Het weer wilde niet echt meewerken. Op het strand van Scheveningen werden we zelfs verrast door een kleine wolkbreuk. Maar het gezelschap maakte dit alles meer dan goed. We werden geweldig in de watten gelegd door vrienden E en L en hun schattige dochter M. Al lukte het me dit keer niet om op slinkse wijze achter het geslacht van de nieuwe baby te komen. We zullen moeten wachten tot december…
vrienden
Na het onweer
Het plaveisel blonk nog van het vocht dat een uur voordien overvloedig uit de wolken was gevallen. De hevige hitte van de dag was weggespoeld door de regen. De nacht was koel, maar aangenaam. De straatverlichting verlichtte de gezichten van mijn gezelschap. Met een cocktail in de hand genoot ik van de nachtelijke bries.
I <3 the summer of 2009.
Terrasjes, terrasjes, terrasjes
Gisterenmiddag met de collega’s, gisterenavond met vrienden om afscheid te nemen van een kameraad die voor drie maanden naar Canada trekt en deze middag met alweer een paar andere collega’s (ik heb veel terraswaardige collega’s).
Dat het nog maar lang zomer blijft.
Dank aan de weergoden
Zaterdag was het stralend weer tijdens het kajakken en hebben we het droog gehouden tot het laatste stukje bbqvlees op was. Binnen weerwolven spelen, als het buiten giet, is er iets gezelligers? En tegen dat we zondagmiddag goed en wel ons ontbijt achter de kiezen hadden, waren de ergste regenbuien achter de drug. Over die paar druppeltjes die er vielen tijdens ons bezoek aan het château-fort de Bouillon, spreken we niet.
Jaja, het was een geslaagd weekendje, daar in onze watermolen aan de oever van de Semois.
Barbecue bij regenweer
De weergoden hadden besloten de barbecue bij vrienden in de buurt van Mechelen te saboteren. Het alternatief, een elektrische barbecue, werd afgedaan als heiligschennis. Dapper staken de heren de barbecue aan, want als er met vuur gespeeld mag worden, zijn ze er als de kippen bij. De barbecue kreeg een plaatsje onder de halfopen garagepoort. Handig is anders, maar het werkte wel. Tussen de regenvlagen door werd ons overheerlijk mals vlees aangeleverd. De afspraak was dat de gasten voor de groenten zouden zorgen en de gastheer en gastvrouw voor het vlees, wat natuurlijk resulteerde in een massaal groente-overschot.
De dochter (3 jaar) van onze gastheer en gastvrouw was iets minder blij met al dat bezoek en dan vooral niet met het bezoek van de anderhalf jaar oude M. M was iets te geïnteresseerd in haar speelgoed waardoor ze voortdurend bezig was met haar speelgoed in veiligheid te brengen. Tot hilariteit van de volwassenen. De hond des huizes, een soort zwarte golden retriever (ben de naam van het ras kwijt), vond het heel erg prettig om onder mijn rok te komen snuffelen. Ik vond het iets minder prettig, zo’n groot zwart beest tussen mijn benen. 😉
En zo genoten we, ondanks het slechte weer, van een zondagse barbecue met als spetterende afsluiter banaan met chocolade in zilverpapier gegaard op de barbecue.
Beleuvenissen
Beleuvenissen is voor mij altijd een goed alibi om een gezellige avond onder vrienden door te brengen. De muziek is voor mij eerder bijkomstig. Ik had een uiteenlopende bende vrienden gevraagd of ze vrijdagavond zin hadden om samen met ons de stad in te trekken en was erin geslaagd een gezelschap van acht personen op de been te krijgen. De meeste leden van ons gezelschap kenden elkaar nog niet. Het was dus even afwachten of het zou klikken, maar dat bleek wonderwel mee te vallen.
We hadden afgesproken aan de Werf. Toen mijn vriend en ik daar aankwamen, bleek er een kliek bekenden te zitten. Her en der wat stoelen en tafels bijeen geraapt, ons bij het reeds aanwezige gezelschap gevoegd, drinken besteld en bijgepraat terwijl op de achtergrond Truephonic covers van bekende nummers speelde. We maakten kennis met het souvenir van werkmens (dat is een hele rage, op reis gaan en terug thuiskomen met een lief) en luisterden likkebaardend naar hun Amerikaverhalen. Mijn lijstje met potentiële reisbestemming wordt er alleen maar langer op.
Vriend U stelde voor om op de Vismarkt naar The Magical Flying Thunderbirds te gaan luisteren. We waren wat te laat, want hun optreden was al begonnen en de Vismarkt stond afgeladen vol. We probeerden om zo dicht mogelijk bij het podium te geraken, maar moesten de strijd al snel staken. Wanneer ik op mijn tenen stond, kon ik zo nu en dan een glimp van de groep opvangen. Ik moet zeggen dat The Magical Flying Thunderbirds er fantastisch goed in slaagden ambiance te brengen. Heel tof optreden waarbij de ene cover naadloos overging in de andere. En natuurlijk kon een nummer van the King of Pop niet ontbreken.
Na het optreden dronken we als afsluiter nog iets in de Wentelsteen. De vermoeidheid sloeg toe en iedereen was een beetje opgelucht toen werkmens eindelijk de laatste druppels bier uit zijn glas opdronk. 😉
‘t Was een geslaagde avond.
Een zonnige zomeravond
Gisterenavond zaten we op het terras van de Ming in het gezelschap van C en H, die zo vriendelijk waren om op ons appartementje te passen tijdens onze afwezigheid. Het was zo’n perfecte zomeravond waarop zelfs na zonsondergang de warmte aangenaam in de lucht blijft hangen en het lijkt alsof je de ganse nacht kan blijven praten.
We aten sushi (ja, weeral) en heerlijke teppanyaki. We lieten een flesje Chileense wijn aanrukken en kregen er meteen een tweede gratis bij. Een toffe zomerpromotie van de Ming. We klonken met water en wijn op het heuglijke feit dat C en H binnenkort door babygehuil uit hun slaap gehouden zullen worden. 😉 Mijn vriendenkring doet alvast stevig haar best om het geboortecijfer in België op te krikken.
Als afsluiter van de avond dronken we nog iets op het terras van de Pur Pur. Nieuwe uitbaters, maar de drankjes op de kaart klonken nog steeds bekend in de oren.
Jammer dat we de dag erna met een houten kop weer vroeg uit de veren moesten.
Fotovoorstelling Amerikareis
Gisteren hebben we de spits afgebeten met de eerste fotovoorstelling van onze Amerikareis bij L en J. Onze samenkomst was spontaan tot stand gekomen. L was erin geslaagd de dag vóór ons feest (dat btw géén trouwfeest was) zijn enkel te breken en zijn ligamenten te scheuren tijdens een partijtje paintball. Ipv gezellig mee te komen vieren, lag hij te kermen ergens in een ziekenhuis terwijl zijn voet hing te bungelen aan zijn been. Dat komt ervan de stoere te willen uithangen. 😉
Na onze thuiskomst stuurde ik een mailtje naar L om te vragen of we op ziekenbezoek konden komen en of hij eventueel geïnteresseerd was om wat foto’s te zien van Amerika. Dat was hij. De verdere afspraken waren snel gemaakt. Mijn vriend en ik haalden gisterenavond Thais voor vier personen en we aten dat gezellig bij L en J thuis op. Ik had snel, snel nog een flesje wijn meegegrist om bij het eten te drinken en dat bleek een echte meevaller te zijn. Het was een fles wijn waarvan mijn vriend ooit eens een kistje cadeau gekregen had van een collega. Toen we de eerste flessen daarvan dronken, vonden we ze wat tegenvallen. Maar nu bleek dat we gewoon te snel van de flessen gedronken hadden. Ze hadden gewoon wat tijd nodig om te rijpen. Stom, stom.
Tijdens de fotovoorstelling verveelde ik onze gastheer en gastvrouw met veel te lange uitweidingen over architectuur een geschiedenis, terwijl mijn vriend mij de hele tijd zat aan te manen om toch maar sneller door de foto’s te gaan. En dan zaten ze mij ook nog uit te lachen met mijn geklungel met de muis. Tss! Toen onze gastvrouw bijna in slaap viel (ik moet nog wat aan mijn vertelkunsten schaven, vrees ik) en mijn vriend een beetje té goedgezind werd van al die wodka, trokken we naar huis.
Op naar de volgende fotovoorstelling.
Impressies van ons feest
Respect voor trouwers die ‘s ochtends vroeg moeten opstaan om naar de kapper te gaan, zich vervolgens naar het stadhuis haasten, dan naar de kerk en wiens feest tot in de vroege uurtjes duurt. Ons feest duurde van 3 uur ‘s middags tot 12 uur ‘s nachts en ik was helemaal kapot rond middernacht.
Het was fantastisch, daar niet van, maar ik had nooit gedacht dat mensen welkom heten en afscheid nemen zo vermoeiend kon zijn. Door de vrije formule van ons feest kon iedereen een beetje komen wanneer hij of zij wilde, waardoor we eigenlijk continu bezig zijn geweest. We zijn er zelfs niet in geslaagd om alle feesttafels af te gaan om een babbeltje te doen.
We hebben heel veel complimentjes gekregen over onze feestlocatie. En ik maak er hier graag een beetje reclame voor, want het mag gezegd, ons feest was picobello in orde. Zaal Aulnenhof, onthoud die naam. We hadden natuurlijk het weer aan onze kant. De zon scheen de ganse dag (ik heb er zelfs tan lines aan overgehouden, maar ben gelukkig niet verbrand) en we konden tot het avondeten gezellig buiten zitten. De kinderen hebben zich ongelooflijk goed geamuseerd op het springkasteel. Er waren ballonnetjes, schmink en neptattoos. Zoveel blije gezichtjes. En alweer moet ik een pluim geven aan de feestzaal die dit allemaal voor ons geregeld heeft.
Ik denk dat er in totaal zo’n 180 volwassenen en 44 kinderen waren. Onze jongste gast was 2 weken oud en duidelijk al een echt fuifbeest. 😉 Het was geweldig, het was fantastisch, het was in een flits voorbij.
Laste minute afzeggingen
Het regent hier afzeggingen. 
Allemaal met een geldige reden, dat wel. Een ziekenhuisopname met een enkelbreuk en gescheurde ligamenten, een ziek kind, een bevel tot rusten van de dokter wegens een moeilijke zwangerschap, een crematie, een beenbreuk,… Het lijkt wel alsof onze gasten getroffen worden door het noodlot. In totaal hebben we al 9 afzeggingen voor ‘s avonds en vier voor de namiddag ontvangen. Zo, zo jammer. Als iemand nog last minute wil komen, er is dus nog plaats aan de feestdis.