Engelenburcht

Gisterenavond hadden we een date met een bevriend koppel in de Engelenburcht. De Engelenburcht is een restaurant in het voormalige Sint-Angela klooster dat sinds 2002 een beschermd monument is. De suggestie kwam van onze vriendin, want ik had eerlijk gezegd nog nooit gehoord van deze plek. Wat een aangename verrassing om ergens weggestopt in een onooglijk dorpje zo’n schitterend decor voor een diner te vinden. Heel bijzonder om omringd door religieuze objecten de ene na de andere heerlijke gang voorgeschoteld te krijgen. Ik vond het dan ook spijtig om te moeten vaststellen dat, ons tafeltje meegerekend, slechts tien mensen die avond hun benen onder tafel schoven in de kapel. Dus mensen uit Leuven en omstreken: hier valt een schitterende parel te ontdekken!

IMG_9697

IMG_9701

IMG_9704

Het enige nadeel aan de Engelenburcht is de locatie. Omdat ik vind dat ik dringend wat meer rij-ervaring moet opdoen (meestal werk ik op de computer terwijl mijn vriend chauffeur speelt), had ik mezelf kandidaat gesteld om BOB te zijn. Ik had echter het aantal kleine en donkere wegjes die van het huis van onze vrienden naar de Engelenburcht leidden onderschat. Man, man, man, er leek maar geen einde te komen aan de smalle, slecht verlichte kronkelbaantjes met diepe putten, bizarre vluchtheuvels en grachten. Zelfs voor een goed chauffeur zijn zulke baantjes een uitdaging. Enfin ja, het goede nieuws is dat we allemaal in één stuk ter plekke geraakt zijn én dat ik er eveneens in slaagde onze vrienden zonder kleerscheuren opnieuw thuis af te zetten. Al moet ik zeggen dat het met klamme handjes was. Een goeie oefening waren deze avondlijke ritten zeker! Al moeten we de volgende keer misschien toch maar met de taxi gaan. 😉

Wat wij aten:

  • Carpaccio Van St-Jacobsvrucht/ Tartaar Van Rode Biet Met Jonagold En Gerookte Geitenkaas / Velouté Van Groene Asperges
  • Carpaccio Van Zalm Gemarineerd Met Limoen En Zeekraal
  • Gebakken Skrei, Verse Spinazie, Adoornknolletjes En Blanke Botersaus
  • Lamskroon, Prei-Rozet Van Wortel, Romanesco En Boontjes, Gratin Dauphinois Met Champignons
  • Chocoladefantasie
  • Fireside Rooibos Thee

 Carpaccio Van St-Jacobsvrucht/ Tartaar Van Rode Biet Met Jonagold En Gerookte Geitenkaas / Velouté Van Groene Asperges

Carpaccio Van Zalm Gemarineerd Met Limoen En Zeekraal

Gebakken Skrei, Verse Spinazie, Adoornknolletjes En Blanke Botersaus

Lamskroon, Prei-Rozet Van Wortel, Romanesco En Boontjes, Gratin Dauphinois Met Champignons

 Chocoladefantasie

Fireside Rooibos Thee

PS: Excuses voor de crappy iphone foto’s.

Prognose

Tijdens een welverdiende squashpauze (squashen na een Indische maaltijd met een glaasje wijn erbij blijkt toch niet zo optimaal te zijn) kwam het gesprek onvermijdelijk op de gevolgen van de brutale aanval op mijn squashpartner, ondertussen al meer dan een jaar geleden. Nog altijd heeft hij last van hoofdpijn, concentratieproblemen en lichtgevoeligheid. Zijn medicatie is alweer veranderd en helpt een beetje om de concentratieproblemen te onderdrukken. Toen ik hem vroeg naar zijn prognose zag ik de onzekerheid in zijn ogen. Zijn artsen willen nog even afwachten, maar wat als het nooit meer beter wordt dan dit? Ik mag er niet aan denken.

Afscheidsdiner met Indian Food

Vandaag adopteerden mijn vriend en ik een cactus van vrienden die binnenkort naar San Francisco verhuizen. Op 18 maart zitten ze op het vliegtuig en vandaag was de laatste dag dat we hen nog zouden zien. Reden te meer om er een gezellig diner van te maken met Indisch afhaaleten en een glaasje wijn. Hun nog geen eenjarig zoontje was de ster van de avond, met zijn brede glimlach en mooie rode wangetjes. Niet te geloven dat hij binnenkort zal opgroeien in een land waar Donald Trump als een serieuze presidentskandidaat beschouwd wordt.

Ik ben altijd stiekem een beetje jaloers op mensen die het aandurven al het vertrouwde achter zich te laten en elders een nieuw leven te beginnen. Soms heb ik het gevoel dat ikzelf vastgeroest zit in een comfortabel leven dat mij te weinig uitdagingen biedt. Maar aan de andere kant is er ook de onzekerheid van het alles en iedereen achter laten. Misschien moet er iemand mij eens een schop onder mijn gat geven zodat ik eindelijk voor mezelf kan uitmaken wat ik nu eigenlijk wil in het leven.

IMG_9689[1]

Japanse Lunch

Gisteren ben ik gaan Japans lunchen met een vriendin die ik al veel te lang niet meer gezien had, de mama van pluimgewichtje. Hoe gaat dat in het leven? Zij druk met haar gezin met drie kinderen en een echtgenoot die te veel en te hard werkt, ik met mijn agenda die maanden op voorhand volgeboekt is. Ondanks het feit dat er maanden voorbij gegaan waren zonder elkaar te zien, klikte het als vanouds. Mijn vriendin is één van die personen die ik enorm bewonder. Ondanks de tegenslagen die het leven haar toebedeeld heeft, blijft ze immer opgewekt. Nooit komt er een klacht over haar lippen, altijd is ze bereid anderen te helpen.

Een persoonlijkheid waar ik nog veel van kan leren. We hebben meteen een nieuwe afspraak voor deze zomer geboekt. Benieuwd of de kinderen mij nog gaan herkennen na al die tijd.

IMG_9683[1]

Mijn vriend, de dichter

Zaterdagavond 27 februari was een heel bijzonder moment: onze goede vriend P stelde zijn dichtbundel voor. Het talrijk aanwezige publiek kon genieten van tekstfragmenten uit de bundel afgewisseld met een streepje muziek. De aanwezige sprekers hadden niets dan lof voor het werk van onze vriend. De dichtbundel is het debuut van vriend P, maar dichten doet hij al jaren, getuige daarvan de vele prijzen die hij ondertussen behaalde. Ik was niet alleen erg trots op mijn vriend, maar ook een beetje trots op mezelf: het portret op de achterflap is immers van mijn hand. Toch wel bijzonder om een gesigneerd exemplaar in de hand te houden waarin mijn eigen naam vermeld wordt in de colofon. :-)

Gestrand in Wijgmaal

Zoals jullie weten (of niet weten), ga ik regelmatig op stap met de Leuvense dames van het werk.

Deze vrijdag was het opnieuw zover. De datum lag al een tijdje vast, maar het was nog niet zeker of onze pas bevallen Leuvense dame ons zou vervoegen voor een gezond diner bij het nieuwe hippe Leuvense restaurant Noordoever.

De pas geboren dochter van onze collega had echter een klein groeisprintje, dus leek het haar niet zo raadzaam om met de dochter op stap te gaan. Geen nood, als Mohammed niet naar de berg komt… Wij zouden gezellig met z’n allen gaan aperitieven bij onze collega in Wijgmaal.

Vanuit Brussel namen we de trein naar Leuven om daar over te stappen op de trein naar Wijgmaal (blijf het onnozel vinden dat je daar een extra ticket voor moet kopen). Natuurlijk vond onze uitstap net plaats op de dag dat er problemen waren met de bovenleiding vlakbij het station Gent-Sint-Pieters. Het treinverkeer was al de ganse dag flink verstoord, maar wij geraakten wonderwel zonder al te veel problemen in Wijgmaal.

Het toeval wil dat we samen met de echtgenoot van onze pas bevallen collega op de trein van Leuven naar Wijgmaal zaten. Konden we al wat bijpraten tijdens de wandeling naar hun huis. Het was voor ons immers de eerste keer dat we hun baby’tje in levende lijven zouden zien.

De mama zag er alvast stralend uit. Met een mooi nieuw kapsel en apetrots op haar dochter met van die schattige bolle wangetjes om in te bijten. We toastten met een glaasje bubbels op de gezondheid van het nieuwe gezinnetje.

Rond een uur of acht namen we afscheid, want we wilden de trein van 20.13u naar Leuven nemen. Helaas, ons NMBS-geluk was opgebruikt, want de trein van 20.13u bleek afgeschaft te zijn, terwijl die tien minuten eerder nog gewoon op railtime aangekondigd stond Dank u, NMBS! En de volgende trein zou pas een half uur later vertrekken.

We waren niet de enigen die gestrand waren op het bijzonder onhippe perron van Wijgmaal. Een dame van middelbare leeftijd was even ontstemd als wij dat de trein zomaar afgeschaft was. Zij maakte bij het vernemen van het nieuws meteen rechtsomkeer om haar vader te waarschuwen die haar met de wagen bij het station van Wijgmaal had afgezet. De vader was al serieus op leeftijd en reed niet zo graag naar Leuven centrum. Nu de trein was afgeschaft, had hij natuurlijk weinig keus.

Het vriendelijke duo bood ons groepje een lift aan naar Leuven centrum. Uiteraard pasten we niet alle vijf in de wagen. Ik besloot samen met een vriendin achter te blijven en ons geluk al liftend te beproeven. Helaas bleek Wijgmaal station op een vrijdagavond niet meteen de beste plek om een lift te versieren. Al slaagden we er toch in om op een kwartier tijd twee auto’s te laten stoppen. De eerste persoon die stopte was een vader met zijn kind op de achterbank. Die moest echter richting Herent, dus dat hielp ons niet veel vooruit. De tweede wagen die stopte was een koelwagen met twee heren erin. De heren boden ons vriendelijk een plek in de koelwagen aan, maar dit aanbod sloegen we toch liever af. 😉

Ik moet wel zeggen dat ik het hele liftavontuur geweldig vond. Het is van mijn studententijd geleden dat ik mijn duim omhoog stak om auto’s te laten stoppen. Ik voelde me weer helemaal jong. 😉

Ondertussen kwam de volgende trein naar Leuven bijna aan in Wijgmaal station. We besloten ons liftavontuur te laten voor wat het was en toch maar de trein te nemen. Wel jammer dat de keycard van onze vriendin al ingevuld was voor vijf personen terwijl we maar met twee waren. We legden heel de historie uit aan de conducteur en die raadde ons aan naar het loket te gaan om ons geld terug te vragen. Hij schreef achterop de keycard een bericht dat hij effectief had vastgesteld dat we maar met twee waren.

In Leuven station aangekomen, gingen we meteen naar het loket alwaar mijn vriendin een formulier kreeg om in te vullen. Benieuwd hoe lang het zal duren alvorens ze haar geld terug krijgt.

We gingen allebei onze fiets ophalen en spraken af in de Noordoever waar de rest van ons groepje op ons zat te wachten. En zo werd het toch nog een gezellige avond!

PS: Dankjewel aan al de mensen die bereid waren mijn vriendin en mezelf te komen redden in Wijgmaal!

Afgelast wegens ziekte

Deze namiddag waren we uitgenodigd op het verjaardagsfeestje voor de vijfde verjaardag van de dochter van onze vrienden die in Bratislava wonen. Onze vrienden waren speciaal naar België gekomen om de verjaardag van hun dochter te vieren met familie en vrienden. Op mijn aanraden hadden ze de abdijmolen gekozen om de jarige op een feestelijke manier in de bloemetjes te zetten. Helaas, kwam een bijzonder slecht getimede buikgriep van de jarige roet in het eten gooien en moest het feestje afgelast worden.

Da’s nu al de tweede keer dat het ons door ziekte niet lukt om af te spreken met onze vrienden. Ik vind het echt doodjammer. Een reden te meer om eens in onze agenda te kijken of er binnen enkele maanden geen tripje naar Bratislava geboekt kan worden.

Een Limburgs weekend

Dit weekend stonden er maar liefst drie Limburgse afspraken op het programma. Om heel eerlijk te zijn, heb ik een beetje een haat-liefde verhouding met de provincie waar ik opgroeide. Het is er mooi en groen en er wonen veel mensen die mij dierbaar zijn, maar ik slaak telkens weer een zucht van verlichting als ik Vlaams-Brabant binnen rijd. De landelijke rust en ik, we zijn nu eenmaal niet voor elkaar gemaakt.

Zaterdagavond waren we te gast bij onze vrienden en hun drie kinderen. Twee van de kinderen waren onlangs ziek geweest, dus ze waren niet in topvorm. Gelukkig zijn er dan digitale hulpmiddelen om de kinderen rustig te houden, zodat de volwassenen ongestoord van een hapje en een drankje kunnen genieten. Ik was BOB, dus ik beperkte mij tot het schuimende aperitief. Onze vriend, de hobbykok, toverde allerlei lekkers uit zijn mouw, terwijl wij hem aanmoedigden vanop de barkruk aan de keukenbar. Iemand die mij garnalen, sint-jacobsvruchten en zalm voorschotelt, weet duidelijk wat ik lekker vind. 😉 Het gerecht met zalm, spinazie en zoete appel moeten we misschien zelf een keertje proberen. Zalig lekker!

Als dessert hadden mijn vriend en ik gezorgd voor taartjes van Demeestere. De smaakcombinaties waren een tikkeltje te speciaal voor de kinderen, al denk ik niet dat onze gastvrouw en gastheer dat erg vonden. Zo bleef er nog ruim genoeg over om zondag opnieuw te smullen.

IMG_9648

IMG_9649

IMG_9651

IMG_9653

Zondagmiddag waren we uitgenodigd bij vrienden die onlangs in hun gerenoveerde huis getrokken waren. We kregen een volledige rondleiding doorheen het huis, bewonderden de prachtige grote ramen die op het gelijkvloers uitkeken op de tuin en spotten meteen het paar kleine schoentjes in de kinderkamer. De hint leek duidelijk en jawel… We mochten onze vrienden feliciteren met een eerste baby op komst. Nieuw leven in een nieuw huis. Zo blij dat onze vrienden na een heel moeilijke en zware periode betere tijden te wachten staan.

We aten samen van de lekkere pastaschotel met broccoli en ik liet me een beetje gaan met de apple crumble. Zo, zo lekker, recht uit de oven!

IMG_9655

IMG_9657

In de late namiddag namen we afscheid van onze vrienden en reden we verder naar mijn ouderlijk huis, op slechts een paar minuten rijden van het huis van onze vrienden. Mijn vader was er niet, maar we hadden een fijne babbel met mijn broertje en zijn vriendin en legden meteen al een culinaire afspraak voor september vast. Onze nonkel en tante kwamen ook nog even langs om gedag te zeggen en we sloten ons Limburgs uitstapje af met een bezoek aan mijn moeder in het rusthuis.

Een goed gevuld weekend.

Valentijnslunch

Ja, deze Valentijn was een beetje a-typisch. ‘s Avonds naar een film met een sarcastische superheld in de hoofdrol en ‘s middags een uitnodiging voor een gezellige lunch met vrienden.

We zaten rond de tafel met zes volwassenen en vier kinderen en genoten van het met liefde bereide eten. Het gebeurt niet vaak dat iemand mij een bord zelfgemaakt koninginnenhapje met vlees van zelfgekweekte kippen voorschotelt! En jawel, de servetten waren in een hartje gevouwen door de kinderen van onze gastheer en gastvrouw. Kwestie van in het thema te blijven. Leuk nieuw spel ontdekt trouwens: Scotland Yard! We slaagden er moeiteloos in Mister X te klissen (over mijn roemloze nederlaag tegen onze negenjarige schaakkampioen zal ik maar zedig zwijgen). Een overwinning is altijd goed voor mijn gemoed!

IMG_9613[1]

IMG_9614[1]

IMG_9615[1]