Barbecue en een nipte nederlaag

Zondag waren mijn vriend en ik te gast voor een barbecue in het kleine, maar gezellige stadstuintje van onze kameraad. De grote hitte van de dag voordien was gepasseerd en het leek er zelfs op dat het mogelijk zou kunnen regenen. Toch waagden we het erop en aperitiefden we buiten samen met onze kameraad en zijn dochter.

IMG_0939

Na het aperitief stortte onze vriend zich op de barbecue, professioneel uitgerust met temperatuursensoren en alles. Wij zorgden ondertussen voor een lekker flesje Primitivo uit Puglia, een kleine vooruitblik op onze komende zomervakantie.

IMG_0945

IMG_0942

In de tuin spotten we enkele ongenode gasten. Gelukkig waren het vegetariërs. 😉

IMG_0948

Voor het hoofdgerecht leek het ons toch aangewezen naar binnen te verkassen, ook omdat de tuintafel van onze kameraad letterlijk de instorting nabij is. Mijn vriend en ik hadden voor heerlijk slaatjes van Convento Food gezorgd, die goed pasten bij het perfect gegaarde stuk ribeye.

IMG_0953

IMG_0955

Geen plaats meer voor dessert nadat we al dat lekkers verorberd hadden, maar een spelletje Risk gaat er altijd in! Nadat ik de gele legers van mijn vriend helemaal van de kaart geveegd had en ik maar liefst acht kaarten in mijn hand had die ik bij de volgende beurt zou omruilen om een verpletterende overwinning te halen, veroverde onze vriend Azië en had hij daarmee zijn opdracht vervuld. Om mijn verdriet te verdrinken dat de overwinning me ontglipt was, dronken we een glaasje whisky (of twee). Stonden op tafel: Machrie Moor, The Chita, Arran single malt 18y en Benromach 10 y. En zo waren we allemaal een beetje winnaar. 😉

risk

IMG_0957

Puffen in het Provinciedomein

Vandaag, de (voorlopig) warmste dag van het jaar hadden mijn vriend en ik afgesproken met onze vrienden uit De Pinte en hun twee schattige dochters. We startten met een lunch op het terras van Van de Weyer. De twee jongedames (4 en 7) kregen meteen kleurbladen en kleurpotloden aangereikt door de ober. Initieel leek het terras een superleuke plek om iets te eten, maar naarmate het warmer en warmer werd, begonnen we wat last te krijgen van de hitte. Vooral omdat de parasols niet elk plekje aan tafel van voldoende schaduw konden voorzien. Al hield de warmte de oudste van de twee meisjes niet tegen wat acrobatische toeren uit te halen.

Een fris aspergeslaatje was wat mij betreft de perfecte lunch op deze warme dag:

IMG_0855

Hamburgerliefhebber:

IMG_0857

Voor mij liever iets gezonds:

IMG_0859

Toekomstige circusacrobaat:

IMG_0868

Na de lunch reden we samen met onze vrienden naar het provinciedomein van Kessel-Lo. Oorspronkelijk waren we van plan te voet te gaan (de meisjes zijn zeer goede stappers), maar met dit extreem warme weer leek dat toch niet zo’n goed idee. Zeker niet wanneer de vermoeidheid zou toeslaan na een lange namiddag en de dames het niet meer zouden zien zitten om een half uur terug te wandelen naar parking De Bond.

In het provinciedomein was het bijzonder druk. Vooral de nieuw aangelegde speeltuin waardoor een riviertje liep, was zeer populair. Begrijpelijk dat iedereen bij dit weer het water opzoekt om verkoeling te zoeken. Jammer dat er vlakbij de speeltuin nergens een schaduwrijke plek was van waaruit we de kinderen in het oog konden houden. Aangezien de jongste van de twee nog niet kon zwemmen, besloten we toch maar verder te wandelen op zoek naar een rustigere plek.

Niet meteen veel rustiger, maar wel aangenaam in de schaduw: de waterspeeltuin aan Ecocentrum. De jongedames haalden hun hart op en niemand van ons gezelschap vond het een probleem om zelf nat te worden. Het was er het weer voor. Vervolgens wandelden we naar de grote vijver en huurden we twee waterfietsen. Altijd leuk, maar nu was het er eigenlijk te warm voor. De zitplaatsen waren zo heet dat we ons zitvlak bijna verbrandden toen we op de fietsen plaats namen. En op het water zelf waren er natuurlijk geen schaduwrijke plekjes te bespeuren. Ik maakte me ook wat zorgen over de twee blonde meisjes zonder zonnebril, die hun ogen tot spleetjes moesten knijpen om het zonlicht te filteren. Gelukkig waren ze zeer goed ingesmeerd tegen het verbranden en duurde het tochtje maar een half uurtje.

Fijn, maar vijf graden frisser, zou beter geweest zijn.

IMG_0879

Na al dat waterfietsen, hadden we wel iets lekkers verdiend en genoten we samen van een ijsje bij de Kiosk.

IMG_0920

We sloten de namiddag af in de grote speeltuin. Het was nét een tikkeltje minder warm, zodat het voor ons minder een probleem was om in de vlakke zon op de kinderen te letten. Onze circusacrobaat amuseerde zich uitstekend door overal op en onder te klauteren. De jongste deed het iets rustiger aan en bleef braaf in de buurt van mama.

En amai, waren wij content dat we met de wagen naar het provinciedomein waren gereden, want na een goed gevulde namiddag waren onze twee blondjes bekaf. 😉

Sterren plukken bij Essenciel

Mademoiselle Julie en ik zijn goed bezig met het verzamelen van sterren. Na ons bezoek aan Melchior in Tienen was ik er tot mijn grote verbazing in geslaagd een tafel voor twee te bemachtigen bij Leuvens sterrenrestaurant Essenciel.

Gisteren was het dus zover: onze volgende culinaire topervaring! Julie kwam naar goeie gewoonte met de trein en omdat we nog wat tijd op overschot hadden voordat Essenciel open ging, profiteerden we van de gelegenheid om een klein aperitiefje te drinken bij een nieuw Leuvens concept SLŌ slow food & living. Mijn glaasje schuimwijn smaakte alvast naar meer, kijk er al naar uit om een keer te gaan brunchen bij SLŌ.

IMG_0795

Iets na zeven stapten we vervolgens binnen bij Essenciel voor werkelijk een fabuleuze culinaire ervaring. Ik kan niet anders dan zeggen dat de chefkok en zijn team die ster dubbel en dik verdienen. Heel vriendelijke bediening, zalig lekkere cocktails en ja, de gerechten waren zo mogelijk nog lekkerder dan ze eruit zagen.

Cocktails maison:

IMG_0800

Cocktails en appetizers:

IMG_0802

Mademoiselle Julie:

IMG_0804

Versgebakken brood:

IMG_0806

Lijngevangen zeebaars, koolrabi, citroen, codium:

IMG_0808

Otoro, koshihikari, komkommer, ponzu:

IMG_0810

Oosterschelde kreeft, verse pasta, romesco, buratta:

IMG_0817

Noordzeevis, brandade, spitskool, bottarga:

IMG_0821

Entrecote ‘Morucha’, gerookte look, aubergine, ansjovis:

IMG_0823

Pinapple ‘tepache’, jasmijnrijst, manog, combava:

IMG_0826

Zoetigheden bij de thee en koffie:

IMG_0830

Na genoten te hebben van de laatste versnaperingen wandelden we op een stevig tempo richting het station. Ik had tijdens het eten gezien dat er ‘s avonds laat geen treinen meer reden richting Tienen wegens werken aan de sporen. De treinen werden vervangen door een bus. Aan het station zelf was het even zoeken naar de plek waar die vervangbussen vertrokken (serieus, NMBS, dat kan toch echt duidelijker worden aangegeven). Gelukkig waren we net op tijd zodat Julie zonder problemen op de vervangbus richting Tienen kon stappen.

Een topavond die naar meer smaakte!

Swimming in the pool

Na de geslaagde eerste pool party bij mijn petekindje, mocht een heruitgave niet lang op zich laten wachten. Mijn vriend had immers het splinternieuwe zwembad nog niet kunnen aanschouwen. En ja, ook dit weekend waren de weergoden aan onze kant. Een stralend zonnetje is nu eenmaal het ideale excuus om te ravotten in het water. Nadat we uitgezwommen waren, speelden we samen Exploding Kittens, serieus het beste spel aller tijden! Na Risk, uiteraard!

IMG_0658

IMG_0660

Voor het avondeten hadden onze vrienden huisgemaakte pizza voorzien. We mochten zelf kiezen met welke ingrediënten we onze pizza wilden beleggen. En ja, misschien heb ik mij een beetje laten gaan met de hoeveelheid mozzarella op mijn pizza, maar het smaakte wel geweldig lekker. (Ik vind dat de meeste pizza’s die je op restaurant krijgt te schaars belegd zijn.)

IMG_0682

 

Afsluiten deden we met heerlijke verse aardbeien, vanille-ijs en chocoladesaus.

IMG_0684

 

Een zondag die bij mij spontaan een vakantiegevoel opriep!

 

Sushi at Rodin’s!

Hoe beter te vieren dat de tandarts bij de controle geen gaatjes heeft gevonden dan met een heerlijke portie sushi? En ja, het was alweer veel te lang geleden dat we een maaltijd deelden met Goofball en haar gezin, inclusief kat Rodin.  De dagen en weken vliegen zo snel voorbij dat het gewoonweg beangstigend is. Ik werk ook veel te veel, waardoor de tijd alleen nog sneller lijkt te gaan en aan de lange lijst todo’s schijnt maar geen einde te komen.

Maar wat is er beter om te ontspannen dan een avond doorbrengen met vrienden? Gezellig genieten van een lekkere sushischotel vergezeld van een glaasje wijn, meer moet dat echt niet zijn.

IMG_0529

IMG_0531

IMG_0532

En oja, na de maaltijd was er nog net genoeg tijd voor een spelletje Exploding Kittens met de jongens voordat het bedtijd was.

IMG_0533

IMG_0534

IMG_0535

Goofball en Rodin, die het zich allemaal laat welgevallen:

IMG_0539

Vevey en Aubonne – 5 juni 2022

Opgestaan om 8.30u wat voor mij, ondanks het riante aantal uren slaap, toch nog te vroeg aanvoelt. Gelukkig is er het heerlijke ontbijt om de laatste restjes van de kater van gisteren te doen vergeten. We genieten uitgebreid van het ontbijt, pakken op het gemak onze bagage en checken uit een paar minuten voor 11u. Voor onze laatste overnachting hebben we immers een kamer geboekt in Base Hotel vlakbij het station van Vevey. Het is onze bedoeling om ons te voet naar dat hotel te begeven (een 35 minuten wandelen, gelukkig bergaf), maar buienradar voorspelt een stevige stortbui om 11.15u. Dus besluiten we nog even te wachten in de comfortabele zetels van het hotel tot de bui voorbij is.

IMG_0322

IMG_0323

IMG_0325

En jawel, buienradar had gelijk: stip om 11.15u valt de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig duurt de regenbui niet lang en wanneer deze overgewaaid is, vertrekken mijn vriend en ik te voet met onze rolkoffertjes naar Base Vevey. Het is zondag, dus de straten zijn bijna verlaten. We voelen onderweg nog een paar druppels regen, maar gelukkig breekt de bui niet door.

IMG_0339

IMG_0340

Aangezien we pas om 15u kunnen inchecken in het hotel, vragen we aan het personeel of we onze bagage kunnen achterlaten. Spijtig genoeg begint het opnieuw te regenen op het moment dat we in het hotel de formaliteiten voor ons verblijf staan te regelen. Het supervriendelijke personeel biedt ons meteen een paraplu aan, zodat we toch buiten kunnen wandelen. Echt zelden zo’n sympathiek onthaald geweest in een hotel.

We bedanken de vriendelijke jongedame en gaan gewapend met onze paraplu’s naar buiten. We wandelen richting het meer, waar het ongeveer uitgestorven is. Gelukkig stopt het al snel met regenen en maken de stevige regenwolken langzaamaan plaats voor een aarzelend zonnetje. We maken een wandeling langs het meer in de richting van Corseau, genietend van de prachtige omgeving.

IMG_0344

IMG_0345 Continue reading

Caves Ouvertes Vaudoises – 4 juni 2022

Opgestaan om 8.30u, omdat mijn vriend al in de voormiddag met zijn collega heeft afgesproken om samen naar de Caves Ouvertes Vaudoises te gaan. Een beetje te vroeg voor mij, na een zeer intensieve werkweek had ik graag wat bijgeslapen. Maar goed, een lekkere douche later, voel ik me al heel wat frisser.

Het ontbijt in hotel Modern Times (genoemd naar een film van Charlie Chaplin) is werkelijk fenomenaal. Zowel mijn vriend als ik genieten uitgebreid van het buffet. Kwestie van een stevige bodem te leggen voor al die Zwitserse wijn. 😉

IMG_0165

IMG_0167

IMG_0168

IMG_0170

IMG_0171

IMG_0174

IMG_0175

De receptie bestelde een taxi voor ons om 10.10u, maar uiteindelijk moeten we nog een dik kwartier wachten tot de taxi aankomt. Wat maakt dat we een beetje te laat aankomen bij het station van Chexbres. Gelukkig heeft de Engelse collega van mijn vriend al onze bandjes en ons wijnglas opgehaald zodat we niet veel tijd verliezen.

We maken meteen kennis met de twee Turkse jongedames die hem vergezellen. Beetje een bizar verhaal: een gemeenschappelijk Turkse collega van mijn vriend en de Engelsman, had aan de Engelsman gevraagd om de jongedames mee te nemen naar de Caves Ouvertes, omdat hij zelf in Turkije zat. We zijn dus op stap met twee wildvreemden. De twee jongedames zijn opgetut alsof ze naar een feestje gaan, met make-up, hippe kledij en zelfs panty’s. De weersvoorspellingen verwachten vandaag temperaturen tot 30 graden. Hum. Interesting.

Gelukkig klikt het meteen met de twee jongedames, zelfs al kan één van de twee maar oppervlakkig Engels. Laat ons zeggen dat haar Engels alleszins stukken beter was dan mijn Turks. Ik ben zelfs vergeten hoe in het Turks tot tien te tellen. Een skill die ik ooit leerde toen ik in het ziekenhuis een kamer deelde met een Turks meisje na het operatief verwijderen van mijn vier wijsheidstanden. Beide dames overladen me met complimenten over mijn blauwe ogen. Meteen gescoord. 😉

Onze eerste stop van de dag is Domaine Pierre-Luc Leyvraz, niet ver van het station van Chexbres. We genieten van onze eerste proevertjes en maken verder kennis met de Turkse dames, die elkaar blijkbaar op de tennisles hebben leren kennen en nu regelmatig samen op reis gaan. Het is voor allebei hun eerste bezoek aan Zwitserland. In totaal zullen ze hier vijf dagen verblijven. Wel heel kort, vind ik persoonlijk, maar goed, ze worden meteen al ondergedompeld in de authentieke Zwitserse cultuur.

IMG_0180

IMG_0181

IMG_0182

We steken schuin de straat over om het volgende wijndomein te bezoeken. Jomini vins. Hier krijgen we een heuse rondleiding in de wijnkelder. Zeer boeiend, maar enkel in het Frans. Een beetje lastig dus voor de Turkse dames die geen woord Frans kunnen. Ik informeer bij de gids of hij ook wat uitleg kan geven in het Engels, maar helaas… Mijn vriend en ik doen ons best om zoveel mogelijk te vertalen, maar die technische wijntermen zijn voor geen van ons beiden parate kennis. Nuja, we kunnen wat toffe fotootjes maken. Ideaal voor de instagram account van de twee knappe dames. Continue reading

Genieten bij Convento Wijnbistro

Ongelooflijk genoten van het heerlijke diner gisteren met mijn vriendin uit Antwerpen. We zien elkaar door onze wederzijdse drukke agenda’s veel te weinig, maar als we er dan eindelijk in slagen een datum te prikken om samen iets te gaan eten, dan vallen er de ganse avond geen stiltes te bespeuren in de gesprekken. En ja, ook ditmaal stelde Convento Wijnbistro niet teleur. Geniet gezellig mee!

Een dipsausje om mee te beginnen:

IMG_0106

Geroosterde prei, smokey ui, pompoenpit & zuurdesempancake, gefermenteerde kool en ei:

IMG_0107

Asperge, Flandrien Grand Cru, lamsoor:

IMG_0110

Heerlijke chianti:

IMG_0113

Catch of the day, koolrabi, jus van gefermenteerde tomaat:

IMG_0122

Inlands kalf, rode biet, bagna cauda:

IMG_0123

Kaasplank van Kaasmeester Van Tricht: Blankaart (‘t Dischhof ) Diskmuide, Aurelie bio (Kardistel – Lummernà, Saison Dupont (Brouwerij Dupont – Tourpes), Tegeleir (Catharinadal – Achel), Grevenbroecker

IMG_0125

Aardbei, geuze, amaranth:

IMG_0126

Sushi dinner with friends!

Die ene keer dat ik eens op tijd de deur van het kantoor achter mij dicht trok, stonden deze avond uiteraard alle aankondigingsborden van de NMBS in Brussel-centraal op rood. Door een ongeval in Kortenberg was er geen treinverkeer meer mogelijk tussen Zaventem en Leuven. Naar alle waarschijnlijkheid weer iemand die het niet meer zag zitten en zich van het leven beroofde. Zeer triestig. Hoog tijd dat wij als maatschappij mentale gezondheidszorg serieus nemen…

IMG_9815

IMG_9816

Maar goed, daarmee was ik nog niet in Leuven en even vreesde ik dat de sushidate waar ik al een tijdje naar uitkeek, niet zou kunnen doorgaan. Totdat één van mijn collega’s die via whatsapp met me meeleefde, me erop wees dat de grote baas wellicht nog op kantoor was en de grote baas komt meestal met de auto… Ik dus meteen vanuit het station gebeld: en jawel, de grote baas was nog op kantoor, maar helaas, nét vandaag was hij niet met de auto naar Brussel gekomen. Pech, dikke pech. Hij stelde voor dat ik terug naar het kantoor zou komen en samen te bekijken of we niet vanuit Brussel een taxi naar Leuven konden nemen.

Ik dus terug naar kantoor om daar te overleggen met de baas. Uiteindelijk beslisten we de trein naar de luchthaven te nemen en van daaruit een taxi naar Leuven. Dus terug naar Brussel-centraal om daar op de eerste de beste trein richting de luchthaven te springen. Om door de poortjes in de luchthaven te geraken, moest ik noodgedwongen twee diabolotoeslagen betalen. Ook dat nog… Gelukkig zaten we een paar minuten later al in een taxi richting Leuven. Een dure rit, maar betaald door de grote baas. 😉

Mijn baas en ik hadden gevraagd aan de taxichauffeur om ons aan Leuven station af te zetten. Mijn baas stond net af te rekenen, toen een jongedame met rolkoffertje opdook die vroeg of deze taxi vrij was. De taxichauffeur weigerde haar in eerste instantie als klant, want hij reed enkel vanaf de luchthaven. De jongedame in kwestie was echter op zoek naar een taxi om haar naar de luchthaven te brengen, want zij was door datzelfde ongeval gestrand in het station van Leuven, zonder treinen om haar naar de luchthaven te brengen. En zo hielpen wij deze ijongedame haar vlucht halen.

En kijk, uiteindelijk was ik rond 19.15u al in Leuven. Een kwartiertje te laat voor de afspraak met onze vrienden, die ik onderweg naar Leuven via whatsapp op de hoogte had gehouden. En dan was ik zelfs nog niet eens de laatste op de afspraak!

Na dit avontuur smaakte de sushi van Kintsugi mij alleszins dubbel zo lekker. Fijn dat deze avond met vrienden niet in het water is gevallen.

IMG_9820

Afkoelen in Tielt-Winge

De weersvoorspellingen voor zaterdag zagen er fantastisch uit. Een ideale dag om een duik te nemen in het splinternieuwe zwembad van het gezin van mijn petekindje. Omdat het zo’n mooi weer was, besloot ik gebruik te maken van de Urbee Go app en met de elektrische fiets naar Tielt-Winge te trekken. Helaas vond ik geen enkele fiets waarvan de batterij meer dan drie streepjes had (maximum is vijf), wat wellicht wat te weinig was om een uur heen en een uur terug te fietsen. Ik besloot het er toch op te wagen, maar de fiets in de laagste stand te zetten en op rechte stukken of stukken die bergaf gingen, in de stand nul te fietsen.

Doordat ik zowel op het Martelarenplein (waar een rommelmarkt stond) als op het Benedenplein was gaan zoeken naar een fiets met een zo vol mogelijke batterij, had ik serieus wat tijd verloren. Daardoor besloot ik niet de scenic route te nemen, maar de kortste weg naar Tielt-Winge (langs de N2). De route was uitgerust met een goed fietspad, maar toegegeven, het was niet zo tof om de hele tijd langs een drukke baan te fietsen. Het fietsen op de laagste stand viel gelukkig goed mee en slechts zo nu en dan zette ik de fiets in stand drie, wanneer ik een heuvel moest nemen. Daarbij hield ik angstvallig de batterij in het oog (stom dat het niet mogelijk is om de batterij van zo’n deelfiets zelf op te laden). Gelukkig waren er grote stukken bergaf, waarop ik gewoon in nul kon fietsen.

Ik slaagde er uiteindelijk zelfs in een beetje tijd goed te maken en was een kwartiertje later dan gepland bij onze vrienden in Tielt-Winge. Daar moest natuurlijk eerst en vooral het nieuwe zwembad uitgebreid bewonderd worden. Ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk was van de mooie manier waarop het zwembad aansloot op hun nieuwe terras en ingewerkt was in hun tuin. Erg knap en stijlvol, wat uiteraard te verwachten was van een architecte. 😉 Natuurlijk kon ik het niet laten zelf een duik in het aangenaam warme (29 graden) water te nemen. Amai, mocht ik een huis met een zwembad hebben, ik zou dagelijks een duik in het water nemen. Weer of geen weer. Nat word je toch. 😉

IMG_9095

Na het fijne zwempartijtje speelden we nog een spelletje regenwormen en toen was het al tijd voor het avondeten. Mijn vriendin had een lekkere pasta op tafel getoverd. Lekker met een glaasje Italiaanse witte wijn. En het dessert, vanille-ijs met verse aardbeien en warme chocoladesaus, paste perfect bij het heerlijk zomers weer.

IMG_9103

IMG_9104

IMG_9105

Aangezien ik zondag supervroeg moest opstaan om mijn vlucht naar Valencia te halen, maakte ik het niet te laat en vertrok ik rond een uur of acht. Toegegeven, ik had ook weinig zin om een uur in het donker naar huis te fietsen. Voor de terugweg koos ik wel voor de scenic route, nog steeds erg zuinig doend met de batterij van de elektrische fiets. En jawel, goed gemikt: de batterij was net leeg op vijf minuten fietsen van het station. Volgende keer hoop ik toch een fiets aan te treffen met een volle batterij. 😉