn vriend, die bezig was met het avondmaa, dat ik iets later thuis zou zijn en legde de rest van de weg naar huis te voet af.
Eind goed, al goed!
Afscheidslunch bij Balls & Glory
Vandaag spoorde ik voor de laatste keer dit jaar van Leuven naar Brussel. Niet zozeer om werkredenen, thuiswerk leent zich nu eenmaal beter voor een eindeloze opeenvolging van Microsoft Teams vergaderingen, maar wel om afscheid te nemen van een collega wiens tijdelijk contract vandaag afliep. Voor deze gelegenheid gingen we met een handvol collega’s lunchen bij Balls & Glory, het favoriete restaurant van de afscheidnemende collega. Zelf ben ik minder een fan, maar voor één keertje wil ik wel eens een bal of twee eten. En ik moet eerlijk toegeven dat zowel de arancini als de kerstbal met veenbessen mij goed smaakten. De klassieke bal met kaas kon mij minder bekoren.
Na de lunch maakte ik kort een ommetje in Brussel om al die ballenoverdaad te laten zakken en wat van de kerstsfeer in onze hoofdstad op te snuiven. Vervolgens nam ik de trein terug naar Leuven om te beginnen aan de laatste werkuren van het jaar 2021. Een bijzonder pittig jaar dat voor mij in volle coronacrisis de start in een nieuwe functie betekende, ontelbaar veel overuren en (te) veel hoofdbrekens op het vlak van personeel. Maar als ik terugkijk op het werkjaar 2021, kan ik niet anders dan tevreden zijn. Zeer trots op het harde werk en de goeie resultaten die mijn afdeling heeft neergezet in moeilijke omstandigheden.
Marathonvergadering
De laatste managementsvergadering van het jaar was er eentje om U tegen te zeggen. Mijn collega’s en ik zaten maar liefst van 9.30u tot 14u in vergadering omdat we er vlak voor het jaareinde nog een loodzware agenda door te jagen hadden. Gelukkig waren er ‘s middags broodjes voorzien om onze hersenen van brandstof te voorzien, want ik weet niet of ik het anders overleefd zou hebben. 😉
Sushi at Goofball’s!
Even overwogen we voor het avontuur te gaan en iets anders te laten leveren, maar hey, tradities er zijn om in ere te houden en door de drukte van de voorbije werkweken had ik weinig bandbreedte om een alternatief te bedenken. Dus genoten we alweer van een heerlijke sushischotel, gezeten bij de feestelijk versierde kerstboom van Goofball en haar gezin. Een iets indrukwekkendere kerstboom dan die van ons, dat moet ik toegeven. 😉
Quizzen en kerstbomen versieren
Nog net op de valreep van het werkjaar de derde en laatste teamactiviteit van het jaar meegepikt. Helaas wegens de alom gekende omstandigheden een activiteit via Microsoft Teams, maar ondanks deze handicap had de nieuwe teamverantwoordelijke haar best gedaan om er een toffe namiddag van te maken. Hapjes en drank kwamen we alvast niet te kort.
We startten de namiddag met een quiz waarbij we moesten raden wiens bureau we te zien kregen (hieronder die van mij). Amai, ik zat er keer op keer naast. Echt moeilijk. Mijn mensenkennis dient duidelijk bijgeschaafd te worden. 😉
Vervolgens begonnen we aan dé hoofdactiviteit van de namiddag: het samen versieren van de kerstboom. Jawel, dit jaar arriveerde er zowaar een heuse kerstboom met de post. Kan me eerlijk gezegd zelfs niet meer voor de geest halen wanneer ik voor het laatst een kerstboom gezet heb in ons appartement, want ik ben zelfs nog last minute om versiering moeten gaan. Gelukkig kon ik voor amper 11 euro wat lichtjes en kerstballen op de kop tikken bij de Chinese prullariawinkel vlakbij. Véééél goedkoper dan die dure pop-upwinkel Christmas World in de Diestsestraat, waar ik voor datzelfde bedrag letterlijk geen bal kon krijgen.
Hieronder het eindresultaat. Toegegeven, niet de meest kunstzinnige kerstboom, maar hey, hij brengt toch gezelligheid in huis.
Alleszins genoten van de fijne babbels en de inkijk in het interieur van mijn collega’s. 😉