L’air des Sens

Al maanden stond deze dinner date met onze vrienden uit Zoutleeuw in onze agenda. Want het kon toch niet zijn dat onze vrienden nog nooit waren gaan eten in L’Air des Sens! En dat terwijl dit Zoutleeuwse restaurant volgens de Groene Gault&Millau het beste groenterestaurant van Vlaanderen is! Uiteraard offerden wij ons graag op om samen met onze vrienden te beoordelen of deze titel al dan niet terecht was.

En jawel, het werd een smaakpapillenstrelende avond met groenten in de hoofdrol. Ik laat jullie mee genieten.

Degustatiemenu Leeuwse vesten:

  • komkommer – tarwe – kruiden
  • walnoot – pastinaak
  • wortel – kardemom/gember

IMG_1191

 

  • wakamé – artisjok – oesterblad -waterkers

IMG_1198

  • gerookte paling – rode biet – knolselderij – zuurdesem

IMG_1199

  • makreel – tomaat

IMG_1203

  • bloemkool – champignon – soja – savooikool

IMG_1205

  • kalfswang – geroosterde knolselderij – cacao

IMG_1206

  • duif – koolrabi – jus

IMG_1209

  • geitenkaas – dille – venkel – karnemelk/vlierbloesem

IMG_1211

  • vlierbes – yoghurt

IMG_1213

  • braambes – abrikoos

IMG_1216

  • chocolade – tonka – hazelnoot – rode biet

IMG_1217

 

Bij dit lekkers dronken wij:

  • Droge mousserende Raumland uit Rheingau
  • Achkarren Grauburgunder uit Baden
  • Klumpp Auxerrois uit Baden
  • Arzuaga Cuvée uit Ribera del Duero
  • Knipser Pinot noir uit Pfalz

En dan te bedenken dat dit restaurant slechts 16 couverts heeft. Alleen daarheen, voordat het té populair wordt.

Wildlife Encounters @ Het Vinne

De uitstap naar het Vinne met mijn broertje en zijn vriendin stond al een paar weken in mijn agenda. Zijn vriendin had voorgesteld om samen te gaan wandelen in het Vinne. Mijn eerste kennismaking met het Vinne dateert van een aantal jaren geleden, toen we op bezoek waren bij onze vrienden die in Zoutleeuw wonen. Het exacte tijdstip kan ik me niet meer voor de geest halen, maar het moet alleszins geleden zijn van toen hun oudste dochter nog een peuter was en de tweeling nog niet geboren was, want ik herinner mij dat we de wandelwagen op de houten paden voortduwden.

Na de culinaire uitspattingen van de dag voordien, leek een stevige wandeling het perfecte anti-gif. Helaas moet deze wandeling in het Vinne zowat het slechtste idee sinds lang geweest zijn. En dit om de volgende redenen. De weersvoorspellingen zagen er voor zondag een pak beter uit dan de dagen voordien en ik vermoed dat ik daardoor wat overmoedig geworden was. Het leek me het ideale weer om mijn wandelsandalen aan te trekken (dezelfde sandalen die nog een jaartje langer moeten meegaan). Dat bleek na een paar meter wandelen al een grote vergissing. Door de hevige regens van de dagen voordien waren de wandelpaden herschapen in één grote modderpoel. In het begin deed ik nog moedige pogingen om de modder te ontwijken, maar al snel bleek dat dit gewoon onmogelijk was. Redenerend dat een beetje modder nog nooit iemand kwaad gedaan heeft, beet ik door en al snel zagen mijn voeten en kuiten zwart van de modder.

IMG_4382

IMG_4383

IMG_4386

Het was ook niet echt mogelijk om ten volle van de omgeving en de wandeling te genieten, want we moesten voortdurend opletten om niet weg te glijden in de modder. Zwarte voeten is één ding, ik zag het geenszins zitten om volledig onder de modder iets te gaan drinken in Brouwerij Wilderen, waar we afgesproken hadden met onze vrienden uit Zoutleeuw.

IMG_4387

IMG_4391

IMG_4396

IMG_4403

De modder was één ding, het allerergste waren de muggen. Miljoenen, miljarden, biljoenen muggen. Overal waar we gingen werden we omringd door wolken muggen. Elk onbedekt stukje van mijn lijf (en dat waren er best wel veel) was een bron van voedsel voor deze verschrikkelijke beesten. Natuurlijk had ik geen insect repellent bij. Wij, grote lompe wezens, waren volkomen weerloos tegen deze venijnige steekbeesten. Ik kon alleen maar hopen dat die ellendige allergische reacties zoveel mogelijk zouden uitblijven.

Gelukkig leefden er ook minder irritante beesten in het Vinne. Zo observeerden we vanuit de schuilhut een paartje geoorde futen die om de zoveel seconden onder water doken om hun jongeren van eten te voorzien. De fantastische rode ogen deden me terugdenken aan onze kanotocht op Lac Le Jeune. De ogen van deze futensoort waren bijna angstaanjagend rood. Erg bijzonder. Helaas was mijn telelens niet goed genoeg om echt mooie close-ups te maken.

IMG_4411

IMG_4460

IMG_4528

IMG_4530

Rond een uur of vijf beëindigden we onze wandeling. Gelukkig was er bij de afspanning aan het begin van de wandeling een buitenkraantje om de drinkbakken van de honden te vullen. Ideaal om mijn met dikke modderkorsten bedekte voeten af te spoelen. Al een geluk dat ik vooruitziend geweest was en flipflops bij had! Het lukte me mijn voeten tot een min of meer aanvaardbare graad van properheid terug te brengen. Oef!

Onderweg naar Brouwerij Wilderen belde ik onze vrienden op om hen te laten weten dat we vertrokken waren. We zouden elkaar ter plekke ontmoeten. Brouwerij Wilderen was een suggestie van mijn broertje. Echt een zeer aangename eerste kennismaking met deze zaak. We zochten een plekje in de zon van dit prachtige terras en bestelden alvast een drankje terwijl we op onze vrienden wachtten. Die arriveerden een kwartiertje later en schoven bij aan onze tafel. De tweeling spurtte meteen naar de speeltuin, maar de oudste dochter (negen jaar al, de tijd vliegt!) bleef mooi bij ons aan tafel zitten. Ik heb altijd een erg fijn contact met haar, zo’n intelligente jongedame. Die gaat het ongetwijfeld nog ver schoppen in het leven!

We bestelden een bord tapas Wilderen en namen de tijd om bij te babbelen en te genieten van de laatste zonnestralen. Een ideaal aperitief. En natuurlijk konden we het niet laten wat Wilderen bier en rum te kopen in de shop.

IMG_0111[1]

IMG_0108[1]

We namen afscheid van onze vrienden en ik reed met mijn broertje, zijn vriendin en mijn vriend terug richting het huis van mijn broertje (jawel, ik zat achter het stuur, mijn goede voornemen indachtig om wat meer te rijden in 2016). Onderweg bestelden we telefonisch een Indische afhaalmaaltijd zodat we onze magen konden vullen met Indisch comfort food na deze toch wel memorabele wandeling. Niet dat een lekkere curry helpt tegen muggenbeten, maar het kan maar smaken!

PS: Totaal aantal muggenbeten = meer dan twintig. En jawel, bijzonder heftige allergische reacties. Ik sterf van de jeuk.

PS2: We zagen ook nog een hertje vanuit de verte.