Gisteren zakten mijn vriend en ik samen met mijn broer, onze Leuvense kameraad, mijn collega en haar kameraad whisky liefhebber af naar de Hoorn voor een namiddag whisky proeven. Mijn vriend, broer, kameraad en ik waren er als eerste maar gelukkig had mijn collega ons het groepsticket op voorhand doorgestuurd en vormde het geen probleem dat zij met haar gezelschap ons later zouden vervoegen.

Dit was mijn eerste spirits festival en amai, ik was lichtelijk overdonderd door het aanbod. We kregen aan de inkom allemaal een bijzonder mooi whiskyglas en dan kon onze verkenning beginnen. Het systeem was simpel: je kocht op voorhand jetons die je kon inruilen voor een dram whisky naar keuze. Hoe exclusiever de whisky, hoe meer jetons dat je kwijt was aan een proevertje. Ik heb echt mijn uiterste best gedaan om van elke fles whisky die ik proefde een foto te nemen, maar ben eerlijk gezegd niet honderd procent zeker dat dit gelukt is.

Van alle whisky’s die ik proefde op het festival, was de Ichiro’s Malt Chichibi mijn favoriet. Die kostte mij jammer genoeg wel veel jetons. De single malt Lowlands whisky Baron was de grootste tegenvaller. Ik wilde onze Noorderburen nochtans graag een kans geven. Wat prijs-kwaliteit betreft, waren mijn vriend en ik onder de indruk van de Normandische whisky Le Breuil, gedestilleerd in Château du Breuil, vooral bekend van de calvados. ook de Bretoense Glann Ar Mor single malt kon mij wel bekoren, of misschien liet ik me gewoon verleiden door de mooie vuurtoren op het etiket, de namiddag was toen al wat gevorderd. 😉 We kochten alleszins een fles van beide Franse whisky’s. (En ja, de aandachtige kijker zal opmerken dat ik een scheve schaats reed met een glaasje rum.)

En oja, ik werd ook lid van de Scotch Malt Whisky Society! En kreeg voor mijn lidmaatschap meteen een flesje whisky in ruil!

Rond half vijf was het tijd voor de Masterclass van Eric Vermeire, die ons meenam op een avontuurlijke tasting. Bij de whisky’s van de tasting zaten er voor mij persoonlijk geen memorabele uitschieters, maar het was wel cool om een single grain whisky die 34 jaar op vat gelegen had te kunnen drinken. Vooral de vlotte vertelstijl en kennis van Eric Vermeire maakte van deze masterclass een succes.

Na de masterclass namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad, die een tafel bij Taste Leuven gereserveerd hadden. Met ons overblijvend gezelschap van vier hadden we een culinair iets minder hoogstaande avond, al moet ik zeggen dat het eten mij enorm smaakte, na al die alcohol. We bestelden Thais en durfden het aan om de fles Le Breuil open te doen om eindelijk het verjaardagscadeau dat mijn vriend van zijn ouders gekregen had uit te proberen. Wellicht niet zo’n heel strak plan, rekening houdend met de voorgaande consumpties, maar hey, een mens leeft maar één keer. Helaas bleef het kraantje van de whiskyboot lekken en konden we op het einde van de avond niets anders dan de whisky terug gieten in de fles. Een mooi, maar niet echt praktisch cadeau.