De doorstart van de Belga Queen

Heel blij dat dit Brusselse monument onlangs de deuren heeft heropend. Niet dat ik er voor de sluiting de deuren plat liep, maar zo’n fantastische historisch plek verdient een invulling op niveau. Dé ideale plek dus voor een afspraak met mijn oud-collega, net als ik liefhebber van het goeie leven.

En ja, het interieur was nog even indrukwekkend als ik mij herinnerde en de ober, pas gearriveerd vanuit het buitenland, deed zijn uiterste best om ons in de watten te leggen. Zij het dat zijn Frans en Nederlands iet of wat onbestaande waren, maar dat maakte hij dubbel en dik goed met zijn vriendelijkheid en hulpvaardigheid.

De hertenfilet was zonder overdrijven de beste die ik ooit gegeten heb. Zo mals! Al mocht de garnituur wat mij betreft wel wat meer zijn voor de toch wel stevige prijs van 42 euro. Ook de klassieke dame blanche was heerlijk. Op de foto lijkt de bol niet zo groot, maar in werkelijkheid was dit de grootste bol ijs die ik ooit in mijn leven gezien heb. Maar dé hoofdvogel van de avond werd afgeschoten door de uitstekende fles Barbera d’Alba Raimonda die we bij het hoofdgerecht dronken. Zalig lekker wijntje!

Ondanks de ietwat hoge prijzen had ik zeker het gevoel dat we waar voor ons geld kregen. Dus ik keer zeker nog eens terug. Al is het maar om opnieuw te genieten van zo’n uitstekend flesje wijn.

Klinken op de laatste dag van oktober

Want, amai, hoe snel is oktober alweer voorbij gevlogen? Dus nodigde ik gisteren mijn Leuvense kameraad uit om in stijl afscheid te nemen van deze veel te donkere en natte maand met wat hapjes en een goed glas whisky. Op naar november!

Julie Zwijgt with a touch of smoke

Vanavond met een vriendin naar Julie Zwijgt gaan kijken, de officiële Belgische inzending voor de Oscars. En na deze film gezien te hebben, kan ik bevestigen: dat is meer dan verdiend. Wat een ongelooflijke krachttoer levert de jonge hoofdrolspeelster, die geen woorden nodig heeft om op het grote scherm haar innerlijke strijd te tonen. Een pakkende film over een helaas nog steeds brandend actueel thema. Een film die niemand onberoerd zal laten.

Na de film zakten we af naar het centrum om iets te drinken. Zo’n zwaar onderwerp verdiende het om met een cocktail doorgespoeld te worden, dus begaven we ons naar Allison, één van mijn favoriete Leuvense cocktailbars. Ik bestelde The Alliance, een smokey cocktail met single malt whisky, Iberia cream cherry, orange bitter en rosemarijn, die op een wel heel bijzondere manier geserveerd werd. Een smaakvolle afsluiter van de avond.

Fellini with a friend

Deze avond had ik afgesproken met mijn kameraad uit Hasselt. Voor de gelegenheid had ik een tafel voor twee personen gereserveerd bij gnoccheria Fellini, alweer een nieuwe culinaire ster aan het Leuvense firmament. Mij hoor je alvast niet klagen.

De zaak wordt uitgebaat door twee mannen die duidelijk een hart hebben voor de Italiaanse keuken. Ik denk zelfs dat dit één van de weinige plekken in Leuven is waar je gnocchi kan eten. Onze eerste kennismaking met dit restaurant was alvast een schot in de roos. Voldoende non-alcoholische alternatieven op de drankkaart voor mijn kameraad, lekkere wijntjes voor mezelf en de gnocchi waren effectief om duimen en vingers af te likken. En, het allerbeste: ze hebben inktvis als voorgerecht!

What’s not to love?

Preso alla ficoncella (geroosterde octopus, aardappelcrème, gember, basilicum:

Gnocco Nonna Luisa (vongolge, kerstomaten, gamba’s):

Culinaire verwennerij bij Couvert Couvert

Dankzij mijn blog weet ik dat de laatste keer dat wij bij Couvert Couvert aten, dateert van september 2012. En dan nog wel om de verjaardag van mijn broertje te vieren. Yikes! De tijd vliegt effectief!

Hoog tijd om dit sterrenrestaurant met een nieuw bezoek te vereren. De uitnodiging om samen te dineren kwam van onze vrienden uit Rotselaar. Zij hadden al een reservatie, maar die kon nog makkelijk uitgebreid worden naar twee personen extra. En ja, het eten bij Couvert Couvert is nog steeds top en het restaurant zelf is bijzonder stijlvol ingericht, maar het viel wel op dat het er alles behalve druk was. We vroegen ons zelfs een beetje af of dit restaurant wel uit de kosten kon geraken met zo weinig klanten. Laat ons hopen dat iedereen een dikke fooi heeft achter gelaten. 😉

Onze vrienden hadden de verbouwingsplannen van hun huis meegenomen, dus tussen de gangen door lag onze tafel bezaaid met hun toekomstdromen. Heel fijn om samen met hen mee te kunnen dromen en ik kijk alvast vol ongeduld uit naar het eindresultaat.

Geniet mee van wat er op ons bord passeerde:

Appetizers:

Ravioli, radijs, mierikswortel, sudashi:

Sint-Jacobsnoten in het groen:

Vis van de dag, eekhoorntjesbrood, citroen verbena, vin jaune:

Bretoense kreeft, bloemkool, dragon:

Wilde eend op houtvuur, kornoelje:

Dessertje:

Mignardises:

Twee culinaire hotspots in één klap

Gisteren stopte ik wat vroeger met werken en trok ik samen met mijn vriend naar Ongefilterd, één van de nieuwe, hippe culinaire hotspots in Leuven. Omdat je niet kan reserveren bij Ongefilterd, besloten mijn vriend en ik vroeg genoeg te vertrekken zodat we zeker een tafeltje konden bemachtigen.

We hadden net ons aperitief achter de kiezen toen onze vrienden van de Vismarkt binnen stapten. Een geheel onverwachte ontmoeting. Zij hadden afgesproken met haar broer en schoonzus en nodigden ons uit om ons bij hun gezelschap te voegen. Want, hoe meer zielen, hoe meer vreugd! Plus dat gaf ons de gelegenheid te proeven van meer van de heerlijke gerechtjes en wijntjes van Ongefilterd. Al was de meerderheid van ons gezelschap niet echt fan van de orange wine.

Op zich hadden we een fijne avond, maar de schoonzus bleek nogal een speciale dame. Ze volgde mij al een tijdje op social media en verwachtte blijkbaar dat ik haar zou kennen. Maar ik ken heus niet al mijn honderden volgers, sterker nog, ik heb helemaal geen tijd om te onderzoeken wie al die mensen zijn. Het leek wel alsof ze zich heel de avond moest bewijzen ten opzichte van mij. Ik had eigenlijk helemaal geen zin in dat soort onnozele rivaliteit. Persoonlijk vind ik dat vrouwen elkaar moeten steunen en vooruit helpen in het leven, niet in competitie met elkaar gaan. Ik vond het echt heel bizar gedrag en voelde mij helemaal niet zo comfortabel in haar gezelschap.

We sloten de avond af op het terras van een andere nieuwe Leuvense hotspot: Sips in de Muntstraat (jawel, met een jas aan is het nog steeds terrasjesweer!). En kijk eens aan wie we daar aantroffen: onze kameraad-wijnkenner! Op zijn aanraden bestelden we een flesje Terres de Cépages, van een Belgische wijnmaakster, zowaar! Deze wijn was iets toegankelijker dan de orange wine en vormde een fijne afsluiter van een onverwacht sociale avond.

Cocktails at Allison

Welke plek kies je uit om op stap te gaan met een super hippe vriendin? Leuvens nieuwste cocktailbar Allison, of course! Al moet ik eerlijk toegeven dat ik de cocktails van Sinatra nog net iets beter vind, maar Allison heeft wel het voordeel dat ze eten serveren én dat er veel meer plaats is dan bij Sinatra, waar er tegenwoordig altijd volk staat aan te schuiven als ik er passeer.

Ik probeerde alvast de Spicy Night (met jalapeño, basilicum, vodka, gember en vers citroensap), de Pisco Sour en een Pornstar Martini om de avond af te sluiten. Mijn favoriete cocktail van de avond was de Spicy Night. Ik hou wel van cocktails met een kick. De gyoza, bao buns en tuna tataki waren eveneens uitstekend.

Het was warm genoeg om de avond te starten op het terras. Helaas werden we na onze eerste cocktail en bites naar binnen gejaagd door een mild regenbuitje. Geen erg, want we kregen een leuke plek vlakbij de toog toegewezen. Fijn om de barman in actie te zien. De topics van de avond waren de nieuwe job van mijn vriendin (superblij voor haar), LAT-relaties en stalkers.

Alweer een trendy Leuvense zaak die ik kan afvinken van mijn lijstje!

Sushi at Goofball’s!

Want tradities zijn er om in ere te houden. Helaas zat het treinverkeer niet mee (personen op de sporen in Kortenberg waardoor de trein een omweg moest nemen) en had ik niet meer genoeg tijd om langs ons appartement te gaan om een flesje champagne op te halen. Niet getreurd, bij Goofball zijn ze op dat vlak ook goed voorzien en dankzij de blue bike was ik zelfs nog op tijd op onze afspraak. En zo proefde ik voor de eerste keer in mijn leven een Belgische schuimwijn van over de taalgrens (spijtig genoeg vergeten een foto te maken van de fles). En ik moet het onze landgenoten nageven: die schuimwijn viel best te pruimen!

Na de maaltijd speelden we een spelletje exploding kittens. En we sloten de avond af in de gezellige sofa met een glaasje witte wijn. Meer moet dat niet zijn!

Diner bij Au Vieux Port op het Eilandje

Gisterenavond spoorde ik naar Antwerpen voor aan date met mijn lieve vriendin uit West-Vlaanderen die tegenwoordig de helft van haar tijd doorbrengt bij haar vriend in Antwerpen. Eerlijk, voor mij is het een pak makkelijker om naar Antwerpen te sporen dan naar het verre Roeselare. 😉

Mijn vriendin wachtte me op aan het station en samen wandelden we over het Astridplein naar het Eilandje.

Originele reclame op het Astridplein:

Het was een zalige herfstdag. Warm genoeg om buiten te aperitieven op het mooie terras van Den Tros. Mijn vriendin had net een promotie gekregen en aangezien ikzelf ook aan een nieuw professioneel avontuur begonnen ben, was een glas champagne hier wel aan de orde.

Voor het diner begaven we ons naar Au Vieux Port een heel statige, klassieke zaak met houten lambrizeringen en voornamelijk een ouder cliënteel. De prijzen van de gerechten op de menukaart benaderden de leeftijd van de klanten: aan de hoge kant. 😉 Niet meteen een zaak die ik met mijn hippe vriendin zou associëren. Bleek dat ze zich van restaurant vergist had en eigenlijk bij Bacchus had willen reserveren. Hahaha, typisch. 😉

Omdat we al een glaasje champagne achter de kiezen hadden, konden we niet anders dan op hetzelfde elan verder gaan. Tot mijn grote vreugde kregen we een glas Perrier-Jouët voorgezet, geserveerd in het prachtige glas met de bloemen. Vervolgens kozen we het goedkoopste hoofdgerecht op de kaart: de steak tartare. En dat hebben we ons niet beklaagd: dit gerecht benaderde werkelijk de perfectie. En de heerlijke Bourgondische wijn maakte het geheel af.

Omdat de prijzen nogal pittig waren, besloten we het dessert te skippen, maar kijk, we kregen nog wat mignardises van het huis aangeboden. Laat ons zeggen dat ik het helemaal niet erg vond dat mijn vriendin zich van restaurant had vergist. 😉

Na het diner wandelden we terug richting centrum. We passeerden langs Café Cousteau en ja, de neonverlichting met de welluidende woorden ‘Kut met Peren’ maakte dat wij een plekje uitkozen op het terras. Helaas de witte wijn was gewoonweg niet te drinken. En dan ben ik nog beleefd. Ik vermoed dat dit een plek is waar je beter een biertje bestelt.

Gelukkig konden we de avond afsluiten op het terras van Joe’s. Amai, wat een contrast! Supervriendelijke uitbater en uitstekende wijntjes.

Een avond om een strik rond te doen. En ik moest zelfs niet lopen om de trein naar Leuven te halen!

Diner met een oud-studiegenoot

Altijd fijn om bij te praten met mensen die je al lang niet meer gezien hebt! Voor de gelegenheid had ik Victor Bozar Café uitgekozen: meeting in de middle, want mijn oud-studiegenoot werkt in de omgeving van Brussel-Zuid, terwijl ikzelf in de omgeving van Brussel-Noord werk. Het eten is altijd lekker bij Victor Bozar Café en de ligging vlakbij Brussel-Centraal is natuurlijk een extra troef.

Ondanks het feit dat we elkaar al meer dan twee jaar niet meer gezien hadden, leek het alsof er veel minder tijd verstreken was sinds onze vorige ontmoeting. Dat de tijd wel degelijk niet stil had gestaan, bleek uit het feit dat zijn twee zonen ondertussen allebei in de lagere school zitten. En dat terwijl de herinnering aan mijn fietstocht van Antwerpen naar Mechelen voor de babyborrel van zijn jongste zoon mij nog vers in het geheugen ligt.

Ik genoot alleszins van mijn hoofd- en voorgerecht, allebei met rijst in de hoofdrol.

Sint-Jakobsvruchten, kreeftenbisquerisotto met sjalot en prei, chips van boerenkool:

Rijstpap (amai, het duurde even voordat we begrepen dat de ober riz au lait zei toen hij het dessert van de dag voorstelde):

Yet Another Blog

Life on my side

vrienden