Jef Verheyen. Venster op het oneindige in het KMSKA

Gisteren had ik de eer en het genoegen om de opening van de tentoonstelling van het werk van Jef Verheyen in het KMSKA te mogen bijwonen. Ik had zelfs mijn vriend kunnen overtuigen om een pak aan te trekken voor deze bijzondere gelegenheid. De tentoonstelling ‘Jef Verheyen. Venster op het oneindige’ is een samenwerking tussen de twee grootste Antwerpse musea: KMSKA en M HKA en verdient echt alle lof. Ik moet bekennen dat ik tot voor deze tentoonstelling niet erg bekend was met het werk van Jef Verheyen, maar nu mag je mij absoluut een fan noemen. Die subtiele kleurovergangen en prachtige kleurcombinaties, ik kon er gewoon naar blijven kijken. Ware het niet dat de heerlijke hapjes van de Madonna om mijn aandacht streden. 😉

Ik zou zeggen: ga vooral deze tentoonstelling zelf ontdekken en neem voldoende de tijd om te genieten van de schoonheid van het werk van Verheyen. Dikke aanrader.

Na al die hapjes en uitstekende wijnen, was ik blij dat ik een hotelkamer voor mijn vriend en mij geboekt had in B&B Hotel Antwerpen Zuid, zodat we ons niet in duizend bochten moesten wringen om op tijd de laatste trein naar Leuven te halen. Dat hotelontbijtje was trouwens de ideale voorbereiding voor mijn vergadering om 10u in deSingel, waar ik dankzij het Antwerpse velosysteem mooi op tijd was. Toch handig die deelfietsen.

Blitzbezoek aan het stadhuis van Antwerpen

Vandaag had ik de eer om samen met een collega een bezoekje te brengen aan het prachtig gerenoveerde stadhuis van Antwerpen. Sorry Leuven, maar het interieur van ons stadhuis kan niet tippen aan dat van Antwerpen. Initieel waren mijn collega en ik een beetje verdwaald geraakt in het gebouw door verkeerde instructies van de dame aan het onthaal, maar uiteindelijk vonden we (gelukkig!) de vergaderzaal waar we moesten zijn.

De vergadering was kort maar productief, en zo bleef er nog tijd over om even van gedachten te wisselen op het terras van muziekcafé Plansjee. Een ideale gelegenheid om mijn slimme collega wat beter te leren kennen.

MIX wrap up

Toen ik deze ochtend wakker werd na een bijzonder verkwikkende nachtrust, merkte ik dat er talrijke ongelezen berichten in whatsapp op mij stonden te wachten. Blijkbaar was deze nacht ergens om vier uur het brandalarm afgegaan, wat (begrijpelijk) voor heel wat commotie gezorgd had. Ik had echter helemaal niks gehoord en had los door dat alarm heen geslapen. Nu is het wel zo dat ik met mijn oortjes in slaap (het helpt mij om in slaap te vallen als ik ergens naar luister, een gewoonte die ik aangekweekt heb toen ik in Genève last van slapeloosheid had), wat misschien verklaart waarom ik niet ben wakker geworden. Al een geluk dat het vals alarm was of ik had het misschien niet meer kunnen navertellen.

Iedereen zag er deze ochtend aan het ontbijt dus beduidend minder fris uit dan gisteren na een onderbroken nacht. 😉

De tweede en laatste dag van onze conferentie was een laaiend succes. Niets dan positieve feedback ontvangen. Over de vlekkeloze organisatie, het respecteren van de timing, de prachtige locatie, het uitstekende eten, de boeiende high level sprekers en de interessante onderwerpen. Een succes over de ganse lijn, zou ik durven zeggen.

En ja, het lunchbuffet was zo mogelijk nog lekkerder dan gisteren. Alleen was het jammer dat er duidelijk een aantal deelnemers afgehaakt hadden vandaag, waardoor er merkbaar minder volk was als op onze eerste dag. De vloek van gratis events, vrees ik.

We sloten de dag af met een receptie en heerlijk verse groentjes als hapje. Een ideale afsluiter van een geslaagde tweedaagse.

Na de collega’s geholpen te hebben met de opruim, vertrok ik met twee andere collega’s richting station van Bosvoorde. Jammer genoeg bleek de wandeling uitdagender dan gehoopt. De heenweg was goed meegevallen, maar de terugweg bleek vals plat te zijn en mijn twee vermoeide collega’s vonden dat klimmen niet zo leuk. Ik kreeg dus twee beteuterde gezichten te zien. Maar goed, we overleefden het en eens we op de trein naar Brussel-Noord zaten, was het ergste leed geleden. Niets wat een goede nachtrust niet kan remediëren!

Eerste MIX conferentiedag

De dag begonnen met een uitstekend hotelontbijtje. Kwestie van voldoende energie te hebben voor de rest van de dag.

Na het ontbijt woonde ik de openingsspeeches bij om mij vervolgens terug naar mijn hotelkamer te begeven voor twee digitale vergaderingen die de ganse voormiddag in beslag namen.

Gelukkig was er nog meer dan genoeg over van het riante en zeer lekkere lunchbuffet om mijn honger te stillen en kon ik in de namiddag wel de rest van het programma meepikken.

De eerste dag van de conferentie eindigde om 17u. Wat maakte dat we nog een kleine twee uur hadden om ons te ontspannen in de wellness van het hotel alvorens ons naar het netwerkdiner te begeven dat startte om 19u. Het voelde initieel een beetje onwennig aan om in badpak tussen mijn collega’s in de sauna en hammam te zitten, maar daar zette ik me snel over. Het deed mijn lichaam deugd om even te ontspannen en wat te bekomen van een bijzonder druk voorjaar op het werk. Ik trok zelfs een paar baantjes in het openluchtzwembad, waardoor ik me natuurlijk kapot moest haasten om op tijd klaar te geraken voor het netwerkdiner en ik met nat haar aan het aperitief begon. Oh well, er zijn ergere dingen op de wereld.

Het eten was werkelijk fenomenaal en de bediening was erg royaal met de wijn. Iets té royaal, want toen ze de borden kwamen afruimen stootte één van de obers een glas rode wijn om, waarvan de inhoud helaas integraal op mijn blauw kleedje terecht kwam. De bediening reageerde bliksemsnel en voordat ik er erg in had stond één van de obers een gans zoutvat over mij uit te kieperen. En zo bracht ik de rest van de avond door marinerend in een zoutbadje met rode wijn. 😉 Maar: het snelle ingrijpen had duidelijk effect, want toen ik ‘s avonds na het diner mijn kleedje onder douche uitwaste, bleek de vlek volledig verdwenen te zijn. Oef!

MIX en FOX in Brussel

Na mijn uitstapje naar Dendermonde deze voormiddag keerde ik terug naar Leuven om in de namiddag thuis te werken. Na wat onverwachte telefoontjes en teams-vergaderingen pakte ik in zeven haasten mijn koffer bij elkaar om op de trein naar Bosvoorde te springen voor onze conferentie-tweedaagse in MIX Brussels. Van het station van Bosvoorde was het een klein half uurtje te voet wandelen naar het fabuleus gerenoveerde voormalige hoofdkantoor van verzekeraar Royale Belge. Wat een architecturaal pareltje in de groene rand van Brussel!

Ik trof mijn hard werkende collega’s in de lobby, druk bezig met last minute wijzigingen aan het programma omdat een aantal sprekers moesten afhaken wegens ziekte. Gelukkig weten mijn collega’s van wanten en slaagden ze er op een recordtempo in om waardige vervangers te vinden. Knap werk!

Na het inchecken begaf ik mezelf onmiddellijk naar mijn kamer om nog wat verder te werken. Het interieur van de kamer was erg bijzonder en ik begreep de architecturale keuzes die gemaakt zijn, maar eerlijk, de inrichting was niet echt mijn ding. En al zeker geen fan van dat rare, lelijke lampje op de bureau en de onverplaatsbare FM-radio die gigantisch hard in de weg stond.

Rond een uur of zeven verkenden mijn collega’s en ik de aula die morgen een hoofdrol zal spelen tijdens onze conferentie en vervolgens verorberden we een snel avondmaal in de Fox Food Market. Ik ging voor takoyaki en okonomiyaki. Lekker, maar beide gerechten werden veel te lauw geserveerd. Die takoyaki balletjes moeten normaal zo heet zijn dat je het risico loopt je tong te verbranden.

Na het eten bleef er niemand plakken. Kwestie van onze energie voor morgen op te sparen!

Lancering van FAAM in Dendermonde

Deze ochtend spoorde ik naar Dendermonde. Ik moest het even opzoeken, maar het was dus wel degelijk van augustus 2015 geleden dat ik nog eens in Dendermonde was en de herinneringen aan dat bezoek waren duidelijk vervaagd.

Ik genoot alvast van de wandeling van het station naar het stadhuis van Dendermonde, waar de lancering van het allereerste Vlaamse Virtuele museum zou plaatsvinden en tegelijkertijd de nieuwe naam zou onthuld worden. Alhoewel mijn collega’s de naam al kenden, had ik er bewust voor gekozen om te wachten tot het moment van de grote onthulling. Dus ik was erg nieuwsgierig.

De lancering verliep vlekkeloos en het nieuwe museum kreeg de klinkende naam: FAAM. De talrijk aanwezige pers deed hun best om het nieuws zo snel mogelijk wereldkundig te maken, terwijl wij samen met de VIP’s een kijkje gingen nemen in het Vleeshuismuseum dat onderdak biedt aan het skelet van een wolharige mammoet. De ontdekker van de schedel van de mammoet was eveneens aanwezig op de voorstelling van het museum en je zag hem bij elk interview meer en meer stralen. Tot mijn grote scha en schande moet ik toegeven dat ik tot voor kort zelfs niet op de hoogte was van het feit dat Dendermonde zo’n fantastische archeologische vondst bezit. Dus: gaat dat zeker zien!

Nadat het officiële gedeelte achter de rug was, vulden we onze magen met heerlijke broodjes in het stadhuis. Spijtig genoeg was er iets mis gegaan met de uitnodigingen voor de lancering en hadden een aantal belangrijke stakeholders geen uitnodiging gekregen voor dit belangrijk evenement. Spijtig, maar dat maken we op een later moment goed. Meer broodjes voor ons. 😉

Partneravond in het Concertgebouw Brugge

Deze avond spoorde ik na het werk naar Brugge. Ik was immers uitgenodigd voor de partneravond van het Concertgebouw. En ja, ik had even getwijfeld of dat wel een goed idee was, want het is momenteel razend druk op het werk en ik denk niet dat ik al ooit zoveel overuren geklopt heb, maar hey, netwerken is belangrijk en het was van de Ultimas in 2020 geleden dat ik nog eens het Concertgebouw had bezocht.

En jawel, ik heb me deze beslissing niet beklaagd. We kregen een heel interessant programma voorgeschoteld met een pianoconcert op het podium van het grote concertzaal, een zeer bijzondere voorstelling in wording die gebruik maakte van AI en VR en een gesprek met een aantal belangrijke partners in de kamermuziekzaal. De avond was echt opgevat als een wandeling door het gebouw. Een fijn concept dat het makkelijk maakte om een praatje te slaan met de andere partners.

We eindigden de avond in Forum 6, waar we konden genieten van heus avondmaal met koude voorgerechtjes en warme hoofdgerechten. Ik kwam aan een zeer toffe statafel terecht met een aantal mensen met wie het meteen klikte. Het was zo tof dat ik te lang bleef kletsen en daardoor geen tijd meer had om naar het toilet te gaan en letterlijk moest rennen om de trein van 21.58u van Brugge naar Leuven te halen. Gelukkig vond ik één proper toilet in de trein waar ik mijn blaas kon ledigen. Volgende keer toch iets minder op het nippertje vertrekken.

Op verkenning in de Noordwijk met Brukselbinnenstebuiten

Vandaag heetten mijn teamverantwoordelijken en ikzelf de collega’s van onze afdeling welkom op de eenentwintigste verdieping van ons splinternieuwe gebouw. We hadden wat zoetigheden voorzien en een kleine rondleiding op onze verdieping. We hielden het redelijk beknopt omdat het momenteel razend druk is en ik niet te veel tijd van de collega’s wilde inpikken. In de namiddag was er immers een rondleiding voorzien doorheen de Brusselse Noordwijk en ik wilde zoveel mogelijk collega’s de kans geven om daaraan deel te nemen.

Ondanks het mindere weer daagden er toch redelijk wat collega’s op voor rondleiding. De gids van Brukselbinnenstebuiten wist ons te boeien vanaf het eerste moment. In zijn rondleiding gaf hij ons een mooi overzicht van de stedenbouwkundige geschiedenis van de Brusselse Noordwijk, de architectuur en de kunst in deze omgeving. Hij wees ons op de sporen van het verleden die nog steeds aanwezig zijn in het straatbeeld, maar die je zonder achtergrondinfo niet opmerkt.

Het is een feit dat de transformatie tot kantoorwijk in de jaren zestig en zeventig volledig mislukt is en de buurt zonder ziel heeft achtergelaten. Daarom is het fijn om te zien dat de stad nu inspanningen levert om de fouten uit het verleden te corrigeren. Ik hoop alvast van harte dat deze buurt weer een kloppend hart krijgt. En dat er wat leuke eet- en drinkgelegenheden zullen openen in de buurt van ons kantoorgebouw…

Een lekkere lunch

Met dank aan ons bedrijfsrestaurant. Een lekker stukje vis met venkel smaakt altijd!

Influencers and Online Content Creators Conference

Amai, wat een topdag! Een pluim voor al mijn collega’s die bijgedragen hebben aan de realisatie van deze werkelijk vlekkeloos verlopen conferentie. Toegegeven, ik stond zelf bij de opstart wat twijfelachtig tegenover een conferentie over influencers, maar naarmate de dag vorderde, bleek steeds duidelijker hoe relevant de twee vragen waren die het onderwerp van de conferentie vormden: wat is de rol van influencers en online content creators in het medialandschap en hoe kan deze groep ondersteund worden in hun rol. Want hoe je het ook draait of keer, de impact die influencers tegenwoordig hebben op vooral jonge mensen is immens. Dus is het belangrijk dat ze zich daarvan bewust zijn en ook de nodige ondersteuning krijgen als het gaat over moeilijke onderwerpen zoals cyber bullying en mentale gezondheid. De titel ‘content with conscience’ was dan ook perfect gekozen.

Ook perfect gekozen: de locatie! Sparks bevindt zich letterlijk op vijf minuten lopen van Brussel-Centraal en blijkt een fantastische plek te zijn voor een conferentie mét break-out sessies. Hip, hipper, hipst is echt wel van toepassing hier. Zelfs de toiletten waren fancy!

De conferentie zelf verliep vlekkeloos. De timing werd gerespecteerd (op één spreker na die de pedalen kwijt leek en maar bleef doorratelen), in de panelgesprekken ontsponnen zich echte discussies en de sprekers waren boeiend en goed voorbereid. De superlatieven mogen echt bovengehaald worden.

En als kers op de taart: het eten was fenomenaal. Echt het beste eten dat ik ooit gekregen heb op een conferentie. Er was ‘s ochtends bij het onthaal zelfs ontbijt voorzien met vers brood, zalm en zure room!

We sloten onze conferentie af met een drankje en wat hapjes om vervolgens naadloos over te gaan naar de opening van de volgende conferentie: Media Literacy Matters, die van dezelfde locatie als wij gebruik maakte. We startten deze conferentie met dezelfde hapjes als waarmee we de onze begonnen waren, maar ik hoorde niemand klagen. 😉

Ik was alleszins blij dat ik de gelegenheid had de keynote van de Amerikaanse Ellen Pack van Common Sense Media bij te wonen. Het kan nooit kwaad om even stil te staan bij de impact die de media en dan vooral de sociale media op ons hebben.

Wie vindt de rekenfout op onderstaand slide?

Een dag om in te kaderen. Ben nog aan het nagenieten! En daar zullen deze lekkere Ensor-chocolaatjes zeker bij helpen!

Yet Another Blog

Life on my side

werk